Tíminn - 22.09.1950, Blaðsíða 8

„ERLEIVT YFiRLIT“ t DAG:
l*ií zki herinn endurreistnr?
„A FÖRMJM YEGI“ í DAG
Að qefnu tilefni
34. árg.
Reykjavík
22. september 1950.
208. blað.
Margir úr björgunarsveitinni sól-
arhring á ferð uppi á jöklinum
i r • • _ r . . m * rwi r r í* • • • • r i_j_. • # _ ... »
Fi'ásö»n fróttaritara Tímans i fnrinni sím
itð frá Akurcyri við hcimkomuna í nótt
Leiðangursmenn af Akureyri komu heim til sín klukkan
tvö í nótt. í förinni var tíðindamaður Tímans á Akureyri,
Haukur Snorrason, og símaði hann svolátandi fregn af jök-
ulförinni til blaðsins í nótí:
lir Edvard Sigurgeirsson ljós-
ið foium héðan frá Ak_ ^ myndari, Vignir Guðmunds-
ureyri á níu jeppum og ein-! son tollvör3ur> sigurður Stein
um stórum vöruflutningabíl dórsson Skrifstofumaður Loft
24 saman, 16 af Akureyri og lei8a Þráinn starfsmaður
8 ur Reykjavik. Voru Reyk- | Loftleiða> ólafur Jónsson
vikmgarmr Guðmundur Jóns
son frá Völlum og förunaut-
ar hans. Fararstjóri var Þor-
steinn Þorsteinsson.
Við komum að jöklinum á
þriðjudagskvöld og slógum
tjöidum undir jökulhlíðinni.
Tveir menn könnuðu þá þeg-
ar ieiðina á jökulinn beggja
megin Kistufells. Voru það
Tryggvi Þorsteinsson skáta-
foringi á Akureyri, forustu-
maður leiðangursmanna á
jöklinum, og Jón Sigurgeirs-
son lögregluþjónn á Akureyri.
framkvæmdastjóri og Þor-
steinn Svanlaugsson bifreiða-
stjóri og Þórarinn Björns-
son úr Reykjavík. Við fleiri
fylgdum þeim upp á jökuiinn
Veður var skuggalegt, ei
lagt var af stað, en rofaði ti'
er kom upp á Kistufell, o?
gerði síðan glaðasólskin 6
jöklinum.
Ilitta áhöfnina.
. .Uppi á jöklinum snerum
við allmargir við. En um
(Framhald á 3. síðu)
Jökulförin liefst.
Morguninn eftir um fimm-
leytið réðust níu menn til jök
ulfararinnar. Voru það auk
þeirra tveggja, sem kannað
höfðu leiðina, Akureyringarn
INGSGERÐUR FLUGFREYJA:
Hélt að flugvélln hefðl
steypzt í sjóinn
s
B
Flugfreyjan á Geysi, Ingi- j heim. Ég ætiaði aðeins
gerður Karlsdóttir, hefir sýnt leggja mig stutta stund
að
og
einstakt þol og hugprýði í
hrakningunum og hinni erf-
iðu ferð niður af jöklinum.
Henni fórust orð eitthvað á
þessa leið við blaðamenn Tím
ans í gær:
Ég lagði mig í rúmið, sem
er hægra megin í eldunarklef
anum gegnt eldavéiinni. Eng
ir farþegar voru með vélinni
GUÐMUNDUR LOFTSIGLINGAFRÆÐINGUR
Datt í hug að Geysir
hefði rekizt á flugvél
Ég sat við reikningsborð
mitt á skyrtunni, sagði Guð-
mundur Sívertsen, lofsiglinga
fræðingur á Geysi. Þá heyrði
ég allt í einu, að Magnús
kallaði, að við hefðum rekizt
á, enda fann ég hnykkinn í
sama mund.
Datt önnur flugvél
fyrst I hug.
Mér datt fyrst í hug, að við
hefðum rekizt á aðra flugvél
í loftinu og værum nú að
hrapa í sjóinn. En um leið
rakst vélin á aftur og steypt-
ist yfir sig, og ég stakkst of-
an í athugunarturninn, sem
er upp úr þaki á miðri vélinni
Ég hafði verið beltislaus.
| Mér datt fyrst í hug, að
I þetta væri sjórinn, en fann
brátt, að það var snjór, sem
inn í vélina kom. Öll ljós
slokknuöu þegar, og ég heyrði
- Ingigerði kalla á hjálp í
myrkrinu, því að hún væri
inniklemmd.
Svo sá ég að op myndaðist
út i snjóinn, þar sem hurðin
að farþegarúminu hafði
hrokkið úr. Síðar fundum við
hana langt úti á jökli.
Okkur var auðvitað tölu-
vert kalt, sérstaklega fyrstu
nóttina, en þó leið okkur von
um betur. Allkalt var á jökl-
inum, en þó vissum við ekki
nákvæmlega hvað frostið var
mikið, því að allir hitamælar
voru ónýtir.
var í öllum fötum, en smeygði
af mér skónum.
Hélt að snjógusan væri sjór.
Er skemmst frá því að segja,1
að ég vaknaði við það, að vél- j
in rakst á. Það fyrsta, sem ég
man eftir, er það að mér
fannst vængurinn rekast í og'
hélt ég þá fyrst að við værum
að falla í sjóinn. í sama mund
mun vélin hafa opnast og rifn
að fast við mig og snjórinn
hellst inn yfir mig. Fannst
mér fyrst að það myndi vera
sjór. Fljótlega varð mér ljóst
að svo var ekki og sá ég út
um op á vélinni skammt frá
mér. Sjálf gat ég mig hvergi
hreyft. Ég var rigskorðuð og
að mér þrengt, svo að ég mátti
mig hvergi hreyfa. Var ég
samankipruð, þannig að höf-
uð'ið nam við hnén.
Var hún ein í flakinu?
Kom mér fyrst til hugar, að
ég væri ein á lífi og að vélin
hefði öll brotnað Ég kallaði
á hjálp en heyrði ekkert í
félögum mínum strax. En
sjálfsagt hefir ekki liðið lcng
stund, þar til Magnús kom
að opinu og heyrði kall mitt
Tékst honum að draga mig
upp um opið út úr vélinni, en
síðan komumst við aldrei
hvorki út né inn um þetta op
og þurftum við þó mjög á því
(Framliald á 3. síðu)
Báðir aðilar felldu sátta-
tillöguna í togaradeilunni
14 Kjómcim í Reykjavik sög'ða jsi
Báðii' aðilar, útgerðarmenn og sjómenn, felltlu í gær með
yfirgnæfandi meirihluta atkvæða sáttatillögu þá, sem bor-
in hafði verið fram í togaradeilunni. En það var lokatillaga
sáítanefndarinnar sem kunnugt er.
Útgerðarmenn felldu til-
löguna með 27 atkvæðum
gegn 14, en einn seðill var
auður.
Sjómenn felldu hana hvar
vetná með yfirgnæfandi at-
kvæðamun. í Reykjavik
sögðu 291 nei, 14 já, 4 seðlar
auðir. í Hafnarfirði sögðu
103 nei, 3 já, 1 scðill ógild-
ur. I Vestmannaeyjum sögðu
42 nei, 3 já, 1 seðill auður.
Á Akranesi sögðu 14 nei, 4
já. Á ísafiröi sögðu 24 nei,
7 já. í Siglufirði sögðu 17
nei, 2 seðlar auðir. í Nes-
kaupstað og á Akureyri er
atkvæðagreiðslu ekki lokið,
því að togarar þaðan eru úti
á sjó á karfaveiðum, En at-
kvæðatölum úr Keflavik
tókst bSaðinu ekki að ná í
gærkvöldi.
Efsta myndin er af Anson-ílugvélinni. sem sótti áhöfn Gevs-
is að jaðri Dyngjujökuls. Neðri myndir sýna fagnaðarfundi
við lieimkomu Geysismanna. Efstur er Magnús Guðmunds-
son flugstjóri með konu sinni og dóttur. Næstur Dagfinnur
Stcfánsson flugmaður með fjölskyldu sinni. Neðst Ingigeröur
KarJsdóttir flugþerna, forehirav hennar og bræður. —
(Ljósm. Guðni Þórðarson.).
BOLLI LOFTSKEYTAMADUR:
Jék 3 daga aö brlótast
að loftskeytatækjunum
Ég var i sæti minu við loít- á hliðinni í skotinu mínu hjá
skeytatækin. er áreksturinn loftskeytatækjunum í vinstri
varð, seg:r Bolli Gunnaísson hlið stjírnklefans, sem nú
loftskeytamaður. Ég get ekki vissi niður.
gert mér grein íyrir því hvern i Ég greindi ekki þá um leið
ig slysið vildi til í einstckum hvort nokkuð hafði kastast
atriðum. Ég held helzt að ég ! á mig af tækjum, eða íarangri
hafi misst meðvitund rétt sem! í faliinu, en áreiðanlega hefir
snöggvast. Það sem ég man I það verið eitthvað, því seinast
fyrst eftir, er það, að ég lá (Framhald á 3. síðu)