Tíminn - 28.01.1955, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, föstudaginn 28. janúar 1955.
22. blað.

ÞJÓDLEIKHÚSID
ÓPERURNAR
Pagliacci
OG
Cavalería
Rusticana
Sýningar í kvöld kl. 20.00
og laugardag kl. 20.00
Uppselt.
Síðasta cinn.
Þeir koma í haust
Sýning sunnudag kl. 20.00
Bannað fyrir börn innan 14 ára.
Gullnakli&ið
Sýning í kvöld kl. 20,00.
Uppselt.
Sýningar þriðjudag kl. 20.00
og fimmtudag kl. 20.00
Aðgöngumiðasalan opin frá 1
13.15—20.00. Tekið á móti pönt-
unum. Sími: 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn
ingardag, annars seldar öðrum.
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Paula
Afar áhrifamikil og óvenjuleg,
ný, amerísk mynd. Um örlaga-
ríka atburði, sem nærri koll-
varpa lífshamingju ungrar og
glæsilegrar konu. Mynd essi,
sem er afburðavel leikin, mun
skilja eftir ógleymanleg áhrif á
áhorfendur.
Loretta Young,
Kcnt Smith,
Alexander Knox.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

Brotna örin
(Broken Arrow)
Mjög spennandi og sérstæð, ný,
amerísk mynd í litum, byggð á
sannsögulegum heimildum frá
þeim tímum, er harðvítug víga-
ferli hvítra manna og Indíána
stdðu sem hæst og á hvern hátt
varanlegur friður varð saminn.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BIÓ
1544 —
— HAFNARFIRÐI
Ast við
aðra sýn
HMmmsm
Síml 6444
Gnllna liðið
(The Golden Horde)
Hin spennandi ameriska litmynd
um eina af herförum mesta ein-
valds sögunnar, Djengis Khan.
Ann Blyth,
David Farrar.
Sýnd kl. 7 og 9.
Að tjaielalðaki
Bönnuð innan 16 ára.
(Coming round the Mountain)
Sprenghlægileg, ný, amerisk
gamanmynd með
Bud Abbott,
Lou Costello.
Sýnd kl. 5.
LED΃L46
gEYKJAyÍKUK
N Ö I
Sjónleikur í 5 sýningum.
Brynjólfur Jóhanncsson
í aðalhlutverkinu.
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasala eftir kl. 2.
Frasnka Charleys
Gamanleikurinn góðkunni.
65. sýning.
á morgun kl. 5.
Aðgöngumiðasala kl. 4—7 og
jeftir kl. 2 á morgun. — Sími
3191.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Stríðstrumbur
indíánanna
(Distant Drums)
[Óvenju spennandi og viðburða-
! rík, ný, amerisk kvikmynd í ðli
[legum litum.
Aðalhlutverk:
Gary Cooper,
Mari Aldon.
Bönnuð börnum innan 16 ára.j
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
'♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»;
GAMLA BÍÓ
Síml 1475.
Hjartagosinn
(The Knave of Hearts)
Bráðfyndin og vel leikin ensk-
frönsk úrvalsmynd, sem hlaut
metaðsókn í Paris á s. 1. ári. —
Á kvikmyndahátíðinni í Cann,.s
1954 var RENE CLEMENT jör
inn bezti kvikmyndastjórnand-
inn fyrir myndina.
Aðalhlutverk:
Gerar,d Pliilipe
Válerie Iíobson
Joan Greenwood
Natasha Parry.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPGLI-BÍÓ
Bíml 1182
Limelight
(Leiksviðsljós)
Þessi einstæða mynd verður
nú sýnd aftur vegna mikillar
eftirspurnar, en aðeins örfá
skipti.
Aðalhlutverk:
Charles Chaplin,
Claire Bloom,
Sydney Chaplin,
Buster Keaton.
Sýnd kl. 5,30 og 9.
S Sala hefst kl. 4.
Hækkað verð.
TJARNARBÍÓ
Óskars verðlaunamyndln
Gleðidagur I Róm
! PRINSESSAN SKEMMTIB SÉB
(Boman Hollday)
Sýnd kl. 9.
Síðasta sinn.
Golfmeistaramir
(The Caddy)
Sýnd kl. 5 og 7.
Síðasta sinn.
Páll Y. G. Kolka
(Framhald af 4. síðu).
myndum. Þar er lýst Húna-
vatnssýslu, farið um allar
sveitir bæ frá bæ, getið fjölda
manna og ætta þeirra, göml-
um görpum lýst og sögur sagð
ar af þeim. Það mun álit
flestra dómbærra manna, að
enn hafi ekki rituð verið
snjallari héraðslýsing. Síðari
hluti bókarinnar er afburða-
snjöll lýsing á Húnvetningum
fyrr og síðar, húnvetnsku
lyndisfari, sérkennum þess,
kostum og göllum og viðhorfi
til vandamála lífsbaráttunn-
ar, sem löngum hefir verið
hörð íslenzkri þjóð.
Menn geta verið höfundi
ósammála um niðurstöður
hans og ályktanir, en varla
um- ritsnilli hans og stílfimi.
Nokkru áður en hann hóf að
rita bókina og samhliða því
safnaði hann gömlum manna
myndum um allt héraðið.
Varð honum yfirleitt vel til
í þeirri söfnun og er safn
hans geysimikið. Hefir hann
með söfnun sinni efalaust
bjargað margri mynd frá því
að glatast, eða gleymast af
hverjum var. Margt af mynd
um þessum er prentað í Föð-
urtúnum og eykur gildi þeirr
ar bókar. Ritlaun sín fyrir
Föðurtún, Gissur jarl og ýms
ar ritgerðir gefur hann hér-
aðsspítala Húnvetninga. —
Fáir menn munu bundnari
af starfi sínu og óvissari um
tómstundir og frídaga en hér
aðslæknar í sveitum fslands.
Hvort sem er á virkum degi
eða helgum, jafnt á nótt sem
degi getur læknirinn búizt
við að vera kallaður til skyldu
starfa, ef til vill í langt og
erfitt ferðalag, jafnvel um
vegleysur og í illskuveðrum.
Páll hefir ekki farið varhluta
af þessu, fremur en stéttar-
bræður hans úti á landsbyggð
inni. Því meiri undrun vekur
það, hverju hann hefir af-
kastað, utan við skyldustörf-
in, ekki sízt í ritstörfum.
Ungur festi Páll ráð sitt.
Hann kvæntist haustið 1916
Guöbj örgu Guðmundsdóttur
frá Hvammsvík í Kjós, syst-
ur hinna kunnu bræðra Gísla
gerlafræðings og Lofts ljós-
myndara. Þau hafa eignast
fjögur börn, son og þrjár
dætur. Frú Guðbjörg er mæt
kona. Hún hefir örugg stað-
ið við hlið manns síns og ver
ið honum stoð og styrkur í
blíðu og stríðu. Bæði eru þau
hjón frábærlega gestrisin og
margan mann og víða að ber
aö garði þeirra. Þar er gott
að koma. Húsbóndinn við-
ræðugóður, margfróður og
skemmtilegur og húsfreyjan
hin skaplétta rausnarkona
er öllum vill gott gera og geng
ur um beina eins og menn
gætu hugsað sér höfðings-
konur fornaldar. Ég heyrði
einu sinni harðskeyttan and
stæðing Páls læknis segja:
„Ég öfunda ekki Pál af neinu
nema konunni.“ Sú setning
segir meira en mörg orð.
Þau hjón hafa notið mik-
illa og vaxandi vinsælda í
héraðinu. Jafn einbeittur
maður og ákveðinn í skoðun-
um og Páll, getur ekki með
öllu komist árekstralaust leið
sína, ekki sízt í fylgd með
Húnvetningum. En manndóm
ur hans og hjartaþel sléttar
fljótt yfir allar misfellur og
því er hann svo vinmargur
sem raun er á. Og nú, á þess-
um tímamótum í ævi læknis
vors, munu þeir ótaldir, er
hugsa hlýtt til þeirra hjóna,
bæði hér heima og víða um
land og senda þeim heils
hugar kveðjur.
46.
Pearl S. Buck:
HJÓNABAND
á þetta andlit. En hve hún unni honum heitt. Það skipti
engu máli, þótt hann hefði ekki reynzt henni hjálpsamur
við uppeldi barnanna. Hún gat alltaf spurt Henry Faust-
hauser um það, sem hún kunni ekki skil á í búskapnum.
Hann hafði keypt næstu jörö við þau og reynzt góður ná-
granni, þótt hann hefði kvænzt duglítilli stúlku, sem gat
ekki haldiö húsinu hreinu eða alið honum falleg og heil-
brigð börn.
— Við hefðum átt að giftast, Rut, sagði hann stundum
við hana, þegar þau voru að tala um sáningu eða hvernig
haga skyldi plægingu svo að akurinn skilaði regnvatninu
sem bezt af sér.
— Hættu þessari vitleysu, Henry, sagði hún alltaí.
—Já, en mér er alvara, hafði hann sagt einmitt daginn
áður. — Þú hefur duglausan mann og ég duglausa konu.
— Hættu þessu, sagði hún aftur.
Hún mundi aldrei hafa getað elskað þennan stóra, gróf-
gerða mann, að minnsta kosti ekki eftir að hún kynntist
William. Og engin kona mundi hafa getað elskað William
eins heitt og hún. En samt hefðu aörar konur að sjálfsögðu
getað elskað hann, til dæmis kona eins og sú, sem hún hafði
séð í New York fyrir löngu. Var það kannske kona, sem olli
því, að hann vildi nú fara að heiman? Það hlaut að vera,
því að ekkert nema önnur kona gat gert líkama hans svo
kaldan við hana. Hún haföi heyrt eiginkonur tala saman
eitthvað á þessa leið: Þegar hann þarfnast þín ekki lengur
reglulega, skaltu fara að líta í kringum þig og aðgæta, hvað
er að gerast.
Hjarta hennar barðist nú ákaft í kvöl afbrýðisamrar ást-
ar. Já, þær gátu svo sem litið í kringum sig, en hvernig átti
hún að fara að því? Hann hafði komið til hénnar líkastur
engli af himni sendur, og hvernig átti hún að fara að því að
fylgja honum eftir, ef hann færi héðan?
— Elskan mín, hvíslaði hún. Hann átti svo mörg ástar-
orð.til að gleðja hana með, en hún gat ekkert annað sagt.
Og þegar hún hafði sagt þetta, var sem hjarta hennar ætl-
aði að springa eða ástin að kæfa hana. Hún vildi ekki láta
hann fara.
Næsta morgun var sunnudagur. Þau biðu eftir Hall til
morgunverðar. Telpurnar voru komnar í sunnudagakjólana
reiðubúnar að fara í sunnudagaskólann, og 'Rut var í brún-
um kjól með svuntu til að halda honum hreinum. William
vildi aldrei fara í kirkju. Hann unni þessum sunnudags-
morgnum einn heima í bænum, þegar aðrir voru farnir í
kirkju. Þennan mörgun hafði hann vaknaö með vitund þess,:
sem beið hans, og hann fagnaði því að eiga nokkrar klukku-
stundir einn til að hugsa máliö. Við rísandi sól var hann
enn ákveðinn að hlýða ráði föður síns og fara.
— Ef ég á að tengjast að eilífu þvi, sem ég elska, hugsaðl
hann, verö ég að reyna að komast að raun um, hvað ég get
gert annars staðar,
Rut hafði farið snemma á fætur eins og hún var vön og
gengið niður í eldhúsið, meðan hann svaf enn. Hann var
einn í herbergi þeirra, en lífiö bærðist í húsinu umhverfis
hann. Hann unni þéssu lífi, það fann hann nú. Hér var ör-
yggi, þægindi og fegurð í einfaldleik þess. Ilmur af kaffi og
fleski barst að vitum hans, og hann heyrði raddir telpn-
anna, fremur lágværar unz hann birtist.
Hann lá í gamla og breiða rúminu, léttur í huga og frjáls.
Hann hafði brotið af sér ok, hafði fundið það gerla síöast-
liðna nótt. í fyrsta sinni í samlífi þeirra hafði Rut leitað
árangurslaust ástar hans. í ljósi þess nýja viöhorfs gat hann
metið ráðleggingu föður síns. Hefði faðir hans sagt honum,
að hann ætti að hverfa á ný til þess heims, sem ól hann,
hefði hann neitað því þverlega þegar í stað. En faðir hans
sagði, að hann yrði að leita aftur til sjálfs sín áður en það
væri um seinan. Það var ekki um það aö ræða að velja á
milli tVeggja heima, heldur aö leita að sjálfum séf. Og í gær
hafði þessi týndi persónuleiki hans sjálfs risið upp sem vofa
úr heimi dauðra.
Að lokum fór hann á fætur, baðaöi sig og Idæddi og gekk
niður stigann til morgunverðar. Þótt hann kæmi seint, lét
Rut börnin ætíð bíða hans. Þaö var föst regla, sem hún vildi
ekki brjóta, að öll fjölskyldan sæti saman við borðið. —
Fjölskyldan á að snæða saman, sagði hún jafnan. En Hall
var þó ekki kominn niður enn.
— Hvað ætli sé nú að drengnum? sagöi Rut óþolinmóð.
— Mary, hlauptu upp og vittu, hvað honum líður.
— Hann er auðvitað þreyttur eftir kvöldið, sagði Willi-
am. Hann settist og síðan settust þær Jill og Rut. Hún svar-
aði þessu engu og varaöist að líta í augu hans. — Eigum við
ekki að lofa honum að sofa einu sinni eins og hann langar
til? bætti hann við.
— Hann vann ekki svo mikiö í gær, að hann ætti að vera
þreyttur af því, sagði Rut.
Rétt á eftir heyrðu þau köll Mary: — Mamma, mamma.
Rut hljóp fram að stiganum og síðan upp stigann.
— Hvaö er nú að, sagöi William. Hann reis á fætur og-hélt
á eftir henni. Jill kom á hæla honum. Hahn héýrði ákaft
samtal uppi á loftinu.
— Hann er ekki hér, sagði Mary áköf.
— Hann hlýtur að vera hér, sagði Rut hátt.
Þær voru komnar inn í herbergi Halls, þegar hann kom
4>