Tíminn - 13.05.1952, Blaðsíða 6

TÍMINN, þriðjudaginn 13. maí 1952.
106. blaða
LEKFÉIAG!
iVÍKUR^
-/
Atburðir undanfarinna daga |
í Reykjavík beina huganum 1
að hinu tímabæra viðfangs- I
e'fiíi íélagsins:
s
Djúptlijígjarætnr f
Sýniiig annað kvöld kl. 8. —|
Aðgöngumiðasala frá kl. 4—7. i
Simi 3191. 1
M i
Glettnar
ynfiismeyjar
(Jungfrun po Jungfrusund) :
Bráðfjörugt og fallegt sænskt [
ástarævintýri, þar sem |
fyndni og alvöru er blandað f
saman á alveg sérstaklega [
hugnæman hátt.
S»ckan Carlsson
Ake Söderblom
Ludde Gentgel
Sýnd kl. 5,15 og 9.
NÝJA BÍÓ
Blinda stúlkan og
prcsturinn
(La Symphonie Pastorale)
Tilkomumikil frönsk stór-
niynd, er hlotið hefir mörg
verðlaun og af gagnrýnend-
um verið talin í fremsta
flokki listrænna mynda.
Aðalhlutverk:
Michéle Morgan
Pierre Blanchar
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Sala hefst kl. 4 e. h.
BÆJARBIO
- HAFNARFIRÐl
Kjarnorku-
maSurinn
Fyrsti hluti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Síðasta sinn.
Sími 9184.
HAFNARBÍÓ
Hvíti kötturinn
(DEN VITA KATTEN)
Mjög einkennileg, ný, sænsk
mynd byggð á skáldsögu
Valters Ljungquists. Myndin
hefir hvarvetna vakið mikla
athygli og hlotið feikna að-
sókn.
Alf Kjellin,
Eva Henning,
Gertrud Fridh.
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
AMPER H.F,
Baftækjavinnustofa
Þlngholtstræti 21
Sími 81556.
Baflagnir — Viðgerðir
Baflagnaefni
í

Bergur Jóusson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Siml 5833
Helma: Vitastig 14
iti
PJÓDLEIKHUSID
| SINFÓNÍUTÓNLEIKAR |
I Stjórnandi Olav Kielland. §
Þriðjudag kl. 20.00.
| ÆSKULÝÐSTÓNLEIKAR ]
| Stjórnandi Oláv Kielland. |
Miðvikudag kl. 14.00.
] „Tyrkja-Gutltla^ I
| Sýning miðvikud. kl. 20. §
1 Bannað börnum innan 12 |
ára. |
| „Íslandsklukkaníe ]
I Sýning fimmtud. kl. 20. |
1 s
| Aðgöngumlðasalan upln alla |
I virka daga kl. 13,15 til 20,00. |
| Sunnudaga kl. 11—20. Tekið |
í á móti pöntunum. Sími 80000. |
| Austurbæjarbíó !
Keppinantar
= (Never Say Goodbye) [
Bráðskemmtileg og fjörug
amerísk gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Errol Flynn
Eleanor Parker
Forrest Tucker
Sýnd kl. 5,15 og 9.
ny ;
TJARNARBIO {
Bláa IjósiS
(The blue lamp)
| Afar fræg brezk verðlauna-
| mynd, er fjallar um viðureign
i lögreglu Londonar við undir
[ heimalýð borgarinnar.
Jack Warner,
Dirk Gogarde.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 9. ,
Eim*æðishættan . . .
(Framhald af 4. síðu.)
eru hvortveggja í senn, full-
trúar flokkanna og áhrifa-
menn í þeim. Þannig hefir
fleira verið gert í trássi við
landslög svo sem hið ill-
ræmda hlunnindabrennivín er
glöggt dæmi um.
Þó að menn vilji segja að í
smáu sé, er þó ekki hægt að
neita því, að hér örlar á líð-
andi stundu á þeirri hættu,
að framkvæmdavaldið, ríkis-
stjórnin, virði löggjafarsam-
komuna og hennar vilja að
vettugi.
Um dómsvaldið á landi hér
er svo það að segja, að þing-
meirihlutinn hefir hverju
sinni fullan stjórnarskrárleg
an rétt til að breyta skipun
þess með einföldum lögum og
þannig er hægt að gera hæsta
rétt að flokksdómi svo aö
segja fyrirvaralaust.
Ekkert er lýðræðinu hættu
legra en að spilling þrífist und
ir skipulagi þess. Á þvi er
minni hætta ef jafnvægi er
jgætt, svo að einn géti haft
eftirlit með öðrum. Ef þjóðin
felur kjörnum trúnaðar-
manni sínum að sjá um fram
kvæmdavaldið og kýs aðra
menn til að fara með löggjaf
arvaldið, en ofar þeim hvor-
um tveggja er .dómsvaldið,
sem ekki verður haggað í meg
inatriðum nema með stjórnar
skrárbreytingu, eru líkur til
að einræðishættan sé hóti
fjær en hún er nú í dag.
KJELD VAAG:
HETJAN
ÓSIGRANDI
121. DAGUR
Kjnrnorkumað-
urinn
(Superman)
Annar liluti.
Sýnd kl. 5,15.
i
IGAMLA BIÓ
S
Stóri Jack
(Big Jack).
| Skemmtileg og spennandi
1 Metro Goldwyn Mayer-kvik-
| mynd.
Wallace Beery.
■
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Bönnuð innan 14 ára.
(tripoli-bíö
| í mesta saklrysi
I (Dont trust your Husband)
i Bráösnjöll og sprenghlægi-
I leg ný, amerísk gamanmynd.
Fred McMurray
Madeleine Carroll
Sýnd kl. 7 og 9.
f Á Indíánaslóðum
Gay Madison
Sýnd kl. 5.
Sala hefst kl. 4 e.h.
j ELDURKNN
| ferlr ekk< boð á undan sér,
1 Þeir, sem eru hygynlr,
tryggja strax hjá
j SAMVINNUTRYGGINGUM
Jakoli Kristinsson
(Framhald af 5. síðu.)
völ er á að jafnaði á almanna-
leiðum.
Eins og fyrr segir, er Jakob
tvíkvæntur. 1 bæði skiptin hef-
ir hann átt miklu hjúskapar-
láni að fagna. Seinni kona
hans, Ingibjörg Tryggvadóttir,
er skáldmælt vel, eins og marg
ir munu vita, manni sínum
traustur förur.autur og ágætis-
kona í hvívetna.
Ennþá er Jakob furðulega
unglegur útlits, með alla sálar
krafta óskerta, en nokkuð bagar
hann heyrnardeyfð. Þó að sjö
tugir ára séu nú að baki er hann
mjög ungur í anda — og það
hygg ég að hann verði til hinztu
stundar.
í dag mun afmælisbarnið fá
mörg og fögur símskeyti og hug
skeyti, og óskandi væri, að þjóð
vor ætti sem flestra slíkra
manna að minnast, — og kynni
að meta þá, áður en lífi þeirra
lýkur hér á jörð.
Gretar Fells.
„Sú ósk skal nppfyilt, sonur minn“.
Ég þakka, virðulegi prestur. Og höldum svo af stað“.
Kyndilberarnir gengu á undan, en vopnaðir hermenn fylgdu
Magnúsi eftir niður turnþrepin. Þegar út í garðinn kom, sneri
þessi ömurlegi flokkur til vinstri inn um hallarportin. Fótatakið
ómaði í múraðri hvelfingunni. Magnús gekk föstum skrefum,
þrátt fyrir sársaukann í fótunum. Hann hallaði höfðinu aftur
á bak og sogaði að sér hreint útiloftið. Þegar þeir gengu framhjá
skuggalegri kansellíbyggingu, hljóðnaði skyndilega á torginu.
Allra augu beindust að manninum í vínrauðu skikkjunni. Aðeins
stöku menn hvísluðust á. Tígulegur maður var Magnús Heina-
son! Hann gekk ekki hokinn til aftökustaðarins. Það var sýni-
lega ekki annað en rógburður, að hann hefði verið sjúkur á sál
og líkama í fanaelsinu. Hann var jafnvel enn djarfmannlegri
en nokkur aðalsmaður gat verið. Skyldi hann leggjast svona ró-
legur og óttalaus á höggstokkinn, augliti til auglits við böð-
ulinn?
Það flögruöu að böðlinum keimlíkar hugsanir. Stór og loð-
inn hrammur hans hvíldi á handfangi sveðjunnar miklu, er'hann
studdist. við iörö. Angun voru hvikul, en hvíldu þó á fanganum.
Hann átti að baki langa embættistíð, og margan syndarann hafði
hann svipt lífinu, nr aldrei áður hafði honum staðið sá stuggur
af verki sem nú. Vitaskuld var brotamaðurinn dæmdur til dauða
á heiðarlegan og lögformlegan hátt af sjálfum ráðstofuréttin-
um. En margs konar orðrómur var á sveimi. 1 litlu veitingahús-
unum við höfnina hafði þvi jafnvel verið fleygt, að gerð yrði
tilraun tU þess að ræna fanganum fyrir aftökuna. En það var
óheyrt uppátæki oe auk þess höfðu stjórnarherrarnir aukið
varðliðið á toreinu. Aldrei fyrr höfðu jafn margir hermenn og
varðliðar verið tilkvaddir vegna aftöku eins manns. Böðullmn
færðist allur í herðarnar og bölvaði næturkuldanum....
Fanginn og fylgdarlið hans nam staðar við höggstokkinn. Mag-
ur, dökkklæddur maður færði sig nær Magnúsi. Þetta var Markús
Hess, borgarstjóri í Kaupmannahöfn, fyrr kaupmaður kóng-
legrar majestatis. I hægri hendi hélt hann á stóru skjali með
rauðu innsigli. Hann var dálítið reikull í spori, en þegar einn
af yngri borgarráðsmönnunum gekk fram og gerði sig líklegan
til þess að styðja hann, bandaði hann frá sér hendinni. Hann bar
skjalið fast upp aö andlitinu og byrjaði að lesa skrækri, titrandi
röddu. Magnús prreip fram í fyrir honum:
„Sleppum öllum formsatriðum, borgarstjóri. Ég þekki hvert orð
á þessu skjali."
Markús Hess lét skjalið síga og gekk feti nær. Hann renndi
augunum í kringum sig og sagði lágri röddu: „Það er mér mikil
nauðung að lesa upp þennan dauðadóm yfir bróðursyni gamals
vinar míns....“
„Þú gerir aðeins skyldu þína“, sagði Magnús óþolinmóður.
„Rétt — rétt.... F.n ég hefi þekkt þig frá því, er þú varst
unglingur, Magnús. Og ég greiddi atkvæði gegn þessum dómi
í ráðstofuréttinum."
„Það var fallega gert“, svaraði Magnús með bros á blóðvana
vörunum. „Ég hafði aldrei búizt við öðru af þér.“
„Vertu sæll, Magnús“, sagði gamli kaupmaðurinn hrærður.
„Guð veri sál þinni náðugur
Magnús fann, að fæturnir undir honum skulfu. Kvalirnar voru
orðnar óþolandi, en hann beit á jaxlinn. Þessi forvitni hópur
skyldi aldrei sjá hann hníga niður á höggstokkinn. Slíkrar gleði
skyldi Valkendorf ekki njóta. Hann gekk ásamt prestunum tveim
ur upp á þrepin við höggstokkinn, og þegar hann var loks kom-
inn upp á hann, sneri hann sér við og leit í kringum sig. Ef til
vill leyndist siðasti vonarneistinn enn í augum hans, en hann
slokknaði samstundis. Við bjarmann frá blysunum mátti sjá skóg
af spjótum stríðsmanna. Það sindraði á fönnina á torginu, en
handan hafnarinnar var allt myrkt — einnig hús Valkendorfs.
Hann leit snöggvast til böðulsins, sem stóð grafkyrr, og sagði
spottandi:
„Þú skelfur af kulda, böðull. Ég skal ekki láta þig bíða of lengi.“
í höndunum. En Magnús hristi höfuðið. „Nei, virðulegi faðir —
í sömu andrá gekk Jens Gjóðason nær honum með ritninguna
lokaðu bók þinni Þegar höfuð mitt er oltið niður í sandkörfuna,
getur þú þulið snntra bæn. Og loforð þess, sem þú gafst mér
minnist þú.“
E.s. Selfoss
Fer héðan miðvikudaginn
14. þ. m. til Vestur- og Norð-
urlandsins.
Viðkomustaðir:
ísafjörður
Siglufjörður
Ólafsfjörður
Dalvík
Aureyri
Húsavík
H.f. Eimskipaf élag ísiands
Þeir, sem óska að taka þátt
í Iðnsýningunni, eru beðnir
að gefa sig strax fram við
slcrifstofuna Skólavörðustíg 3
Sími 81810
Iðnsýningin 1952
o
o
o
O
I >
(>
< >
I >
(>
(»
(>
( >
o
• >
(»
(>
(>
( >
(>
o
o
( >
o