Tíminn - 10.07.1951, Blaðsíða 6

152. blað.
TÍMINN, þríðjndaginn 10. júlí 1951.
Ævintýrið í 5. götu
Bráðskemmtileg og spenn-
andi amerísk gamanmynd:
Don De Fore
Gaie Storm
Sýnd kl. 5.
TRIPOLI-BIO
Verzlað moð sálir
(Traífic in Sóuls)
Mjög spennandi frönsk mynd
um hina illræmdu hvítu
þrælasölu til Suður-Ameríku.
Jean-Pierre Aumont,
Kate De Nagy.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd ki. 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
►«. Rakettnskipið
(Rocketship X-M)
Óvenjuleg og spennandi ný
amerísk æfintýramynd, þar
sem látinn er rætast draum-
i ur vísindamannanna um
j flug til annarra hnatta.
Aðalhlutverk:
Noah Beery jr.
Osa Massen
Lloyd Eridges
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBIO
HAFNARFIRÐI
Húsið við ána
(House by the River)
Mjög spennandi og tauga-
æsandi ný amerísk kvik-
mynd, byggð á samnefndri
skáldsögu eftir A. P. Herbert.
Louis Hayward
Lee Bowmann
Jane Wyatt
r Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Amper h.f.
i!
< Rafrækjavinnustofa
Þingholtstræti 21,
sími 81556.
JinuJljujUfJoélxUrutf. atm áteJtaV
0uu/eUi$u/%
HQP ^ ijp I
Jfum efni til raflagna.
í Raflagnir í minni og
eri hús.
Gerum við straujárn og
önnur heimilistæki
Raftækjaverzlunin
LJÓS & HITI H. F.
Laugaveg 79. — Sími 5184.
Austorbæjarbíó
SÆGAMMURINN
Bönnuð innan 16 ára
Sýnd kl. 5 og 9.
Munið
nð
grciða
blaðgjaldið
sen
allra
fyr&t*

Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Síml 5833.
Heima: Vitastlg 14.
SELJUJM
Alls konar húsgögn og
fleira undir hálfvirði
PAKKHÚSSALAN
Ingóifsstræti 11
Simi 4663
Nýja sendi-
bílastöðin
hefir afgreiðslu á Bæjar-
bílastöðinni, Aðalstrætl 16.
Sími 1395.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutryggingipoe
Askriftarslml:
TIMINN
2323
Fyrir tíu árum
(Framhald af 5. síðu.)
í Kreml mun ekki takast með
styrjöldum sínum og öðru
slfku háttaiagi að leggja undir
sig hinn frjálsa heim. Hinar
frjálsu þjóðir munu snúast
til varnar og hafa þcgar gert
það á sigursælan hátt í Kóreu.
Hinar frjálsu þjóðir munu
hins vegar ekki snúa vopnum
sínum gegn Rússlandi, eins og
Hitler gerði, ef þær fá að vera
í friði, en sérhverri árás mun
hins vegar verða mætt með
fullri einbeittni og arásar-
mönnunum stökkt til baka.
Dragi Stalin ekki rétta álykt-
un af þessum viðnáms- og
frelsisvilja lýðræðisþjóðanna,
en steypir heiminum út í
þriðju heimsstyrjöldina, mun
hann finna, að ofríkisstefna
hans mun ekki síður brotin á
bak aftur en yfirgangsstefna
Hitlers. Vonandi gera forvígis
menn Rússa sér ljóst áður en
svo langt er komið, að það er
þeim og öllum íyrir beztu að
íara heldur samkomulags- og
friðarleiðina, en að ætla að
lujóta undir sig lieiminn með
ólögum og ofbeldi.
X+Y.
IW.VAV.V.V.V.V.V.V.’.V.V.V.V.V.W.W.V.V.V.VAV
^JJeitbi
Bernhard Nordh:
KOnGL
VEIÐIMANNS
60. DAGUR
.V.W.W.V.VAV.V.V
Ef þér trúið eigi . . .
(Framhald af 4. síðu.í
heldur, að landið fengi frelsi
og sjálfstæði.
ur maður gengi aftur. Og draugar voru hættulegir. Þeir
unnu bæði mönnum og dýrum tjón. Það var betra, að tíu
sýslumenn kæmu og spyrðu í þaula en eiga draug að óvini.
Allt í einu heyrði Ólafur niarra í snjónum, og Árni kom
brunandi með sleða sinn í éftir dragi. Erlendur lá þvert yfir
sleðann, og hann var svo stírður, að Ólafur varð að hjálpa
honum að eldinum. And^| hans var blóðugt, og önnur
augnabrúnin var blá og þrútin.
— Hvað hefir komið fyrír? spurði Ólafur.
Erlendur stundi og gat ekki svarað, svo að skiljanlegt væri.
Fæturnir skulfu, og það var með naumindum, að hann gat
haldið sér uppréttum meðan Árni breiddi hreindýrafeld á
snjóinn. Svo hneig hann út af.
Bræðurnir mötuðust og drukku heitt kaffi. Jafnvel þeir
voru farnir að þreytast, og það fundu þeir bezt, er þeir sett-
ust um kyrrt. Bjarmínn frá eldinum lék um veðurbarin
andlit þeirra. Þar sáust ekki mjúkir drættir. Fjöllin höfðu
þegar í æsku meitlað á þá hörkusvipinn, sem þeir báru.
— Hann lætur lítið yfir sér, sagði Óiafur.
— Hann jafnar sig.
— Við hefðum átt að fara hægar yfir.
— Það kemst enginn hér yfir fjöllin, ef hann ætlar að
skríða. Hann hefði dragnazt þetta með okkur, ef hann hefði
drukkið minna af brennivíni.
Ólafur þagði drykklanga stund. Svo spurði hann, hvers
Og hví skyldum vér þá ör- vegna Erlendur væri blóðugur í framan. Hann vissi þó, að
vænta nú, þó að vér sjáum þetta var spurning, sem gat snortið viðkvæman blett. Árni
var ekki vanur að draga dul á skoðanir sínar á frumbýl-
ingnum í Bjarkardal, og stundum gat honum verið laus
höndin.
Árni leit á hendur sér og strauk hnúana, þar sem siggið
var hart eins og horn. Svo neri hann kinnina og glott færðist
um alla framtíð.
í Jesú nafni. Amen.
ekki fyrir endann á þeirri
baráttu, sem nútíminn er að
heyja. — Jesaja spámaður sá
í litlu barni tákn þess, að guð
væri með þjóð hans þrátt
fyrir allt. Vér vitum um barn,
sem fæddist og varð á jörðinni 'á varir honum
opinberun þess máttar, sem i
vér ávallt og ætíð getum — Þetta eru ekki kvenhendur, sagði hann. Atlotin hafa
treyst, — honum felum vér sjálfsagt verið öðru vísi í fyrrinótt. Ég neri framan í
líf vort og líf þjóðar vorrar hann skarasnjó, svo að drengur rumskaði.
Árni minntist ekki á það, að erfitt hefði verið að fá hann
til þess að standa á fótunum. Hann vissi ekki sjáifur, hve
oft hann hafði lyft honum og neytt hann til þess að halda
áfram. En að síðustu hafði hánn orðið að fleygja honum
ofan á sleðann og draga hann.
Ólafur tók logandi viðartein og bar að pípu sinni.
— En ef hann deyr?
— Hann deyr ekki.
— En ef?
— Þá verður svo að vera.
— Hann gengur aftur.
Árni yppti öxlum.
— Það eru ekki til neinir draugar, sagði hann þurrlega.
Þú ættir ekki að vera svona hjátrúaríullur. Sá, sem einu
sinni er dauður, hreyfir sig ekki úr því.
Ólafur renndi augunum yfir eldinn og út yfir fannbreið-
una.
Bændahátíð
Þin^eyin^a
(Framhald af 3. síðu.)
Ég leyfi mér að skora á ailt
sveitafólk í landinu og allt
landbúnaðarfólk, að taka
þetta merkilega mál til athug
unar og framkvæmda. Það
getur orðið sterkur þáttur í
framförum og fylgi við land-
búnaðinn.
2. júlí 1951.
Jón H. Þorbergsson.
Etrlent yflrllt
(Framhald af 5 síðu.)
um það, að lýðræðisríkin hafi
ekki afþakkað samvinnu við Sov
étríkin í baráttunni gegn nazism
anum, heldur sótzt eftir henni,
þótt hún fengist ekki fyrr en
Rússar höfðu sjálfir orðið fyrir
árás nazista. Vissulega sé ein-
ræðisstjórn Spánar ill og for-
dæmanleg, en þó sé langur veg-
ur frá, að annað eins einræði og
ofbeldi drottni á Spáni og í
Sovétríkjunum.
Minnmgarsplöld
Kr abbameinsf él a £ s
Revkfavíkur
fást í Verzluninni Remedia
Austurstræti 7 og í skrifstofu
Elli- og hjúkrunarheimilisins
Grund.

ýtbreíiii Timahh
—Það eru til draugar, sagði hann. Mamma segir það, og
sjálfur sá ég einu sinni tvo drauga um kvöld. Þeir voru á
flökti í hlíðinni, eins og þeir væru að leita að einhverju.
Árna fannst þetta ekki svaravert. Ólafi var ekki sjálfrátt.
Hann var dálitið undarlegur — sá stundum sýnir, sem eng
inn annar sá. Hann stjakaði við Erlendi. Hann átti að drekka
kaffi.
Erlendur stundi, en opnaði ekki augun. Árni lét hann
liggja kyrran. Þeir ætluðu að hvíla sig í þrjá klukkutíma,
og hann sylti ekki í hel á meðan.
— Hvað heldurðu, að pabbi segi?
— Segi? Um hvað?
— Að við skyldum gera hann uppgefinn.
— Það er honum sjálfum að kenna, en ekki okkur. Hann
bar ekki nema sextíu pund og gekk síðastur. Áttum við
kannske að bera ræfilinn? Það lætur nærri, að hesturinn
dragi tvær byrðar, sem hann á. Án okkar hefði hann ekki
komizt til Noregs, og þaðan af síður heim aftur.
— Þú viit fá Ingibjörgu.
Árni leit spyrjandi augum á bróður sinn. Hann kreppti
annan hnefann, svo að hnúarnir hvítnuðu.
— Hvað segirðu?
— Þú vilt fá Ingibjörgu.
Þetta var í fyrsta skipti, að Ólafur nefndi Ingibjörgu á
nafn. Konur höfðu hlngað til verið utan við hans heim. En