Tíminn - 02.03.1955, Blaðsíða 7

50. blað.
TÍMINN, miðvikudaginn 2. marz 1955.
7
Hvar eru. skipin
Sambandsskip:
Hvassafell fór frá Austfjörðum
24. f. m. áleiðis til Finnlands Arnar
fell fór frá Rio de Janeiro 22. f. m.
áleiðis til íslands. Jökulfell hefir
væntanlega farið frá Hamborg 1
gær áleiðis til íslands. Dísarfell fór
frá Akranesi 26. f. m. áleiðis til Rott
erdam, Bremen og Hamborgar. —
Litlafell er í Rvík. Helgafell fer
væntanlega frá N. Y. í kvöld áleiðis
til Rvíkur. Bes er á ísafirði. Ostsee
fór frá Torrevieja 23. f. m. áleiðis
til íslands. Lise fór frá Gdynia 22.
f. m. áleiðis til Akureyrar Custis
Woods er væntanlegt til Rvíkur í
dag. Smeralda fór frá Odessa 22.
f. m. áleiðis til Rvíkur. Elfrida er
í Torrevieja. Troja er í Gdynia.
Ríkisskip:
Hekla er á Austfjöröum á norður
leið. Esja er á Vestfjörðum á norð
urleið. Herðubreið er á Austfjörðum
á norðurleið. Skjaldbreið er á Húna
flóa á leið til Akureyrar. Þyrill er
á leið frá Rvik til Manchester. Odd
ur fór frá Rvík í gærkveldi til Breiða
fjarðar.
Eimskip:
Brúarfoss fer frá Vestmannaeyj-
um í dag 1. 3. til Newcastle, Grims-
by og Hamborgar. Dettifoss fór frá
Keflavík 24. 2. til N. Y. Fjallfoss
fór frá Húsavík 25. 2. til Liverpool,
Cork, Southampton, Rotterdam og
Hamborgar. Goðafoss fer frá Akra
nesi í dag til Keflavíkur og þaðan
annað kvöld 2. 3. til N. Y. Gullfoss
er í Kaupmannahöfn. Lagarfoss
kom til Antverpen 28. 2. Fer þaðan
til Rotterdam og Rvíkm-. Reykjafoss
fór frá Norðfirði 26. 2. til Rotter-
dam og Wismar. Selfoss kom til
Rotterdam 28. 2. Fer þaðan til Brem
en og aftur til Rotterdam. Tröllafoss
kom til N. Y. 27. 2. frá Rvík. Tungu
foss fór frá Siglufirði 24. 2. til Gdyn
ia og Ábo. Katla fór frá Akureyri
26. 2. til Leith, Hirtshals, Lysekil,
Gautaborgar og Kaupmannahafnar.
Úr ýmsum áttum
Hallgrímskirkja.
Föstuguðsþjónusta í kvöld kl.
8,30. Séra Sigurjón Árnason.
Dómkirkjan.
Föstuguðsþjónusta í kvöld kl.
8,20. Séra Jón Auðuns. (Ath. breytt
an messutíma að þessu sinni).
Laugarneskirk ja.
Föstumessa í kvöld kl. 8,30. Séra
Garðar Svavarsson.
Dagskrá
sameinaðs Alþingis í dag kl. 1,30
miðdegis.
1. Fyrirspurnir: a) Kjarvalshús. b)
Þingmannabústaður.
2. Kosning þriggja manna í stjórn
Áburðarverksmiðjurmar h.f
3. Kosning þriggja yfirskoðunar-
manna ríkisreikninganna.
4. Samvinnunefnd um kaupgjalds-
grundvöll.
5. Læknabifreiðar.
6. Bráðabirgðayfirlit fjármálaráð-
herra um rekstrarafkomu ríkis-
sjóðs á árinu 1954. — Frh. umr.
7. Samvinna í atvinnumálum.
Háskólafyrirlestur.
Norski sendikennarinn við Há-
skóla íslands, Ivar Orglar.d, flytur
fyrirlestur í I. kennslustofu há-
skólans fimmtudaginn 3. marz n. k.
kl. 8,30 e. h. um „humor i norsk
litteratur".
Férirlesturinn verður fluttur á
norsku og er öllum heimill aðgang-
ur.
Breiöíirðingafélagið.
Félagsvist í Breiðfirðingabúð í
kvöld kl. 8,30.
Happdrætti Karlakórs Rvíknr.
Dregið var í hlutaveltuhappdrætti
Karlakórs Reykjavíkur hjá borgar-
fógeta í gær og komu upp eítirtalin
númer: 7894 (Flugferð til Kaup-
Skólamálafundurinn
Ræða Jónasar
(Framhald af 3. síðu).
oft fyrsta grundvöll að þeirri
sambúðarmenning'u, sem líf
og heill einstaklingsins bygg
ist á.
Ræðumaður kvað það hafa
verið ætlun sína að reyna að
beina athygli fundarmanna
að því, hver uppeldisskilyrðin
og umhverfið eru í dag, og hve
mikill þáttur það er i sköpun
persónuleika mannsins. Hið
andlega loftslag í menning-
arríki samtíðarinnar, orkaði
mjög á þroska barnsins. Það
er á því mikill munur, hvort
á bernsku- og æskuárum
okkar ríkir trú, hrifning og
hugsjónarík áform eða tím-
ar efa, efnishyggju, nautna-
sýki ög róttækra þjóðfélags-
breytinga. Þetta skyldu
menn athuga vel, því að
mörgum væri gjarnt að
dæma samtíð sína án raka
og halda, að hvergi sé verra
en í eigin landi. Hann
benti á, að vandamál okkar
væru ekki einstök, heldur
miklu fremur alþjóðleg og hin
sömu í flestum menningar-
löndum. í því sambandi
minnti hann á orð Erlanders
forsætisráðherra Svía, er
hann viðhafði í ræðu í fyrra
á kennaraþingi, þar sem fram
kemur, að vandamálin, sem
honum eru þyngst í huga, eru
einmitt þau sömu og við berj-
umst við í dag.
— Öll mannleg þróun fer
hægt, sagði ræðumaður að lok
um, en við trúum á hana og
við trúum einnig, að Við séum
á réttri leið. Við getum deilt
um leiðir að marki, en ef við
viljum teljast þegnar í lýð-
ræðisþjóðfélagi, þá stefnum
við lausn málanna fyrir
manusandann og tíðarinnar
dótn.
Almciinar usnræðiir
(Framhald af 3. síðu).
Hann kvaðst vilja taka það
sérstaklega fram, að reynsla
síns heimilis af barnaskólun-
um væri framúrskarandi góð.
Strandinennirnir
væntanlegir til
Rvíkur í dag
Sími var bilaður austur til
Víkur og Kirkjubæjarklaust-
urs I gær, svo að blaðið hafði
ekki nákvæmar spurnir um
ferðir strandmanna af brezka
togaranum. Ráðgert var þó
að flytja þá til Víkur í Mýr-
dal í gær og hafa þeir að
líkindum gist þar í nótt en
munu koma með bílum til
Reykjavikur í dag. Líður
þeim öllum vel.
GarðyrkjubæiHlur
(Framhald af 8. sfðu).
Sigurðsson, Gufudal, og er
bann formaður en meðstjórn
endur eru Aðalsteinn Símon-
arson, Laufskála, Borgarfirði
og Jóhann Jónsson, Dal-
skarði, Mosfellssveit.
mannahafnar), 5979 (Ferð með Gull
fossi til Hafnar), 12855 (Samkvæm
iskjóll), 8358 (Samkvæmiskjó'.i),
13670 (Brúða), 8938 (Rúsínukassi),
1841, 8130, 3584, 5554 (Súrsaður hval
ur). — Vinninganna ber að vitja
til Kristjóns Kristjánssonar, hús-
gagnasmíðámeistara, Laugavegi 34B.
Skólaskylda í bæjunum væri
að sínu áliti hæfilega ákveð-
in við V ára aldur og ekki
rétt að hækka það aldursá-
kvæði. Hins vegar væri at-
hugandi, að lækka skóla-
skyldualdurinn að ofan um
1 ár, úr 15 ára í 14 ára.
Þá taidi hann að námsefn
ið þyngdist of snögglega, er
unglinga.stigið hefst. Væri til
bóta að draga nokkuð úr
námsefni unglinga á aldrin-
um 14—16 ára. Verkstjórn
bæri að auka í skólunum af
hendi forráðamanna beirra,
þ. e. a. s. auka eftirlit með
kennslunni.
Ráðherrann lagði á það
áherzlu, að sennilega stöfuðu
mörg þeirra vandkvæða, sem
kvartað væri undan í
kennslu unglinga á aldrinum
14—16 ára af því, að þá
tækju við fagkennarar, sem
margir hverjir hefðu ekki
notið þeirrar leiðbeiningar
um kennslustarfið sjálft,
sem barnakennarar nytu og
vafalaust ætti einna drýgst-
an hátt í því, hve kcnnslan
í barnaskólunum tækist yfir
leitt vcl. Hér kæmi svo einnig
ttl, sem væri önnur hlið sama
máls, að unglingarnir nytu
ekki lengur leiðbeiningar
eins og sama kennara, er
þekkti vandamál þeirra og
væri þeim leiðtogi og vinur.
Kennslu á þessu námsstigi
ætti að fela mönnum, sem
kynnu að kenna og hefðu
fengið tilsögn um það. Vafa-
laust mætti vænta hér úr-
bóta af starfi uppeldisfræði-
deildar Háskólans.
Brýna nauðsyn bæri til að
breyta íslenzkukennslunni í
það horf, að meiri áherzla
væri lögð á lestur bókmennta
en dregið úr málfræðistagli og
setningaf ræðif læk j um.
Styrkja þyrfti og efla sam
band heimila og barna- og
unglingaskóla. Taka ætti upp
þann sið, að bekkjarkennarar
þessara skóla kæmu heim á
heimilin að minnsta kosti
einu sinni á vetri og ræddu
við nemanda og foreldra um
námið. Heppilegast væri að
þetta væri gert um miðsvetr-
arleytið.
Þorvarður Jónsson, skrif-
stofumaður, kvaðst veia
óángður með árangur
skólagöngunnar miðað við
það, sem til hennar væri lagt
I tíma, fjármunum og erfiði.
Hann kvaðst þess fullviss, að
stytta bæri skólatímann ár
hvert. Hann minntist á spill-
andi áhrif kvikmyndanna og
kvað burfa að vinna að því
að gera kvikmyndir að öflugu
tæki til góðs í uppeldis- og
kennslumálum.
Frú Aðalbjörg Sigurðardóttir
tók næst til máls. Hún ræddi
nokkuð starf skólamálanefnd
arinnar, er vann að samniugu
fræðslulaganna og sagði, að
hvaðanæva hefðu komið til
nefndarinnar tilmæli um leng
ingu skólatímans og skóla-
skyldunnar, einkum hefði sú
krafa verið sterk í Reykjavik.
Hún kvaðst hins vegar vilja
benda á það sem sína skoðun,
að óheppilegt væri að skipta
um námsstig viö 13 ára aldur.
Börnin væru of ung og ómótuð
til þess að fara þá þegar und-
an handleiðslu þess aðalkenn
ara, sem hefði séð um bekk-
inn, og hefði hún sjálf verið
óánægð með þetta ákvæði lag
anna, en ekki hefði verið gott
um að gera. Einnig taldi hún
að börnin væru of ung til þess
að fara undan handleiðslu
þeirra manna, sem hefðu lært
að kenna og tamið sér upp-
eldisstarf. ,
Skúli Guðmundsson, alþm.
kvað það að sjálfsögðu æski-
legt, að árangur skólastarfs-
ins væri meiri en nú er, en
það mundi eiga sér að mörgu
leyti eðlilegar orsakir. Nem-
endurna vantaði næði til
námsins. Skemmtanalífið
væri umfangsmikið og lokk-
andi og ekki svo hollt sem
skyldi. Skólarnir þyrftu að
gera meira að því að kenna
börnum og unglingum að
skemmta sér á heilbrigðan
hátt eins og þeir æfðu nem-
endurna í starfi og námi. Þá
kvaðst hann vilja leggja
áherzlu á. og vekja athygli á
þeim orðum Bjarna Bjarna-
sonar skólastjóra, að ungling
unum mundi vera hollt að fá
nokkra hvíld frá námi að
loknu barnafræðslustigi á
meðan þeir væru að átta sig
á því, hvert framhaldið skyldi
vera, og væri þeim þátttaka í
atvinnulífinu þá einkar holl.
Kristján Friðriksson, fram-
kvæmdastjóri, var á sania
máli um það, að hvíld að loknu
barnaskölanámi væri nauðsyn
leg. í of langri skólasetu fæl-
ist hætta. Það mætti ekki
leiða unglingana of lengi, þeir
yrðu að fá tækifæri til að taka
eigin ákvarðanir. Skólinn gæti
oft orðið til þess að gera fólk
ið ósjálfstæðara. Það mundi
heppilegt að stytta skólaskyld
una en snúa sér fremur að bví
að finna unglingunum heppi-
leg viðfangsefni í tengslum
við atvinnulifið á aldrinum
14—16 ára. _____
UNIFL0.
MOTOR 011
Páll Þorsteinsson, alþm.
kvað þennan fund hinn þakka
verðasta og hefði komið í ljós,
að menn vildu ræða þessi mál
af alvöru og víðsýni. Hann
ræddi nokkuð um setningu
fræðslulaganna og viðhorf lög
gjafans til skólamálanna.
Kvað hann álit manna all-
verulega skipt um það atriði,
hve mikinn hluta fræðslunn-
ar mætti ætla heimilunum.
Einnig ræddi hann nokkuð
um próf. Hann kvaðst vilja
taka undir það, að mörgum
unglingum væri nauðsynlegt
að fá nokkurt hlé til að átta
sig, þegar barnafræðslustigin u
væri lokið.
Séra Gunnar Árnason
kvaðst vilja leggja á það
áherzlu,' að höfuðnauðsyn alls
uppeldis- og skólastarfs væri
að vita, hvert markmiðið
væri. Annars væri lítils árang
urs von. Sá, sem ekki vissi,
hvert halda skyldi, gæti ekki
stefnt för sinni á ákveðinn
stað. Skólarnir hefðu tvenns
konar hlutverk, bæði fræðslu
og sköpun. Hlutverki kærleik
ans í skólastarfinu mætti aldr
ei gleyma.
Að lokum tóku frumm. til
máls aftur og þökkuðu um-
ræðurnar, bættu við og árétt
uðu nokkur atriði, er þeir
höfðu áð'ur rætt um Fundar-
stjórinn, séra Gunnar Árna-
son þakkaði mönnm síðan
fundarsetu og umræður og
sleit fundi. Var klukkan þá
rúmlega sex, og hafði fundur-
inn staðið fullar fjórar klukku
stundir.
Var það almannamál, að
fundur þessi hefði verið hinn
ágætasti og afstaða manna
til málefnisins markazt af já-
kvæðum og raunhæfum skiln
ingi á lausn vandamála upp-
eldis og fræðslu.
Ei n þyhkt,
er kemur í stað
SAE 10-30
[Olíufélagið h.f.
SÍMI: 81600
iiimnmimiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiniuiiiiiinuia
■niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiii
1 Plötur á grafreiti I
1 Gcrið pantanir fyrir vorið. |
É Vcrkstæöið Kauðarárstíg 26, |
| kjallara. I
Símar 6126 og 2856.
auiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiHiua
Kapp er bezt með
forsjá
SAMVH I^T^UTTKTinD GIHT<0tA3&
iSem.
rfáeMMmÐ
Þáttur þcldökkra . •
(Framhald af 5. síðu).
myndi vissulega verða til einskis,
nema hinir svörtu rithöfundar
heíðu fyllilega' markað sér heil-
steypta stefnu. En enskur gagnrýn-
andi blaðsins „The Times Liter-
ary Supplement" vonar og trúir að
einmitt þessi stefna eigi eftir að
verða ríkjandi meðal þeldökkra rit-
höíunda í Bandarikjunum, þvi að
hún myndi opna nýjan heim í æv-
intýraríki bókmenntanna.
Bókin „The Negro Novelists" er
mikill skerfur til nánari kynna okk
ar af amerískum bókmenntum. Höf
undurinn hneigist stundum til mót-
sagna, bæði í flokkun og mati, en
samtímis örfast áhugi lesandans til
gaumgæfilegri athugunar á þessum
máium. Enda er það sennilega að-
almarkmið Carl Milton Hughes með
þessari bók sinni.
Vfl1 tosnrt/ÍMHtffétÓez#