Tíminn - 12.02.1955, Blaðsíða 2

<.*rr
.V.f.-f
TÍMINN, laugardaginn 12. febrúar 1955.
Sigldl á fleka yfir Atlanzhaf og
góðu lífi á „landsins gæðum"
Það var síðla árs 1952, að
| brezkt flutningaskip stöðv-
! aðist á leið yfir Atlantshaf,
j og skipverjar höfðu sam-
j band við mann, sem var
j einn á ferð á gúmmífleka
j um óravíddir hafsins. Þetta
j var ungur maður og hann
hafði verið fimmtíu og
j einn dag í hafi. Þegar hann
steig um borð í skipið var
j hann með þykkt, svart al-
skegg og slitin föt hans
voru þakin salti og fisk-
bíóði.
Maðurinn var Prakki og hét Al-
uin Louis Bombard, tuttugu og átta
ára að aldri. Hann hafði hafið sigl-
íngu sína á flekanum frá Las Palm
ns á Kanaríeyjum um miðjan októ-
ber. Þennan fimmtíu og eina dag,
sem hann hafði verið á siglingu,
hafði hann eingöngu lifað á fæðu
og vökvun, sem hann náði í úr
isjónum: Fiski, sjófuglum og sæv-
argróðri, sem flaut á yfirborðinu,
sjó, regni og dögg.
Vildi sanna að hægt væri
að lifa á sjó.
Bombard hafði lagt upp í þessa
isögulegu ferð til að sanna umheim
f.num, að skipreika menn gætu lifaö
á „landsins gæðum“, ef þeir hefðu
aauðsynlega þekkingu á þeim vanda
:nálum, sem að þeim steðjuðu í
islíku tilfelli og yrðu ekki óttaslegn-
: r eða gæfust upp. Undanfari þess-
urar siglingar Bombards hófst árið
1951, þegar hann og vinur hans
oinn hrepptu storm á Ermarsundi,
en þeir ætluðu sér yfir það á litl-
'jm gúmmíbáti. Þá hrakti í fimm
daga og þann tíma höfðu þeir fé-
fagar ekkert annað að láta sér tii
:.nunns en hálft kíló af smjöri, sem
'peir höfðu upphaflega ætlað að
::'æra vini þeirra í Englandi. Þessi
::eynsla hefði án efa satt alla for-
vitni venjulegra manna um líf á
isjó, en um Bombard gegndi öðru
:náli. Þessi reynsla kveikti í honum
föngun til að athuga nánar hugs-
unlegar aðferðir við að komast lífs
af undir líkum kringumstæðum, er
:aæðu yfir lengra tímabil.
,'FIeira matur en feitt kjöt.“
Bombard gat talið hollenzkan
::'ramleiðanda gúmmíbáta og björg-
unarfleka inn á það að standa
itraum af kostnaðarhlið tilraunar-
:.nnar. Eftir að hafa numið og gert
.ilraunir við Haffræðistofnunina í
Vlonte Carlo í sex mánuði, sann-
ærðist Bombard um það, að mað-
jr gat séð fyrir vatnsþörf líkam-
■ jns með því að drekka visst magn
if sjó á dag (ekki meira en einn
::'jórða úr lítra) að viðbættum
/ökva pressuðum úr hráum íiski.
Hann komst einnig að raun um,
ið fiskur inniheldur allt það magn
iif fjörefnum, sem líkaminn þarfn-
ist, að undanskildu C-fjörefni, sem
::á má úr sjávargróðri. Hann sá því
■:nga ástæðu til þess, að maður
ÚtvarpíB
Flekinn og Bombard.
gæti ekki haldið lífi á sjó án nestis,
nokkrar vikur í einu, ef hann var
vel búinn fiskiönglum og smáriðnu
neti til að safna í sjávargróðri og
svifi. Ákveð'inn í að sanna þessa
kenningu sína, lagði hann upp frá
Tangier í ágúst 1952 á fimmtán
feta löngum björgunarfleka úr
gúmmí, sem hann skírði L’Héré-
tique.
f orlof frá Las Palmas.
Eftir átta daga á sjó, kom Bom-
bard til Casablanca tvö hundruð
mílum sunnan við Tangier. Frá
Casablanca sigldi hann til Kanarí-
eyja. Skildi hann flekann eftir i
Las Palmas og flaug i orlof til Par-
isar að finna konu sína og nýfædda
dóttur. Að lokum lagði hann upp
í október frá Las Palmas í liina
löngu ferð yfir Atlantshafið.
Á næstu sjö vikum lærðist hon-
um, að erfiðasta vandamálið var
ekki fæða og drykkur heldur það
að halda siðferðisþrekinu. Fyrstu
vikuimar voru að vísu ekki mjög
slæmar, þar sem honum gaf byr í
litla þríhyrningsseglið, sem flutti
hann í vestur dag eftir dag. En svo
kom logn og það var honum erf-
iðast. í tuttugu og sjö daga hrakti
hann fyrir straumi. Bombard var
glaðsinna í eðli sínu, en það fór
brátt að sækja að honum óviðráð-
anleg depurð', þegar hvorki gekk né
rak og sjóndeildarhringurinn var
alltaf tómur. Það hjálpaði lionum
nokkuð, að hann varð að vinna viss
verk á hverjum degi, fiska, halda
leiðarbók, mæla í sér blóðþrýsting-
inn og fleira. Það var nóg af fisk-
inum, séi-staklega var mikið um
flugfiska, sem skullu á seglinu á
nóttunni og féllu niður á fiekann.
Bombard reyndi að eyða frítíman-
um með því að hlusta á útvarp,
sem hann hafði meðferðis, horfa á
myndir af konunni og börnunum,
rannsaka svif undir smásjá, rita
niður athugasemdir um sjávarlíf og
semja tónsmíðar (afrakstur: tveir
konsertar og hálf sinfónía). Er raf
geymir útvarpsins tæmdist á miðju
Atlantshaíi varð hann fyrst veru-
lega einmana.
Landtaka á Barbados.
Um þær mundir að Bombard
mætti brezka flutningaskipinu,
hafði hann mátt stríða lengi við
lognið. Hann var því við það að
gefast upp, þegar hann sá skipið,
en er hann var kominn upp á þil-
far þess, glaðnaði fljótt yfir hon-
um. Hann baðaði sig í fersku vatni
og braut út af matarvenjunni með
því að fá sér egg og bolla af kaffi.
Og eftii' eina og hálfa klukkustund
fór hann aftur út á flekann og
haföi nokkur epli meðferðis, auk
þess fékk hann nýjan geymi við
útvarpið. Skipverjar horfðu á hann
og veifuðu honum, unz hann hvarf
við rjóndeildarhring.
Skömmu eftir að Bombard skildi
við skipið, rann á byr og má segja,
að sá byr hafi haldizt það sem
eítir var ferðarinnar. Þessi ungi
maður sigldi einn í tvær vikur enn.
Þá mætti hann hollenzku skipi og
dvaldi hálfa klukkustund um borð
í því. Svo var það snemma morg-
uns, efíir sexííu og þrjó daga í
hafi, að hann sá Ijósi bregða fyrir
framundan. Dagsljósið birti hon-
um brúna sjávai'strönd milli grárra
og veðurbarinna kletta. Bombard
var kominn að landi í Stroudsflóa
í brezku Vestur-Indíueynni Barba-
dos. Skömmu síðar var hann setzt-
ur að borði gestrisins íbúa og fyrir
framan hann voru ávextir, flesk og
egg, brauð/sulta og kaffi. Bombard
fannst réttilega, að hann hefði
sannað mál sitt, en lét þess getið
við frcttamenn, að hann mundi
aldrei geta borðað fisk framar.
Sólborg
ssio'ð góflSasi afla
Frá fréttaritara Tímans
á Ísaíirði.
Togarinn Sólborg kom hing
að meS 160 lestir af saltfiski
í dag g 30—40 lestir af ís-
fiski. Fékkst afli þessi eftir
skamma útivist. Bátarnir
afla nú sæmilega en sækja
alllangt. María Júlía fylgist
með bátunum og reynir að
verja veiðarfæri þeirra fyrir
ágangi togara. Þykir að því
mikil bót. GS.
AHar síærðii* í bíla, báta
og landbúnaðarvélar.
Reynslan er bezti dómarinn.
Fást í öllum bifreiðaverzlunum
og kaupfélögum.
SSSS5SS5SSSSSSS5S55SSSSSSS5SS555SS5S5SS5SSSSSSSSS$SS55SS55S55S«5SS55S555

po
I Söluskattur
| Dráttarvextir falla á söluskatt fyrir 4. ársfjórðung »
| 1954, sem féll í gjalddaga 15. janúar s. 1. hafi skattur- g
« inn ekki verið greiddur í síðasta lagi 15. þ. m. «
| Að þeim degi liðnum verður stöðvaður án frekari |
| aðvörunar atvinnurekstur þeirra, sem eigi hafa þá »
|| skilað skattinum. a
| Reykjavík, 10. febrúar 1955. |
i Tollsíjóraskrifstofan, |
| Arnurhvoli. |
K555Í555555555555S55555555555*55555555555555555555*555SS«5SS55«5S«5Í5SÍ53
Útvarpið í dag:
Fastir liðir eins og venjulega.
:.6.35 Endurtekið efni.
.".8.00 Útvarpssaga barnanna: „Foss-
inn“ eftir Þórunni Elfu Magn-
úsdóttur; XV. (Höf. les).
:.8.30 Tómstundaþáttur barna os
unslinga (Jón Páisson).
Í.56 Úr hljómleákasalnum (plétw).
:íí.30Takið undir! Þjóðkórinn syme-
ur.
21.15 Keypni i mælskulist milli stúd-
enta frá mentna4:élunum á
Akureyri ag í Reykjavík (Hljóð
ritað á segulband á kvöldvöku
Stúdentafélags Reykjavikur 27.
f. m.)
22.10 Danslög (plStur).
21.00 Dagskrárlok.
ÍVAR HLÚJÁRN.Saga eftirWalter Scotl. Myndir eftir Peter Jacksonl34