Tíminn - 17.08.1951, Blaðsíða 6

*
6.
TÍ'VflNN, föstudaginn 17. ágúst 1951»

184. blað.
ALLT FYRIR
ÁSTINA
Ný, amerísk ástamynd.
Cornel Wilde
Sýnd kl. 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Fox ættin frá
W
Harrow
Hin fræga ameríska stór-
mynd gerð eftir samnefndri
sögu, er komið hefir út í
ísl. þýðingu.
Aðalhlutverk:
Rex Harrison
Maureen O’Hara
Sýnd kl. 5 og 9.
:
BÆJARBIO
HAFNARFIRÐI
Astir og afbrot
(Vio evil my love)
Afarspennandi >og vel leikin
amerísk mynd, byggð á sönn
um atburðum, er áttu sér
stað í Bretlandi 1866.
Aðalhlutverk:
Ann Todd
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Alunfð
að
greiða
blaðgjaldið
>♦<

| Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Slmi 5833.
Heima: Vitastig 14.
4«
| (frruiÁJrur^joéLuAjUi^ *Ci* 6e&2JO
0uafeUi$urty

Aiisturbæjarbíó
Tígris flugsveitin
(Flying Tigers)
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Drauinur ungrar
stúlku
(Dream Girl)
Ný afarskemmtileg amerísk
mynd.
Betty Hutton
McDonald Carey
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
TYCOON
Stórfengleg og spennandi ný
amerísk kvikmynd í eðliieg-
um litum, er gerist í Andes-
fjöllunum í Suður-Ameríku.
Aðalhlutverkin leika:
John Wayne
Loraine Day
Sir Cedric Hardwicke
Sýnd kl. 5 og 9.
HAFNARBÍÓ
BAGDAO
Glæsileg ný amerísk ævin-
týramynd í eðlilegum litum.
Maureen O’Hara,
Paul Christian,
Vincent Price.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Einræðisherrann
(Duck Soup)
Sprenghlægileg amerísk gam
anmynd með hinum skop
legu
Marx- bræðrum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja straz hjá
Samvinnutryggineu«n
Leiðrétting
Nýlega birtist í Tímanum
frétt frá íþróttamóti Austur-
lands, er haldið var að Eið-
um og í Egilsstaðaskógi 21.
og 22. júlí sl. í fregn þessari
er klausa, sem rétt þykir að
leiðrétta. Þar segir, að U.Í.A.
fái ekki að halda samkomur
í Eiðaskóla. Þetta er ósatt.
U.Í.A. hefir jafnan fengið að
halda hvers konar samkom-
ur aðrar en dansleiki í húsum
skólans. Auk þess hefir sam-
bandið fengið þar inni fyrir
fundi og haft þar vísan gisti-
stað handa íþróttamönnum,
starfsfólki og ýmsum gestum,
sem sótt hafa mót sambands
ins og ennfremur aðstöðu til
þess að hafa þar mat og aðr-
ar veitingar. Mér er kunnugt
um, að þessi fríðindi hefðu
fengizt á umræddu móti, en
þess var ekki beiðzt, nema
hvað nokkrir iþrótítamenn
gistu í skólahúsunum. Hins
vegar eru dansleikir ekki
leyfðir í skólanum. Er ekki
um annað dansrými að ræða
en fimleikasalinn, og munu
fleiri en forráðamenn Eiðá-
skóla vera á einu máli um, að
illa fari saman að hafa fim-
leika og dansleiki með öllu
því, sem þeim fylgir, í sömu
húsakynnum, enda hefir
reynslan sýnt það.
Hinn greinargóði frétta-
sendir frá Eskifirði ætti að
gæta þess að reynast sannleik
anum örlítið trúrri, þegar
hann sendir næstu frétt frá
U.Í.A.
Ármann Halldórsson,
ritari U.Í.A.
Forðizt eldion og
eignatjón
Pramleiðum og seljum
flestar tegundlr handslökkvl
tækja. Önnumst endurhleðslu
á slökkvitækj um. Leltlð upp-
lýslnga.
Kolsýruhleðslan s.f. Slml 3381
Tryggvagötu 10
Reykjavík — Laugarvatn
Reykjavík — Gullfoss —
Geysir
í Grlmsnes, Biskupstungur
og Laugardal, daglegar sér-
leyfisferðlr. Flyt tjaldaútbún
að og fleira fyrir ferðafólk.
ÓLAFUR KETILSSON
sérleyfishafi -- sími 1540.
♦♦♦♦oooo »♦♦♦♦♦♦<
Frímerkjaskipti
Sendið mér lOd fslenzk trt-
merkl. Ég sendi yður um hm'
200 erlend Irlmerki.
JON 4GNARS
Frlmerkjaverzlun.
P. O. Boz 35«, Reykjavtk
TENGILL H.F.
Siml 80 694
Heiði Tið Kleppsveg
annast hverskonar raflagn-
lrog viðgerðir svo sem: Verk
smiðjulagnir, húsalagnlr,
sklpalagnir ásamt vlðgerðum
og uppsetnlngu á mótorum,
röntgentækjum og helmllls-
Vélum, _____i*
Ingibjörg las. Hún brýndi röddina og lækkaði til skiptis
og gaf lestrinum allt það lif og allan þann kraft/ er ólgaði
í barmi hennar. Andlit hennar talaði sama máli og kapítul-
inn, sem hún las. Hún ákærði, ógnaðj — túlkaði trú sína
á það, að illt verk bæri einnig í sér hegninguna.
.... Þá mælti drottinn til Kains:^,Hví reiðist þú, og
hví ert þú niðurlútur? Er því ekki þannig farið: ef þú
gerir rétt, þá getur þú verið upplitsdjarfur. En ef þú
gerir ekki rétt, þá liggur syndin við dyrnar og hefir hug
á þér, en þú átt að drottna yfir henni.“
Þá sagði Kain við Atael bróður sinn: „Göngum út á ak-
urinn.“ Og er þeir voru á akrinum, réð Kain á Abel bróð-
ur sinn og drap hann. Þá sagði drottinn við Kain: „Hvar
er Abel bróðir þinn?“ En hann mælti: „Það veit ég ekki.
Á ég að gæta bróður míns?“ Og hann sagði: „Hvað hefir
þú gert? Heyr, blóð bróður þíns hrópar til mín af jörð-
unni. Og skalt þú nú vera bölvaður og burt rekinn af
akurlendinu, sem opnaðí munn sinn til að taka á móti
blóði bróður þíns af þinni hendi. Þegar þú yrkir akur-
lendið, skal það eigi framar gefa þér gróða sinn....“
Svitadroparnir hnöppuðust á enni Ólafs. Hann hélt svo
fast um borðröndina, að hnúarnir hvítnuðu. Hann starði
á Ingibjörgu með augnaráði drukknandf manns, munnur-
inn var galopinn, og hann dró andann þungt.
Þegar Ingibjörg hafði lokið lestrinum, var enn sama þögn-
in. Loks tók Jónas Pétursson biblíuna og þrýsti henni að
brjósti sér.
— Þetta eru heilög orð, mælti hann lágt. Bölvaður sé sá
er drepur bróður sinn!
Ólafur spratt á fætur.
— Ég hefi ekki drepið Árna, sagði hann hásum rómi.
Faðir hans virti hann fyrir sér. *
— Hver hefir sagt, að þú hafir drepið bróður þinn? Ingi-
björg las guðs orð úr heilagri ritningu.
— ★—
Er leið á daginn fór Ólafur upp í nýekruna. Þangað hafðl
hugur hans stefnt hálfan daginn, en hann hafði ekki viljað
láta undan löngun sinni. Hann nam staðar við stóra stein-
inn, þar sem hann þrýsti Júdit að sér í fyrsta skipti. Hann
hvarflaði þó þaðan fljótlega og hélt áfram að kartöflu-
landinu, greip handfylli sína af mold, brá ögn í munn sér
eins og frumbýlingur, sem er að kanna, hve feitur og frjó-
ríkur jarðvegurinn er. Hann lét moldina hvila uppi i sér um
stund, en hrækti svo allt í einu út úr sér, eins og hann
hefði brennt tunguna.
Smyrill steypti sér úr háalofti skammt frá honum. En
Ólafur varð þess ekki var. Hann starði niður í jörðina. Þau
orð biblíunnar, að jörðin myndi ekki seðja bróðurmorðingja
höfðu ekki farið úr huga hans allan daginn. Skyndilega
fleygði hann sér til jarðar. Fingur hans snurtu moldina
gætilega ,og það birti yfir honum. Það hvíldi ekki bölvun
yfir þessari rein. Kartöflugrösin voru komin upp.
Ólafur virti fyrir sér ráklrnar, sem kartöflunum hafði ver-
ið sáð í. Hvarvetna gægðust upp lítil, dimmgræn blöð. Hann
gekk kengboginn frá einni rákinni að annarri, þar til hann
rak augun í grös, sem komu upp þétt hvert við annað. Hér
hafði Júdit flýtt sér að demba útsæðiskartöflunum í mold-
ina, svo að útsæðið þryti sem fyrst, og það kæmi á daginn,
hve Árni hafði farið með mikið í Akkafjall. Það var varla
þverhönd á milli grasanna — þrjár langar rákir, þar sem
^svo þröngt var um grösin, að þau hlutu að’ kafna í þrengsl-
unum, er þau stækkuðu.
Óláfur japlaði svo ákaft, að froðan vall út um munnvikin.
Svo rak hann snögglega upp hást gól. Á einni svipstundu
breyttist Júdit í illan anda, sem komið hafði I Akkafjall til
þess að leiða bölvun yfir hina frjóu mold, sem gaf jurtun-
um líf og nærði þær við brjóst sitt. Það fóru um hann kipp-
ir, sem minntu á ákafan krampa, og augun ranghvolfdust.
Bölvuð var sú kona, sem ekki bar lotningu fyrir hinni frjóu
mold!
Æðið rann af honum eftir nokkrar mínútur, en sársauk-
inn, sem læsti sig um hann, hefði ekki verið ákafari, þótt
hann hefði verið brytjaður sundur. Hann var að verða ör-
vita. Hann unni moldinni og hinni blessuðu jörð, og nú hafði
kona hans forsmáð hana og troðið með fyrirlitningu. Hún
var ekki kona, sem leidd yrði fram fyrir altari, heldur illur
andi ,sem varð að reka af höndum sér .
Ólafur byrjaði að vinna í kartöflureininni, enda þótt sunnu
/