Tíminn - 29.07.1950, Blaðsíða 3

163. blað
TÍMINN, laugardaginn 29. júlí 1950
3
issögn leiðrétt
Eftir séra Jakob Jónsson
Herra ritstjóri! Góði vin!
hans bauð og fyrir það bæri
þeim engin sérstök laun.
Samt sem áður þykir oss
Slysið mikla á Brekku
Eftir Krisiján Guðmnndsson, firekku
í 133. tbl. Tímans frá 22.
vænt um, að viðleitnin til júní skýri Þórir nokkur Bald
slysavarna er metin og vinsson frá hörmuleu slysi,
Eg get ekki að því gert, að
mér finnst ég þurfa í fullri
vinsemd að ’ gera athuga- __________
semd við það, hvernig Tíminn skiiiri; einnig af erlendum sem orðið hefir á bæ einum
stutta ræðu, er ég t,rægrum vorum. i hér á landi síðastliðið vor.
é t í boði hjá brezka sendi- | sérstaklega gleður það oss, ■ Ætla ég að nefndur Þórir
erffn^m hér1 f®fr- Eg hafði 1 hvað fram hefir komið glögg- veiti forstöðu stofnun nokk-
e ið að mér það hlutverk að ur Skiiningur & þeirri grund- urri, sem Teiknistofa land-
þakka fyrir hönd Slysavarn- ^ vanarhUgsUn (principle), búnaðarins nefnist. Tildrög
ar é agsins og þeirra einstak sem allt siikt starf hVíiir & slyss þessa eru þau, að
mga, sem heiðraðir voru af j Vér jifum ^ tímum, þegar bræður tveir, sem teljast bú-
ínum brezku fulltrúum. jjf einstaklingsins virðist ekki endur á jörð, sem Brekka
aðamaður Tímans byrjar al, ávait vera sem mest metið. heitir og er á Ingjaldssandi,
segir’ f? éE Stöðugt á sér stað eyðing réðust í það stórræði að
ekkert hús áfast við hann.
Ekki þarf ýkja mikið frost til
af sementi í rúmmetra af að frosið sé við hann um fets
sandi og möl. Af framansögðu lag af heyi’ og hafa Þó ehhi
vil ég vara bændur við að homið skörp frost né langvar-
fara 1 öllu eftir tilkynningu andi slðan Þær voru byggð-
frá Teiknistofu landbúnaðar- ar- Gaman Þsetti mér að
ins, þar sem gert er ráð fyrir koma 1 votheysturn þegar 20
2a sm. jafnri veggþykkt og stiga frost væri búið að vera
blöndu 1:6 eða 270 kg. i rúm- nokkarn tima-
metra | Við, sem verkað höfum vot-
Þórir Baldvinsson segir, að hey’ vitum Það, að mikið er
Ragnar sé myndar- og dugn- undir Því komið að hafa á því
aðarbóndi og mun þaö eitt farg’ svo að Það verði gott og
vera rétt af tilgátum hans.
engar skemmdir í því. Sömu-
^ ^ i, ■ ■ HPI -■.........................____________ i „J _________________En eina synd drýgir Ragnar leiðis tn.að fá úr Því hitann,
hafi komist svo að orði að mannsnfa i stórum stíl. Þess byggja sér votheysgryfjur í og flestallir bændur, að dómi hvi enSinn hægðarleikur er
"1 É ------------------------ Þóris, og hún er sú, að þeir að gefa vothey’ sem hiti/r l-
þátttakendur i björgun vinni
vegna gleður það oss, að til „fornum“ stíl og komu ekki í
skulu treysta á sitt eigið vit.
e kl verk sitt 1 Þvi skyni að er j heiminum starfsemi, sem þær jafn miklu sementi og
, a*.Vléur^enningU’ og nið. miðar að því að bjarga manns fyrgreind stofnun vill vera
urlagið er sömuleiðis i bezta ^ iífum> og gengur tft frá því, láta. ------- .„0—, „—
lagi, en það litla, sem þar er að iíf hvers manns sé óendan siik mistök telur Þórir þurfa ekki að hugsa lengur.
er á milli, er allt onnur ræða. iega mikUs virði
En fargi er ekki hægt að
en sú, sem ég hélt. Ég talaði
Kristindómurinn
þessi hörmuleg og óforsvar-
. | ---------------- kennir anleg nú á tímum allsnægt-
e kert um það, að það væri osg> að Skaparinn elski hvern anna.
slvsavarrfarTóHcsinq^^^^prn í einaSt.a mann- Það er Þessi | Grein Þóris Baldvinssonar
gerði samtök þess ’ í landinu 1 kærleikur . Guðs’ sem gefur a að vera svargrein með feit-
svn stnrir Htnr n^cti.m hverJum einasta einstaklingi íetruðum ósannindum, sem
hví nt sem P-rnhh ho aA áo- ðendanleSf °S eilíft gildi. Og eiga að vera tilraun til að
geri alls ekki ráð fvrir að ketta Cr hinn sanni grund_ ‘ rangfæra og snúa út úr grein,
!,„*___________________ ... i völlur, sem hægt er að byggja sem Ragnar bróðir minn
. á allar fegurstu hugsjónir vor skrifar í Tímann 10. júni, og
ar, þær sem vér metum mest nefnir Votheysgerð og vot-
og gerir lífið í sjálfu sér heil- heysgeymslur, og er lýsing
Ojæja, lágt eru nú íslenzkir koma við á tnrnnm °S ma Því
bændur lagstir, þegar þeir gera ráð fyrir verulegum
skemmdum ofan á þeim. En
Eg tel að haldbezt verði fyrir, bmndur hafa verið hingað til
okkur bændurna að hugsa og ! svo nytnir á hey’ að ekki
munu þeir kunna við að
blaðamaðurinn hafi ætlast til
þess. Þess vegna verkaði þessi
setning illa á mig. Og það sit
ur sannarlee-a pkki á mór r»p i “wogcjmoiui,
öðrum að grobba af ein &gt' Þ6tta 6r grundvollurmn a byggingu og efniskostnaði
ao groböa aí ..ein" undir sönnu lýðræði, mann- á
skærri hjartagæzku", þó að
við styðjum slíka starfsemi
lítils háttar. Hinum sem sjálf
ir standa í verulegum harð-
ræðum við björgunarstarfið
á sjó eða landi, er heldur
■engi þökk í slíku. Þeir er enn
þá síður hætt við að grobba
en okkur, sem aðeins vinnum
með munnnium.
Vonandi tekur þú það ekki
illa upp, þó að ég geri nú
sjálfur tilraun til þess að
rifja upp þráðinn í ræðunni,
þó að vel megi vera, að eitt-
hvað hafi skolast til í minni
mínu, þar sem ræðan var
haldin blaðalaust og á er-
lendu máli, er heldur ekki um
■orðréttar setningar að ræða.
Per þá ræðuþráðurinn hér á
eftir:
—Fyrir hönd Slysavarnar
félags íslands og annarra,
sem hér hefir verið veittur
sérstakur heiður, vil ég leyfa
mér að flytja þakkir.
Er rætt væri við þá menn,
.sem sjálfir taka beinan þátt
í björgunarstarfi, eða við fólk
Ið á sveitabæjunum, sem
hlynnir að þeim, sem hraktir
«ru, þá mundi það koma í
ljós, að enginn teldi sig hafa
gert meira en kristileg skylda
vótheysgryf j um okkar
réttindum og loks samhjálp bræðra. Og þar sem ég er
einstaklinga og þjóða. Það er j annar eigandi þessa „mis-
þessi hugsun, sem allt slysa- ] heppnaða“ fyrirtækis, sem
varnarstarf byggist á, samtök: 0rðið hefir til þess að hálf-
in um að bjarga mannslífum fyiia flest dagblöð landsins
og varðveita þau.
Björgun hinna ensku sjó-
manna við Reykjanes, er
tákn þeirrar miklu vonar,
sem vér berum í brjóst um
það að allar þjóðir samein-
ist í því að bjarga og varð-
veita líf. Að þessu verki unnu
ekki aðeins íslendingar, held
ur og Ameríkumenn og loks
Englendingar sjálfir. Þannig
vonum vér að allar þjóðir að
lokum leggist á eitt, í öllu
því starfi, sem miðar að því
að varðveita og meta líf hvers
einstaklings á jörðinni.
Að lokum endurtek ég þakk
læti vort til hinna ensku
fulltrúa og bið þá að flytja
kveðjur vorar til allra þeirra,
er hafa átt þátt í að kveðja
þá til þessarar farar. Og ég
vil enda mál mitt á því að
vitna til orða Gunnars á
Hlíðarenda, er hann sagði við
Njál forum og oft er vitnað
til við slík tækifæri:
„Góðar þykja mér gjafir
þínar, en meira er verð vin-
átta þín“.
af viðyörunarauglýsingum til
bænda frá Teiknistofu land-
búnaðarins, um að taka ekki
segja með Stefáni G.: „Löng-
um var ég læknir minn, lög-
fræðingur prestur”, o. s. frv.
Ég held að einhverntíma yrði
tafsamt hjá okkur einyrkja
fleygja miklu, en skemmt
vot’ney er einskis nýtt og ó-
ætt fóður. Eitt er það, ef
bóndi byggir einn turn yfir
bændunum að hlaupa alltaf. allan sinn heyskaP °g gera
suður á skrifstofurnar ’ í ma ráð fyrir einhverjum
Reykjavík til að sækja okkur j ^yrnmSum á hverju voii og
lagið til að stíga eftir i kring-! allverulegum’ ef góðir eru
um ærnar okkar og kýrnar og i vetrar, þá verður hann að
annað það, sem við verðum|fyrna sama.heyið.ár eftir ár
að vera okkar eigin ráða-
nautar í.
Með þessu er ekki sagt, að
ekki sé margt gott og gagn-
legt af því, sem okkur bænd-
unum er kennt af okkar
ráðamönnum. Ekkert er
fjarri mér en að amast við
leiðbeiningum til okkar
slík skrif alvarlega, og sum j bænda, og aldrei er nóg af
blöð fengið áminningar og | Þeim. En ég tel, að við þurf-
ávíttur fyrir ábyrgðarleysi að um gðða skilvindu til að skilja
birta frásagnir af slíku, vil ég
leggja hér nokkur orð í belg.
Vil ég nú lítillega snúa mér
þær allar í, og éta svo bara
rjómann en hella undan-
rennunni niður, því að hún er
Fréttir frá íþróttasambandi íslands
Heiðursfélagi ÍSÍ hefir Guð
mundur Kr. Guðmundsson,
skrifstofustjóri Reykjavík,
verið kjörinn í tilefni af 60
ára afmæli hans, þann 20.
júlí s. 1.
Framkvæmdastjórn ÍSÍ
hefir veitt Dansk Athletik
Forbund veggskjöld ÍSÍ í til-
efni af landskeppni Dana og
íslendinga. Ennfremur hefir
Sjællands Boldspil Union ver-
Ið veittur veggskjöldur ÍSÍ í
tilefni af knattspyrnukeppni
þeirra hér í sumar.
Finnska Handknattleiks-
sambandið hefir sent ÍSÍ
þakkarbréf fyrir hinar ágætu
viðtökur, sem handknatt-
leiksflokkur
sumar.
þeirra fékk í
Staðfest íslandsmet í sundi:
500 m. frjáls aðferð 6:44,8
mín. Ari Guðmundsson (Æ),
11.6. 1950. 4x100 m. boðsund,
frjáls aðferð 4:21,1 mín.
Glímufél. Ármann 2.6 1950.
(Ólafur Diðriksson, Rúnar
Hjartarson, Pétur Kristjáns-
son og Theodór Diðriksson)
Skandinavisk Boldklub í
Reykjavík hefir fengið þenn-
an íþróttabúning staðfestan:
Bolur grænn með félags-
merki á brjósti. Buxur hvítar,
sokkar grænir með hvítri
rönd.
að grein Þóris. Hann segir og ( sv° mikil, að við höfum ekk-
feitletrar: „Þó hefði mátt vera ert að gera með hana. Ég
á móti þessum járnskorti með heið að við yrðum ringlaðir
því að hafa veggina þykka f höfðinu, ef við fylgdumst
og steypuna sterka, en því var msð öllum heljarstökkunum
ekki til að dreifa, því að vot- °g kollsteypunum, sem við
heyshlöðuveggirnir á Brekku eigum að taka í okkar bún-
voru aðeins 15 sentimetrar á aðarháttum. Minnist ég
þykkt, og eftir sementsmagni þeirra stærstú og síðustu, sem
því, sem notað var úr steypu- er súgþurrkunin og votheys-
blöndu, sem var tæplega 1:7“» turnarnir. Hvorutveggja mun
Hefði Þórir Baldvinsson bafa nokkuð til síns ágætis,
ekki lesið grein Ragnars á- j en mikið má vera ef það leys-
líka og fjandinn las biblíuna ir okkar stærstu vandamál í
forðum, hefði hann hvergi framtíðinni
og verður það eins og hjá
Brandi gamla í sögunni
„Gamla heyið“, og er það
ekki góð regla.
Einhvers staðar las ég um
sérstakar náttúrur eða efni,
sem væru í „turna“-heyi, svo
að það gæti ekki frosið, en ég
get upplýst, að slíkt er ekki
fyrir hendi í gryfjunum á
Brekku’, enda ná þær ekki því
máli að kallast turnar, og þar
að auki byggðar með endem-
um.
Eg kem nú aftur að Þóri,
sem heldur áfram og segir í
grein sinni: „Hann (það er
Ragnar) hefði skilyrðislaust
átt að leita til ábyggilegra
fagmanna áður en hann lagði
út í það að reisa votheys-
hlöður sinar, og þá hefði
framkvæmd verksins orðið á
allt annan hátt, eínislistin
annar og greinin, sem hann
skrifaði, hvatning, til þess áð
(Framhala á 7. siðu.)
fundið þetta í grein
Ragnars. Þar er hvergi
minnst á blöndun á efni, að-
eins sagt frá kostnaði á að-
keyptu efni. Sannleikurinn
er, að veggþykkt á umrædd-
um gryfjum er 25 sm. neðst
og smáþynnist upp í 15 sm.
efst og jafnframt eykst járn-
binding sem ofar dregur og
sver járn eru í kring um í-
látningarop og tæmingarop.
Þennan byggingarmáta tel ég
að allir byggingafróðir menn
samþykki, að láta veggina
smáþynnast. Blöndun á efni
er 1 af sementi á móti 5 y2 af
sandi og möl og um 10—13
rúmmetrar var notað af
grjóti í steypuna og telja
byggingafróðir menn, að
ekki þurfi að auka sement
þótt grjót sé notað í steypu
og mun það rétt vera, þvi oft
sér maður, þegar brotinn er
steyptur veggur, að fyr klofn-
ar steinninn en brotnar utan
af honum sé hann látinn
hreinn í steypuna. En hér á
Vestfjörðum er nóg af grjóti,
sem kostar engan gjaldeyri.
Og hafa þá farið um 286 kg, um 5 metra upp úr jörðu og inni.
_________________________________.4’ «• r:
Sérfræðingarnir, sem
athuguðu ísienzka
fiskiðnaðinn
Amerísku sérfræðingarnir,
Sumarið 1948 áttum við aliir
að setja upp súgþurrkun.
Sumarið 1949 var hún alls-
endis úrelt og þá skyldum við
allir byggja votheysturna. En
nú er líklega svo komið, að sem hinSað komu fiá efna-
við getum sagt með karlin- ! Iiagssaruvinmistofnun Mars-
um, að sitt var að konu minni' hall-landanna og um er getið
hverri, sem var búinn að eiga f forustugrein blaðsins í dag,
þær þrjár og reyna kosti voru Þessir:
þeirra og galla. Mr- Cooley, sérfræðingur í
Nú mun lítilsháttar reynsla j fiskiðnaðarmálum og mark-
komin á þessar framkvæmdir, I aðsmálum, forstöðumaður fyr
sem spáir ýmsu um þær til irtækis, sem hefir tæknium-
frambúðar. í fljótu bragði sjön með fiskiðjuverum. Var
séð, munu turnarnir hafa
fleiri ókosti. Ýmsar spurning-
ar hafa bændur lagt fyrir þá
um eitt skeið framkvæmda-
stjóri eins stærsta útgerðar
og fiskiðnaðar fyrirtækis á
menn, sem þykjast hafa vit á Atlanzhafströnd Bandaríkj-
þessum hlutum, en fengið anna.
loðin svör og óábyggileg eins
og þau, að ekki frysi í vot-
heystumum meðan hitastigið
færi ekki niðurfyrir frost-
mark. En þetta tel ég nú
þeirra höfuð ókost og það er
frosthættan á heyjum. En
fengin reynsla á þessum
„frægu“ gryfjum okkar
Mr. Chiaccio, sérfraiðingur
í hraðfrystingu.
Mr. Flowers, sérfræðingur
í lýsisvinnslu og mjölvinnslu.
Mr. Heriot, sérfræðingur í
samhæfingu vinnuafls og
véla.
Erindi þessara manna var
að segja álit sitt á fiskiðn-
bræðra er sú, að einn vegg-! aði íslendinga og er nokkuð
urinn á annari gryfjunni er vikið að því í forustugrein-