Tíminn - 21.01.1950, Page 6

6
TÍMINN, laugardaginn 21. janúar 1950
17. blað
TJARNARBID
Californla
Afar viðburðarík og spenn-
andi amerísk kvikmynd tekin í \
eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Barbara Stanwyck
Ray Milland
Barry FFitzgerald
Bönnuð börnum
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Reimleikar
Sprenghlægileg gamanmynd í
niéð hinn heimsfræga gaman-1
leikara NILS POPPE
Sýnd kl. 3.
N Y J A B I □
Skrítna
fjölskyldan
(Merrily we live)
Pramúrskarándi fyndin og
skemmtileg amerisk skopmynd
gerð af meistaranum HAL RO-
ACH, framleiðandi Gög og
Gokka-myndanna.
Danskir skýringartextar.
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Uppreisnin á
SÍkilev
Þessi æfintýraríka og spenn-
andi mynd.
Sýnd kl. 3.
Bönnuð börnum yngri en 12 ára <
Sala hefst kl. 11 f. h.
Hafnarf jarðarbíó
Fjárbændurnir
í Fagradal
Falleg og skemmtiieg amerisk
stórmynd í eðlilegum litum. —
Leikurinn fe rfram í einum
hinna fögru, skozku fjalladala.
Sýnd kl. 9
Síðasta sinn.
Gög og Gokke I
hinu villa vestri
Sýnd kl. 7
Sími 9249
Bohéme-líf
Falleg og skemmtileg þýzk '■
söngvamynd. — Danskur texti. \
Sýnd kl. 7 og 9.
Hann, hún og
Hamlet
LITLA og STÓRA.
Sýnd kl. 3 og 5
Sala hefst kl. 11 f. h.
5KU14Ú0TU
Freyjurnar frá
Frúarvengi
(Elisabetu of Ladymead)
Ensk stórmynd, tekin í eðlí-
legum litum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Fífldjarfur flug-
maður
(The fighting Pilot)
Mjög spennandi og viðburða-
rik amerísk kvikmynd.
Sýnd kl. 3 og 5
Gættu peninganna
Óvenjulega vel samin og leik
in sakamálamynd spennandi
frá upphafi til enda.
Aðalhlutverk:
Clifford Evans
Patricia Roc
Nýjar fréttamyndir frá Politiken
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Dansmærin
Estrella
Sýnd kl. 3.
GAMLA B I □
Anna Karenina
eftir Leo Tolstoy
Ensk stómynd eftir hinni \
heimsfrægu skáldsögu. ..
Aðalhlutverk:
Vivien Leigh
Ralph Richardsson
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Smámyndasafn
Teikni- og gamanmyndir og j
; fræðslumyndin „Haust börn“.
Sýnd kl. 3
Sala hefst kl. 11 f. h.
BÆJARBÍD
HAFNARFIRÐI
Captain Kit
Spennandi sjóræningjamynd.
Aðalhlutverk:
Charles Lawton
Randolph Scott
Barbara Hutton
Bönnuð börnum innan 14 ára. j
Sýnd kl. 7 og 9.
r
* \> . v'
TRIPDLI-BID
( Island I lifandi
myndum
1925 — 25 — 1950
ára afmæli
Fyrsta íslandskvikmyndin tek
in af LOFTI GUÐMUNDSSYNI
Kvikmynd þessi hefir ekki
verið sýnd í 25 ár.
Sýnir m. a. FFiskveiðar, land
búnað, ferðalög, ísl. glímu,
fyrsta heimsflugið og m. m. fl.
Hvernig leit þetta allt út fyr-
ir 25 árum?
Aukamynd:
Hvaladrápið í FoFssvogi o. fl.
VENJULEGT VERÐ
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Sími 1182.
Blekkingar Vísis...
(Framhald af 5. síðu).
kom svo leyfið fyrir hinu skip
inu. í þessari frásögn blaðs-
ins er sannleikurinn 50 pró-
sent. „Fáir ljúga meiru en
helming‘(.
V. Stóreflis vörugeymsla og
skrifstofubygging við höfn-
iná. Sannleikskornið í frá-
sögn blaðsins er, að hér er
um að ræða dálitla stækk-
un á vöruhúsi, sem Samband
ið'xeisti fyrir mörgum árum,
en hefir reynzt langt um of
lítíð vegna aukins vöru-
magns frá því fyrir stríð. í
húsi þessu eru fóðurblöndun-
arvélar og varð ekki undan
því skotist lengur, vegna
mjög aukinnar blcndunar og
geymslu á fóðurvörum, að
gera þarna nokkra stækkun.
Húsbygging þessi, sem er
fjarri því að vera „stóreflis
vörugeymsla“, hefir svo að
kálla • ekki farið af stað á
liSná árinu, og því litlu verið
eytt af efni til hennar. Skrif-
stofubyggingu hefir enginn
heyrt nefnda i þessum við-
auka, heldur aðeins rýmkun
á geymslurúmi í einnar hæð-
ar húsi-
Byggingar þessar og fram-
kvæmdir, sem „blað heildsal-
anna“ gerir mest veður út af,
eru að mjög verulegu leyti
gerðar fyrr en á síðastliðnu
ári, svo er um skrifstofuhús
við Sölvhólsgötu, og ullar-
verksmiðja og ullarþvottahús
hefir verið í smíðum frá því
1947 og gert að ráði Nýbygg-
ingarráðs, eins og vöruflutn-
ingaskipið. Hækkun vél-
smiðjuhúss og undirbúningur
að stækkun vörugeymslu hef
ir hinsvegar hafist á síðasta
ári samkv. leyfi, en að henni
er lengri aðdragandi og á-
kvarðanir um þessar fram-
kvæmdir. Hefir því verið hóf
lega í sakirnar farið af hálfu
S.Í.S. og þeirra, éem leyfin
veittu, en þau ummæli eiga
ekki jafnvel við alla þá, er
sótt hafa á um stórfram-
kvæmdir á seinasta ári.
Vísishöf. og aðrir þeir, er
skrifa í blöð á sama hátt,
ættu að kappkosta að hafa
meiri gát á tungu sinni, jafn
vel þó að hætta sé nokkur á,
að íhaldið biði ósigur annan
sunnudag.
Fasteignasölu-
miðstöðin
Lækjargötu 10 B. Sími 6530
Annast sölu fasteigna,
skdpa, bifreiða o. fl. Enn-
fremur alls konar trygging-
ar, svo sem brunatryggingar,
innbús-, líftryggingar o. fl. i
umboðd Jón Fiyinbogasonar
hjá Sjóvátryggingarfélagi ís-
lands h. f. Viðtalstími alla
virka daga kl. 10—5, aöra
tíma eftir samkomulagi.
Hver fylgist með
tímunum ef ékUi
LOFTPB’
WILLY CORSARY:
17. dagur
Gestur í heimahúsum
Af einskærri kurteisi afneitar maður sannfæringu sinni,
dylur tilfinningar sínar, þaggar niður hugsanir sinar, at-
yrðir barn, sem er of einlægt í orðum sínum, helgar tíma
sinn fólki, sem helzt vill vera laus við mann — allt af tómri
kurteisi. Hvers vegna misbýður fólk þannig mannlund sinni
— drepur sálina í sjálfu sér, kæfir það bros, sem er líf og
sannleikur? Stundum getur líf einhvers verið undir því kom-
ið, að sagt sé eitt orð, sem kemur frá hjartanu, eða geisla
frá sönnu brosi leyft að brjótast í gegnum skýin....
Hún stóð upp og tók að ganga um gólf.
Hver vissi, hvílíkur sársauki og þjáning höfðu knúð Sabínu
Nansen til þess að koma að Heiðabæ þetta kvöld! Ef til
viH hefði ég getað bjargað henni, hugsaði hún. En ég vissi
ekki einu sinni, að hún kom hingað. Það hefði ekki getað
gerzt í gamla daga. En þá var ég ekki orðin frú Elsting —
þá var ég aðeins ína Delente. Þá gat ég hughreyst marga
og glatt, og kannske hefi ég þá forðað einhverjum frá þvi
að gera það, sem Sabína hefir ef til vill gripið til. En nú
er ég orðin virðuleg frú, sem hagar hverju orði og athöfn
eftir föstum reglum. Og milli mín og þessarar konu stóð
virðuleiki minn, nákvæmni í hegðun og auður — i mynd
Jóseps.
Hún stóð um stund við gluggann og starði í áttina að Lind
arbrekku. í svipuðum sporum hafði hún staðið kvöldið áð-
ur, er hún horfði i ljósið í gluggunum þar.
Sabína Nansen hafði þá ekki setið þar við skriftir, eins
og hún imyndaði sér, heldur þessi maður, sem beið í örvænt-
ingu með kveðjubréfið 1 hendinni.
Hvers vegna hugsa ég svona mikið um þetta? spurði hún
sjálfa sig. Kannske er þetta ekki svo sérstaklega hörmulegt,
og ég hefi aldrei séð þessa konu. Hún spurði ekki eftir mér
á mánudagskvöldið. Hvað kemur mér þetta við?
Minningu frá bernskuárunum skaut upp í huga hennar.
Þá hafði hana dreymt um það að verða hjúkrunarkona. Hún
ætlaði að helga líf sitt sjúkum og mæddum. Þessi æsku-
tíraumur hafði veitt henni yndi, sem hún hafði aldrei síðan
notið. Hún hafði séð sjálfa sig sem huggara og verndara
þeirra, sem þjáðir voru.
Nú stóð hún hér og hugsaði um þessa ókunnu konu, sem
hún hafði aðeins heyrt talað um, og þá minntist hún aftur
æskudrauma sinna og allra þeirra margvíslegu liknarstarfa,
er hún hafði ætlað sér að inna af höndum.
Henni fannst hún á ný vera orðin nátengd lífi samþegna
sinna, og slikrar kenndar hafði hún ekki orðið vör árum
saman. Henni fannst hún bera ábyrgð á velferð annarra,
enda þótt þeir væru henni gersamlega ókunnír.
Nú afréð hún að fara til Utrecht og ná tali af Felix. Klukk-
an var orðin nær fjögur. Hún gat verið komin til borgar-
innar innan klukkustundar, og Felix var sjálfsagt annað
hvort i skrifstofunni eða kaffihúsinu, þar sem hann eyddi
flestum tómstundum sínum.
Hún ætlaði bókstaflega að draga hann heim með sér og
yfirheyra hann. Hann mundi náttúrlega þræta fyrst i stað
og reyna að ljúga sig frá vandræðunum. En hún þekkti hann
svo vel, að hún gat greint á milli þess, er hann sagði satt
og ósatt. Að lokum skyldi hann meðganga og segja henni
allan sannleikann undandráttarlaust. Hún skyldi komast
að því, hvað hann væri við þetta riðinn, og kæmist hún að
einhverju, sem gat varpað ljósi yfir hvarf Sabínu, ætlaði
hún að síma til Hooch læknis, svo að hann gæti sagt það
hinum syrgjandi manni.
Hún flýtti sér í kápu, batt klút yfir höfuðið og hljóp nið-
ur í garðhýsið til þess að kveðja konu garðyrkjumannsins.
Síðan settist hún í bil sinn og ók af stað.
En í leynum hjartans tortryggði hún sjálfa sig. Hún var
ekki viss um, að hún færi til Uterrht af einskærum áhuga
á örlögum Sabínu Nansen. Var hún ekki að flýja vonbrigði
sjálfrar sín — yfir ösku uppfylltra óska og vona?
Það var í rauninni ekki ætlun hennar að fara aftur að
Heiðabæ. Þegar . til kastanna kom, var hún ekki lengur
gædd þeim hæfileika, sem þurfti, til þess að njóta þeirrar
einveru, sem hún hafði þráð.
Það var mjög heitt, og hana sveið í augun, þegar hún
starði fram á veginn á móti golunni. Hún ætlaði að seilast
eftir hlífðargleraugunum sínum. En skyndilega greip hún
andahn á lofti.
Hún hafði rekið höndina í rauða silkiklútinn, sem hún
fann við svalirnar. Það var eins og henni hefði veriö gefið
merki um yfirvofandi hættu. Hvernig hafði þessi rauði klút-
ur komizt í bílinh? Kristján hafði stungið honum í vasann,
og hann hlaut að hafa skilið hann eftir í bílnum, þegar hún