Tíminn - 23.12.1949, Blaðsíða 3

276. blað'
TÍMINN, föstuðaginn.23. desember 1349
3
Nú eru jólin alveg á næstu
grösum. Tíminn fyrir jólin er
venjulega svo fljótur að líða
við alls kyns undirbúning, að
maður veit ekki fyrr til en
aðeins eru tveir, þrir dagar
til þeirra, og þá er venjulega
helmingurinn ógerður, sem
gera þurfti, og síðustu dag-
arnir verða samfleytt púl frá
morgni til kvölds við hrein-
gerningar, bakstur, sauma og
fleira. Þetta mæoir venjulega
mest á kvenþjóðinni, eins og
allir kannast við, en karl-
mennirnir sleppa að öllum
jafnaði létt frá cllu þessu
stússi, en njóta bara ánægj-
unnar af öllu erfiðinu þegar
fylling tímans er komin —
þ. e. sjálf jólin gengin í garð.
Annars er þessi hátíð eink-
um hátíð barnanna, og því
um að gera að hún verði sem
ánægjulegust fyrir þau. Það
eru annars skemmtilegar og
skrítnar hugmyndir, sem sum
börn gera sér úm jólin. T. d.
man ég eftir, að ég ímyndaði
mér þau alltaf sem einhverja
veru, sem kæmi svífandi
hægt og hægt — já, meira að
segja mjög hægt! Það kann-
ast allir við, hvað aðfanga-
dagurinn er lengi að líða fyr-
ir börnum, — og allan þenn-
an óralanga tíma eru jólin að
mjakast nær og nær — koma
fyrst fram á fjallsbrúnina og
halda síðan niður hlíðarnar,
skjótast síðan inn i fjárhús
og fjós og svo kl. G inn í íbúð-
arhúsin-
Annars er það dálítið leið-
inlegt hvernig jólin eru að
verða, — ekki hugsað um
annað en að gefa nógu dýr-
ar og miklar jólagjafir — í
stað þess að takmarka gjaf-
irnar, einkum við börnin, og
ef fólk vill endilega gefa
hvert öðru, þá væri ósköp
hæfilegt að hafa það bara
eitthvað smávegis, sem gam-
an er að fá og sýnir, að vin-
arhugur fylgir, — í stað þess
að gefa eitthvað ægilega dýrt
og fínt, svo að menn lenda í
stökustu vandræðum að veita
því viðtcku og standa í þakk-
arskuld fyrir um aldur og æfi
og finnst þeir alltaf þurfa að
vera að borga fyrir. Því að
eins og þar stendur: „Gjöf
skal gjaldast, ef vináttan á
að haldast". Nú þykir enginn
maður með mönnum, sem
gefur gjöf undir, — ja, að |
minnsta kosti 50 kr., og svo ,
vitanlega allt þar fyrir ofan,;
m.eira að segja eru til sögur,
og það sannar sögur, um
fólk, sem ekki hefir litið við
að kaupa hluti vegna þess, að
þeir voru of ódýrir, en þegar
komið var með nákvæmlega
sömu hlutina, og þeir sagðir
| allmiklu dýrari, þá hefir það
| hreint og beint ginið við
þeim. Svo finnst fólki líka, að
það geti ekki staðið sig við
að gefa minna en næstu jól
á undan, helzt meira, og nátt
úrlega alls ekki minna en það
hefir fengið. í sannleika sagt,
þetta jólagjafabrjálæði er
orðið hreinasta plága, eins og
öllum kemur víst saman um,
en enginn virðist hafa bol-
magn til að breyta. Þetta lík-
ist helzt snjókúlu, sem veltur
niður brekku og hleður því
meiru utan á sig, því lengra
sem hún veltúr. —
B. H.
Verk, sem vert er að þakka
Eitt merlcasta ritið, sern gef
ið hefir verið út hér á landi á
þessu ári, er tvímælalaust
Illionskviða Hómers í þýðingu
Sveinbjarnar Egilssonar. Með
útgáfu þessari hefir almenn-
ingi verið gefinn kostur á að
eignast eitt mesta höfuðverk
grískra bókmennta í þýðingu,
sem jafnframt er eitt mesta
afreks- og snilldarverk is-
lenzkra bókmennta.
Þótt þýðingar Sveinbjarnar
á kviðum Hómers hafi verið
taldar til merkustu atburða í
íslenzkum bókmenntum hafa
þær lengi veríð ófáanlegar.
Illionskviða hefir aðeins ver-
ið gefin út hér einu sinni eða
1855, en Odysseifskviða tvis-
var, 1829—40 og 1912. Illions-
kviða hefir þvi ekki verið fá-
anleg á bókamarkaðinum svo
áratugum skiptir og ekki
nema sárfáir þvi átt kost á
að kynnast hinni snilldarlegu
þýðingu Sveinbjarnar.
Fyrir fáum árum síðan
hófst stjórn Menningarsjóðs
og Þjóðvinafélagsins handa
um að gefa út þýðingar Svein
bjarnar á kviðum Hómers.og
fól þeim Kristni Ármannssyni
og Jóni Gíslasyni að sjá um
verkið. Árangur þessa var sá,
að Odysseifskviða kom út í
fyrra. en Illionsk. í ár Útg.
er í alla staði hin vantíaðasta
og hefir bersýnilega ekkert
verið til þess sparað að gera
hana vel úr garði. Mjög merki
legar skýringar fylgja frá
hendi þeirra Kristins og Jóns
og jafnframt eru birtar all-
margar myndir til fróðleiks-
auka og prýðis. Allur frágang
ur er eins góður og beztur
þekkist hér á landi.
Tilgangurinn með þessum
línum er ekki að fjölyrða um
kviður Hómers og þýðingu
Sveinbjarnar, því að þess ætti
ekki heldur að vera þörf. Til-
gangurinn er fyrst og fremst
sá að færa þeim mönnum,
sem að útgáfunni hafa staðið,
beztu þakkir fyrir að hafa gef
ið þjóðinni kost á að eignast
í annað sinn þessi snilldar-
verk, sem um larcgt skeið hefir
verið meginþorra hennar hul-
inn fjársjóður. Og að lokum
skal það sagt, að vilji menn
gefa vinum sínum góða og ís-
lenzka bók geta þeir enga val-
ið aðra betri en þýðingar
Sveinbjarnar Egilssonar á
Hómerskviðum. Þær eiga skil
ið að skipa sess með íslend-
ingasögunum í bókaskápum
þeirra, er unnia íslenzkri sögu
og bókmenntum K. S.
Þessi gullfallega myndabók með landlagsmyndum
frá íslandi, er komin í bókaverzlanir. — ÍSLAND
VORRA DAGA verður jólabókin í ár.
Kaupið bókina strax E dag.
I Því aöeins fá eintök verða til so!h fvrir iól.
Im*MMMMM«»«*MM*M«M***»*******M**»«*M***M«*MM»*M»'
••••••♦••♦••«••♦•»•*••»••••••••««••••♦•♦♦'
. »»*<• •*♦♦< .♦♦♦♦.•♦••«*«**«»*M*M«»*«»«*««*t«M«</ ♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
8
1
«*♦•*♦«:
----♦«,