Tíminn - 02.12.1954, Page 10

I
10
TÍMINN, fimmtudaginn 2. dcsember 1954.
273. blnff.
WÓDLEIKMÚSID
SilfnrtiiuglltS
Sýningar i kvöld kl. 20.00
UsManssýning
RÓMEÓ OG JÚLÍA
PAS DE TROIS
og
DIMMALIMM
„Das þeirra þriggja (Bidsteds
hjóna og Brockdorffs) myndi
vekja hrifningu kröfuhörðustu
áhorfenda, hvar sem væri.“ —
Alþbl.
,;Engan sem fögrum listum
ann getur iðrað þess að sjá
þessa sýningu/ — Þjóðv.
Sýningar föstudag kl. 20.00 og
laugardag kl. 20.00.
Pantanir sækist daginn fyrir j
sýningard., ánnars eldar öðrum.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl. j
13.15—20.00. Tekið á móti pönt- j
unum. Sími: 8-2345, tvær línur. I
♦♦♦♦•^♦♦♦♦♦♦<
Hin duldu örlög
Hitlers
Mjög óvenjuleg og fádæma
spennandi, ný, amerísk mynd.
um hin dularfullu örlög Hitlers
og hið taumlausa líferni að
tjaldabaki í Þýzkalandi í valda-
tið Hitlers.
Luther Adler,
Patricia Knight.
Bönnuð börnum.
Sýnd 8l. 5, 7 og 9.
Barnasýning kl. 3:
TEIKNIMYNDIB og spreng-
hiaegilegar GAMANMYNDIR,
með Bakkabraeðrum.
NYJA BIO
— 1544 —
Sýnmgarstúlkan
og hjúskapar-
miðillinn
(The Model and the
Marriage Broker“)
Ný amerísk gamanmynd, fyndin
og skemmtileg.
Aðalhlutverk:
Jeanne Crain,
Scott Brady,
Thelma Ritter.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Fóstbræður
Grínmyndin góða með
Litla og Stóra.
Sala hefst kl. 1 e. h.

rREYKJAYÍKD^
Gimbill
Gamanleikur með
Brynjólfi Jóhannessyni
og Emilíu Jónasdóttur
i aðalhlutverkum.
Sýning annað kvöld kl. 8.
Næst síðasta sinn.
Aðgögumiðar seldir í dag
kl. 4—7 og á morgun eftir kl. 2.
Simi 3191.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦<
AUSTURBÆIARBÍÓ
Carson City
Sérstaklega spennandi og við-
burðarík, ný, amerísk kvikmynd
í litum, byggð á skáldsögu cftir
Sloan Nibley.
Aðaíhlutverk:
Randolph Scott,
Lucille Norman,
Raymond Massey.
Bönnuð börnum innan 1G ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Nótt í IVevada
Hin afar spennandi ameríska |
jkúrekamynd í litum með
Roy Rogers.
Sýnd aðeins í dag kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e. h.
GAMLA BÍO
Sími 1475.
Ufinu skal lifað
(A Life of her own)
Áhrifamikil,og vel leikin amer-
ísk úrvalskvikmynd gerð af
Metro-Goldvyn-Mayer.
Aðalhlutverk:
Lana Turner, ,
Ray Milland.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Öskubuska
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e. h.
TJARNARBlOj
Hong Kong
Bráðskemmtlieg og spennandi!
ný amerísk litmynd, er gerist íj
Austurlöndum.
Aðalhlutverk:
Ronald Reag^h,
Rhonda Fleming.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára. j
Fær í flestan sjó
Sýnd kl. 3.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRDI -
Hitler
og Eva Braun
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
2
HAFNARBfÓ
Sími 6444
Ast og auður
Piper Laurie,
Roek Hudson,
Charles Coburn,
Gigi Perreau.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
'=... V.i
Arabadísin
BUn spennandi ævintýramynd.
Sýnd kl. 3.
iTRIPOLI-BIO
• Sími 1182
Einvígi í sólinni
(Duel in the Sun)
Ný amerísk stórmynd 1 litum,
framleidd af David O. Selznic.
Mynd þessi er talia einhver sú
stórfenglegasta, CDkkru sinni
hefir verið tekin. — Framllðandi
myndarinnar eyddi íúmlega
hundrað milljónum króna I töku
hennar og er það þrjátiu millj-
ónum meira en hann eyddi í
töku myndarinnar „Á hverf-
anda hveli“. — Aðeins tvær
mýndir hgfa frá byrjun hlotiði
meirl aðsókn en þessi iyn<L en
þas eru: „Á hverfanda hveli“
og „Beztu ár æví okkar".
Auk aðálleikendanna koma
fram 1 myndinnl 6500 „statlst-
ar“. — David O. Selznic hefir
sjálfur samið kvikmyndahand-
ritið, sem er byggt á skáldsögu
eftir Niven Buch.
Sýnd kl. 5,30 og 9.
Bönnuð börnum Innan 16 ára.
Robinson
fjölskyldan
Sýnd kl. 3. .
Slcppti sér . . .
(Framhald af 6. siðu.)
byggja jörðina og veit odd-
viti þetta fullvel.
Jörð þessi lagðist í eyði
vegna vegaleysis og hefir
ekki fengist byggð aftur af
sömu sökum. En þegar úr
því verðun bætt mun hún
byggjast á ný.
Þag hefir aldrei þótt drengi
legt að þjarma að föllnum
andstæðingi og er mér fjarri
skapi að gera slíkt við hinn
aidna og þverlynda oddvita.
Svigurmæli hans eru næsta
brosleg og styrkja þann grun,
að hann hafi farið i smiðju
með skrif sín. Er augljóst mál
að Þorsteinn oddviti, sem
kominn er á áttræðisaldur
myndi ekki bregða sér all-
miklu yngri manni um elli,
og að hinn éiginlegi illmæla-
höfundur er mikið yngri mað
ur en Þorsteinn bóndi á Ás-
mundarstöðum.
Ég get svo endað þessar
línur með þeirri ósk til hans,
að hann megi á efstu árum
sínum öðlast þann skilning
á vandamálum sveitar sinn-
ar, sem augljóst er að hann
hefir skort til þessa. Myndi
honum það hollara veganesti
heldur en þvermóðska og ill
orð i garð gamals nágranna
fyrir það eitt að benda á
þann þjóðarvoða, sem sigla
niyndi í kjölfar eyddra sveita.
Óskar Einarsson.
Fngland vann
(Framhald af 6. síðu.)
Strax í byrjun síðari hálf-
leiks skoi uðu Englendingar
annað rnark. Finney lék upp
að markinu. en markmaður
varði spyrrxu hans. Kncttur-
inn hrökk til Allen, sem ekki
þurfti annað en setja hann
í tcmt markið. Eftir þetta var
greinilegt, að Þjóðverjar léku
sem sigrað lið. Englendingar
voru í stoðugri sókn, fengu
fjölmargar hornspyrnur en
þrátt fyrir góð tækifæri tókst
þeim ekki að skora. Einnig
stóð þýzki markmaðurinn sig
afburðavel.
»Smám saman deyfðust
ensku leikmennirnir líka, og
leikurinn varð mun síðri en
t fyrri bálfleik. Á 34. mín. lék
vinstri • ir.nherji Þjóðverja
upp, tveir leikmenn Eng-
larids höíðu tækifæri til að
hindra liann, en áhugi var
ekki fyrir hendi. Hann lék á
bakvöröinn og sendi siðan
knöttinn lil vinstri útherja,
Bach, sex-n komst frir að
markinu cg skoraði.
Við þetta færðist fjör í leik
inn aftur. Englendingar byrj
uffu með kncttínn og áði’r en
mínúta var liðin lá hann í
þýzka markmu. Markig var
hins vcgar dæmt af. Mínútu
síðar brauzt Shackelton í
gégh og skoraði þriðja mark
Englands, óg þar með tíc sá
neisti, sem kveiknað hat'ði í
brjóstum Þjóðverja, er þeir
skoruðu sitt eina mark. Aft-
úr léku þeir sem sigrað lið,
og fleiri mörk voru ekki skor
uð
England hefir hingað til
alltaf umhð Þýzkaíánd í
knaltspyrnu. Síðasti leikur
þessara þjóða fyrir þennan
leik var i Berlín 1938 og iaúk
n eð 0 -3. Þess skal að lok-
um getið, að þýzka liðið í gær
jalii'að'.st á engan hátt; við
þýzia liðið l heimsmeistara-
keppninni.

Útbreiðið Tímann
Pearl S. Buck:
i.
HJÓNABAND
1. kafli.
I,andslag Pennsylvaníu var sannarlega myndríkt í glamp-
andi júnísól. Hinn ungi William Barton, sem stóð undir
eskitré á lágri hæð, horfði hugfanginn yfir dalinn og gat ekki
gert þsð upp við sig, hvað helzt skyldi festa á léreftið. Hann
sat í g’’ásinu og hélt llóndum um hnén. Þarna á hægri hönd
var Delaware-áin, glitrandi silfurband milli grænna bakka.
Á vinstri hönd breiddist undirlendi dalsins, og þar milli hæð-
ardraga kúrði lítið þorp, sem var að mestu hulið. Aðeins
kirkjuturninn og þök hæstu húsanna sáust milli trjákrón-
anna. Reint fram undán var bóndabær. Kýr undu á grösugu
engi og hveitið bylgjaðist á akrinum. Peningshúsin voru rauö
en bæjarhúsin gömul og gerð úr steini. Bóndinn var að plægja
skammt frá bænumV
Hann horfði á þessa náttúrudýrð og hugleiddi það, hvort
hún fæli kannske í sér of mikla auölegð og grósku til þess
að hægt væri að festa mynd hennar á striga. Var ekki slík
euðiegð um leið dálítið einhæf og dauf? Vantaði ekki hreyf-
ingu, hið kvika líf?
Og það var eins Qg. hann hefði hitt á óskastund og fengi
jákvætt svar við sþurn’ingu sinni. Bæjardyrnar opnuðust,
og ung bláklædd stúlka kom hlaupandi út í sólskinið. Hún
hafði bjöllu í hendi og hringdi henni sem ákafast. Hljómur-
inn náði eyrum hans upp á hæðina, hreinn og skær.
— Getur það verið, að þegar sé komið hádegi? spurði hann
sjálían sig. Hann hafði ekkert úr á sér, því að hann sagði,
að sig varðaði ekkert um, hvað tímanum liði, þegar hann
^æri að mála. En-wæri komið hádegi, hlaut hann að gera
sér Ijóst, að hann hafði eytt öllum fyrri hluta dagsins án
þess að gera handtak. Hann leit til himins og sá, að um það
var ekki aö villast,ísól var í hádegisstað. Og það sem me.ira
var, hann var sársv’i:ngur. Morguninn var liðinn.
Hann blygðaðist á|ri svolítið með sjálfum sér, reis á fætur
og greip litatösku =Sína og samanbrorna grind. Svo gekk
hann niður hæðinðíj.og stefndi á bæinn. Hann ætlaði að
biðjast beina, og ef ífl vill gæfist honum færi á að fullskapa
þá mvnd, sem hanníýildi mála af bænum og umhverfi hans,
en hafði kannske efki verið nógu skýr meðan dýrð víðátt-
unnar flæddi um hJhn.
Hann gekk yfir grösugt engið eftir mjóum stíg. Við honum
blöstu bæjárdyrnar "ég þar stóð nú stúlkan eftir að hafa
kallað til hádegisv$rðar. Brátt fann hann ilm af steiktu
kjöti berast að vituxij> Sannarlega varð hann að fá mat sinn,
þótt hann hefði eklíiért unnið þennan morguninn. Stúlkan
var ho’-fin inn og þfúði lokað hurðinni til hálfs. Hann drap
á dyr og beið berhciipaður, því hann notaði aldrei höfúðfat,
þegar hann reikaðiJSin landið. Einhver gekk til dyra. Hann
hevrði hratt og faswfótatak, og slíkt fótatak gat enginn átt
nema ung og hrauafc stúlka. Svo kom hún í augsýn hans f
skuggalegu anddyri^u og stóð loks í hálfopnum dyrunúm.
— Hvað er yður á höndum? spurði hún.
Það var sama stúlkan. Hann þekkti bláa kjólinn og hvíta
krágann. Og nú sá hann að andlit herihar vár fagurrjótt og
augun blá. Hár hennar var mikið og brúnt. og hann sá þegar,
að hún var mjög falleg. Hún horfði á hann kyrrlátum og
alvarlegum augum, horfðist fast í augu við hann meðan hún
beið svars við spumtngu sinni.
— Gætuð þér--------- þyrjaði hann. — Það er að segja, ég
vona að mér bráðókunnugum manni verði fyrirgefin fram-
hleypnin, en ég sá, að þér voruð að hringja til hádegisverðar,
og þá fann ég, að.ég var sársvangur. Gæti ég fengið að boröa
hérna?
Svipur hennar breyttist í engu, var jafnalvarlegur sem
fyrr. Þetta er ekki umrenningur, virtust augu hennar segja,
klæði hans eru of góð til þess, og hann talar ekki eins og
umrenningur.
— Við erum ekki vön aö gefa máltiðir hér, sagði hún
alvarleg og hikandi én þó vingjarnlega.
William hló. Hann hafði lesið hugsun hennar.
— Ég er strangheiðarlegur maður og enginn umrenningur,
sagði hann. — Það vildi svo til, að ég var að mála hér í
nágrenninu, það er allt og sumt. Og auðvitað ætla ég að
borga máltíðina.
— Snöggur roði breiddist um kinnar hennar. — Ég átti
ekki við það,.sagðb'hún. — Það er bara — — bíðið andartak.
Ég ætla að spyrja pabba.
Hún hvarf inn og William beið, notaöi stundina til að
lita í kringum sig. Húsiö var hlaöið úr grásteini. Á reyk-
háfinn voru höggnir stafirnir T. H og M. H. og ártaliö
1805. Vínviður ófst upp vegginn og yfir dyrnar, allaufgaður
en ekki blómgaður enn.
— Gerið svo vel að ganga í bæinn, heyrði hann kallaö
karlmannsröddu innan úr bænum.
William brosti og gekk inn. í anddyrinu mætti hann grá-
skeggjuðum bónda. — Gerið svo vel að koma inn og borða
með okkur, sagði hann hressilega. Hann opnaði innri dyr
og hélt hurðinni opinni, meðan William gekk inn. Hann var
í bláum vinnufötum, skyrtan opin í hálsmálið og gægðist
rauður hárlubbi upp af brjóstinu.
— Má ég það? spurði William hógvær og þakklátur. Þegar
Ixann kæmi heim í kvöld gæti hann sagt foreldrum sínum
írá þessu þeim til undrunar og furöu.
— En hvað það var gaman, mundi móðir hans segja. '