Tíminn - 08.07.1951, Blaðsíða 3

151. blað
TÍMfNíí, sunnudaginn 8. júlí 1951.
3.
Norska knattspyrnuliðið
Válerengen, kemur í dag
Fyrsti lcikur liðsins verður á laor^'mi
við KR
I dag kemur hingað í boði
Knattspyrnufélags Reykjavík
ur norska knattspyrnufélagið
Válerengen Idrettsforening
(VIF) frá Osló með Gullfaxa.
Það var VIF sem sá um heim-
sóknir KR og Vals til Noregs
1949 og 1950.
VIF hefir um ára bil verið
í hópi sterkustu knattspyrnu-
félaga Norégs, en það var
stofnað 1913, varð þrisvar sam
fleytt Oslómeistari á árunum
fyrir styrjöldina, en hefir eft-
ir stríðið leikið í I. deild Nor-
egs, Hovedserien. Hún er tví-
skipt með 8 félögum í hvorum
riðli. í fyrsta sinn, sem Norð-
menn höfðu þetta fyrirkomu-
lag á hjá sér, 1948—49, bar
VIF sigur úr býtum í örðum
riðlinúm, en Fredrikstad í hin
um, en það félag hefir verið
langsterkasta f élag Noregs
síðustu 15 árin. í úrslitaleikn-
um tapaði VIF.
í át lentu þessi félög í sama
riðli og hafði Fredrikstad bet-
ur í haust en í vor sigraði VIF
og eftir vortímabilið er það
talið langsterkasta lið Noregs,
það hefir engum leik tapað
sem af er þessu ári og er nú
talið hafa mesta mögúleika á
að hreppa Noregsmeistaratitil
inn í haust.
Eiðaskóli um síðustu aldamót
Erling Knudsen, formaffnr
VIF og fyrrum leikmaður
með félaginu.
Það er nú liðin hálf öld
síðan ég koín á búnaðarskól-
ann að Eiðum sem nemandi,
en það var vorið 1901. Þykir
mér því við eiga að rifja upp
nokkrar endurminningar frá
dvöl minni þar.
Ekki veröur sagt, að þar
hafi þá verið mjög stórstað-
arlegt. Bærinn stendur í kvos
milli lágra ása, og útsýni þvi
lítiö í nálægð, en víðsýnt þó
til fjalla i íjarlægð. Að heim-
an sézt á Eiðavatn, en það er
mikið til prýði í fábreyttu
landslaginu. Byggingar voru
jþar ékki háreistar: Eitt timb-
júrhús, portbyggt með kvisti,
sem var bæði skólahús og i-
búðarhús alls fólksins. Áfast
við það var partur af gömlum
torfbæ. Smíðja og fjóshlaða1
nokkuð fjær, og úti i tún-
jaðri nbkkur fjárhús og hest-
hús. Tvenn beitarhús voru
þar í nokkurri fjarlægð, önn-
uf fyrir ærnar á svokölluðu
Eftir llallgrím I*orber«sson
menn né málleysingja. Fæði
var þar prýðilegt, og mest
neytt búvörunnar: kjöts og
annarra sláturafurða, mjólk-
ur og mjóikurafurða og garð-
ávaxta. Fólkið þreifst ágæt-
lega og var alveg kvillalaust,
bæði árin sem ég var þar, og
kom þar aldrei læknir.
Skólalífið að vetrinum var
skemmtilegt á Eiðum og við
vorum áhugasamir við námið,
og lærðum ótvírætt betur
vegna þess, hve fáir við vor-
um, aðeins 6 í deild, enda
vorum við oft daglega allir
teknir upp í hverju fagi, sem
hefir sitt að segja. Jónas
skólastjóri kenndi búfræði-
fögin og hafði samið sjálfur
sumt af kennslubókunum,
sem voru í handriti, og lét
hann nemendur afrita þær.
Jón Jónsson í Firði kenndi
Rangársamþykkt var gerð,
og þeir leiddu saman hesta
sína heimastjórnarmenn og
Valtýingar, og höfðu svo
mikla ömun hvor á öðrum, að
þeir gátu ekki setið saman í
fundarhúsinu, heldur sinn
flokkur hvoru megin, líkir að
höfðatölu.
Skólastjóri lét okkur stund-
um hafa sum verk í ákvæö-
isvinnu, þannig, að ljúka á-
kveðnu verki á tilteknum
tíma, svo sem að slá mældan
teig, rista torf, hlaða veggi o.
fl. Græddu sumir á þessu dá-
lítinn vinnutima, sem við
gátum varið eftir geðþótta,
ahnað var ekki upp úr þvi að
hafa, nema flestum hljóp
kapp i kinn í ákvæðisvinn-
unni, og okkur íærðist að
koma miklu í verk á stuttum
tima.
Jón Jónsson í Firði var oft
verkstjóri okkar við jarða-
bótastörf og fleiri störf, þrek-
við mikill afreksmaður, og þuríti
„„„ 'meira en liðleskju til að
St ^tystZPti’ H.VÍ /l(L.hanoA Iarð ftrax ^u s^n stað,ur* Nemendur gáfu út skólablað fylgja honum eftir. Eigi að
„* 1*,^« " •»* HH * | H ~~ Og kenndi þar margra grasa, síður var hahn mjög vinsæll
. gagnfræðafögin. Að mínum
UXagerði, hm fyrir sauðina i|döml voru báðir þessir menn
A. annarn átt og fjær. Timbur- ágæiir kennarar, sem létu
andshðmu 1947. Það var 5 kirkja var þar, sem jók gildi sér mjö annt um að
landsleikur hans og jafnframt staðarms. Fannst mér samt lærðum sem mest og bezt.
að hverfa út af eftir 20 mín. inn aðlaðandi og heimilis-
vegna meiðsla. Síðan hefir legur.
hann leikið 9 sinnum með
einnig liöfðum við málfundi sem kennari og samverka-
. Skólatimi var tvö ár, og ujn helgar. Við vorum allir í maður. Á Eiðum lærðum við,
Vf°r heíir*VIFívoru 12 námssveinar á skól- bindindi og héldum það að auk margs annars, að hlýða
att báða hliðai framverðina. anum — eiclci húsrúm fyrir sjálfsögðu trúlega meðan ég og vinna. Við nutum þar
Senmlega emhver fjolhæf- I fleiri _ 6 f yngri deild og 6(Var á Eiðum. Ég sá þar aldrei vinnugleði, og hverjum
asti íþrottamaður Norð- t eldri deild við hofðum fría ölvaðan mann né vin haft manni virtist mér vera annt
manna, því að hann er einnig k'eunslU) fritt fæði og þjón-' um hönd, og reglur skólans nm að gera skyldu sína, eftir
i fremstu röð í handkhattleik,
frjálsíþróttum og skiðastökki.
Hovedserien er nú nýlokið'Hann ,tðf Þátt í skiðastökk-
og varð VIF nr. 2 með 19 st. 4
St. á eftir Fredrikstad, en 5
stigum á undan nr. 3. Það er
því engum efa undirorpið, að
hér er á ferðinni mjög sterkt
lið, enda er það jstaðreynd að
norski klúbbstandardinn er
tni kominn á sártia stig og fyr-
ir styrjöldina.
í flokknum, sem hingað
kemur, verða 20 menn, 3 íar-
arstjórar og 17 leikmenn. Far-
^rstjórarnir verða É. Knudsen
íormaður félagslns, Helmuth
Steffens, formaður knatt-
spyrnudeildarinnar síðustu 5
árin. Á ferðum sínum í Noregi
áttu leikmenn KR og Vals
hauk í horni, þar sem hann
"var. Einnig er með þjálfari
flokksins, Ragnar Sörensen.
Leikmenn eru:
Markv. Arild Andersen (23
ára), lék með landsliðinu gegn
Svíum 1950 (3:3), og hefir leik
ið fjöldann allan af úrvals-
leikjum og nokkrum sinnum
með B-landsliðinu norska. Tal
inn einn af 3 sterkustu mark-
vörðum Noregs.
Bakv. Ragnar Berge (26)
hefir leikið með mörgum úr-
valsliðum og verið varamaður
í landsliðinu.
Bakv. Ragnar Andersen
(30), hefir leikið með úrvals-
liði Osló og norska B-lands-
liðinu.
Framv. Torleif Olsen (29),
bezt þekktur sem „Toffa“.
Hefir nú skipað sér öruggan
sess í landsliðinu með frammi
stöðu sinni gegn írum, Eng-
lendingum og Holléndingum I
-vor. Hefir áður leikið marga
B-landsliðsleiki, var m. a. fyr-
irliði liðsins, sem burstaði
sænska B-liðið í fyrrahaust
5:1. Hefur orð fyrir að eiga
aldrei slæma leiki.
Miðframv. Bjarne Hansen
keppni Olympíuleikjanna 1948
H.úth. Einar Stangeby (27)
hefur leikið fyrir Osló.
Innherji, Asbjörn Andersen
(28), fastur maður í úrvali
Osló og varamaður í landsliði.
ustu, ennfremur frían hvers-
dagslegan fótabúnað. Annan
fatnað, bækur og ritföng,
lögðum við okkur til sjálfir.
Frá 1. maí til veturnótta unn-
um við jöfnum höndum öll
störf varandi búrekstur-
inn, og í
framræslu, áveitur, þúfna-
voru vel haldnar út í æsar.
Mifrh. Einar Jörum (27), slettun> iandmælingar o. fl.
fyrirliði liðsins. Hefir leikið
bæði með úrvalslíðum Þránd-
Iþróttir voru ekki marg-
þættar, þó iðkuðum við nokk-
uð glimu og sund að sumrinu,
og skautahlaup og aðra leiki
að vetrinum. Þá kom og fyrir
,, _ að við gripum í störf að vetr-
verklegu námi við inum> sem tilheyrðu búinu, en
ekki kvað þó mikið að þvi.
aðeins til hressingar stöku
heims og Osló. Byggingaverk-
fræðingur að atvinnu.
Innherji Leif Olsen (23),
Bóklega námið stóð ylir frá | sinnum. Ég minnist þess, að
veturnóttum til 1. maí. |Skólastjóri bað okkur þrjá
Rekstur skólabusins og skólapilta eitt sinn að skjót.
skólastjórnina hofðu á hendi 't með hest og sleða að Uxa.
JónasEinkssonogkonahans!gerði) gem er lítl6 fir eins
og
leikið fyrir Osló. Hann er .Quðlaug M. JónsdóUir. HiUt-; kilð eter Vpcraipn£rd
,.svarti sauðurinn“ í flokkn- verk beirra var hvi víðtækt „ kllómeters vegalengd, u;
um, eða það sem Norðmenn ' 75 ÞJ™5rÍ°g, s*kja þangað tað. Við hlóð
kalla „fotballbohem“ og svip
um, eða það sem Norðmenn ;umsvifamikið. Skólastjórinn | “ m£ ^ mi‘klu>
var
ar að því leyti til Danans mannshæfileikum, fyrir-'
Knud Lundberg. Langsamlega
tekniskasti leikmaður liðsins.
gæddur miklum bó-;vegna fávizku> þvi færð var
„ . « . „ , ^ mjög slæm og hrossið lítið
hyggju og framsyni, og hafði fyrir sér> gekk þvi tregt að
Vinstrí úth Ivan Lúnen auga a hverinm fingrL Henn‘i komast heimleiðis, hvíldir
vinstn uth. ivan hunen (ar hlutur la hvergi eftir. Hef- tiðnr n0r lf,,1£rí,r r nir? hwar
schloss (19), sérstaklega tekn ir reynzlan sannað, að þaú vlð vorum g Loks Þegar
iskur, en enn of hlédrægur. jleystu af hendi sitt hiutverk'
Varamenn eru Arne Hansen með sóma og prýði.
(29), markv., Torbjörn Andre-
Skólabúið var allstórt, rek-
hálfnaðir með
heimleiðina, sáum við að
skólastjóri kom og hraöaði
för í móti okkur, og þegar
saman, tjáði
sen (32) bakv bróðir Arilds'ig f stn þess tíma> Sauðfé á'fundum bar
markvarðar Rolf Bvendsen á fóðrum var full 500 tals>ihann okkur> að sér þætti við
( ), ba v. Per Andresen (22), mj0lkandi kyr 7 og brúkunar-!harla samvizkulausir, að pína
framv., Einar Wmter (31), mn hross 14. Aðdrættir voru erf- hrossið áfram án þess að
íooi1 f°f KllU* Wlkerholmen iðir og dýrir, yfir vondan rétta því hjálparhönd. Skip-
( ) framvoiður. jfjallveg frá Seyðisfirði, engir aði hann okkur að setja taug-
Flokkurinn dvelur hér hálf (vegir þá og engin flutninga- ar í ækið og aka eins og við
an mánuð og leikur hér 5 tæki önnur en klakkurinn.
leiki, þar af 4 á íþróttavell- Einn maður var f förum með
mum, en fimmtudaginn 19. fg hesta Undir reiðingi í
hverri viku allt sumarið til og
frá Seyðisfirði, og hafði sá
júli leikur hann á KR-svæð
inu í Kaplaskjóli við KR. -
Verður það vígsluleikur svæð- :nðg að gera, að sjá um að við-
isins og fyrsti opinberi kapp-!halda öllum reiðfærum> og
leikurinn, sem háður verður annað> sem þessum flutning-
um var samfara. Vetrarflutn-
hér í borg á grasvelli. Leikirn-
ir á íþróttavellinum verða
mánudaginn 9. júli við KR,
miðvikud. 11. við Val, föstu-
daginn 13. við íslandsmeistar-
ana, Akurnesinga, og síðan
mánudaginn 16. sennilega við
úrval úr Fram og Víking. Héð-
an fer flokkurinn þ. 21. með
Gullfossi.
Norsk knattspyrna er nú að
komast á svipað stig og fyrir
(,,Bangsj“) (22 ára), lék með styrjöldina og með hliðsjón af
úrvali Osló í vor.
BraniV. Egil Lærum (29 ára)
stnnilega eini maðurinn, sem
komið hefir hingað ti'. l&nd-<
áður- en hánn lék með norska
frammistöðu Válerengen í vor
má fastlega gera ráð fyrir að
hjá liðinu fáum við að sjá
norska knattspyrnu eins og
hxin hefur yisið hæst.
ingar þá, voru að jafnaði ó-
hugsanlegir. Búið var far-
sælt„ vanhaldalaust að kalla,
og gaf mikið af sér skólan-
um og heimilinu til fram-
dráttar, svo sem málnytu úr
ca. 200 ám og 7 kúm, og á
haustin var slátrað til heim-
ilisins 40 sauðum fullorðnum,
40 geldum ám og 20 kindum
öðrum. Þessar birgðir, auk
nokkurrar kaupstaðarvöru,
voru allar étnar upp yfir ár-
ið af um 28 föstum heimilis-
mönnum og gestum að auki.
En það skorti heldur aldrei
mat á. Eiðum, hvorki fyrir
heföum orku til. Eg varð einn
fyrir svörum lítilsháttar,
bablaði eitthvað um það, að
hrossið væri lítt til fyrir-
myndar. Hann sagði við mig
ekki annað en það, að ég ætti
ekki að svara sér. Fann ég
strax, að eins og á stóð, var
þetta spaklega mælt og hag-
aði mér þar eftir. Ferðin gekk
greiðlega úr þessu, enda ók-
um við nú fjórir með og dróg-
um ekki af okkur. Man ég
ekki til, að skólastjóra mis-
líkaði við mig né aðra skóla-
pilta í annan tima, svo að ég
yrði þess var.
Almennar skemmtisam-
komur voru um þær mundir
fátíðar, þar um slóðir, og ég
man ekki til að öansleikir
ættu sér stað á Eiöum. En við
fengum að fara lystitúra í
umhverfið, t. d. að Hallorms-
stað og á pólitiskan fund að
Rangá, þar sem hin
því, sem ég bezt vissi. Þar var
með öðrum orðum mikil
vinnusemi, góð reglusemi og
ágætur heimilisbragur, sem
skólastjórahjónin höfðu í
öndverðu skapað og héldu við
í föstum skórðum.
Frú Guðlaug M. Jónsdóttir
Var frábærlega vinnusöm,
stjórnsöm, myndarleg og góö
húsmóðir. Þar sem hún var á
ferð, var enginn hávaði. Hún
mun hafa verið fremur hlé-
dræg að eðlisfari, en þögulu
valdi hennar var öllum ljúft
að hlíta, og hafði hún óskipta
virðingu og þökk allra sinna
þegna, jafnt sem skólastjór-
inn.
Þegar ég fór frá Eiðum eftir
tveggja ára dvöl þar, var mér
ljóst, að skólalífið þar hafði
veitt mér þær beztu og á-
nægjulegustu stundir, sem ég
þá hafði lifað, og hefi ég
aldrei séö eftir þeim tveim ár-
um, sem ég vann þar kaup-
laust sem kallað var, heldur
hið gagnstæða. Skólinn
græddi ekki á mér, en ég fann
að þar hafði ég aukið mann-
gildi mitt meira en á nokkr-
um öðrum stað á jafn stutt-
um tíma.
Fyrstu búfræðingarnir í
þessu landi voru ekki hátt
skrifaðir í almennings áliti,
enda má segja, að þeir hafi
ekki allir orkað miklu, en
eigi að síður ruddu þeir þó
brautina, sem farin var og
farin verður í áttina til meiri
bændamenningar.
TENGILL H.F.
Siml 89 694
Btltl vi8 Kleopsveg
annast hverskonar raflagn-
lr og vlðgerðir svo sem: Verk
uniðjulagnir, húsalagnir.
■ klpalagnir ásamt víðgerðum
,g uppsetningu 4 mðtotum.
röntgentækjum og helmliis-
fræga : élum, . ..