Tíminn - 15.11.1953, Side 6

8
TÍMINN, sunnudagmn 15. nóvember 1953.
260, blað.
Tíminn birti á þriSjudaginn
var tillögur miðstjórnar Fram
sóknarflokksins um nánari
útfærslu á ályktun seinasta
flokksþings um öryggis- og
varnarmálin.
í ályktun flokksþingsins,
sem haldið var í marzmánuði
síðastl., var tekið fram, að
flokkurinn teldi varnir nauð-
synlegar á landi hér, eins og
ástatt væri í heiminum, en
jafnframt lögð áherzla á eft-
irfarandi atriði:
§ samræmi vSð áiyktysi flokksþingsins og kosn-
Hervarnir einar ófySlnægjandi.
ils fyigls. — Viðhaid
— Sfefna, sem
friðarins ©g
Aðalefni þeirra er á þessa
leið:
sem er
1. Að vörnunum sé þann-
ig fyrir komið, að þær tryggi
þjóðinni sem mést öryggi,
en þess þó gætt, að hér verði
ekki fjölmennari her, eða
meiri framkvæmdir, heldur
en sú nauðsyn krefur.
2. Að hindruð verði óþörf
samskipti landsmanna og
varnarliðsins og dvöl þess
takmörkuð við þá staði, er
það fær til afnota.
3. Að fullkomnari og
traustari skipan verði kom-
ið á samstarf íslenzkra
stjórnarvalda og yfirmanna
varnarliðsins með það fyrir
augum að koma í veg fyrir
misskilning og árekstra og
tryggja betur framkvæmd
varnarsamningsins.
4. Að varnarmálin verði
méira rædd opinberlega en
verið hefir og þjóðinni veitt-
ar upplýsingar um þau eftir
því, sem unnt er, til þess að en hervarnir
koma í veg fyrir kviksögur
og óheiðarlegan áróður.
5. Að framkvæmduin hjá
varnarliðinu sé, eftir því sem
hægt er, hagað með tilliti
til atvinnuvega landsmanna
og vinnuaflsins í landinú.
6. Að núgildandi varhar-
samningur verði tekinn til
endurskoðunar, nú þegar, í
því skyni að baéta úr
sem áfátt er.
1. Sett veröi upp sérstök
deild í utanríkisráðuneyt-
inu, er hafi með höndum öll
mál, er snerta varnirnar.
2. íslenzka ríkið annist
geró og viðhald allra mann-
virkja í þágu varnanna. Er-
lendir verktakar á vegum
hersins hverfi ár landi.
3. Erlendir verkamenn
verði fluttir úr landi, eins
fljótt og hægt er, en íslenzkt
vinnuafl þó ekki notað við
þessi störf umfram þarfir
atvinnuveganna.
4. Unnið verði að frekari
einangrun herstöðvanna.
5. Athugað verði, hvort
íslendingar geti ekki teksð j
að sér gæzlu radarstöðv- !
annr, og jafnvel annarra
herstöðva, éf friðarhorfur
glæðast. ,
varnir. Bandaríkjamenn og
margar þjóðir Evrópu létu
blindast af hlutleysisstefn-
unni. Af þessu er nú reynt að
læra. Eina leiðin til að afstýra
því, að sagan frá 1939 endur-
taki sig aftur, er nægi
leg samheldni lýðræðisþjóð-
anna um varnarmálin.
Nægilega sterkar varnir, er
halda væntanlegum árásar-
aðila í skefjum, kosta vissu-
lega miklar fórnir, en þær
fórnir * eru ekki færðar til
einskis, ef þær verða til þess
að tryggja heimsfriðinn. Svo
ægileg, sem seinasta heims-
jistyrjöld var, yrði sú næsta
!þó margfalt ægilegri.
Lega íslands er slík, að Is-
lendingar eiga hins versta a<L
vænta, ef styrjöld brytist út.
Þess vegna geta íslendingar
ekki talið eftir sér að leggja
á sig nokkrar tayrðar til að
; i ] , treysta það varnarkerfi, sem
<i nú er líklegast til að tryggja.
friðinn í heiminum.
Cliurchill, Eisenhower og Laniel hittast á Bermunda
í byrjun næsta mánaðar
Fleiri varnir nauösynlegar
ar Framsöknarflokksins njðti í hjarta sínu er kommúnist-
stuðnings bæði Alþýðuílokks- um og „þjcðvafháfmönnum“
ins og Sjálfstæðisflokksins. ekki verr við neitt en þá
Alþýðuflokkúrinn hefir ia'g't stefnu, sem Framsóknafflokk fyrst eftir það. Vesturveldin
fram tillögur í þinginu. sem urinn hefir hér markað. Þess' gripu þetta tækifæri til þess
Ráðstefnan á Bermuda.
Á síðastl. vori glæddust þær
vonir talsvert. að heldur
myndi draga úr kalda strið-
inu í náinni framtíð. Þessar
vonir voru byggðar á fráfalll
Stalíns og ýmsum ráðstöfun-
um, er Sovétstjórnin gerði
að verulegu leyti ganga í ir flokkár berjast fyfir varn- að reyna að koma á samn-
sömu átt. Samband ungra arleysi landsins og telja sér ingum um Þýzkalandsmálin„
lrér Sjálfstæðismanna hefir á ný- því ekkért ákjósanlegra en að.sem eru stærsta og hættuleg-
Þær ráðstafanir, sem
um ræðir, veikja ekki á neinn i0iínu þingi sinu samþykkt framkvæmd
hátt þær varnir, sem eru ráð- tillögur, sem einnig ganga i ólestri. Þeim er því úieinilla' þjóðamála. Orðsendingar, er
varnanna sé íjasta viðfangsefnið á sviði al-
gerðar samkvæmt hervarn- SVipaða átt. Bilið milli allra við allar eiidurbætur á þeim.
arsáttmálanum og draga ekki jjessara tillagna virðist ekki Hins vegar finna þeir, að end
úr öryggi íslands á þann hátt. meiri en svo, að auðvelt á að urbój;astefnan, sem Fram-
Hins vegar kann af þeim að vera a;g brúa það. Það er vissu sóknarflokkurinn berst fyrir, það betur og betur, að utan-
leiða, að ýmsar framkvæmd- iega æskilegt og nauðsynlegt, á skilningi og vinsældum að j ríkisstefna Sovétstjórparinn-
hafa farið fram um þessi mál
milli þeirra og Sovétríkj-
anna, hafa hins vegar sýnt
ír
kunna að taka nokkru ag hinir stóru lýðræðisflokk- fagna og því grípa þeir
i lengri tíma en ella. Það er í ar geti áfrana haft samstöðu þess áróðurs að reyna
þvf, | samræmi við það, sem annars um þessi mál, eins og verið eigna sér hana.
staðar hefir verið gert, að hefir hingað til í höfuðatrið-|
nokkuð hefir verið dregið úr um> þótt sitt hafi sýnzt hverj
A þennan hátt mótaði hraða varnarframkvæmda, Um um yiss fi-amkvæmdaat-
flokksþingið stefnu þá, sem'þar sem heldur þykir hafa rigi
flokkurinn lofaði í seinustu j dregið úr hinni yfirvofandi,
kosningum að beita sér fyrir striðshættú. en hægari og Gripdeildir Þj6ðviljans
að þeim loknum. I kosninga- jafnan varnarframkvæmdir Friálsrar bióðar ‘
baráttunni vai- þeísi stefnu-j henta betur atvinnu-og fjár- g J
yfirlýsing flokksins hvað eftir jhagslífi \iðkomandi landa. I Br°slegt er að lesa sknf _ _______________________,
annað ítrekuð og bæði í blaða | Til þess að mæta þeirri Þjóðviljans og Frjalsrar^Þjoð Bandaríkjamanna og Breta,
skrifum og útvarpsumræðum hættu, sem af yfirgangi ar um tillögur FramaGknar- svo aðeins nokkrar þjóðir séu
lögð áherzla á, að flokkurinn kommúnismans stafar, er flokksins. Þjóðviljmn uelur nefftdar; ag f03na sem fyrst
teldi framk'væmd varnarmál- ‘ ekki nægilegt að hafa öflug- Þær árangur af áróðri konim vig hin miijiu yigbúnaðarút-
anna hafa mistekizt á ýmsan ar hernaðarlegar varnir. Þær únista. en Frjálsþjóð af k°sn" gjöld og herskylduna. En ösk-
hátt og því væri þörf veru- eru aðeins einn þáttur hinna ihgasigri Þjóðvarnarmanna. hyggjan ein nægir ehhí. Hinn
legra endurtaóta. Alveg sér- nauðsynlegu varna. Engú þýð Hvort tve§g3a er ^ vitanlega frj6isi heimur er enn í sömu
staklega var innflutningur ingarminna er að fjárhiái og jafn rangt, eins og lýst er hér sporúm og 1939. Þá ógnaði yf-
erlendra verkamanna gagn- atvinnumál viðkomandi þjóða að framan. Stefná Framsókn- irgangsstefna nazismans
rýndur hér í blaðinu. séu í góðu lagi. Þjóðirnar arflokksins í þessum málum friðnum. í dag stafar friðnum
í verða og að geta sætt sig við Yar mörkuð á flokksþinginu. hætta af yfirgangsstefnu, sem
.. .... A hrl/rnn mirteHÁrno vinno v ov
TiIIogur miðstjornarmnar.
til
að
Viðhald friðarins.
Ósk íslendinga er vitanlega
sú, að þeir geti losnað sem
fyrst við hersetuna og allt
það, sem henni fylgir. Áreio-
anlega er það líka heitasta
ósk Norðurlandaþjóðanna,
í samræmi við ályktun
flokksþingsins og yfirlýsing-
arnar í kosningabaráttunni,
var það eitt fyrsta verk mið-
stjórnar flokksins eftir kosn
ingarnár að skipa sérstaka
nefnd, er markaiði nánara
umræd^a stefnu flokksins. Sú
nefnd lauk störfum fyrir all-
löngu síðan. Jafnframt þessu
lagði flokkurinn áherzlu á
það, þegar samið var um
nýja ríkisstjórn, að hann
fengi utanrlkismálin í sínar
hendur, svo að honum yrði
auðveldara að koma stefnu
sinni fram. Það varð líka úr.
Af þeim ástæðum drógst hins
vegar, að tillögur nefndar-
innar yrðu lagðar fyrir mið-
stjórnina, því að rétt þctti,
þær byrðar, sem á þær eru Aif.fun miðstjórnarinnar er
lagðar. Þetta mun t. d. nú- eðll|egt fiamhala aí' sam-
Bandaríkj- Þykkt flokksþmgsms og yfir-
eitt ^Ýsingum flokksins i kosn-
ingabaráttunni.
verandi. stjórn
anna vel skilja, því að
fyrsta verk hennar var að
draga úr framlögum til vig-
búnaðar, þótt deila megi um’
réttmæti þess, en ástæoan var
sú, að stjórnin taldi sér ekki
fært að hækka skattana.
Þær tillögur, sem miðstjórn
Framsóknarflokksins hefir
gert og greindár eru hér aö
framan, miða að því að koma
vöi'nunum í það liorf, að þjóð
in geti unað vel bví sambýli,
sem fylgir þeim, og að þær
vaidi ekki ofþenslu, er stofni,
atvlnnuvegum og fjármálum!
þjóðarinnár í voða. Þær
stefna aö því að afstýra fram |
vegis þe:m misfellum, sem i
kcmið hafa í ljós og valdið
árekstrum.
Sannleikurinn er iika sá, að
héfir enn meira bolmagn en
nazisminn hafði. Nazisminn
leiddi til síðari heimsstyrjald
arinnar vegna þess, að lýðræð
isþjöðirnar tóku ekki hönd-
um saman um sameiginlesar
að hinn nýi utanríkisráðherra
gæti kynnt sér þær áður enjhaía ýmsum
endanlega væri frá þeim gengj
ið. Tillögur nefndarinnar Samstaða lýðræðisíiokk
voru svo lagðar fyrir mið-
stjórnarfund 22. f. m. og sam-
þykktar þar samhljóða.
anna.
Það virðist' nú líklegt,
að þessar tillögur miðstjórn-
Truman
Brownell
ar er enn hin sama og á dög—
um Stalíns.Hún vill ekki hefja
samninga við lýðræþisrikin
að svo stöddu. Markmið henn
ar er bersýnilega að þreyta
þau áfram með kalda strið-
inu í þeirri von, að sundur-
lyndi rísi milli þeirra og þau
veiki varnir sínar. Þegar svo
er komið, rennur upp hin.
stóra stund kommúnismans.
Vegna þessa nýja viðhorfs,
hafa forráðamenn vesturveld
anna þriggja ákveðið að koma
saman til fundar á Bermuda
í byrjun næsta mánaðar.
Fundur þessi er boðaður
að frumkvæði Churchills. Lík
legt má telja, að.fundur þessi
muni markast af tveimur
höfuðsjónarmiðum: Annars
vegar verði unnið að því^að
styrkja varnirnar með þátt-
töku Þjóðverja og það árétt-
að þannig, að árásarleiðin
muni ekki borga sig .Hins veg
ar verði og unnið að því að
halda samkomulagsleiðinni
opinni.
Meðan stefna Sovétstjórn-
arinnar er óbreytt, hafa ekki
vesturveldin um annað en
þetta að velja: Treysta nægi-
legar varnir, en halda þó sam
komulagsleiðinni opinni. Það
veltur svo á Sovétrikjunum,
hvort þetta ástand varir leng-
ur eða skemur.
,-.‘r V ’
Leiðinlegt mál í Banda-
ríkjunum.
Mikið pólitískt óveður geis-
ar nú í Bandaríkjunum í til-
j efni af ásökunum, sem
; Brownell dómsmálaráðherra;
jhefir borið fram á hendur
iTruman forseta og eru á þá'
leið, aö hann hafi hækkað
mann í tign eftir að hann'
hafði þó vitneskju um. að
jmaður þessi var njósnari fyr*
•' (Framhald á 10. síðu).