Tíminn - 17.05.1952, Blaðsíða 6

TÍMINN, laugardaginn 17. maí 1952.
110. blað.
LEIKFEIAGi
REYKJAVÍKUR^
Djúpt liggjja rætur
Sýning annað kvöld kl. 8. —
Aögöngumiðasala í dag frá kl.
4—7. Sími 3191.
Næst síðasta sinn.
f
Harðstjóri um borð
(Tyrant of the sea)
Afar spennandi, ný, amerísk
mynd, er sýnir hörku þá og
miskunnarleysi, er sjómenn
urðu að búa við fyrr á tím-
um.
Rhys Williams,
Valentine Perkins,
Ron Randeil,
Doris Lloyd.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Blinda stúlkan og
prestnrinn
(La Symphonie Pastorale)
Tilkomumikil frönsk stór-
mynd, er hlotið hefir mörg
verðlaun og af gagnrýnend-
um verið talin í fremsta
flokki listrænna mynda.
Aðalhlutverk:
Michéle Morgan
Pierre Blanchar
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4 e. h.
BÆJARBÍÓ |
- HAFNARFIRDl
f»e»r drýgðu tltíðir j
(Home of the Brave)
Spennandi og afbragðs vel ]
gerð, ný,ame)Iísk stórmynd i
um kynþáttahatur og hetju- '
dáðir. „Það er þrek í þessari
mynd, karlmennska og kjark
ur“, segir „Reykvíkingur".
Douglas Diik,
Steve Brodie,
James Edwards.
Sýnd kl. 7 og 9>
HAFNARBÍÓ
Hvíti hötturinn
(DEN VITA KATTEN)
Alf Kjellin,
Eva Henning,
Gertrud Fridh.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Bönnuð innan 16 ára.
Jól í shótfinum
Hin fallega og skemmtilega
unglingamynd.
Sýnd kl. 5.
Sala hefst kl. 4 e. h.
AMPER H.F,
Raftækjavinnustoía
Þlngholtstræti 21
Sími 81556.
Raflagnir — Viðgerðlr
Raflagnaefni
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrlfstofa
Laugaveg 65. Slml 5833
Heima: Vltastlg 14
ÞJÓDLEIKHUSID
= Heimsókn Kgl. leikhússins, §
I „Het Itfhhelige 1
shibbrudie
Kaupmannahöf n:
eftir L. Holberg.
\ Leikstj.: H. Gabrielsen. |
! FRUMSÝNING laugard. 24. |
maí kl. 20.00.
Uppselt.
i 2. sýning sunnud. 25. maí |
1 kl. 20.00. |
I 3. sýning mánud. 26. maí I
| ‘ kl. 20.00.
1 4. sýning þriðjud. 27. maí I
| kl. 20.00. |
I Sala á allar 4 sýningarnar |
hefst í dag kl. 11.00.
| „íslttndshluhhttn“ |
\ Sýning í kvöld kl. 20,00. i
Næst síðasta stnn.
| Næst síðasta sinn. _
i Aðgöngumiðasalan opin frá ]
i kl. 11—20. Tekiö á móti pönt- |
unum. Sími 80000.
= 5
Litli Khíus otf
Stóri Kláus
| Sýning sunnud. kl 15.00. |
Síðasta simi.
I 9>Tyrhja-Guddaie
i tíýmng sunnud. kL^OÆ^
j Austurbæjarbíó
f ríhi
i undirdjjúpanna
(Undersea Kinkdom)
Fyrri hluti.
I Ákaflega spennandi og við-
| burðarík, ný, amerísk kvik-
i mynd, sem fjallar um ævin-
| týraiega atburði í hinu
| sokkna Atlantis.
Ray „Crash“ Corrigan,
Lots Wtlde.
| — Einhver mest spennandi
1 mynd, sem hér hefir verið
| sýnd. —
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4 e. h. g
(tjarnarbíó1
Bltta tjjósið
(The blue lamp)
Jack Warner,
Dirk Gogarde.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 9.
Kjarnorknmað-
nrinn
(Superman)
Síðasti hluti.
Sýnd kl. 5 og 7-
(GAMLA bíó
Tálbeitan
(Scene of the Crime).
| Spennandi amerísk leynilög-
1 reglumynd frá MGM.
Van Johnson,
Arlene Dahl,
Gloria De Haven.
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e. h.
TRIPOLð-BÍO
Óperettan
Leðurblahan
(„Die Fledermaus“)
Sýnd kl. 9.
Röshir stráhar
(The little Rascals)
Hundafár.
Týnd börn.
Afmælisáhyggj ur.
Litli ræninginn hennar
mömmu.
Sýnd kl. 5 og 7.
r-
Baðstofuhjal
(Framhald af 4. síðu)
liðum við vélakaupin, svo þau
verði viðráðanlegri, t.d. með því
að bændum yrðu veitt hag-
kvæm lán meðan vélarnar eruj
að borga sig, og svo það, að ekki i
ættu aðrir en bændur, eða
bændasamtök að vera innflytj-
endur sinna véla, sem eru þeim
hentugastar, en áróðurssam-
keppni margra innflytjenda
ætti ekki að eiga sér stað, sem
verður bara til þess að rugla
menn í valinu á vélunum og
geta orðið til þess að menn sitji
uppi með ónýtar vélar.
Frá mínu sjónarmiði ætti
bara að flytja inn fáar tegund-
ir véla, sem eru viðurkenndar
af reynslu ábyggilegra manna,
sem nota þær. Eins og nú er
háttað, megum við ekki sleppa
hestinum alveg, nei öðru nær.
Það verður að notfæra hann
hér til hins ýtrasta, þar til hægt
er að kaupa vélarnar, fyrir a.m.
> k. all flesta."
Fleira verður ekki rætt í bað-
stofunni í dag.
Starkaður.
ísleiulingaþættir . . .
(Framhald af 3. síðu.)
hennar og hugrekki í banalegu
hennar.
Eftir að hafa legið í sjúkra-
húsum um tíma, lét hún flytja
sig heim og hennar ágæti mað-
ur og elskulegu börn hlynntu að
henni og hjúkruðu til hinztu
stundar. Þessa hjúkrun ástvina
sinna kaus hún sér fram yfir
aðra hjúkrun, sem hægt hefði
verið að veita henni. Svo heitt
unni hún ástvinum sínum, að
það ríkt lagði hún að sér að
geta dvalið sem lengst meðal
þeirra.
Kæra frænka, ég biö fyrir
þér til hins eilífa lífs, og ég bið
fyrir ástvinum þínum, að hin
djúpa sorg þeirra við fráfall
þitt megi verða til þess, að
tengja þá fastari böndum, og
gefa þeirn kraft til að halda
uppi því merki, er þú hafðir
reist þeim til handa.
Eugenia Guðmundsdóttir.
Erlent yfirlií
(Framhald af 5. slðu)
sterkt, því að Russel myndi
tryggja fylgi allra suðurríkj-
anna, en Stevenson er vænleg-
ur til fylgis í ríkjunum á aust-
ur- og vesturströndinni og eins
í sumum miðríkjunum, t.d. Illi-
nois, þar sem hann er ríkis-
stjóri.
■ iitiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiidiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitriiiiiiiiiiiiiiii
|14 ára telpaj
| vill komast á gott sveita-1
| heimili. Upplýsingar í síma |
\ 3298. i
L E
iiiiiiiiiiiiimniiiuiiiiiiiimiiiinniiiiiiiiiiitf iiiiiiihiiiii
niAiiii-viiiiiiiiiiiiiiiiiRiiiiimiin'iiirtiiiuiiiiiiiiMiiiiiiiii
] 15 ára telpa |
1 óskar eftir að komast í!
| sveit til snúninga úti og \
| inn. Upplýsngar í sima 1484 I
e -
alllliiiiiiiiiilllllilllllllilllllllllllllllllllllllllllllllilliiilin
♦llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilf
I Elextrolux
hrærivélarnar
| væntanlegar bráðlega. ]
I VÉLA- OG
RAFTÆKJAVERZLUNINÍ
| Tryggvagötu 23. - Sími 81279.]
5 ?
miiiiiiiiiiiitiiaiiiiif iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiinii
Nokkrar mínútur liðu enn, áður en Bryant hafði spurt sig svo
greinilega til vegar framan við hinar mörgu dyr á fjórðu hæð,
að hann gat drepið á réttar dyr. Það var gier í hurðinni, en breitt
fyrir það þykkt klæði.
„Kom inn“, sagði djúp en viðfelldin ’ rödd, og Bryant opnaði
dyrnar.
Hið fyrsta, sem hann kom auga á þarna inni, var allsnakin
stúlka, sem stóð á kassa og teygði frá sér handleggina. Yfir
henni hékk rafmagnsljós í hreyfanlegum hengslum. Bryant
hafði séð slíkan ljósaútbúnað í búningsherbergjum revíuleik-
hússins, en svona allsnaktar konur hafði hann þó aldrei séö
þar. Brjóst þessarar stúlku vöru þrýstin og fagursköpuð, mjaðm-
irnar ávalar og hnén lítil, en fótleggirnir langir. Andlitið virt-
ist hálfhulið eins og í mótsetningu við hina miklu nekt líkam-
ans. Það var heidur ekki sérlega fallegt.
Bryant deplaði augunum, eins og hann horfði í mjög skært
ljós. Stúlkan hreyfði sig þó ekki, renndi aðeins sjáöldrunum
hægt út í augnakrókana og horfði þannig á hann. Fyrst í stað
stóð Bryant á öndmni af undrun, en síðan fann hann að reiðin
blossaði upp í honum. Hann hafði aldrei fyrr komizt allsgáður
í slíkt.
„Góðan daginn'’, sagði hann harðri, óþjálli röddu og ræskti sig
þegar á eftir.
Nú sneri karlmaðurinn sér við, en til þessa hafði hann staðið
hálffalinn bak við stóran, gráan leirhnjúk. Hann leit brosandi
á Bryant, hálft í hvoru eftirvæntingarfullur, en þó um leið stríðn-
islega.
„Veitist mér sú ánægja að tala við herra Nemiroff?" sagði
Bryant þurrlega
„Já, sá er maðurinn", svaraði myndhöggvarinn, og í sama biU
setti að honum skæran og góðlátlegan hlátur. Bryant leit sem
snöggvast aftur á stúlkuna, en engin svipbreyting sást á henni.
„Nafn mitt er Bryant", sagði hann svo. „Konan mín hefir vak-
ið athygli mína á verkum yðar“. Ef hann vildi nú bara senda
þessa stúlkukind brott, hugsaði hann með sér. Nemiroff kink-
aði ákafur kolli, en síðan varð þögn.
„Hér er um að ræða litla myndastyttu, sem þér áttuð á sýn-
ingu Raphaels", stamaði Bryant.
„Einmitt það“, sagði Nemiroff. Ef hún vildi nú aðeins hreyfa
sig örlítið, hugsaði Bryant.
„Ég er búinn að brióta hana í þúsund mola, þetta var alger-
lega listsnautt verk“, sagði Nemiroff og sletti leir af þumalfingri
í hnjúkinn f.yrir framan sig.
„Það var illt. Ég hafði hugsað mér að biðjá ýður um þessa
styttu í fullri líkamsstærð. Við ætluðum að koma henni fyrir í
garði okkar“, sagði Bryant.
„Þetta er nóg, Doroschka", sagði Nemiroff. Stúlkan teygði
höndina hægt eftir rauðu og snjáðu kasmírsjali, sem lá á kass-
anum. Síðan sveipaði hún því um sig og sté niður af kassan-
um. Myndhöggvarinn hjálpaði henni með riddaralegum tilburð-
um, eins og hún væri drottning, sem stigi af baki hesti sínum.
„Þetta er herra Bryant, Doroschka", sagði hann. „Þetta er
ungfrú Hart, herra Bryant". Bryant hafði enga hugmynd um,
hvernig maður á að haga sér, þegar hann er kynntur fyrir nak-
inni konu, eða hefir horft á hana nakta, áður en hann er kynnt-
ur henni.
„Ég hélt, að bér notuðuð ekki módel“, sagði hann. „Ég hélt,
: að slik listaverk sem þér skapið, gætu menn mótað af hug-
myndaflugi sínu einu.“
„Ungfrú Hart sýnir mér þann heiður að vera módel fyrir mig
að nokkrum myndum Ég veit ekki hvernig ég kæmist af án
hennar“, sagði myndhöggvarinn. Þessi viðhafnarkynning vakti
ótta hjá Bryant. Ef til vill var þessi stúlka kunn í samkvæmis-
lífinu, Það voru til margar Hart-ættir hér í borginni.
, „Á ég að búa til te snöggvast “ spurði stúlkan.
„Ef þér viljið gera svo vel“, sagði Nemiroff. Stúlkan hnýtti
sjalinu fastar um lendar sér og dró það síðan upp undir hend-
ur. Að því loknu gekk hún berfætt inn í hornkrók, þar sem stór
rússneskur samóvari stóð. Myndhöggvarinn talaði án alls er-
lends hreims, en rödd hans vaT rússnesk, einnig bros hans. Þann-
ig brosti yfirþjónnir.n í Savarin líka, og því var fleygt, að hann
væri rússneskur stórfursti.
„Gerið svo vel að fá yður sæti", sagði Nemiroff. „Drekkið tebolla
með okkur“. Bryant leit í kringum sig og sá hvergi neitt hús-
gagn, sem hægt væri að setjast á. Hann deplaði augunum aft-
ur, er Nemiroff ýtti til hliðar svörtum frakka, sem lá á auðu
járnrúmi. Nemiroff settist þar einnig og dró til sín lítið borð með
fætinum. Bryant horfði hrelldur á ungfrú Hart taka lítinn blóma-
vönd úr bolla, skola hann síöan lauslega og setja hann á borð-
ið. Hún tók eftir hrelldu augnaráði hans og hló glaðlega.
„Látið yður ekki bylt við verða“, sagði hún. „1 dag leikur
Basil furstann Púckler, sem skrifaði þessi dásamlegu bréf“.
Þetta var hið eina, sem á vantaði til að gera Bryant alger-
lega ruglaðan. Hann leit óttsleginn á hendur myndhöggvarans,
sem voru gráar af leir, og síðan í augu hans, sem tindruðu af
háði.
„Þér megið samt ekki skilja ungfrú Hart svo, að ég sé geð-
veikur“, sagði hann. „Ég reyni aðeins að lífga hina fábreyttu
tilveru mína ofurlítið upp með því að lifa mig inn í gerfi ýmissa
persóna frá ýmsum tímum. 1 síðustu viku var ég Napóleon á
Elbu, og það var geysigaman. í gær var ég gamla konan, sem
selur eplin á horni 2. strætis. Það var mjög lærdómsríkt. Þér
hefðuð bara átt að reyna það.“
„Hum, ég vildi gjarna tala við yður um viðskiptin", sagði Bry-