Tíminn - 22.07.1952, Blaðsíða 6

ituiiiuiiiiiiuiuuiuiiiiuiuuimuuui
TÍMINN, þriðjudaginn 22. júlí 1952
162. blað.
aiiiiiiiiiiiiiiiiuiuuiuiiuiiiuiiiuiiiiiiiuiuuii
Austurbæjarbíó
§
Erlent yflrllí
tssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss^
ORFEUS
(Orphée)
Fjörug og skemmtileg þýzk mynd =
í agfa litum, er sýnir skemmt- |
ana og næturlífið í hinu alþekkta |
skemmtanahverfi Hamborgar,;
St. Pauli.
Ilse Werner,
Hans Alberts.
Sýnd kl. 9.
| (Framhald af 5. síðu.)
| o.s.frv. Demokratar munu svara
I með því að almenn velgengni hafi
I aldrei verið meiri en nú, og Banda-
= rikin aldrei áhrifameiri. Þetta á-
| stand munu þeir bera saman við
. . , | kreppuna miklu, sem var í Banda-1
| mynd þessi fékk fyrstu | nkjunum, þegar republikanir létu
= verðlaun á alheimskvik- = af stjóm. Þeir munu og segja, að ]
= myndahátíðinni í Feneyj-§ Asíustyrjöid væri skollin á, ef repu
i um árið 1950.
Vicki Baum:
Frægðarbraut Dóru Hart
54. DAGUR
Aöalhlutverk:
Jean Marais,
Franqois Perier.
■R = §
Sýnd kl. 5, 7 Og 9 | ^glegum fulltrúum
„ Hnn fðr Þegar um kvöldið á fund Cowens, en það munaöi
| bhkanir'he'fðu'fengið' að ráða. Þeir minnstu, að hún gæti ekki náð tali af honum. Hann var allur
I munu og segja, að repubiikönum 1 uppnámi, öll New \ ork var í uppnámi og Dóra var dálítið
| farist ekki að tala um spiiiingu, þar sein að skilja orsakir þess. Þaö hafði skyndilegt og örlaga-
| sem Taft hafi reynt að tryggja sér ríkt verðfall orðið í kauphöllum. Meðan Dóra var á leiðinni
| sigur á flokksþingi þeirra með ó- heim frá Baxterville með hugann allan við eigin vandamál,
hafði orðið stærsta peningaverðfall á þessari öld. Hin há-
r
NÝJA BIO
KuIK «« Palli
EH Sjúrsdóttir
Söguleg norsk mynd, gerð f
eftir samnefndri skáldsögu |
Johan Falkbergets, er fjalla |
um ást og hatur á tímum j
ófriðarins mikla á Norður- f
löndum.
Aðalhlutverk:
Sonja Wigert,
Sten Lindgren.
Sýnd kl. 9.
s .. . . reista spilaborg fjármálamannanna hafði fallið til grunna
I JafnframtngfaorseUkjörinu, fara f eil^ vetfangi. Ringulreið gróðans hafði allt í einu oröiö að
I fram þingkosningar. eins og áður ongþveiti tapsms. Nokkm höfðu þegar framið sjálfsmorð,
§ I Hin sprenghlægilega gam= I segir. Kosið er um öii þingsæti fuli- menn, sem höfðu haldið sig eiga hundruð þúsunda en voru
? I aojxryird með Litla og Stóra = trúadei'.darinnar. Samkvæmt venju nn í einu öreigar. Allir drógust inn í hið mikla hrun. Þeir,
r-----5----------------- | mun . sennilega sá fiokkur hljóta sem treyst höfðu bönkunum, komust allt í einu að raun um,
Sýnd aðeins i dag kl..3
Sala hefst kl. 1 e. h.

BÆJARBIO
- HAFNARFIRÐI -
TJ ARNARBIO
Gletnn mér ei
(Forget me not)
Aðalhlutverk:
Benjamino Gigli
Joan Gardner
Sýnd kl. 5,15 og 9.
, | halda meirihluta sínum í öldunga-
= deildinni, nema eitthvað sérstakt
~Z I komi til. í þetta sinn fer fram kosn
J I
Á valdi ástríðn-
anna
Þýzk stórmynd
Joana María Gorvin
Carl Kuhlmann
Sýnd kl. 9
GAMLA BIO
= ffiSBtaSLSftKJWiwfc Jiw- -
Veaabréfslausa
honan
HAFNARBIO
v =
= heimsmálunum, er kosningarnar
| fara fram. Það getur alveg ráðið úr-
J| I slitum, því að múghrevfingar
S | (A Lady Without Passport) \ geta risið skyndilega eöa fallið í
5 I Spennandi ný amerísk kvik I Bandaríkjutium í sambandi við
| f mynd frá Metro Goldwyn I vissa stóratburði. Það mynd t.d
I Mayer.
Lohað til 2. úffústs \ f
vegna sumttrleyfa j i
Hedy Lamarr
John Hodiak
James Craig
Sýnd kl. 5,15 og 9.
að
líkindum verða demokrötum til
styrktar, ef vopnahlé kæmist á í
Kóreu, en hins vegar gæti það
hjálpað republikönum verulega, ef
kommúnistar hefðu hafið sókn í
Kóreu og reynzt sigursælir. Það má
því óhætt fuliyrða, að Rússar geti
ráðið verulega um þaö. ef þeir vildu,
hver úrslit forsetakjörsins í Banda
ríkjunum verða.
Munið
að
greiða
blaðgjaldið
= =
TRIPOLI-BÍÓ J| Millilaiidaflngið
Göfmtlundi
rœninttinn
i I frá byltingartímunum 1L
| | Englandi. Myndin er afar f
| § spennandi og hefir hlotið f
§ I mjög góða dóma. S
| & Philiph Friend
I I Wanda Hendrix
nu
Sýnd kl. 5, 7 og 9
i i i
§ |
þegar HAMPER H.F.
s S
s s
3 s
I 5 =
z I
ELDURINN II
Raf t»k j avinnuitcfa
Þlngholtstræti 11
Slml 8155«.
KafUgnlr — ViSgerflx
rerix ekk« boS 4 nndan uér.j I______Eaflarn.efnJ
Þeíi, sem ern hyggnir,
tryggj* strax h]á
SAMVSNNI9TRYGGINGUII
3 =
Ragnar Jónsson |) ^
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Sími 5833.
Heima: Vitastíg 14.
hæsrtaréttarlögmaður
Laugaveg 8 — Sími 7751
Lögfræðístörf og eignaum-1
sýála.
I meirihluta- er sigrar við forseta- að þeir áttu ekki annað en verðlaus skuldabréf. Og þeir, sem
I kjörið. Hins vegar er talið nokkurn ekkert áttu, handverksmenn, verzlunarmenn og verkamenn,
1 Sn jfiil “rf ðm,rni nrðu líka hart úti> Því að þeir misstu atvinnuna við gjaldþrot
vmnuveitendanna, sem hættu að greiða laun þeirra.
Cowen hafði tapað sex hundruð dollurunum sínum. Vand-
| ing á % þingsæta í öldungadeiid- erfelt lögfræðing, sem Dóra fór til í því skyni að sækja
| inni. Meðal þeirra eru næstum öll mánaðargreiðsluna, var ekki hægt að hitta fyrr en eftir marg
§ vafasæti repubiikana, er þeir unnu ar klukkustundir. Hann var líka í gapastokknum. Hann til-
| haustið 1946, þegar demokratar kynnti henni þegar munnlega, og tveimur dögum síðar skrif-
I b.lðu mesta oslgur slnn um langt lega, að fyrst um sinn, og líklega um ófyrirsjáanlega framtíð
I ur á því, að demokratar vinni sum ^®1 að grelða Úennl neltt' Bryant &amll> sem hun
I þeirra sæta aftur, er þeir töpuðu ætlaÖ1 að flyJa th, var a lystisnekkju smm einhvers staðar í
I þá. Þótt undariegt kunni að virð- Adríahafinu, og fékk fregnir af atburðunump í loftskeytum.
1 ast, er þetta talið heldur hagstætt: Blöðin nefndu nafn hans meðal þeirra, sem fengið hefðu
| Eisenhower, ef hann yrði forseti, skellinn. Það var þó tilkynnt, að hann mundi reyna að standa
| a.m.k. í utanríkismálunum. J yið skuldbindingar sínar, ef viðskiptamenn hans vildu sýna
s , _ í sanngirni í samningum.
= Ahrif Rússa. j Én Bryant gamli hafði engar löglegar skyldur að rækja við
I Eltt atrlðl er. svo °1)ekkt 1 sam" j Dóru. Hún fór í bankann í því skyni að taka af sparifé sínu,
§ ur vel ráðið úrslitum. Um það veit! þV1 að hUn Varð að llfa' Hun varö að Srelða dvo1 sma a Hotel
| hins vegar enginn enn. Hér er átt!Blanchard °S hlö háa kennslugjald sitt hjá Delmonte og
við það, hvernig ástandið verður í Sardi. 1
En í bankanum tilkynnti afgreiðslumaðurinn henni með
samúðarbrosi, að verðbréf hennar hefðu fallið mjög, og hún
minntist þess nú, að hún hafði lagt sparifé sitt í verðbréf.
„Stíga þau þá ekki aftur?“ spurði hún' í einfeldni sinni.
Bankamaðurinn brosti aftur. „Jú, ef til vill, ef menn hafa
tíma til að bíða nokkur ár“. En Dóra hafði engan tíma til að
bíða. „Eigum við þá að selja?“ spurði bankamaðurinn.
„Já, við seljum“, sagði Dóra. Hún fékk fjögur hundru.ð
tuttugu og tvo dollara greidda.
Jæja, þá liggur leiðin aftur til Schumachers, sagði hún við
sjálfa sig. Eða til sjötta strætis, þar sem ég get kannske feng-
ið vinnu sem barnfóstra. En slíkar vildarstöður voru nú ekki
lausar um þessar mundir. Alls staðar var fólk á ferð í at-
vinnuleit, og alls staðar var fólki sagt upp störfum. Það stóð
á götunni ráðvillt og undrandi og sagöi hvort öðru, hve mikið
það hefði átt og tapað.
Dóra minntist sem í draumi kvöldsins, sem hún hafði eytt
með Wallert. Hún hafði lært margt síðán, og nú verðlagði
hún sjáifa sig meira en þrjátíu dollara. Jæja, ég get þó sung-
ið, sagði hún við sjálfa sig, en því fylgdi lítill sannfæringar-
kraftur.
Svo varð alvarleg senna milli Delmonte og Sardi vegna
hennar. Sardi sá nú tíma hefndarinnar nálgast. Með handa-
slætti og háværum orðum hrýndi hann Delmonte til að láta
nú ekki misnota góðvild sína með sama hætti og Fiamarelli
hefði gert, eða Palfy, sem hafði troðiö sér inn á óperusviðið
og misnotaði nú nafn hans þar. Hann sagði stutt og laggott
við Delmonte: Þér eigið valið, ég eða ungfrú Hart.
Delmonte leitaði ráða hjá.Mosse sölumanni, tók síðan hund
inn Trouble með sér í langa gönguferð. Stuttu fyrir miðnætti
kom hann aftur og kallaði Dóru og Sardi bæði inn í herbergi
sitt. Paolo hlustaði auðvitað við skráargatið.
„Ungfrú Hart“, sagði sá gamli alvarlega. „Ég hef ákveðið
að kenna yður áfram endurgjaldslaust, ef þér getið sjálf
klofið það að sjá yður farborða á annan hátt. Þér hafið góða
hæfileika. Ef ég rek yður nú frá mér, munuð þér iUnan miss-
iris verða farin að syngja í einhverri krá, og þá fer rödd yðar
til fjandans. Þér munuð'þá lika segja hverjum sem er, að
þér hafið lært hjá mér. Þér hafið enga raddhæð“, hrópaði
hann svo til hennar. „Þér getið ekki sungið piano, mezza-
voco yðar er hraksmánarleg". Þannig hrópaði hann til henn-
ar mörg smánaryrði úm rödd hennar, en dýrið Sardi sat á stól
og hló hæðnislega.
„Ég óska yður til hamingju, ungfrú Hart“, sagði hann glott-
andi, þegar Delmonte hafði lokið ræðu sinni og var setztur
í einu svitabaði í legubekkinn. „Þér hafið sigrað. Það, sem
meistarinn á við, er það, að þér séuð of miklum sönggáfum
gædd til þess að hann vilji láta þær verða að engu. Þótt við
séum nú óvinir, mun ég halda áfram að vera hreykinn af
því, að það var ég, sem kom yöur að hér og vakti neistann.
Ég hætti við brottför mina“, sagði hann síðan og sneri sér að
Delmonte. „Ég læt undan. F,g vona aðeins, að ungfrú Hart
reynist traustsins verðug og verði þakklátari í yðar garð en
hún hefir verið í minn.“
Delmonte tautaði: „Kvennastand þitt hefir alltaf verið
mér myllusteinn um háls.“ Dóra hafði ekki komizt að meö eitt
einasta orð til þessa. Nú fann hún, að hné hennar skulfu.
Hún staðnæmdist utan við dyrnar og fann til þrautar í
brjóstinú. Þessu getur öllu lokiö á einu andartaki, hugsaði
hún. Hvernig skyldi mér ganga næst í Mílanó. Hann sagði að
ég hefði góðar sönggáfur. Ég verð að tala viö Bryant gamla.
(Framhald af 5. síðu.)
uffu marki á sviði flugílutn-
inga?
Við erum þegar nokkuff
Ný, amerísk litmynd, fráj komnir áleiffis á þeirri braut.
Millilandaflugvél Loftleiða
annast verulega þjónustu fyr
ir erlenda affila. Flugfélag ís-
lands hefir tekið aff sér flug-
flutninga til Grænlands fyrir
útlenda aöila. Þannig þarf aff
lialda áfram.
í þessu sambandiff virðist
þaff vera mjög athugunarvert
fyrir stjórnarvöldin, hvort
ekki sé hægt að ná samkomu
lagi um það við hernaðaryfir
völdin, að íslenzkau flugvél-
arnar annist að einhverju
leyti farþegaflutninga, sem
eru í sambandi við dvöl hers-
ins hér á landi.Slíkt virðist fyr
ir margra hluta sakir eðlilegt.
| Það ætti og að geta mjög
| stutt aff því aff koma fótum
| undir hið íslenzka millilanda
| flug. Hér er því um mál að
| ræða, sem stjórnarvöldin
mega ekki sýna tómlæti.
Þaff má ekkert láta ógert,
sem stefnir aff því, aff íslend-
ingar geti annast millilanda-
flug fyrir sjálfa sig og aðra
með góðum árangri. Það er
okkur sjálfstæðismál, að geta
annast það sjálfir. Það getur
og vei'ið mikið fjárhags- og
atvinnumál, að íslendingar
geti unnið sér þar svipaffa
fótfestu og Norffmenn á sviði
siglinganna. Það eru áreiffan
lega engar öfgar að hugsa sér
slíkt.