Tíminn - 22.09.1950, Page 1

^***^^^*^*^^***^*^^^^ >
RitstjórU
Þórarinn Þórarinsson
Fréttaritstjórii
Jón Helgason
Útgefandi:
Framsóknarflokkurinn
Skrifstofur i Edduhúsinu
Fréttasímar:
81302 og 81303
Afgreiðslusími 2323
Auglýsingasími 81300
Prentsmiðjan Edda
34. árg.
Reykjavík, föstudaginn 22. september 1950.
208. blað.
ÁHÖFN GEYSIS FAGNAÐ HEILLÍ í REYKJAVlK
Flugvélar frá Lofileiðum sóffu hana og banda-
rísku flugmennsna, sem sfrönduðu á jöklinum
á lendingastað undir norðurjaðri Dyngjujökuls
Geysip isáðl elíkijil stoíanivfta vegna
slænira skiiyrða kviililið, spses slysl® varð
Áhöfnin á „Geysi“ náði fyrr hei! heim en menn þorðu að
vona í fyrrakvöld.. Klukkan 11 í gærmorgun var hún lent á
Reykjavikurvelli og ákaft fagnað af vinum og vandamönn-
um auk margra annarra. — Tvær flugvélar frá Loftleiðum
sóttu hana austur að jökuljaðri og gekk förin að óskum. —
Leiðangur Akureyringa hélt síðan norður í Mývatnssveit'
eftir hið mikla og frábærlega skipulagða björgunarstarf. Öll
þjóðin fagnar áhöfninni af „Geysi“ og þakltar fund þeirra
og björgun.
Eins og skýrt var frá hér i
blaðinu i gær, flugu þeir
Björn Pálsson og Magnús
Norödahl flugmenn austur að
jaðri Dyngjujökuls í fyrra-
dag í leit að lendingarstað
sem næst bækistöð leiðangurs
þeirra Akureyringa. Fundu
þeir góðan lendingarstað að
því er þeir töldu.
Tvær flugvélar sendar.
Snemma í gærmorgun lögðu
tvær flugvélar upp frá Reykj a
víkurflugvelli austur á bóg-
inn.' Var önnur Anson-flug-
vél, sem Kristinn Ólsen flaug,
en hin Grumman-flugbátur,
sem Ólafur Ólsen bróðir hans
flaug. Komu þær yfir leiðang
ursmenn laust fyrir klukkan
niu.
Flugvöllurinn -
árfarvegur.
Fundu þær
lenti Ansonvélin heilu og
höldnu um klukkan níu, og
Grummanflugbáturinn sömu
leiðis. Var höfð skömm við-
dvöl, og kl. 9,50 hófu flugvél-
arnar sig til flugs á ný. Var
Anson-véiín meö áhöín „Geys
is“ innanborðs en Grumman-
báturinn flutti áhöfn banda-
rísku flugvéiarinnar.
„Þeir lenda eflir fáar
mínútur.“
Erfiðlega gckk að hafa
talsamband við flugvélarn-
ar héðan frá Reykjavíkur-
ilugvelli meðan á lendingu
stóö. og vissu rnenn ógerla,
hvernig til hefði tekizt. En
um kl. hálfellefu barst gleði
fregnin: Áhöfnin á „Geysi“
mun lenda á Reykjavíkur-
flugvelli eftir fáar mínútur.
Vinir og vandamenn áhafn-
(Framhald á 2. siðu.)
JOKULFOR AKUREYRINGA:
Dugnaður og skipuEag
einkenfidi leiðangurinn
- þornaður
innan tíðar!
gamlan og uppþornaðan ár-1
farveg með sléttum leirbotni
um 8 km. norðaustan við \
bækistöð leiðan^ursins. Þar |
Framganga leiðangursins
frá Akureyri við björgun
fólksins af jöklinum er mjög
rómuð af öllum. Allt var
skipulagt svo sem bezt varö
á kosið og svo vel séð fyrir
öllu, að ekki virtist minnsta
atriði hafa gleymst. Var þó
til björgunarleiðangursins
stofnað í miklum flýti. Dugn-
aður Akureyringanna var líka
frábær, og einn þeirra var
urn það bil 24 klukkutima á
jöklinum, en annar hart nær
jafn lengi.
í för með Akureyringum
voru nókkrir menn úr Reykja
vík, sem dvalið höfðu um
tíma norðan Vatnajökuls, og
slógust í fylgd með Akureyr-
ingum á Akureyri, er fréttist
um fund Geysis. Fóru sumir
Reykvíkinganna einnig á jök
ulinn og áttu góðan hlut að
björgunarstarfinu.
Fjórir flokkar.
Farið var af jöklinum í
fjórum flokkum. Voru í fyrsta
hópnum fjórir af áhöfn Geys
is og einn Akureyringur, í
(FramhalA á 2. siðu.)
% _ *
Ahöfn Geysis stígur út úr flugvélinni, sem flutti hana til Reykjavíkur. Talið frá vinstri:
Dagfinnur, Bolli, Einar, Magnús, Ingigerður og Guðmundur. — Á myndinni sjást glögglega
plöggin, sem flugþernan saumaði sér á jöklinum. — (Ljósmynd: Guðni Þórðarson.). —
Tíminn 'oirtir hér fyrstu myndirnar, sem teknar voru við
flak Geysis á Dyngjujökli, eftir komu þeirra, er fyrstir urðu
á jökulinn. Á efri myndinni sést flakið af Geysi, og situr
Einar Runólfsson vélamaður i gluggaopinu, sem flugmenn-
irnir komust út um eftir áreksturinn. Myndin sýnir fremsta
hluta flugvélarinnar, sem brotinn er frá aðalbolnum og ligg-
ur á hliðinni. íslenzki fáninn, sem blakt hefir í erlendum
flughöfnum, hnípir nú á lítilli stöng í síðasta áfangastað. —
Á neðri myndinni sjást fimm af áhöfn Geysis sitja í skafli
í hlé við flakið. — (Ljósm.: Loftleiðir).
MAGNÚS FLUGSTJÓRI:
Geysir rakst á kl. 22,50
á fimmtudagskvöld
Tíðindamenn blaðsins áttu
í gær tal við áhöfn Geysis,
hvern og einn og alla saman.;
Magnúsi Guömundssyni, flug 1
stjóra. fórust orö eitthvað á
þersa laið:
— Við töldum okkur vera
í 8009 feta hæð. Flugveður var
mjög illt. hvasst, þoka, snjó- ’
koma og myrkur. Loft var {
ókyrrt og uppstreymi og nið- J
urstreymi á víxl. Mikil ísing
var farin að setjast á vélina
og við vorum að búa okkur,
undir að setýa ísvarnartækin
á.
Hver maður á sínum stað.
Hver maður áhafnarinnar
var á sínum stað og klukkan
var um 22,50. Við Dagfinnur
vorum í belturn, en aðrir ekki.
Ég get ekki fyllilega gert mér
grein fyrir því, hvevnig árekst
urinn varð, en ég held, að vél
in hafi fyrst rekið niður
vinstri vænginn, en síðan tek
ið hátt loftkast og rekið nef-
ið og skrúfurnar niður næst,
og steypzt yfir sig, svo að
hún lá á hvolfi, nema fremsti
hlutinn, sem lá á hliðinni.
Hið fyrsta, sem okkur varð á,
var að reyna að brjótast út
og brutum við rúðu í glugga,
sem yfir okkur var, og skrið-
um þar út. Við vorum ekki
teljandi meiddir nema Dag-
(Frair.hald á 7. siðu.)