Tíminn - 26.08.1951, Qupperneq 6

TÍMINN, sunnudaginn 26. ágúst 1951.
192. blaff.
Á villig'ötnm
Afburða spennandi ný
amerísk sakamálamynd um
hina brennandi spurningu
nútímans kjarnorkunjósnirn
ar.
Louis Havward,
Dennis O’Keefe,
Louise Allbritton. -
Bönnuð fyrir börn.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
CII4PLIN
Sýnd kl. 3
NÝJA BIO
Hanna fi*á Ási
(,,Ása-IIanna“)
Efnisrík og áhrifamikil sænsk
stórmynd. — Aðalhlutverk:
Edvin Adolphson,
Aino Taube,
Andres Henrikson.
Bönnu'ö innan 12 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Iletjssr í fiélmigöngu
Skemmtileg og spennandi
amerísk mynd með kappan-
um
George O'Brien.
sýnd kl. 5.
Sýnd kl. 3 og 5
BÆJARBÍO
HAFNARFIRÐi
BAGDAD
Glæsileg ný amerísk ævin-
týramynd í eðlilegum litum.
Maureen O’Hara,
Paul Christian,
Wincent Price.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.

Aliinið
að
groiða
blaðgjaldið
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Siml 5833.
JtruJ/usij}jo€£íiAjuiA. <£x &eJhzV

Austurbæjarbíó
11 ii\ i ri \
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
TJARNARBIO
Máttur hins illa
(Alias Nick Beal)
Óvenjuleg og spennandi ný
amerísk mynd, er sýnir
hvernig Kölski leggur net sitt
fyrir mannssálirnar.
Aðalhlutverk:
Ray Milland,
Audrey Totter.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
Regnhog'aeyjan
Sýnd kl. 3
GAMLA BÍÓ
Sj ór a?n i n«'in n
(The Pirate)
Amerísk dans- og söngva-
mynd 'í eðlilegum litum.
Söngvarnir eftir Cole Porter.
Aðalhlutverk:
Gene Kelly,
Judy Garland.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
■J
HAFNARBÍÓ
LOIIISA
Mjög skemmtileg ný amerísk
gamanmynd, sem fjallar um
þegar amma gamla fór að
„slá sér upp“. — Skemmti-
legasta gamanmynd sumars
ins.
Ronald Regan,
Charles Coburn,
Ruth Hussey,
Edmund Gwenn,
Spring Byington.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Töframaðurinn
(Eternally Yours)
Bráðskemmtileg amerísk
gamanmynd um töframann
inn Arturo Toni.
Loretta Young,
David Niven.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
*
—4
ELDURINN
gerir ekki boff á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutrygginetaw
ÍÞRÓTTIR
Nýtt met hjá Stokken.
Norðmaðurinn Martin Stokk
en setti nýlega norskt met í
10 km. hlaupi, hljóp á 29:55,0
mín., en það er bezti árangur'
í heimi í þeirri grein í ár.
Næstur er Þjóðverjinn Schade
með 29:55,4 mín. svo lítill er
munurinn. Þetta var í fyrsta
skipti í sumar, sem Stokken
hljóp 10 km. og var brautin
mjög þung eftir rigningar.
Zatopek enn á ferð.
Á móti ungkommúnista í
Berlín sigraði Tékkinn
Zatopek í 5000 m. hlaupi,
hljóp á 14:11,6 mín., sem er
bezti árangur í hlaupinu í
sumar.
Knattspyrna.
Norðmenn og Finnar gerðu
jafntefli 1:1 í landsleik i
knattspyrnu nýlega. Sama
dag fór fram keppni milli B-
liða landanna og sigruðu Norð
menn með einu marki gegn
engu. Einar Jorum, sem lék
hér með Válehengeni sumar,
skoraði markið. Austurríkí og
Frakkland léku landsleik á
mánudag.. Austurríkismenn
sigruðu auðveldlega, skoruðu
fjögur mörk gegn einu, og
skoruðu þeir öll mörk sín áð-
ur en Frakkar skoruðu sitt
eina. —
Sund.
Norðmenn og Finnar háðu
nýlega landskeppni í sundi og
báru Norðmenn sigur úr být-
um, hlutu 68 gegn 58 stigum.
Norsku sundkonurnar áttu
mestan þátt í þessum sigri.
Mikil framför hefir verið hjá
Norðmönnum að undanförnu
og um síðustu helgi voru sett
5 ný norsk met. Helena Lor-
entzen synti 200 m. bringu-
sund á 3:05,7 mín. Willy Hulth
100 m. flugsund á 1:19,0 mín.
Erik Eriksen 400 m. frjáls að-
ferð á 5:04,8 mín. og Svein
Sögaard 200 m. bringusund á
2:48,8 og 400 m. bringusund
á 5:59,4 mín.
.'.V.V.V.V.VAW
Berniiard Nordh:
unonct
VEIÐIMANNS
TENGILL H.F.
Heiffl tíS Klcppsvef
Simi 88 694
annast hversKonar raflagn-
lr og viffgerðlr svo sem: Verlr
smlðjulagnir, húsalagnlr,
skipalagnir ásamt vlðgerffum
og uppsetnlngu á mðtorum,
röntgentækjum og helmills-
télum.
Forðizt eldinn og
eignatjón
Framleiðum og seljum
flestar tegundir handslökkvl
tækja. Önnumst endurhleðslr
á slökkvltækjum. Leitið upp-
lýslnga.
Kolsýruhleffslan «.f Blml 338)
Tryggvagötu 10
Fríraerkjaskipli
Sendiff mér 108 ísienzk trs
merkl. Ég sendl yffur nm
200 erlend frlmerki.
JON 4GNABB,
Frimerkjaverzlun.
P. O. Box 35«, Reykjavfk.
Ragnar Jónsson
hæstaréttarlögmaffur
Laugaveg 8 — Slml 7752
Lðgfræfflstörf og eignaum-
sýsla.
V.V.V.’.V.’.VV.V.,.V.,I
100. DAGUR
,v.*.v.w.v.w
Getið þið komizt af þarna í Bjarkardal?
Ingibjörg sagði, að sýslumaðurinn þyrfti ekki að gera sér
neitt ómak vegna Bjarkardalsins. Hún ætlaðf ekki að stað-
næmast þar.
— Er maðurinn þinn dáinn?
— Nei. '
Sýslumaðúrinn ræskti sig. Hann hafði aldrei ætlað sér að
hraða úttektinni á Bjarkardalnum. Hann taldi réttast, að
fólk kynnist þessum nýbýlum fyrst, áðúr en hann tæki sér
á hendur langar ferðir þeirra vegna, og það hafði aldrei farið
gott orð af Bjarkardal eftir að Hungur-Jóhann hröklaðist
þaðan. Nú var það runnið út í sandinn, að byggð festist
þar — það var svo sem ekki auðveldara að bægja hungrinu
frá bæjardyrunum, þó að frumbýlingarnir fengju konungleg
skilríki fyrir þessum afdalakotum sínum. Hann rýndi niður
í gröfina.
— Barn?
Ingibjörg kinkaði kolli. En hún var annars hugar. Nú var
hentugt tækifæri til þess að inna að því við sýslumanninn,
hvað gerzt hafði i Akkafjalli. En hún var of lengi að hugsa
sig um, því að nú skálmaði sýslumaðurinn brott. Hann hafði
séð of margt hryggilegt gerast til þess, að hann ómakaði sig
við að segja hughreystingarorð við syrgjandi móður. Ungir
og gamlir dóu, og við því varð ekki spornað.
Ingibjörg horfði á eftir honum, en kallaði ekki á hann.
Hún var ekki viss um, að sýslumaðurinn gæti leyst málið.
Lögin voru morðingjum hörð, en hver hafði drepiö Árna?
Júdit fullyrti, að hún hefði ekki blakað við honum — það
væri Ólafur, sem farið hefði til galdranornar til þess að
magna á hann björn. Ekki gat sýslumaðurinn hneppt bjarn-
dýr í fengelsi, og Ólafur — hvað var orðið af honum? En
þetta með björninn gat ekki verið rétt. Svo mikið vald yfir
villidýrum merkurinnar gat guð ekki leyft neinni mann-
eskju. Hún átti kannske heldur að tala við prestinn. Segði
hann, að engar galdranornir væru til, þá hafði Ólafur komið
Árna fyrir sjálfur. Og væri Ólafur á lífi, átti sýslumaðurinn
þá að fanga hann, enda þótt af því hlytist mikil sorg í Akka-
fjalli. Lögin varð að hafa í heiðri, svo að mennirnir gætu
lifað.
Tveir bátar komu yfir vatnið, og Ingibjörg gekk niður á
vatnsbakkann. Hún átti von á því, að Ella færi að koma. Á
leiðinni niður að vatninu sá hún hvar Júdit stóð á tali við há-
vaxinn og beinvaxinn mann. Júdit sneri sér undan, er hún
gekk framhjá þeim, og Ingibjörg þóttist vita, að hún hefðl
samvizkubit. Júdit vissi meira en hún vildi viðurkenna. Hún
hafði svarið þess dýran eið, að hún væri saklaus, en það var
engu líkara en hún vissi, að djöfullinn lá í leyni og beið færis
til þess að hremma eign sína að fullu. Nógu auðmjúk hafði
hún verið, síðan Ólafur rak hana brott frá kartöflureiminni,
hún hafði grátbeðið um að fá að sofa í herberginu hjá Ingi-
björgu, en sannleikann hafði ekki verið hægt að toga út úr
henni. Það stoðaði ekki, þótt biblían væri lesin. Það fór allt
inn um annað eyrað en út um hitt, og hvergi var það guðs
heiða orð scrn orkaði á hana. Eða sannleikann varð að knýja
hana til að segja, áður en prestur og sýslumaður fóru frá
Lappakepellunni. '
. Jónas Pétursson var niðri við vatnið, þegar bátarnir lentu
í vörinni. Hann heilsaði Grenivíkurfólkinu. Jú — hann var
hress, svo var fyrir að þakka. En ekki var hann glaölegur á
svipinn. Hann hafði ill tíðindi að segja.
Ella hoppaði upp á bakkann með stóra matarkörfu. En
brosið hvarf af vörum hennar, er hún komst að raun um, að
eitthvað illt hafði borið að höndum í Akkafjalli. Hér voru
Ingibjörg og Júdit, en hvorki Árni né Ólafur. Hún svipaðist
um eftir Erlendi. En ekki sást hann heldur.
— Hvar er Árni^ spurði hún.
Faðir hennar ræksti sig. Hann vildi fá ráðrúm til þess -eð
hugsa sig um. En spurningin krafðist. svars. Jú — það var
'þannig, að Árni hafði farið að leita að bjarndýri, og ekki
|komið aftur. Það var um það bil vika síðan hann hvarf.
Alfreð Hinriksson hváði. Hann hafði sopið nokkrum sinn-
um á ferðapelanum sínum, og hann var í því skapi, að hann
sætti sig ekki við neinar óvæntar hindranir. Hvað átti það
að þýða af Árna að koma ekki? Átti að fara fram brúðkaup
að brúðgumanum íjarstöddum! Var stúlkan ekki ólastanleg?
— Árna verður ekki gefin sök á því, ef hann er dáinn,
sagði Jónas Pétursson fullum rómi.
Alfreð Hinriksson blíðkaðist heldur. Jú — slysin gerðu
ekki boð á undan sér. Hann þerraði svitann af enni sínu og
i