Tíminn - 30.01.1955, Blaðsíða 6

€,
TÍMINN, sunnudaginn 30. janúar 1955.
24. blað,
ÞJÖDLEIKHÚSID
Þeir homa í haust
Sýning í kvöld kl. 20.00
Næsta sýning miðvikudag kl. 20
Bannað fyrir böm innan 14 ára
Uppselt.
Gullna hli&ið
Sýningar þriðjudag kl. 20.00
og fimmtudag kl. 20.00
Aðgönguiniðasalan opin frá 1
13.15—20.00. Tekið á móti pönt-
unum. Sími: 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn
ingardag, annars seldar öðrum.
_ ♦
Patila
Afar áhrifamikil og óvenjuleg,
ný, amerísk mynd. Um örlaga-
ríka atburði, sem nærri koll-
varpa lífshamingju ungrar og
glæsilegrar konu. Mynd essi,
sem er afburðavel leikín, mun
skilja eftir ógleymanleg áhrif á
áhorfendur.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Hetjur
Hróa Hattar
Afar skemmtileg litmýnd um
son Hróa Hattar og kappa hans
í Skírisskógi.
John Berek.
Sýnd kl. 3.
NÝJA BIO
Rómantíh í
Heidelherg
(„Ich hab‘ mein Herz in Heidel-
berg Verloren“)
Rómantísk og hugljúf þýzk
mynd um ástir og stúdentalif í
Heidelberg, með nýjum og . am-
alkunnum söngvum.
Aukamynd:
Frá Rínarbyggðum.
Fögur mynd og fræðandi í Agfa-
itum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Vegna mikillar aðsóknar og eftir
spurnar verður hið bráðskemmti
lega _____________
Jóla „show“
sýnt aftur í dag kl. 3.
BÆJARBIO
— HAFNARFIROI -
6. vika.
Vanþuhhlátt
hjarta
ítölsk úrvalskvikmynd eftir am
nefndri skáldsögu, sem komið
hefir út á íslenzku.
Aðalhlutverk:
Carla del Poggio
(Hin fræga ítalska kvikmynda-
stjarna.)
Frank Latinore.
Myndin hefir ekki verið sýnd
áður hér á landi.
Sýnd kl. 7 og 9.
lifttli
strokumaöuriim
Bráðskemmtileg og spennandi
ný amerísk mynd.
Aðalhlutverk leikur hinn afar
vinsæli leikari
Bobby Breen.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 184.
TJARNARBIO
Óskars verðlaunamyndln
Gleðidagur í Hóm
PRINSESSAN SKEMMTIR SÉR
(Roman Holiday)
Sýnd kl. 7 og 9.
Golfmeistarinn
Sýnd kl. 3 og 5.
— — o—c——,.
ÍIJEIKFEIAG!
teKJAyÍKDBF
N O I
Sjónleikur í 5 sýningum.
Brynjólfur Jóhannesson
í aðalhlutverkinu.
Sýning í kvöld kl. 8.
[ Aðgöngumsala eftir kl. 2 1 dag.
AUSTU RBÆ! ARBÍÓ
Stríðstrumbur
indíánanna
(Distant Drums)
Óvenju spennandi og viðburða-j
rík, ný, amerísk kvikmynd í ðlij
legum litum.
Aðalhlutverk:
Gary Cooper,
Mari Aldon.
Bönnuð börnum innan 16 ára.|
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Frænka Charleys
Bráðskemmtileg og fjörug ensk-
amerísk gamanmynd í itum.
Aðalhlutverk:
Ray Bolger.
Sýnd aðeins í dag kl. 3.
Allra síðasta sinn.
Sala hefst kl. 1.
GAMLA BÍÓ
Slml 1475.
Hjartagosinn
(The Rnave of Hearts) |
Bráðfyndin og vel leikin ensk-
frönsk úrvalsmynd, sem hlaut
metaðsókn í París á s. I. ári. —
Á kvikmyndahátíðinni í Cann„s
1954 var RENE CLEMENT jör
inn bezti kvikmyndastjórnand-
inn fyrir myndina.
Aðalhlutverk:
Gerar,d Philipe
Valerie Hobson
Joan Greenwood
Natasha Parry.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Viljans mcrkl
Fögur litkvikmynd tekin hér á
landi s. 1. sumar af Nordisk Tone
film. — íslenzkur texti.
Sýningartími 45 mínútur.
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 1.
TRIPOLI-BIO
Simi 1182
Limelight
(Leiksviðsljós)
Þessi einstæða mynd verður
nú sýnd aftur vegna mikillar
eftirspurnar, en aðeins örfá
skipti.
Charles Chaplin,
Claire Bloom,
Sydney Chaplin,
Buster Keaton.
Sýnd kl. 5,30 og 9.
Sala hefst kl. 4.
Hækkað verð.
HAFNARBIÓ
Siml 6444
Læknirinn hennarj
(Magnificent Obsession)
Stórbrotin og hrífandi ný amer-
ísk úrvalsmynd, byggð á skáld-
sögu eftir Lloyd C. Douglas. -
Sagan kom í „Familie Journai-
en“ í vetur, undir nafninu „Den
Store Læge“.
Jane Wyman,
Rock Hudson,
Barbara Rush.
Myndin var frumsýnd í Banda-
ríkjunum 15. júlí s. 1.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Að f jallabaki
Sprenghlægileg skopmynd með j
Abbott og Costello.
Sýnd kl. 3.
Skúli V. Guðjónsson
(Framhald af 5. síðu).
Hann var maður alvörugef
inn hversdagslega og frá-
munalega dulur.
Þótt hann umgengist marga
þekktu hann fáir. Hann flík-
aði sjaldan áformum sínum
við aðra mern, en fór róleg-
ur eigin götur að settu marki.
Þessi skapgerð var honum
meðfædd. — En lífsbaráttan
átti og sinn stóra þátt í því,
að setja á manninn mark.
Barátta við fjárskort í skóla
— baráttan, sem það kost-
aði að ryðja sér braut til
æðstu menntunar og virð-
ingar á sínu sviði í framandi
löndum, — gaf ekki alltaf
mikinn tíma, eða svigrúm fyr
ir viðkvæmni eða glaðværð.
Viðkvæmnina varð að loka
inni, bak við harða skel, ekki
sízt ef hún var þá raunveru-
lega meiri en almennt gerist.
— Það var þessi skel, sem
Skúli Guðjónsson sneri að
heiminum, hún var brynja
víkingsins — hana þekktu
margir og þótti stundum
hörð viðkomu. En góðvinir
hans v.íssu, að bak við þessa
hörðu brynju var viðkvæmur
maður, sem reyndist bezt í
raun — enda var hann frá-
munalega tillitssamur faðir.
Ég hefi oft verið með Skúla
Guðjónssyni í glaðværum
vinahópi, bæði hér á landi
og erlendis. Þar var hann
allra manna skemmtnastur
og brosið hans þá og oft
endranær svo hlýtt, að bak
við það gat ekki verig neinn
raunverulegur kuldi — hann
var hlíf á yfirborði baráttu-
mannsins. — En um leið og
ókunnur maður bættist í hóp
inn, gjörbreyttist öll fram-
koma hans og hann varð hinn
hversdagslegi Skúli Guðj óns
son — lokuð bók.
Eftir að stórsigrarnir voru
unnir, gerði hann það sér til
hvíldar, eins og fyrr segir, að
yrkja ljóð og bögur. í ljóðum
þessum og vísum kemur í
ljós, eitt af mörgu, sem hann
ekki flíkaði hversdagslega,
ást hans, tilbeiðsla hans, á
öllu því, sem íslenzkt er —
og sú þrá, að fá að eyða síð-
ustu árum ævinnar í sveit á
íslandi.
Skúli Guðjónsson var mik
ill íslendingur, sem í fram-
andi landi vann fósturjörð
sinni allt það er hann mátti.
í einu hinna mörgu óprent
uðu Ijóða lýsir hann lífsbar-
áttu sinni og líkir við sjóferð.
í næst seinasta erindi
þessa kvæðis segir hann:
„Nú þegar sól yfir nónvörðu
skín
og nálgast fer kvöldvöku tíð,
strengi ég böndin er stormur-
inn hvín
og stefni á úthöfin víð,
unz hálfrökkrið breiðir sitt
hýjalín
um húna og seglskautin fríð“.
Skúli Guðj ónsson kenndi
hjartabilunar á síðasta ári.
Taldi sig hafa náð bata og
tók upp full störf. — Hann
lifði enga „kvöldvökutíð“.
Hann sigldi undir fullum segl
um út á hið mikla úthaf.
Endirinn var í samræmi við
allt hans líf.
Hermann Jónasson.
Lögreglan leitaði Halls um allar nágrannabyggðir í mánuð,
auglýsti eftir brúnhærðum og brúneygðum dreng. Og næstu
sex mánuðina leitaöi hún upplýsinga um þennan dreng um
allt landið en hann var hvergi að finna.
WilJiam yfirgaf Rut varla nokkra stund. Ef hann fór upp
á hæðina til þess að mála og hún kom ekki vonbráðar út um
eldhúsdyrnar og veifaði svuntunni sinni, kom hann heim
og leitaði um húsið unz hann fann hana.
— Hvernig líður þér, góða, var hann vanur að segja.
— Vel, William, svaraði hún þá jafnan rólega.
Hann vissi auðvitað, að hún átti við það, að henni liði
eins vel og hægt væri að gera ráð fyrir, unz Hall kæmi í
leitirnar. í leynum hugans óttaðist William það og trúði því
iaínvel stundum, að Hall væri dáinn, en hann lét Rut aldrei
verða þess vara, og hann talaði ætíð um hann sem lifandi.
Og hún viðurkenndi það aldrei fyrir sjálfri sér, jafnvel ekki
á sárustu stundum saknaðarins, að hún óttaðist að hann
væri dáinn Hún hafði herbergið hans alltaf hreint og tilbúið
eins og það var, er hann hvarf. Hún þvoði rúmfötin reglu-
lega, þótt aldrei svæfi neinn í rúminu. Hún trúði því, að
einn góðan veðurdag mundi hann koma gangandi heim
brosandi eins og venjulega. Þá mundi hún lika brosa, hugsaði
hún með sér, og hún brosti stundum með sjálfri sér, er húil
hugsaði um þá fagnaðarfundi.
— Að hverju ertu að brosa, sagði Jill þá. Hún hafði vaxið
og þroskazt mjög síðan Hall fór. Hún hafði líka breytzt í
háttum og tali.
— Að engu, svaraði móðir hennar annars hugar.
Rut virtist óbreytt að ytra útliti, en hið innra var breyt-
ingin gagnger. Hún var orðin enn þýðari í tali við William
og virtist nú enn bundnari honum ,en hún var harðari í
máli við telpurnar. Stundum var hún svo orðhvöss við þær,
að William þoldi það ekki, en hann ávítaði hana aldrei.
Rtundum vakti hann um nætur og fann, að hún lá vakandi
við hlið hans.
— Geturðu ekki sofið, elskan mín? spurði hann.
— Hugsanirnar halda fyrir mér vöku, sagði hún. Þá vissl
hann, að hún var að hugsa um son þeirra. -r- Ef ég hefði
hlustað á orð þín, ef ég hefði aðeins gert það, sem þú vildir
það kvöld og ekki hirt hann, mundi öðruvísi hafa farið.
— Rut, þú mátt ekki hugsa þannig og ásaka sjálfa þig
alla daga þannig, sagði hann. — Þar að auki var drengur-
inn alls ekki reiður við þig. Ég man vel, að ég undraðist
bað, að hann skyldi ekki vera reiður og skilja þig. Hann
vissi, að hann átti hegninguna skilið og fannst hún eölileg.
— Jú, hann fór vegna þess, sagöi hún. — Ef hann hefði
reiðzt mér, hefði reiöin liðið hjá og hann hefði verið kyrr.
En hann hélt reiði sinni í skefjum og gekk til náða, og
bar hugsaði hann um málið, og honum skildist, að leiðir
okkar hlutu að skilja, ef hann átti að fá vilja sínum fram
gengt.
Hann á var undrandi á skarpskyggni hennar. Var þetta
kannske rétt? Hann átti bágt með að trúa því, drengur-
inn hafði ekki virzt svo djúpskyggn. En' ef til vill var þetta
rétt.
— Ef hann hefir skilið þig eins vel og þú álítur, mun hann
líka hafa skilið, hve heitt þú unnir honum og vita, að hann
verður að koma aftur. Kæra Rut, elsku konan mín, vertu
ekki svona hrygg. Ég þarfnast umhyggju þinnar. Hann
þrýsti henni að sér. — Elskan mín, þetta er bezta skeið sevi
okkar. Ef við gætum þess ekki að vera hamingjusöm núna,
veröum við það kannske aldrei.
— Þú elskaðir Hall aldrei eins mikið og ég, sagði hún.
— Ég býst viö, að það sé satt, sagði hann. — Ég held, að
ég hafi ekki elskað neítt barnið eins heitt og þú. En ef til
vill hefi ég elskað þig meira en þú mig. Öll ást mín hefir
beinzt að þér.
Hún hlustaði á hann og varð óttaslegin, eins og hún varð
jafnan, þegar tal hans varð ofviða skilningi hennar.
— Ég get hreint ekki skilið, að nokkur manneskja geti
elskað aðra heitar en ég hefi elskað þig. Henni reyndist
það svo erfitt að segja það berum orðum, að hún elskaði
hann, að hann varð óþolinmóður við hana. Hann reis upp
við dogg í myrkrinu og laut yfir hana.
— Segðu þá að þú elskir mig, Rut.
— William, vertu ekki svona barnalegur.
— Elskar þú mig eða ekki, Rut?
— Auðvitað gerí ég það.
— Hvers vegna segir þú það þá ekki? Ég segi þér það
tuttugu sinnum á hverjum degi.
— Mér er það ekki gefið að vera margorð.
— Heldur þú, að það séu aðeins orðin ein fyrir mér, Rut?
— Nei, en samt..:..
— Segðu þá: Ég elska þig, William.
— Heldurðu, að ég mundi leggja eins mikið ’á mig fyrir
þig og ég geri, ef ég elskaði þig ekki? Rödd hennar: titraði
eins og hún væri reið. — Það eru ekki allar konur, sem verða
að leggja eins mikið á sig og ég. Ég verð að hugsa um heim
ilið, búskapinn og börnin. Mundi ég gera þetta, ef ég.'.V.
vildi það ekki?
— Áttu við það, að ég sé til lítils nýtur?
— Nei, en þú ert ekki líkur þeim karlmönnum, sem Iifa
og starfa hér umhveftís okkur.