Tíminn - 25.09.1952, Blaðsíða 6

TÍMINN, fimmtudaginn 25. september 1952.
216. blað.
ÞJÓDLEIKHÚSID
, „Leðurhtuhan“
Sjning föstúdag kl. 20.00
Tyrttju~Gudda
Sýning laugardag kl. 20.00
Aðgöngumiðasaian opin frá kl.
13,15 til 20,00. Tekið á móti
pöntunum. Sími 80000.
! f Austurbæjarbíó J
Hctjudáð
(Pride af the Marines)
I Mjög góð og áhrifamikil am-
I erísk kvikmynd. Byggð á sönn-
I um atburðum frá styrjaldarár-
| unum.
1 Aðalhlutverk:
| John Garfield
Eleanor Parkcr
Dane Clark
Sýnd kl. 5,15 og 9.
| Bönnuð börnum innan 14 ára.
TJ ARNARBtO
Orlaffudagar
Mjög eftirtektarverð ný, amerísk
mynd, byggð á mjög vinsselli
sögu, sem kom í Famelie Journal
undir nafninu „In til döden os
skyller", um atburði, sem geta
komið fyrir í lífi hvers manns
og haft örlagaríkar afleiðingar.
Margaret Sullyvan,
■VVendcll Corey,
Viveca Lindfors.
Sýnd' kl. 7 og 9.
=
=
Drepið dómarann
Afarspennandi amerísk mynd
með Baseball-kappanum
William Bcndix
Sýnd kl. 5.

| Yinstúlka mín,
Irma
(My friend Irma)
| Bráðskemmtileg amerísk gam-
I anmynd.
Aðalhlutverk:
| John Lund,
= Diana Lynn
og frægustu skopleikarar
Bandaríkjanna þeir:
Dean Martin og
Jcrry Lewis.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4 e. h.

GAMLA BÍÖ j
NYJA BIO
Sumardansinn
(Hun dansaði en Sommar)
í kvöld eru síðustu tækifærin
til að sjá þessa hugljúfu og
mikið umræddu sænsku mynd. | Bönuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 9.
Sonur titinn
Edward
(Edward, My Son)
1 Áhrifamikil stórmynd, gerð eft-
| ir hinu vinsæla leikriti Robeirts
| Morley og Noel Langley.
| Aðalhlutverk:
Spencer Tracy
| Deborah Kerr
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Allra síðasta sinn.
s =
s =
= :
| | Músíteprófessorinn
' 5
s
B/EJARBIÖ
- HAFNARFiRÐl -
..
Aðeins móðir
(Bare en Mor)
Ógleymanleg sænsk stórmynd
jj með Danny Kaye og frægustu
| jazzleikurum heimsins.
Sýnd kl. 5,15.
= v.
TRIPOU-BÍÖ j
skáldsögu
. eftir hinni þekktu
Ivan Lo Johanson.
Eva Dalbeck
Ragnar Salch
Ulf Palme
Sýnd kl. 9.
Sími 9184.
Myndin hefir ekki verið sýnd
í Reykjavík.
JERIKO
1 Bráðskemmtileg söngvamynd
i með hinum heimsfræga söngv-
I ara
1 Paul Eobeson
SAIGOJV
Alan Ladd
Veronica Lake
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5,15.
HAFNARBIO
Vitnið, sem hvarf
(Woman om the Run)
Mjög viðburðarík og spenn-
andi ný amerísk kvikmynd
Ann Sheridan
Dennie O'Keefe
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Bönnuð. innan 16 ára.
Lloyd C. Douglas:
í stormi lífsins
13. dagur
ampep %
ataít»5r4avtitaBU!t*í*
ÞlagholtstT58t| 31
ginii nm
— ViffferWf
i
= |
Munið
að
greiöa
blaðgjaldið
nu
þegar
Drcp spillingarimiar
(Framhald nf 5. síðu.)
málanna, könnuðust við það
hvað þeir hefðu gert, svo að.
þjóðin gæti dregið ályktanir
sínar af því.
Sú krafa er enn endurtekin.1
Enda þótt dómsmálaráð.T
herra kunni persónulega að
telja það vænlegast til sið-j
fágunar og fagurs uppeldis að j „þqr ijtið kannske svo á, að þetta komi mér ekkert við,“
barnafélagið Heimdallur með sagöi hann. ' <•■■■■■■.
12 ára aldurstakmark í fram ( Nancy Ashford roðnaði í vöngum.
kvæind fái vikuleg víndrykkju; „já, er það svo?“ svaraði hún.
leyfi í „bezta“ húsi bæjarins,! Bobby var heitur í andliti. Hann var í mikltirri vándræðúm,
verður hann að láta sér skilj- 0g hún gerði enga tilraun til að hjálpa honmn, reyndvekki að
ast að geðþótti hans er ekki ^ilj a hann-,
landslög og ekki heldur ofar j )(pig verðiö að minnsta kosti að leyfa mér að rétta hjálpar-
landslögum. Þetta er önifur hönd, ef þess er þörf og ég get“, sagði hann vandræðalega
hlið málsins. Og enn bíðg, 0g þykkjuþungur.
menn skýrslunnar. 1 „Mér þykir leitt ef ég misskil yður“, sagði hún hægt, ,en
Ilalldór Kristjánsson. j eigið þér við það, að þér viljið gjarnan leggja fram einhverja
-55-------------------------1 íjármuni fjölskyldunni til' hjálpar"?
I „Já, ef hún þarfnast þess“.
IsleuclmgílJiGCtíir . . . j „Hver á þá fjármuni"?
(Framhald af 3. síðu). * j „Bobby reis upp við dogg í rúminu og hvessti á hana augun.
Ung byggðu Emelía og Sæ- j „Hvers fjármuni“, spyrjið þér. Auðvitað mína eigin“.
mundur sér bæ í skjóli bjark' „Fjármuni,-sem þér hafiö kannske unnið fyrir sjálfur“?
arinnar og reyniviðarins ís- j ^.ndartak var hann alveg orðlaus. Hann hné aftur út af
lenzka. Ég er svo bjartsýnn að á svæfilinn og gaf henni merki um að yfirgefa sig. En í þess
trúa því, að í fyllingu tímans stað tók hún sér stöðu við fótagafl hans, tök föstu taki um
eigi þau eftir að reisa sér bæ rúmgaflinn.
á ný og móta hann þá eftir , „Þér báðuð mig að koma hingað“, sagði hiTn fastmæli.
„Þér kölluðuð mig hingað til að ræða við mig um Hudson-
fjölskylduna, og nú ætla ég að segja yður mitt álit. Og síðan
getið þér gefið burt fjármuni afa yðar, ef yður þóknast. Vitið
þ.ér,- hva.ð varð Hudson að bana? Þeir segja, að það hafi verið
ofþreyta, sem hafi gert hjarta hans mótstöðulaust. En ég
veit betur. Hið eina í þessu lífi, sem olli honum áhyggjúín og
þreytu auk starfs hans, var Joyce dóttir hans. Hann varð að
horfa á hana fara í hundana. Það var yðar sök að miklu
leyti. Þér hafið haft manndóm til þess eins að eyðileggja
vini yðar“.
Bobby Merrick lá stynjandi undir þessari árás, og augu
hans stækkuðu að mun af undrun og ótta.
„Vesalings maðurinn reyndi áð bjarga því/'sem bjargað
varð“. Rödd hennar titraði ofurlítið, en svo náði hún full-
komnu valdi yfir henni. „Hann byggði sér litla húsið við
vatnið, fór þangað og reyndi að endurheimta hreysti sína'
með sundiðkunum, þótt hann væri alls ekki fær 'úm þáð.
Hann hafði fengið sér öndunartæki sér til örygg'is,' én éin-
mitt á þeirri stundu, er hann þurfti þess með til að bfúrga
Hfl Cimi imi’n?C Hói, ..’.i. T.'J.‘T-.4
eigin geðþótta. Og ég er viss
um, að þau láta hann standa
í skjóli bjarkar og reynis.
E.
------------------------------|
Ragnar Jónsson
bcestaréttarlöpBKSur
LaugKVey 8 — Simi Tt&i
| LóglræSlstörl
BýaU.
eignaam-
'iiimiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiimiiimitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Simi 5833.
Heima: Vitastíg 14.
RAFGEYMAR
Uslenzkir, enskir og þýzkir
?6 og 12 volta litlir og stórir.
$Hlaðnir og öhlaðnir.
Sendum gegn kröfu.
VÉLA- OG RAFTÆKJA-
VERZLUNIN
t gTryggvagötu 23 Sími 81279
Zc
II llllllllllll'IHIIIIIIII II lllllll:illl IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH
14 k. 925. S.
Trúlofunarhringir
Skartgripir úr gulli og
silfri. Fallegar tækifæris-
|gjafir. Gerum við og gyll-
* um. — Sendum gegn póst-
kröfu.
Vahar Fannar
gullsmiður
Laugavegl 15.
ÍO
O)
co
t-4
c$
CO
co
CSI
CO
CN
b£
o
o
o
co
1-4
E
23
<
C2
:0
ö:
u
ci
'O
Ö
55
&
h*
2
&
W
C
ci
'O
C
cí
«3
*02
U
O
o
bc
40
c3
d
rO
S'
3
tfi
d
<D
Ö2
iiIllUiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiimiiu
< 11 lífi sínu, voruð þér að nota það, einmitt þér. Ög n^ hyggizt
11 þér bæta úr öllu saman með peningum, sem þér jpigj'ðekki
sjáifur". 1
Það var eitthvað í augnaráði hans — augnaráði óttasleg-
ins og særðs dýrs — sem vakti Nancy Ashford sk^ndijegan
„Fyrirgefið mér“, hvíslaði hún niðúrlút og f
eins og ég sagði, voruð það þér, sem báðuð mig að Jwipa qg
hófuð máls á þessu. Nú hef ég sagt yður mitt álit“:
Bobby andvarpaði og neri augun með erminni. „Já,;,þér
hafið sagt mér álit yðar, ef það er þá allt, sem yður.-hggui'
á hjarta“, tautaði hann.
Hún hélt þegar til dyra, skjálfandi af hugáræéiúgr. ‘én!
hún gekk hægt, síðan sneri hún við og gekk út að glúggú’fíufn
og horfði út. Hún studdi vinstri olnboganum í hség'ri i'ófa og
lagði fingurna á öxl sér. Smátt og smátt krepptust þeif um
' öxljna, svo að hnúarnir hvítnuðu. Bobby horfði á hana,
rqqsýji sig og reyndi að finna einhver orð, sem gætu komið
: tU.mþts við hana. , ♦
| „En þetta var allt, sem ég gat boðið, peningar eru hið eina,
sem ég hef“. ;
Hún sneri sér hægt við og gekk hægt að rúminu, dró fram
stól og settist. Síðan studdi hún olnboganum á rúmbríkina
fqst við. höfðalag hans.
»Jú, þér. eigið margt miklu dýrmætara að bjóða en pening-
ana, en ég er hrædd um, að þér munuð aldrei kunna að
úútú það“. Rödd hennar var mild og föðurleg. „Það.býr í
yður sjálfum, en það er djúpt á því, og ég er hrædd um, að
_ þát’-getið aldrei seitt það fram. Peningarnir munu ætíð standa
| þar í vegi. Þú þykktist mjög, er þú heyrðir fólk segja, að
| líf yðar væri ekki þess virði að greiða það með lífi Hudáons
j læknis. En það var samt heilagur sannleikur, sem maður-
piifn*sagði,' finnst yður það ekki sjálfum? Þér viðurkennduð
f' með sjálfum yður, að svo væri, þegar þér gerðuð böð eftir
|, mér, en þér getið aldrei réttlætt yður á þann hátt, sem þér
,.j; stunguð upp á. Það mun að vísu geta gert líf Hudson-fjöl-
| skyldunnar bærilegra, en það bjargar ekki sjálfum yður frá
| ’ dómi sámvizkunnar“. , ■íö‘, -
|j Hún hafði tekið um hönd hans og hvíslað sem við .sjálfa
1 sig: „Nei, hann hefði aldrei gert þaö. Hann hefði ekki getað
i það, ekki viljað það. Það eru of miklir peningareEn drottinn
i, minn dýri, hvílíkt tækifæri“. Rödd hennar hafði' ‘aílt'f'feinu
i hækkað og styrkzt. nyaiiníA
Bobby starði á hana skilningssljór og undrándi?"1' ,
„Ég er hræddur um, að ég skilji yður ekki. "ýpfuð þéí’ að,
tala um mig“? _ .....'".‘u,.
„Ég, jú þér skiljið það bráðum. Ég var að hugsa um ^ður“.
Hún kinkaði kolli áköf og annars hugar. „En við skúiújji ékki
tala um það núna. Get ég nokkuð gert fyrir y^qr^'áður en
ég fer“?
Bobby þrýsti hönd hennar. „Ég held, að mig grupiiiúi h-vað
þér.eruð að hugsa um. En það er alveg ógerlegt. Það er verra