Tíminn - 26.03.1950, Page 6
f ■ V. ___________
TÍMINN, sunnudaginn 26. marz 1950
69. blað
TJARNARBID
Gimsteinalirúðaii
(Bulldog Drummond at Bay)í
Afarspennandi, ný, amerísk
leynilögreglumynd frá Columbía
Aðalhlutverk:
Ron Randell
Anita Louise
Bnnuð börnum.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
N Y J A B I □
I Á hálnrn j
brautum
(Nightmare Alley)
Áhrifamikil og sérkennileg ný
amerísk stórmynd.
Aðalhlutverk:
Tyrone Power
Coleen Grey
Joan Blondell
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum yngri en 16 ára
Cirkus Saran
Hin skemmtilega mynd með
LITLA og STÓRA, sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
GAMLA BI □
«
Eg elska konuiaa
þína
(No Minor Vices)
Ný, amerísk gamanmynd frá
Metro-Goldwyn-Mayer.
Dana Andrews
Lili Palmer
Louis Jourdan
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Teiknimyndin
Gosi
Sýnd kl. 3.
Humoresque
Stórfengleg og áhrifamikil, ný
amerísk músikmynd.
Sýnd kl. 9.
ÓSKAB GlSLASON:
IITMYNÐIN:
Sýnd kl. 3, 5 og 7.
SÍÐASTA SINN.
Sala hefst- kl. 11 f. h.
<.o«
AUGLÝST
eftir töpuðum hesti
Síðastliðið sumar í júní tap
aðist frá Belgsholti í Mela-
sveit í Borgarfirði, brúnn hest
ur, lítill vexti, vakur með
stutt tagl, móeygður. Hestur-
inn var á aldrinum 12—14
vetra, ættaður úr Húnavatns
sýslu.
Þeir, sem kynnu að hafa
orðið varir við hest í óskilum,
sem gæti verið þessi hestur,
eru beðnir að gera aðvart Ól-
afi bónda Sigurðssyni, Belgs-
holti, Melasveit, Borgarfirði
í síma eða bréflega.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér)
Þeir, sem eru hyggnir
tryggja strax hjá
Samvin.n.u.tryggLn.gum
VIO
5KI/M60TW
Þú ein
Hin skemmtilega og fagra
söngmynd með Benjamino Gigli
Sýnd kl. 9.
Æviiitýri
í Mexíkó.
Amerisk söngvamynd.
Nýtt smámyndasafn.
Sýnd kl. 5 og 7.
Teiknimyndir, skopmyndir o. fl.
Sýnd kl. 3.
BÆJARBID
HAFNARFIRÐI
María I Myllugerði
(Maria paa Kvarngaarden)
Stórfengleg sænsk mynd —
Danskur texti.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð fyrir börn
Síðasti
rauðskinniim
Sýnd kl. 5 og 7.
Siml 9184.
Ung
leynilögregla.
Sýnd ki. 3.
Sími 81936.
Fyrsta ástin
Bráfjörug frönsk mynd, um
stúlkur í kvennaskóla, byggð á
skáldsögu hins þekkta Parísar
kvenrithöfundar, Colette.
— Danskur textl —
Sýnd kl. 7 og 9.
Kalli óheppni
Bráðskemmtileg sænsk mynd
um krakka, sem lenda í ýms-
um ævintýrUm.
Sýnd kl. 3 og 5.
TRIPDLI-BÍÓ
Sígaunastúlkan
Jassy
(JASSY)
Ensk stórmynd I eðlilegum lit-
um, gerð eftir skáldsögu Norah
Lofts.
Sýnd kl. 7 og 9.
Diok Saml
Skipstjórinn 15 ára.
Hin skemmtilega og ævintýra-
ríka mynd.
Sýnd kl. 5.
Síml 1182.
Auglýsið I Tímanum.
Stúlkur
óskast strax í eldhúsið í Kleppsspítalanum.
Upplýsingar hjá ráðskonunni, sími 4499 og
skirfstofu ríkisspítalanna.
Skattfrjálst sparifé
(Framhald af 5. síðu.)
miður nauðsynlegrar fjár-
festingar eða ýtti undir mið-
ur þarfan atvinnurekstur,
eins og sumt af lánsfé bank-
anna hefir því miður gert.
Alþingi og ríkisstjórn verða
að gera sér ljóst, að spari-
fjáreigendur hafa verið svo
grálega leiknir á undanförn-
um árum, að sparifjársöfnun
in er í fyllstu hættu, ef ekki
verða gerðar sérstakar ráð-
stafanir til að glæða hana á
ný. í því sambandi verður
tæpast um aðra raunhæfari
ráðstöfun að ræða en að Ieyfa
skattfrjálsa sparifjársöfnun.
X+Y.
Mtkfeilií TífltaHh
fluglijAii í Timanutn
WILLY CORSARY:
68. dagur
_Gestur í heimahúsum
— Drengur minn, sagði hann við sjálfan sig. Nú ert þú
ekki mikils virði, og það er eins gott, að þú vitir það. Það
biða þín ekki lengur dýr vín og kræsingar á borði bróður
þíns. Þú nýtur ekki lengur ráða hans og hjálpar. Þú býrð
ekki lengur á Heiðabæ á sumrin. Þetta er allt úr sögunni.
Hann skilur þig áreiðanlega ekki, og þú átt engrar miskunn-
ar að vænta. Hann mun fara eins að við þig og biblían
segir, að fara eigi að við augað, sem hneykslar.... Og hann
hefir sjálfsagt rétt fyrir sér.
Hann tók símtólið og hringdi til bróður síns. Fyrst sagði
símastúlkan, að hann væri á fundi. Næst lét Allard skila til
hans, að hann hringdi innan skamms.
Felix dró andann léttar. Kannske gleymdi Allard að
hringja. En svo varpaði hann þeirri von umsvifalaust fyrir
borð. Hann þekkti minni bróður síns og nákvæmni um alla
hluti. Allard m^ndi hringja, enda þótt heimurinn væri að
farast. Hann neyddist til þess að tala við hann....
Ég vildi að minnsta kosti, að ég gæti myndað mér sjálf-
um einhverja skoðun á þessu, áður en Allard segir mér
sína skoðun, hugsaði hann.
Minningin um Sabínu var eins og opið sár. Hann sá hana
í anda koma hlaupandi eftir flæðarmálinu — brúna, granna
fæturna og flaksandi hárið. Það var eitthvað einkennilegt
við Sabínu: Hún var ekki falleg, en hún var samt nákvæm-
lega eins og hún átti að vera. Hefði hún skyndilega breytzt
í einhverja fegurðardís, hefðu allir saknað hennar eins og
hún var. Öllum myndi finnast hin eina sanna og rétta
Sabína horfin. Nefið var skemmtilega hafið upp framan-
vert, freknur hér og þar, munnurinn brosmildur og blóm-
legur, og í enninu hrukka, sem minnti á barn í hátíðlegum
þönkum. Hún unni lífinu mjög heitt, hvort sem það var
Ijúft eða leitt. Gat það hugsazt, að hún væri ekki lengur í
lifenda tölu? Gat það verið, að hlátur hennar hljómaði ekki
lengur — að hún væri hætt að skrifa — litlu, sólbrenndu
hendurnar stirðnaðar — hún sæti ekki lengur álút yfir hand
ritum sínum, eins og iðið barn við stílinn sinn?
Þetta var bölvuð tilvera, hugsaði Felix raunamæddur.
Það var bölvað að skilja það ekki fyrr en um seinan, hve
vænt honum hafði í rauninni þótt um hana. Og það líka
bölvað að geta ekki lengur sagt það við hana, sem hann
hafði látið undir höfuð leggjast að segja, meðan tími var
til. Nóg höfðu þó tækifærin boðizt. Einu sinni hafði hún
til dæmis farið að tala um fortíðina, þegar þau voru að borða
morgunverðinn. Hvers vegna hafði hann þá ekki sagt: Ef
þú lentir einhvern tíma aftur í erfiðleikum, þá leitaðu til
mín.... Gleymdu ekki, að það er til maður, sem þykir vænt
um þig og þarf sjálfur hughreystingar.... Hvers vegna
sagði hann ekki eitthvað á þessa leið? Hann hafði verið
hræddur um, að það myndi hljóma illa í eyrum — teljast
innantóm orð eða skyndileg hrifning. Það var líka bölvað,
hvernig maður gat leitt böl yfir aðra — án þess að gruna
það sjálfan.
Síminn hringdi. Hann lét sér lítt bregða. Hann var svo
djúpt sokkinn, að hann brá sér hvorki við sár né bana.
Þetta var Allard.
— Ég þarf að segja þér dálítið, sagði Felix. Geturðu talað
við mig í svo sem hálftíma í dag?
— Ekki sem stendur. Getur þetta ekki beðið til morguns?
— Nei. Geti ég ekki sagt þér þetta núna, segi ég þér það
aldrei.
— Þú ert einkennilegúr maður, sagið Allard kuldalega. Er
þetta mikilvægt?
— Já.... það er það. Segðu mér annars — hvernig líður
ínu? *
— Ja — sæmilega.
— Er hún ekki með höfuðverk?
— Höfuðverk?
— Ég hringdi í fyrradag og fór heim til ykkar i gær, en
í bæði skiptin var mér sagt, að hún hefði svo mikinn höfuð-
verk, að hún lægi i rúminu.
— Nú.... já.... Það er víst batnað. Geturðu ekki borðað
,hjá okkur í kvöld, og svo getum við talað saman í ró og
■ næði á eftir?
Allard virtist hugsa sig um. — Ég skal líta inn til þín,
þegar ég fer úr skrifstofunni, sagði hann svo. En ég veit
ekki, hve seint það verður. Ég hefi mörgu að sinna.
— Það gerir ekkert til. Ég bíð.
En Felix hafði ekki fyrr slitið samtalinu en hann fann
kjark sinn þverra. Hann ákvað þess vegna að skrifa Allard
bréf og koma því sjálfur til skila í skrifstofurnar.
Hann skrifaði mörg bréf, en þau fóru öll jafnóðum I
pappírskörfuna. Loks flaug honum í hug, að skoðun Allards
i