Tíminn - 02.04.1953, Blaðsíða 6

fi.
TÍMINN. fimmtudaginn 2. apríl 1953.
77. blað.
PJÓDLEÍKHÚSID
Landið yleymda |
Sýning í kvöld kl. 20.00
Landið yleymda
Sýning 2. páskadag kl. 20.00
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20,00 á skírdag. Laugar-
daginn fyrir páska frá kl. 11,00
—16,00. Annan páskadag frá kl.
11,00—20,90. Sími: 80000 - 82345

I
Sími 81936
Astir Carmenar
(The Loves of Carmen)
Afar skemmtileg og tilþrifamik
il, ný. amerísk stórmynd í eðli-
legum litum, gerð eftir hinni vin
sælu sögu Prospere Marimées
um Sígaunastúlkuna Carmen.
Rita Hayworth,
Glenn Ford.
!sýnd 2. í páskum kl. 5, 7, og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Fjöyur œvintýri
Gullfallegar teiknimyndir í
AGPA-litum. Undramyllan,
Spætan og refurinn, Jói íkorni
og Mjallhvít.
Sýndar kl. 3.
NÝJA BÍÖ
Vökumenn
(Nachtwaehe)
Fögur og tilkomumikil, þýzk stór
mynd um mátt trúarinnar.
Aðalhlutverk:
Luise TJlIrich,
Hans Nielsen,
René Deltgen.
Sýnd 2, i páskum kl. 5, 7, og 9.
Vér héldum heim
Hin fjöruga grínmynd með
Abbott og Costello.
Sýnd annan páskadag kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
M
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI -
Draumur fanyans
Óvenju falleg og hrífandi frönsk
stórmynd, tekin af Mareel Carné
Aðalhlutverk:
Gérard Philipe,
Susanna Caussiman.
Sýnd 2. páskadag kl. 7 og 9.
Myndin hefir ekki verið sýnd í
Reykjavík.
Baráttan um
námuna
Amerísk kvikmynd í eðlilegum
litum.
Roy Rogers.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 9184.
♦♦♦♦♦♦♦
♦♦4H
•*♦
HAFNARBfÖ
Sómakonun
bcrsynduya
(La P Respectueuse)
Áhrifamikil og djörf, ný, frönsk
stórmynd, samin af Jean Paul
Sartre. Leikrit það eftir Sartre,
sem myndin er gerð eftir, hefir
verið flutt hér í ríkisútvarpið
undir nafninu: „í nafni vel-
sæmisins".
Barbara Laage,
Ivan Desny.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd 2. í páskum kl. 5, 7, og 9.
LEIKFÉIAG
KEYKJAVÍKUR1
Vesalingarnir
eftir Victor Hugo.
Sjónleikur í 2 köflum með
forleik
Gunnar R. Hansen
Gunnar R. Hansen samdi
eftir samnefndri skáldsögu.
Þýðandi: Tómas Guðmundsson.
Leikstjóri: Gunnar R. Hansen.
Frumsýniny
Annan í páskum kl. 8 e. h.
Fastir frumsýningargestir vitji
aðgöngumiða sinna á laugardag
kl. 2—5. Sími 3191.
AUSTURBÆJARBÍÖ
Æskusönyva r
(I dream of Jeanie)
Skemmtileg og falleg, ný, amer-
ísk söngvamynd í eðlilegum lit
um um æskuár hins vinsæla
tónskálds Stephen Foster. í
myndinni eru sungin flest vin-
sælustu Fosters-lögin.
Aðalhlutverkið leikur vestur-
íslenzka leikkonan:
Eileen Christy,
ennfremur:
Bill Shirley,
Ray Middleton.
Sýnd 2. í páskum kl. 5, 7, og 9.
Red Ryder
Hin afar spennandi kúrekamynd
eftir hinum þekktu myndasög-
um úr hasarfalöðunum.
Alan Lane,
og Indíánastrákurinn
Bobby Blake.
Sýnd annan í páskum kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
TJARNARBIO
Synyjandi, klinyj-
andi Vínarljóð
(Wienne Waltzes)
Bráðskemmtileg og heillandi
músíkmynd, byggð á ævi Jó-
hanns Strauss. Myndin er alveg
ný, hefir t. d. ekki ennþá verið
sýnd í London.
Aðalhlutverk:
Anton Walbrook,
sem frægastur er fyrir leik
sinn í Rauöu skónum og
La Ronde. Ennfremur:
Marthe Harell,
Lily Stepanek.
Sýnd á 2. páskadag kl. 3, 5, 7, 9.
GAMLA
Ævintýri Chaplins
Þrjár sprenghlægilegar Chaplin
skopmyndir, sem heita: „Sendi
herrann — Chaplin sem bakari
— og Barnfóstran. — Almennur
hlátur frá byrjun til enda.
, Sýnd 2. páskadag kl. 3.
Drottniny Afríku
(The African Queen)
Fræg verðlaunamynd í eölileg-
um litum, tekin í Afríku undir
stjórn John Hustons.
Snilldarlega leikin af
Katharinc Hepburn
og
Humphrey Bogart,
sem hlaut „Oscar“-verð-
launin fyrir leik sinn í
myndinni.
Sýnd á 2. páskadag kl. 3, 5, 7, 9.
Sala hefst kk 11 f. h.
ntnt
•snr
Friðarviljinu
(Framhald af 6. síðu).
aff fá sig fullkeypta og gera
styrjöldinni þar eingöngu1
vegna þess, að þeir eru búnir J
sér ekki lengur von um sig-!
ur. Vopnahlé þar er engin,
trygging fyrir því, að þeir!
grípi ekki næstq tækifæri til
árásar, ef þeir gera sér von-
um auðunninn feng.
Kóreustyrjöldin er sönnun
þess, að meðan kommúnistar
eru haldnir sama yfirgangs- , ,, ,
æði og undanfarið, má ekkert ðg mun ekkl giftast þér‘. Henm leið mjog jlla ut af þvi að
land, sem er hernaðarlega iþurfa að særa hann- en henAm fannst það ekki fieiðarlegt
varnarlaust a® láta hann vera Sera ser emhverjar gyllivomr.
MARY BRINKER POST:
♦ Anna |
Jórdan 1
í 71. daqur. \
bandi með þér, en það verður ekki ég. Eg elska þig ekki og
Hann roðnaði og hætti brosi sínu, en samt sagði hann
mikilvægt, vera
og auðunnin bráð. Þá getur,
harmsagan, sem gerst hefir i''a11 fessilega. Eg tek neitun ekki sem svar, Anna. Eg mun
Kóreu undanfarin ár, endur- jhalcla úfram að reyna.
tekiðsigþar. Kóreustyrjöldih L Hun hristi hnfui?iS- »Nei’ Ned> Það hefir enga þýðingu.
sýnir, að kommúnistar hikái e S a annan • . , .
ekki við að fórna miljónum I ,Va|n+fom fynr hormð rétt i þessu og Anna myndaði sig
mannslífa, ef þeir gera sér U1 að stlga upp 1 hann’ ”Leyflð mer ’ sagðl Ned P^ðmann
von um ávinning Hún sýnir !lega’ og híalPaði herini Upp í vagninn. Síðan tók hann of-
að þeir tefla af sömu dirfsku,an hatt sinn og stfS Feö hann í hendinni Vagninn rann
og verstu fjárhættuspilarar. af stað’ og Þegar Apna leit tU baka’ lyfti hann hattmum
* ... : . ,'í kveðjuskym. .......
Et vopname ní*st nu 11 Henni leið illa út af Ned, en hún gat ekki gert að því, þótt
Koreu,^ er^ það að þakka þvi, jjgfgj engan áhuga fyrir honum. Minnstakosti hafði
ommumsta sagj honum sannleikann. Hún var sannfserð um að
var mætt aj fyllsjtu festu og hann var ekki manntegund, sem mundi taka upp á því
að snúa tánum upp út af smávegis hjartasorg. Að líkind-
um hefir hann fuiidið aðra stúlku að viku liðinni, hugs-
aði hún, en þrátt fyrir allt, hafði það alls ekki látið hana
ósnortna, að hannlvildi gefa henni demantshring ög gift-
ast henni. Máske yar þetta ekki hin rómantíska ást, sem
hana hafði dreymt um, en hún var falslaus og hrein. Þetta
var ekki eins og hjá Friðrik Karref, sem hafði samið um
líkama hennar við möður hennar.
Þetta var mjög bjartur og sólheitur dagur. Loftið var svo
tært, að vel sást yfir flóann til Vashon og Beinbrúar eyja,
er voru þakktar grænum skógi. Það var hægt að. sjá .litlu
flóabátana, sem skildu hvíta rák eftir á bláum haffletinum.
Hjarta Önnu fór að slá örara, er hún virti gufuskipin fyr-
ir sér. Brátt gleymdi hún Ned og bónorði hans. Hugi. Ég er
á leið til fundar vió Huga. Hann er aö fara með mér í sjó-
ferð. Hve yndislegt verður það ekki aö standa við hlið háns
út við borðstokkinn -og láta hafrænuna leika um andlitið.
verður hann þar? Meinti hann þetta raunverulega?
Hann er sonur Demings dómara og ég er aðeins vinnukona.
Er hún hafði átt heima í hafnarhverfinu hafði hún aldrei
haft áhyggjur út af stéttaskiptingu, en síðan hún kom á
Framhæð, hafði henni orðið sú skipting ljós. En hann
hafði horft þannig á hana og einnig af raddblænum, er
isþjóffanna er trygging þess, jharni sagði: „Ég hitti þig hér klukkan hálf eitt“, var hún
aff friðurinn haldist og ekki sannfærð um að hann mundi koma.
að yfirgangi
var mætt
einbeitni. Lýffræffisþjóffirnar
— og þó einkum bandaríska
þjóðin — hafa fært þar mikl
ar og dýrmætar fórnir. Þær
fórnir hafa vissulega ekki ver
iff færffar árangurslaust. Ef
kommúnistum hefffi heppn-
ast árásin í Kóreu, hefði yfir
gangur þeirra aukist og röff-
in hefffi þá án efa verið
komin að ýmsum löndum í
Evrópu, eins og Júgóslavíu,
Grikklandi og Tyrklandi og
jafnvel fleirum. Evrópuþjóð-
irnar geta án efa þakkað það
hinum ungu mönnum, sem!
fórnaff hafá lífinu í barátt-1
unni gegn kommúnistum íjHn
Kóreu, aff þær búa viff friff i
dag.
ÖII þessi reynsla sýnir þaff
og sannar, aff aðeins nægur
styrkur og samheldni lýðræðj
verffi nýtt Iand gert aff blóff-
velli líkt og Kórea.
X+Y.
Rhciul amlsnáöimiii
Hann var ekki kominn, þegar hún kom á bryggjuna, en
hún vissi, að tímipn var ekki kominn. Vestur-Seattle ferj-
an var að leggja upp að við mikinn bjölluhljóm og véla-
skrölt. Ferjan lg^ðist upp að legustað sínum. Þvílíkur
gauragangur var ekki í þessum gömlu skipum með hlíðar-
hjólunum. Hún tyllti sér á tá og horfði út yfir höfnina.
Hún virti fyrir sér hin ýmsu skip og kannaðist við mörg
þeirra og vissi um áætlunarferðir þeirra.
„Þannig varstu er ég sá þig fyrst“, sagði Hugi hljóölega,
en hún hafði ekki tekið eftir honum, er hann kom. Hún
sneri sér að honum brosandi og hallaði höfði, eins og barn.
„Já“, svaraði hún. „Það hefir verið svo gaman að sitja
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦4
TRIPOLI-BÍÖ
Risinn oy stein-
aldarkonurnar
(Prehistoric Women)
Spennandi, sérkennileg og
skemmtileg, ný, amerísk litkvik
mynd, byggð á rannsóknum á(
hellismyndum steinaldarmanna,
sem uppi voru fyrir 22.000 ár-
um. í myndinni leikur islending
urinn Jóhann Pétursson Svarf
dælingur risann Guaddi.
Aðalhlutverk:
Laurette Luez,
Allan Nixon,
Jóhann Pétursson.
Sýnd á 2. páskadag kl. 3, 5, 7, 9.
| Sala hefst kl. 11 f. h.
(Framhald af 6. síðu).
málaráðherrans, Jóhanni Þ.!
Jósefssyni.
Eina leiðin til þess að
breyta þeirri skoðun, að ráð-j
herrann hafi raunverulega |
verið að náða umræddan hér. Ég sagði þér um daginn, aö ég ætti hvergi heima, en
flokksbróðir sinn vegna per- þag er ekki satt. Ég tilheyri þessum stað“. Hún hló. „Mamma
var vön að segja, að ég væri flæðarmálsrotta. Ég býst við
að ég sé það“.
,Þá hefir þér ekki leiðst að bíða?“ Hann brosti og velti
tii^því fyrir sér, hvort heldur hún var barn eða kona.
„Ó, nei,“, sagði hún og horfði alvarleg í augu hans. „Ég
vissi að þú myndir koma.“
Þrátt fyrir það, þótt bros léki enn um varir hans, horfði
greiöa upphaflega sekt hann rannsakandi á hana og endurtók. „Þú vissir að ég
Rheinlands ásamt því að inn mundi koma“. Hann tók um hönd hennar og hjálpaði henni
leysa afla og veiðarfæri og £ fætur. Hún stóð þögul við hlið hans og horfði framan í
sónulegrar ábyrgðar hans, er
sú, að ráðuneytið færi sönnur
á, að einhvern tíma frá dóms
uppkvaðningu, 27. júní,
náðunardags, 16. ág. ’49 hafi
erlendis frá verið sett banka-
trygging nægilega há til þess
að
greiða málskostnað, en mið-
að við þetta mundi trygging-
in væntanlega hafa þurft að
vera 35—40 þús. kr. Er hér
með skorað á dómsmálaráðu
neytið að færa sönnur á, að
nefnd bankatrygging hafi
verið sett, en verði ráðuneyt
ið ekki við þessari áskorun,
þá mun þeirri skoðun ekki
verða breytt, að áðurnefnd
óhreinindi séu í málinu.
Dómsmálaráðuneytið segir
í tilkynningu sinni, að heim-
ild til umræddrar náðunar sé
að finna í 29. gr. stjórnar-
skrárinnar (lög nr. 33 17. júní
1944), sem hljóðar þannig í
heild:
„Forsetinn getur ákveðið,
að saksókn fyrir brot skuli
niður falla, ef ríkar ástæður
eru til. Hann náðar menn og
veitir almenna uppgjöf saka.
og
hann. „Það er betra fyrir okkur að hafa okkur um borð,
því báturinn fer eftir 10 mínútur".
„Hvaða bát tökum við“, spurði hún eftirvæntingarfull.
„Rósalínu".
Yndislegt bros lók. um andlit hennar. „Ó, það er dásam-
legur lítill bátur. Ég.hef veriö að virða hann fyrir mér um
Ráðherra getur hann þó eigi
leyst undan saksókn; né refs
ingu, sem landsdóttlur hefir
dæmt, nema með samþykki
Alþingis.“ :T"
Nú skal á það bent, að fyrir
síðustu heimsstyrjöld voru
lágmarkssektir botnvörp-
unga fyrir ólöglegar veiðar í
landhelgi í kringum 21 þús.
kr. og þurfti þá einnig að
borga þessa sekt fyrir litla og
lélega ryðkláfa, enda þótt
verðgildi peninganna væri
þá margfalt meira en var
1949, þegar sektarmál hins
þýzka botnvörpungs Rhein-
lands var á döfinni. Er því
furðulegur sá skilningur
Bjarna Ben. á 29. gr. stjórnar
skrárinnar, sem birtist í því,
að rík ástæða hafi ver-
ið til þess að beita náðunar-
valdinu í máli skipstjórans
á Rheinland og lækka þann-
ig sekt hans úr kr. 29.500,00 í
kr. 5.000,00. En þetta mál sýn
ir glögglega, hversu mikið og
hættulegt vald er í hondum
dómsmálaráöherrans ög
hvernig hægt er að misnota
það.