Tíminn - 15.11.1951, Blaðsíða 3

259. blað.
TÍMINN, fimmtudaginn 15. nóvember 1951.
3.
♦ Bókalisfi III.
| Nýjar Noröra-bækur
I Anna María
♦ eftir Elinborgu Lárusdóttur. Saga þessi er eins og fjölbreytt
♦ kvikmynd, sem bregður upp fjölda sérkennilegra mynda,
▼ glæsilýstra og dulskyggðra eftir atvikum. ívaf sögunnar
er ótrúlega fjölbreytt: Æskudraumar og þrár, trúnaður og
tortryggni, leyndarmál og lausmælgi, samúð og sundur-
lyndi, gleði og sorgir. En þáttur Önnu Maríu blikar eins og
glitþræðir, slungnir örlagavef margra hinna. — 244 þétt-
prentaðar blaðsíður. Heft kr. 38,00, ib. 58,00.
ifvar !»í«
Hrafna-FIóki?
I
I
Eins otf maðurinn sttir —
eftir Kristján Sig. Kristjánsson. Aðalpersónur sögunnar
hin unga og glæsilega sýslumannsdóttir og bóndasonurinn
frá Breiðuvöllum, setja sér það takmark að verða menn-
ingar.frömuðir í sveit sinni, á andlegu sviði og efnislegu.
Fá þau þar miklu til leiðar komið. Er þó umbótum þeirra
misjafnlega tekiö. Örlagaríkur atburður veldur þó mestu
um mótspyrnuna. Tilþrif sögunnar eru mikil og áhrifarík.
Hún er að einum þræði göfug ástarsaga, hugljúf og heill-
andi. — 240 bls. Heft kr. 38,00, ib. 58,00.
Ðraunmr datastutkunnar
eftir Þorbjöfgu Árnadóttur, myndskreytt af Halldóri Péturs-
syni listmáíara. — „Fyrir mörgum, mörgum árum var til
fólk, sem bjó í sátt við Guð og menn, á litlum bæ, í litlum
dal, langt, langt upp til fjalla .... þetta fólk var þjóðin
okkar“. Draumur dalastúlkunnar er þjóðlegt leikrit, byggt
á sönnum viðburðum frá liðinni öld. í hugsýnum lesandans
rísa persónurnar upp af rústum eyðibæjarins, elska, harma,
déyja og lifa á ný. Saga dalastúlkunnar er sagan um baráttu
mannshjartans við örlög. —- 115 bls. Heft kr. 25,00.
Stefnumark mannkyns
eftir franska' vísindamanninn og heimspekinginn Lecomte
du Nouy, í þýðingu séra Jakobs Kristinssonar fyrrv. fræðslu
málastjóra. Bók þessi kom út fyrsta sinni í New York í
febrúar 1947. Hún var endurprentuð fimm sinnum á þrem-
ur fyrstu mánuðunum eftir útkomuna og hlaut frábærlega
góðar viðtökur og lofsamlega dóma. Hér snúa vísindin sér
loks að úrlausn áleitnustu og mikilvægustu spurninga ver-
aldarinnar: Er Guð til? Hvað er mannssálin? Hefir mann-
kynið stefnt og stefnir enn aff ákveffnu marki? Getum vér
vænzt þess, aff maðurinn þroskist meira en orffið er? Eða
er Iífeðlislegri og andlegri þróun hans gersamlega lokiff?
Við þessum spurningum og ýmsum fleiri, fáið þér svar í
bókinni. Enginn hugsandi maður getur látið þessa bók
ólesna. — 327 bls. í stóru broti. Heft kr. 58,00, innb. kr. 78,00.
Sötfur Munchhauscns
Svaðilfarir á sjó og landi, herferðir og kátleg ævintýri
Munchhausens baróns eins og hann sagði þau við skál í
hópi vina sinna. Gottfried August Búrger léði þeim listræn
an búning en Gustave Doré myndskreytti sögurnar. Ingvar
Brynjólfsson menntaskólakennari þýddi. — Þetta sígilda
verk í bókmenntum heimsins kemur nú í fyrsta sinni út í
heild á íslenzku og er þýdd úr frummálinu. Vissulega verða
sögur þessar til gleði og gamans jafnt ungum sem gömlum.
— 184 bls. með 152 myndum. 1 bandi kr. 36,00.
Stiddararnir sjjö
drengjasaga eftir Kára Tryggvason, myndskreytt af Oddil
Björnssyni. Sérstæö og heillandi unglingabók, spunnin úrj
rammíslenzkum þræði úr starfssögu og ævintýrum Bárö-1
dælskra drengja á þeysireið um óbyggðir og öræfi Islands.'
121 þ]s. í bandi kr. 28,00.
Sendum gegn póstkröfu.
Bókaútgáfan Norðri
Pósthólf 101 — Reykjavík
VV.VAVAV.V.V.V.V.VV.V.VV.V.V.V.Y.V.V.’.SV.V.V
í Innilegustu þakkir til félagsmanna Kaupfélags Hrút-
I; firðinga fyrir góða viðkynningu og gjafir, sem mér
I; voru færðar þegar ég fór frá Borðeyri.
■I Jón Gunnarsson
V.V.V.V.V.V.V.V.V.VAV.V.V/.V.V.V.VV.V.V.V.V.V,
Faðir minn,
EIRÍKUR EINARSSÖN
alþingismaður frá Hæli,
lézt þriðjudaginn 13. þ. m. — Jarðarförin ákveðin síðar.
} ...
Kolbrún Eiríksdóttir.
(Framhald af 4. síðuy
voginn. Sjómaður með fullu
viti, hefir áreiðanlega kunn-
að að nota þessi ágætu skil-
yrði.
6) Vatnsdalur heitir dalur
einn alllangur inn úr Vatns-
firði. Fyrir botni dalsins vest-
anverðum er hátt fell
(750 m.) blasir það við frá
Flókatóftum. Af felli þessu
sér niður að sjó við norðan-
verðan ísafjörð, en ekki sér
á sjóinn sjálfan. Af fellinu
sést niður, og langt út eftir
Arnarfirði.
Það er ekki kunnugur mað
ur á Vestfjörðum, sem held-
ur því fram i fullri alvöru,
að hafís hafj ekki oft og mörg
um sinnum komið inn á Arn
arfjörð og jafnvel Patreks-
fjörð líka. Til þess að vera
viss, mætti þó spyrja gamla
menn búsetta við þessa firöi,
hvort þeir hefðu ekki heyrt
getið um hafís á fjörðum þess
um. Nei, það er áreiðanlega
víst, aö það þarf engin fjar-
stæöa að vera, að Flóki hafi
getað séð „fjörð fullaii af ís“
hafi hann gengið á Lónfell
(svo heitir fé’llið).
Við höfum nú athugað rök
H. P. B. fyrir því, að höfund-
ur Landnámu hafi farið fjarða
vilt í frásögn sinni. Og við
höfum séð að þessj rök öll
eru einskisvirði, því þau eru
röng. En þá eigum við eftir
að athuga rökin fyrir því, að
hér muiii átt við Vatnsfjörð
við ísafjarðardjúp. Satt að
segja finn ég þau ekki í rit-
gerð hans. Hann er að
minnast á að Vatnsfjörður
nyrðra hafi verið landnáms-
jörð, og telur upp ýms stór-
menni er þar hafi búið. En
við Vatnsfjörð hér, hafi eng-
inn nafnkendur maöur búið.
Mér virðist nú einmitt þetta
hvorttveggja sanna frásögn
Landnámubókar. Því búast
mættj við að fornsögurnar
sem oft og mörgum sinnum
geta um Vatnsfjörð við ísa-
fjarðardjúp, hefðu einhvers-
staðar látið skína í það, ef
fyrsti maður sem hér hafði
vetrardvöl, hefði veriö á þess-
um slóðum. En við Vatnsfjörö
á Baröaströnd eru fornminj-
ar, sem eignaðar hafa veriö
Hrafna-Flóka. Og þessar fórn
minjar sína það ljóslega, aö
þær eru ekki eftir landnáms-
mann, heldur mann, sem hér
hefir dvalið skamma stund.
Landnámsmaöur hefði ekki
byggt á sjávarbakkanum,
framtíðarbústað sinn. En það
er skiljanlegt, að maður, sem
kemur að óbyggðu landi, ó-
ráðinn í hvar framtíðarbú-
staðurinn skuli standa. Það
er skiljanlegt, að hann bygg-
ir einmitt á sjávarbakkan-
um. Af því aö hann hefir vilj
að kanna landið fyrst, og
byggja svo til frambúðar, ef
honum líkaði landkostir.
Hrafna-Flóki var óheppinn
að því leyti að fénaður hans
skyldi falla þennan fyrsta
vetur, áður en nokkur reynsla
var fengin af landinu. En val
hans á bústað var mjög vel
heppnaö. Breiðafjörður hefir
lengi verið talinn forðabúr
þessa landsfjórðungs, aldrei
geta annálar um horfellir hér
af mannfólkinu, því fjörður-
inn hefir alla tlð verið og er
ennþá „fullur af veiðiskap.“
Brjánslæk í nóv. 1951,
Guðmundiir J. Einarsson.
stór iörð
tilvalin til stórbúskapar er til sölu í Árnessýslu ef við-
unandi tilboð fæst. Jörðin er í grennd við Mjólkurbú
Flóamanna og hefir stórfellda framtíðarmöguleika.
Verulegur jarðhiti er í jörðu, rennislétt tún, er nú gef-
ur af sér 600 hesta, má stækka margfaldlega, víðáttu-
mikið og gott beitiland fylgir og miklar girðingar. Auk
íbúðarhúss er vandaö fjós fyrir 18 kýr, haughús og
safnþró, hlöður fyrir 1000 hesta, hesthús fyrir 15 hross
og fjárhús fyrir 60 kindur svo og 2 steyptar votheys-
gryfjur. Sími er á bænum.
Tilboðum í jörðina ber að skila fyrir 15. des. n. k.
til Eiríks PáJssonar, lögfr., Suðurgötu 51, Hafnarfirði,
sími 9036 og 80350, er gefur allar frekari upplýsingar.
WUWV^WWiVÁViWAWWANWAViViViViVAVAV
j: TrésmiðaféGag Reykjavikur
:■ heldur fund föstud. 16. nóv. n. k. kl. 8,30 í Baðstofunni.
*“ DAGSKRA: 1. Kosning 3ja manna til undirbúnings
*; stjórnarkjörs næsta ár. Kosning 2ja manna
\ í Iðnráð og kosning eins mann í stjórn Hús-
félags Iðnaðannanna. — 2. Ýms önnur mál.
:■ Stjórnin
KVÖLDVAKA I.O.G.T.
í Góðtemplarahúsinu í kvöld
DAGSKRÁ:
Ávarp: Njáll Þórarinssoon. — Kvartett syngur. —
Ræða: Þorsteinn Þorsteinsson. — Hljómsveit leikur. —
Ræða: Indriði Indriöason. — Upplestur: Guðm. G.
Hagalín, rithöfundur. — Skemmtiþáttur (gamanleikur.
— Lokaorð: Árni Gíslason.
Öllum er heimill ókeypis aðgangur,meðan húsrúm leyfir
Þingstiíka Rcykjavíkui*
1
!
Aðalfundur
Sölusambands íslenzkra fiskframleiffenda
verður haldinn í Reykjavík föstudaginn 30. nóvember
n .k. og hefst kl. 10 f. h.
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
S T J Ó R N IN .
t
'♦♦♦♦♦»♦♦♦»»♦♦♦♦♦♦♦♦»♦»♦1
Þökkum innilega auffsýnda samúff viff fráfall og jarff-
arför móður okkar og bróffur
RAGNHEIÐAR STEFÁNSDÓTTUR
og
séra HERMANNS GUNNARSSONAR.
Systkini og affrir affstandendur.
( íhroíSiði Tíinaim
Anj*Iýsið í Tímannm.
Maffurinn minn
EINAR STEFÁNSSON,
fyrrv. skipstjóri,
verffur jarffsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 16.
nóvember kl. 13,30. — Blóm og kransar afþakkaff. Þeim,
sem vildu minnast hins látna, er vinsamlegast bent á
Dvalarheimilissjóff aldraðra sjómanna.
Rósa Pálsdóttir Stefánsson.