Tíminn - 05.11.1954, Side 10
10
TÍMINN, föstudaginn 5. nóvember 1954.
250. blað.
PJÓDLEIKHÚSIÐ
Silfurtiiiuglið
Sýning í kvöld kl. 20.00
LOKAMit DYR
Sýning laugardag kl. 20.00
Pantanir sækist daginn fyrir
sýningard., annars seldar öðrum.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13.15—20.0. Tekið á móti pönt-
unum. Sími 8-2345, tvær íunr.
Tíu sterkir meim
Glæsileg, skemmtileg og spenn-
andi ný amerísk sótrmynd í eðli
legum litum, úr lífi útlendinga-
hersveitanna frönsku, sem eru
þekktar um allan heim. Myndin
hefir alls staðar verið sýnd við
fádæma aðsókn. — Aðalhlutverk
’eikur hinn snjalli
I Burt Laneaster og
Jody Lawrance.
Bönnuð börnuin.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
íA44 -
Andrína og Kjell
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆ JAFBÍÓ
— HAFNARFIROI -
Þín fortíð er
gleymd
(Dln fortid er glemt)
Djörf og vel gerð mynd úr lífi
gleðikonunnar, sem vakið i.efir
mlkið umtal.
Bodil Kjær,
Ebbe Bhode,
Ib Shönberg.
Myndln hefir ekki verið sýnd
hér á landi áður.
íslenzkur skýringatexii.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
81mi IIB
Bajazzo
(PAGLIACCI)
ítölsk stórmynd byggð á hinnij
heimsfrægu óperu „Pagliacei" I
eftir Leoncavallo. Þetta er önn- ‘
ur óperan, sem flutt verður í
Þjóðleikhúsinu á annan í jól-
um. — Aðalhlutverkin eru frá-
bærlega leikin og sungin af:
Tito Gobbi,
Gina Lollobrigida,
Afro Poli og
Pilippo Morucci.
Hljómsveit og kór konunglegu
óperunnar í Róm leikur, undir
stjórn Giuseppe Morelli.
Sjáið óperuna á kvikmynd, áður
en þér sjáið hana á Ieiksviði.
Sýnd aðeins í nokkra daga vegna
fjölda áskorana, kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
- Bfml HM —
Eriðaskrá
Dr. Mabusc
(Das Testament des Dr. Mabuse)
f Heimsfræg þýzk kvikmynd, gerð
af meistaranum Fritz Lang, um
j brjálaðan snilling, sem semur
; áætlanir um afbrot er miða að.
því að tortíma siðmenningunni.
Myndin er talin ein bezta saka-
málamynd, er gerð hefir verið.
Otto Wernicke,
Oskar Beregi,
Wera Liessem.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
‘ Sýnd kl. 5, 7 og 9.
■" ‘ ~ mmm* #
Frœnfca Cfcarleys
Gamanleikurinn góðkunni með
Árna Tryggvasyni
í hlutverki „frænkunnar“.
Sýning á morgun, laugardag kl.
5. Aðgöngumiðar seldir í dag
kl. 4—7 og á morgun eftir kl. 2.
Sími 3191.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Ósýnilegi fíotinn
(Operation Pacific)
Mjög spennandi og viðburðarik,
ný, amerísk kvikmynd, er fjallar
um hinn skæða kafbátahernað
á Kyrrahafi í síðustu heimsstyrj
öld.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5.
Siðasta sinn.
SKEMMTANIR,
kl. 7, 9 og 11,15.
GAMLA BÍÓ
- 1476 -
Námur Salómous
konungs
(King Salomons’s Mines)
Stórfengleg og viðburðarrík
amerísk MSM-litkvikmynd, gerð
eftir hinni heimsfrægu skáld-
sögu eítir Rider Haggard. Mynd-
in er öll raunverulega tekin í
frumskógum Mið-Afríku.
Aðalhlutverkin leika:
Stewart Granger
Deborak Kerr.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Börn innan 10 ára fá ekki
aðgang.
Sala hefst kl. 2.
BæSslofuhjal
(Framhald af 6. síðu.)
þess, að stjórnin myndi þrengja
öðru og máske lakara stjórnlaga-
frumvarpi upp á íslendinga. Grímur
lét þaö ótvírætt uppi þessi árin, að
hann treysti ekki löndum sínum,
hvorki til sjálfsforræöis né íjárfor-
ræðis. — Þótt Grímur breytti að
nokkru um stefnu eftir að lands-
höfðingjastjórnin settist á laggirn
ar, stóð hann ávallt öndveröur gegn
öllum breytingum á stjórnarskránni,
vildi enga rýmkun í þeim cfnum.
í verklegum efnum var Grímur
líka óframsýnn og tregur í taumi.
Þegar rætt var um að byggja brú
yfir Ölíusá óg þjngmenn Árnesinga
fluttu frumvarp um brúargerðina á
A'þingi 1833, reis Grímur öndverður
gegn því, taldi það gersamlega of-
vaxið fjárhag landsins. Hann var
líka mjög tortryggur gagnvart stofn
un Landsbankans.
Nú munu ýmsir spyrja og það
með nokkrum rétti: Hvað koma
þjóömálaafskipti Gríms Thomsen
við skáldskap hans? Auðvitaö getur
■hann verið mikið skáld og er það
raunar, hvað sem því sýsli hans
líður.
, En margir líta svo á, að skáld-
skapnum, ljóðunum ekki sízt, sé
jafnframt ætlað það hlutverk að
hrinda hugsjónamálum áleiðis, Jist
in í þjónustu lífsins. — Og nú er
spurt:
• Mundi langþráð fullveldi íslands
og þar á eftir lýðveldi nokkru sinni
haía .áunnizt, ef hugsunarháttur og
stefna Gríms hefði náð tökum á
meirihluta þings og þjóðar?
Munu ekki hvatningakvæöi Hann
esar Hafsteins, magnþrungin kvæði
Einars Benediktssonar, hugljúf *jóð
Steingrims, jafnaðarmennskuhvatn
ingar Þorsteins Erlingssonar og hin
sárbeittu en fimlegu ádeiluljóð hans
hafa mótað meir hugsunarhátt bjóð
arinnar en ljóð Gríms, þótt vel
séu ort?
Hér skal staðar numið. Þetta átti
hvorki að vera ritdómur né deilu-
grein, heldur athugasemd um það,
sem ég tel Sn. J. hafa ofmælt um
eitt af vorum góðu ljóðskáldum frá
síðustu öld“.
K. hefir lokiö rabbi sínu við Sn. J.
Starkaður.
TJARNARBÍÓ
Marteinn Lúther
Heimsfræg amerísk stórmynd um ævi Marteins
Lúthers. Þessi mynd hefir hvarvetna hlotig metaðsókn
jafnt í löndum mótmælenda sem annars staðar, enda
er myndin frábær að allri gerð.
Þetta er mynd, sem allir þurfa að sjá.
AÐALHLUTVERK:
Niall MacGinnis — David Horns — Annette Carell
rw
40.
Skáldsaga eftir llja Ehrenburg
reyndi árangurslaust að geta sér til, hvað honum væri í huga.
Hann sagði aðeins öðru hverju: — Bíddu hægur, snúðu því
svolitið, ljósið fellur skakkt á það.
Þau settust að lokum að borðinu, en Valdimar var eiin
þögull, hann sagði ekki einu sinni orð, er harin lyfti glasinu.
Það var ekki fyrr en hann hafði tæmt það, aö hann virtist
átta sig á því, að hann hefði átt að segj a eitthvað sém gestur
í tileíni þessa dags, og þegar Saburov/ hafði fyllt glas hans
á ný, reis hann á fætur og sagði alvarlegur í bragði:
— Þína skál, vinur, og þína skál, Glasha. Ég hefi séð þig
eins og þú.ert og eins og hann hefir málað þig. Ég hefi séð
verk þín, Saburow. Hamingjan veri ykkur holl.
Hann tæmdi glasið í einum teyg. Stuttu síðar spurði Glasha.
— Vertu hreinskilinn við okkur, Valdimar Andrésson. Gazt
bér vel að málverkunum hans?
Vaidimar fann, að hann komst ekki hjá því að svara. Eftir
iitla stund sagði hann hugsandi við Saburow:
— Ég veit, að öfund er ill hvöt, en samt öfunda ég þig.
Þegar Valdimar hélt heim á leið að áliðinni nóttu, og
brauzt fram gegn hríðarfjúkinu og froststorminum, undraðist
hann sjálfan sig vegna þessara orða. Þau hlutu að hafa
hljómað heimskulega. Látum vera, að Saburov? lifi hundalífi,
en verra er það, að enginn þekkir verk hans Hann sagði, að
ég væri fyrsti listamaðurinn, sem hefði heimsótt sig. í lista-
mannasambandinu er hann álitinn einskis nýtur. Það er
nokkuð til i því, og sá maður hlýtur að vera ruglaður eða
gripinn þráhyggju, sem vinnur eins og hann, beygir sig
aldrei fyrir neinu, heldur málar aðeins það sem hann einn
skynjar og lifir sig inn í.
E þótt kynlegt sé, öfunda ég hann. Nú gæti ég vel snúið
aftur til Moskvu, gerzt auðmjúkur þiónn, verið mjúkur í
máli. Svo gæti ég komið á sýningu og jafnvel hlotið verð-
launin Þá yrði nú aldeilis eftir mér tekið. En jafnvel þá mundi
ég öfunda þennan sérvitring. Tanja hafði á réttu að standa.
Það var honum mikil hamingja að kvænast þessari höltu
stúlku. Þessa mynd af henni hefði hann ekki getað málað
eftir pöntun. Slikt listaverk er ekki hægt að skapa með kunn-
áttu einni, til þess þarf heitar tilfinningar, sanna ást.
Nú eru hugsanir mínar aftur komnar á fleygiferð um allt og
ekkert. Það er upphaf vitfirringarinnar. En þótt ég yrði
sturlaður, mundi ég ekki geta málað eins og Saburow. List-
gáfa mín er ekki svo mikil, og hið litla sem mér var gefið,
hefi ég ávaxtað illa. Jafnvel í geðveikrahælinu mundi ég
vafalaust halda áfram að mála hvít hænsni eftir forskrift.
Var það þannig, sem þú vildir hafa það, Valdimar Andrésson?
Já, þá er undn engu áð kvarta. Hann hló hæðnishlátri.
Morguninn eftir kom móðir hans inn til hans og benti
himinlifandi glöð á dagblaöið:
— Hér er skrifað um þig. Þar stendur: Maður kemst ekki
iijá því að taka eftir nokkrum raunsæjum veggmyndum,
gerðum af Valdimar Andréssyni málara með listrænum drátt-
um og vandvirkni eins og við mátti búast.
Valdimar var kominn á fremsta hlunn meö að hreyta út
úr sér blótsyrðum, en hann stillti sig til þess að særa ekki
móður sína. Hann ræksti sig nokkrum sinnum og sagði svp:
— En hvað það er gott, að pabbi skuli nú vera betri. Ég
var svo kvíðinn vegna hans.
Nadjeshda Jegorsdóttir brosti hrærð og kyssti son sinn.
Hún hugsaði með sér: Valdimar hefir viðkvæmt hjarta, en
hann leynir því oftast. Það er slæmt, að Andrés skuli ekki
koma auga á það.
Valdimar gekk út að glugganum. Sniór og aftur snjór hvert
sem litið var. Það var þó hlýtt í hérberginu. Samt fannst
honum kuldinn læsast um sig innan frá og hertaka allan
líkamann. Hann sótti frakka sinn fram í anddyrið og sveipaði
honum um sig. Það fór hrollur um hann.
X.
Dimitri Sergejsson sa.t í klúbbsalnum og las i blaði. Af-
greiðslu var lokið. Hann var að lesa langa grein um fjór-
veldafundinn í Berlín, og hann var svo niðursokkinn í lest-
urinn, að hann leit snögglega upp, þegar Sawtsjenkó kom
inn og sagði:
— ívan hefir í hyggju að reka bezta smiðinn okkar, hann
Semjonov. Þó afhenti forstiórinn sjálfur honum verðlaun
fyrir vel unnin störf fyrir aðeins mánuði síðan. Semjonov
er maður með sjálfstæðar skoðanir og hiklaus í framkomu,
og það þolir ívan ekki. Raunar er það aðeins tilviljun, að
Semjonov er fórnarlambið að þessu sinni. ívan er í illu skapi,
og hann verður að láta það bitna á einhverjum.
— Hefir hann nokkra sérstaka ástæðu til að vera reiður?
— Veiztu það ekki? Konan hans er hlaupin frá honum.
Dimitri var snillingur að gæta svipbrigða sinna, en í þetta
sinn brást honum sjálfsstjórnin. Hann sneri sér í snatri
undan ng sagði ergilegur:
— Hvers vegna eru engar hlífar fyrir þessum ljósum. Það
sker svo í augun, að mann kennir til.
Sawtsjenkó veitti svipbrigðum hans enga athygli. Dimitri
leit á klukkuna og sýndi á sér fararsnið: — Jegorow bíður
eftir mér, ég var nærri búinn að gleyma því, sagði hann og
lagði blaðrð frá sér. Samtalið við Jegorow varði í þrjár
stundir, Þegar Dimitri fór, sagði þess eldri félag hans: