Tíminn - 26.03.1955, Blaðsíða 6

Tíminn - 26.03.1955, Blaðsíða 6
6 TÍMINN, laugardaginn 26. marz 1955. TT bláS. ÞJÓDLEIKHÖSID Japönsk ; listdanssýning í dag kl. 1S.00 og kvöld kl. 20.00, sunnudag kl. 15.00 Uppselt. Næsta sýning mánudag kl. 20.00 Ætlar konan að deyja? og Antigóna Sýnlng sunnudag kl. 20.00 Aðgöngumðiasalan opin frá kl. 13.15—20.00. Tekið á móti pönt- unum. Sími: 8-2345, tvær línur. Ævintýri sölu- honunnar (Xhe fuller brush glrl) Aftaka skemmtileg og viðburða- rík ný amerísk gamanmynd, ein sprenghlægilegasta gamanmynd, sem hér hefir verið sýnd. Aðal- hlutverkið leikur hin þekkta og vinsæla gamanleikkona Lucille Ball. Bönnuð innan 14 ára. Sýnd ’. 5, 7 og 9. GAMLA BÍÖ Síml 1478. Djöflaskarð (Devils's Boorway) Afar spennandi og vel leikin, bandarxsk kvikmynd, byggð á sönnum atburðum úr viðskipt- um landnema Norður-Ameríku og indíána. Aðalhlutverk: Robert Taylor, Paula Raymond, Louis Calhern. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Bönnuð innan 14 ára. NÝJA BlÓ Sími 1544. Rússneshi cirhusinn Bráðskemmtileg og sérstæð mynd í Agfa-litum, tekin í fræg asta sirkus Ráðstjóirnarrlkj- anna. — Myndin er einstök I sinnl röð, viðburðahröð og skemmtileg og mun veita jafnt ungum sem gömlum ósvikna á- nægjustund. Danskir skýringartextar. Sýnd kl. 5, 7 og 9. BÆJARBÍÖ — HAFNARFIRÐI - París er ulltaf París ítölsk úrvalskvikmynd gerð af snillingnum li. Emmer. Aðalhlutverk: Aldo Fabrizi (bezti gamanleikari ftala) Lucia Bosé (hin f-gra, nýja, ítalska kvikmyndastjarna, sem þér eigið eftir að sjá I mörg um kvikmyndum). Franco Interlenghi Myndin hefir ekki verið sýnd áður hér á landi. Danskur skýringartexti. Sýnd kl. 7 og 9. — —»> y yii'^1♦ ápífÖÍFÉLAGÍ| ^OLYKJAVÍKIJy® Frænka Charleys Annað kvöld kl. 8. Aðgöngumiðasala kl. 4—7 og eftir kl. 2 á morgun. .♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ AUSTURBÆJARBÍÓ Dreymandi varir (Der traumende Mund) Mjög áhrifamikil og snilldarvel leikin, ný, þýzk kvikmynd, sem alls staðar hefir verið sýnd við mjög mikla aðsókn. Kvikmynda sagan var birt sem framhalds- saga I danska vikublaðinu „Fam ilie-Journal“. — Danskur exti. Aðalhlutverkin eru leikin af úrvalsleikurum: Maria Schell (svissneska leikkonan, sem er orðin vinsæl- asta leikkonan I Evrópu). Frits von Dongen (öðru nafni Philip Dorn, en hann lék hljómsveitarstjórann kvikmynd inni: „Ég hef ætíð elskað þig“) O. W. Fischer (hefir ver ið kjörinn vinsælasti leikari Þýzkalands undanfarin r). Fílharmoníuhljómsveit Bei- línar leikur I myndinni. Sýnd kl. 5, 7 og 9. ■♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ TRIPOLI-BÍÓ Bíral 1189 Brostnar vonir (Sabre Jet) Ný, amerísk litmynd, er jallar um baráttu bandarískra flug- manna á þrýstiloítsvélum Kó- reu, og um líf eiginkvennanna, er biðu I Japan eftir mönnum sínum. Myndin er tæknilega talin einhver sú bezt gerða flug mynd, er tekin hefir verið. lynd in er tekin með aðstoð banda- ríska flughersins. Aðalhlutverk: Robert Stack, Coleen Gray, Ric- hard Arlem, Julie Bishop, Am- anda Blake. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Sala hefst kl. 4. Hafnarfjarö- arbíó Sími 9249. Töfrateppið i. Stórglæsileg og íburðarmikil ævintýramynd I eðlilegum lit- um, byggð á hinum skemmti- legu ævintýrum úr „Þúsund og einni nótt.“ Aðalhlutverk: Lucille Ball, John Agar, Patricia Medina. Sýnd kl. 7 og 9. »♦♦♦♦♦♦♦♦»•♦♦♦« TJARNARBÍÓ TJtlagarnir í Ástralíu (Botany Bay) Afar spennandi ný amerisk lit- mynd um flutninga á brezkum sakamönnum til nýstofnaðrar fanganýlendu I Ástralíu. Myndin er byggð á samnefndri sögu eftir höfunda „Uppreisn- arinnar á Bounty". Alan Ladd, James Mason, Patricia Medina. Bönnuð innan 16 ára. Sýnd 1. 5, 7 og 9. Vinstúlhun hennur Irmu fer vestur T\feð skopleikurunum. Jim Martin og Jerry Louisc. Sýnd kl. 3. i I Reykliólar (Framhald af 4. siðu). lagt mikið af mörkum til þeirra mála, en efnin geta aukist ef íbúunum væri opn- uð leið til að notfæra sér landgæðin til fullnustu. Einn galli er þó á staðn- um, en það er samgönguleys- ið á vetrum. Teppist þá bíl- vegurinn alltaf og sjóleiðin oft, enda er mjög erfitt að fást við uppskipun vegna hafnleysis. í kring um þetta er reynt að komast með því að byrgja sig upp að allri þungavöru að haustinu og hjálpar útibú kaupfélagsins hér mikið upp á sakir. En erfiðast er með nýmeti, eink um fisk. Mannflutningar eru okkur aftur á móti lítið vandamál nú orðið. Er það að þakka Birni Pálssyni, sem hefir haf ið áætlunarflug einu sinni í viku til Reykhóla. Er það ó- metanlegt fyrir íbúa staðar- ins og héraðsins alls. Flug- völlur er hér sæmilegur, en engan veginn þó eins góður og hann gæti verið og stend- ur það vonandi til bóta. Það eru ein fimm ár síðan Björn fór að fljúga til Reykhóla, var það óreglulegt flug þang að til á síðastliðnu sumri, en mikið og margvíslegt gagn hefir það fært okkur Reyk- hólabúum og má telja víst að hann hafi bjargað fleira en einu mannslífi hér með sjúkraflugi sinu, og lagt sjálf an sig í hættu stundum. Það ætti að veita Birni Pálssyni fálkaorðuna í næsta sinn. Fá ir eru betur að þeim sóma komnir. Það mætti margt fleira um Reykhóla segja, ástandiö þar og framtíð, enda hefi ég að- eins drepið lauslega á það, sem mér íinnst helzt. Kann- ske kemur meira seinna. Þórarinn Þór. Píanótónleikar (Framhald aí 3. slírn.) andi verk. Tæknilega séð mjög vandasamt og jafn- framt mikið minnisatriði. Hún lék það af eldmóði mikl um og með tæknilegri snilld, og má segja, að vegur henn- ar sem listakonu hafi vaxið mjög við þetta afrek. Aðdá- unarvert er það hversu vel henni liefir tekizt að þroska tónlistarhæfileika sína og ná svo ágætum árangri sam- hliða löngu skólanámi fyrst, og síðan tímafrekum húsmóð urstörfum. Hvort tveggja hef ir hún einnig rækt með mik- illi prýði. Að lokum var Grande Po- lonaise brillante eftir Cho- pin, hinn mikla meistara píanósins. Fágun, innsæi og kraftur auðkenndu flutning verksins. Hrifning áheyrenda var mjög mikil, fögnuðu þeir henni lengi og innilega og varð hún að leika aukalög og henni bárust fagrir blóm- vendir. E. P, tlllllHIIIIIIIIIIUIIIIIIlIllimilltlllllltlMIIIIIIMIIIIIIIIIIIIir | Ragnar Jónsson | | hæstaréttarl-ögmaður I I Laugavegi 8 — Sími 7752 1 Lögfræðistörf | og eignaumsýsla | Kiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiií að augu Páls loguðu af ölvun og þrá. Henni fannst hann viðbjóöslegur. Þegar Karlotta bað ungan mann, sem hún þekkti, Níels frá Brugsen að hjálpa sér að bera ölkassa upp úr kjallaran- um, spratt Páll á fætur. — Láttu mig annast það. Ég skal hjálpa þér, Karlotta. Hún vísaði honum rólega á bug, en þegar hann vildi ekki láta sér segjast, sendi hún Níels niöur í kjallarann einan. Þetta atvik vakti almenna kátínu, og Páll gekk dreyrrauður aftur til sætis síns. Karlotta sá, aS’ hann var reikull í spori. Bara það hljótist nú ekki einhver vandræði af honum, hugs- aði hún. Og Páll og félagar hans heimtuðu meira að drekka. Hún tók á sig rögg og neitaði að afgreiða meira áfengi handa þeim, nema faðir hennar gæfi leyfi til þess. Það leyfi féfekst ekki, og það vissi Karlotta fyrir, þvi að það var samkomulag þeirra, að hann veitti ekki slíkt leyfi, skyti hún málinu til hans. Klukkan var rúmlega eitt, þegar Karlotta lokaði dyrununv á eftir síðustu gestunum. Hún tók til á borðunum og tæmdi öskubikarana. Faðir hennar sat í hægindastólnum við eldhúsdyrnar. Því miður hafði hann drukkið allmikið. Hann var rauður í and- liti en stöðugur á fótum. Karlotta slökkti ljósin nema á borð- inu, sem faðir hennar sat við. Hún gekk til hans og lagði höndina á öxl hans. — Ætlar þú ekki að fara að hátta, pabbi? Hann greip um hönd hennar og brosti ástúðlega viö henni. — Jú, en mig langar þó til að sitja hérna úm stund enn og líta í blöðin. Karlottu fannst rödd hans svolítið annarleg. — Þú ert vonandi ekki veikur, pabbi? Dahl veitingamaður flýtti sér að hrista höfuðið. — Nei, það er ég ekki, Lotta mín. Farðu nú bara að hátta. Ég skal slökkva hérna. — Góða nótt, pabbi. Karlotta lagði höndina um háls honum og kyssti hann á ennið. Andartak þrýsti hann henni fast að sér. Karlotta vissi, að hann var að hugsa um móður hennar. — Góð'a nótt, stúlkan mín. Svefnherbergi þeirra feðginanna lágu hlið við hlið í hlið- arbyggingu. Karlotta gekk fyrst inn í herbergi föður síns og bjó um rúm hans. Svo gekk hún inn í sitt herbergi. Hún renndi gluggatjöldunum niður og afklæddist í snatri. Þetta hafði verið þreytandi og leiðinlegt kvöld, hugsaði hún meðan hún var að þvo sér. Hún slökkti ljósið, gekk út að glugganum og renndi gluggatjaldinu upp. Hún stóð um stund kyrr við opinn gluggann og horfði út í milda sum- arnóttina. Hún andaði djúpt — en hve loftið var hressandi. Hún sá stjörnuhrap á himni og flýtti sér að óska. Hún ósk aði þess, að guð hjálpaði föður hennar til að vinna bug á sorginni vegna móöur hennar, svo að hann yrði ekki á- fenginu að bráð. Svo.sté hún upp í rúmið. Hún var dauð þreytt og sofnaði þegar. Karlotta vaknaði en var nokkra stund að átta. sig. Fyrir vit henni lagði sterkan brennivínsþef. Er mig að dreyma, hugsaði hún. En þegar hún fann skeggbrodda við höku sína og vanga, varð henni ljóst, að það var karlmaður að reyna að kyssa hana. Hún var nú glaðvöknuð. Á rúmstokk hennar sat maður og hallaði sér yfir hana. Hún vissi þeg- ar, að það var Páll. Hann hlaut að hafa skriðið inn um gluggann. — Karlotta —elskan mín — — Karlotta. Ég get ekki lifað án þín lengur. Ég er að verða sturlaður. Af honum lagði brennivínsstækju, og Karlottu var ljóst, að hánn hlaut aö hafa bætt á sig eftir að hann fór úr veitingastof unni. Hún settist hvatlega upp. — Já, þú hlýtur að vera oröinn brjálaður, sagði hún og sló hinn óvelkomna gest með hnýttum hnefa eins fast og hún gat í andlitið. Hún hitti hann bak við eyrað. Hann þreif til hennar og þrýsti henni ofsalega að sér. Karlotta barðist sem ljón, því að hún var bæði reið og hrædd. En hún fann brátt, að hann var of sterkur. Hún hafði ekki afl við hann og kallaði því hátt á föður sinn. Hún vissi, að hann svaf létt. — Það er tilgangslaust að kalla á hann, hvæsti Páll. Hann heyrir ekki til þín, því að hann situr augafullur niðri í veitingastofunni. Það var ekki fyrst og fremst óttinn vegna sjálfrar sín heldur fremur ósvífin orð um föður hennar, sem gerðu Karlottu örvita af bræði. Hún neytti nú allra krafta, og henni tókst að velta honum fram úr rúminu og stökkvá sjálf yfir hann. Hann reis þegar á fætur og reyndi að ná henni, en hún ýtti stólnum fyrir fætur hans, svo að hann steyptist á gólfið aftur. Svd greip Karlotta vatnsfatið, sem enn var hálft af sápu vatni eftir kvöldþvottinn, og steypti því yfir höfuð hans. Að því búnu þaut hún út. Á leiðinni fram ganginn heyrði hún hann blóta æðislega. Hjarta Karlottu barðist ákaft. Hún hljóp gegnum eldhús ið og fram í veitingastofuna. Páll hafði sagt satt. Hún sá, ljósið frammi í stofunni. — Pabbi. .11.. Faðir hennar sat mjög álútur við borð og sneri baki að dyrunum. Hann er sofnaður, hugsaði hún. Á borðinu voru

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.