Tíminn - 03.05.1955, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, þriðjudaginn 3. maí 1955.
98. bla$,
PJÓDLEIKHÖSID
Ftedd í gœr
Sýning miðvikudag kl. 20.00
Krítarhringurinn
Sýning fimmtudag kl. 20.00
Gulina hWSiS
Sýning föstudag kl. 20.00
Síðasia GÍnn.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl
13,15—20,00. Tekið á móti pönt-
unum, sími: 8-2345, tvær linur.
Pantanlr sækist daglnn fyrlr
sýningardag, annars seldar öðr.
GAMLA BÍÖ
Blml 1471.
Óvasnt hehnsókn
(An Inspector Calls)
Ensk úrvalskvikmynd gerð eftir
hinu víðfræga dulræna leikriti
J. B. Priestleys, sem Þjóðleikhús-
ið sýndi fyrir nokkrum árum.
Aðalhlutverkið leikur hinn
snjalli leikari
Alastair Sim.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Ævintýr í Tíhet
Mjög sérkennileg og afburða
spennandi, ný, amerísk mynd,
sem tekin er á þeim slóðum í
Tíbet, sem enginn hvítur maður
hefir fengíð að koma á til
skamms tíma. Mynd þessi fjallar
um samskipti hvítra landkönn-
uða við hin óhugnanlegu og
hrikalegu öfl þessa dularfulla
fjallalands og ibúa þess.
Rex Reason,
Diana Douglaa.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
AstríSuiogi
(Sensualita)
Prábærlega vel leikln ítölsk
mynd, er fjallar um mannlegar
ástríður og breyskleika.
Aðalhlutverk:
Elenora Rossi Drago,
Amedeo Nazzarl. i
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐ9 -
Dittu mannsbarn
Stórkostlegt listaverk, byggt á
skáldsögu Martins Andersen
Nexö, sem komið hefir út á
íslenzku. Sagan er ein dýrmæt-
asta perlan í bókmenntum Norð
urlanda. Kvikmyndin er heil-
steypt listaverk.
Tovc ÍVIoes.
Sýnd kl. 7 og 9.

ÍLEIKFEIAG
S^keykjavíkur
m
(iengu í skrúðgöngu
til kirkju
AUSTURBÆJARBÍÓ
Leigumorðingjar
(The Enforcer)
Óvenju spennandi og viðburða-
rík, ný, amerísk kvikmynd, er
fjallar um hina stórhættulegu
viðureign lögreglumanna við
hættulegustu tegund morðingja,
— leigumorðingjana.
Aðalhlutverk:
Humphrey Bogart,
Zero Mostel.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Kvennamál kölska
Norskur gamanleikur.
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasalakl. 4—7 í dag
og eftir kl. 2 á morgun.
Sími 3191
Börn innan 14 ára fá ekki aðg. ,
TRIPOLI-BÍÓ
I
Blái engillinn
(Der Blaue Engel)
Afbragðs góð, þýzk stórmynd, er
tekin var rétt eftir árið 1930.
Myndin er gerð eftir skáldsög-
unni „Professor Unrath" eftir
Heinrich Mann. Mynd þessi var
bönnuð í Þýzkalandi árið 1933,
4»
Aðalhlutverk:
Emil Jannings,
Marlene Dietrich.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Hafnarfjarb-
arbíó
Gullni haukurinn
(Golden Hawk)
Afburða skemmtileg og spenn-
andi, ný, amerísk mynd í eðli-
legum litum. Gerð eftir sam-
nefndri metsölubók, „Prank
Yerby“, sem kom neðanmáls í
Morgunblaðinu.
Rhonda Fleming,
, Sterling Hayden.
Sýnd kl. 7 og 9.
«»♦ ♦ ♦ (P ♦♦♦♦♦♦«
NÝJA BÍÖ
Voru það landráð?
(Dccision Before Dawn)
Mjög spennandi og viðburðahröð
amerisk stórmynd, byggð á sönn
um viðburðum er gerðust í Þýzka
landi síðustu mánuði heimsstyrj
aldarinnar.
Aðalhlutverk:
Gary Merrill,
Bönnuð fyrir böm.
Sýnd kl. 5, 7 og 9,15.
HAFNARBIÓ
Bimi 4444
Forhoðið
Hörkuspennandi ný bandarísk
sakamálamynd, er gerist að
mestu meðal glæframanna á eyj
unni Macao við Kínastrendur.
Tony Curtis,
Joanne Dru,
Lyle Bettger.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
Úr fréttabréfi frá séra Bergi
Björnssyni, presti í Stafholti.
skrifað 22. apríi segir á þessa
leið:
Á sumardaginn fyrsta komu
öll börn hins nýja barnaskóla
í Stafholtstungum í skrúð-
göngu til kirkju. Gengu þau
undir hinum fagra fána, sem
Stefán Jónsson, námsstjóri,
gaf skólanum.
Athöfnin í kirkjunni var há
tíðleg. Börnin sungu sálma, en
sóknarprestur flutti ritningar
orð frá altari og talaði við þau
Að endingu stóðu allir upp og
lásu saman Faðir vor.
Það var tilkomumikið og há
tíðlegt að sjá börnin koma og
fara í skipulegri skrúðgöngu,
syngjandi vor- og ættjarðar-
lög. Var söngurinn æfður af
Bjarna Andréssyni og stjórn
aði hann honum. Heimsókn
barnanna og kennara- þeirra
var sannarlega ánægjulegur
viðburður og eiga skólastjóri
og kennarar þakkir skilið fyr
ir.
Húnavaka . . .
(Framh. af 4. síðu.)
fyrír sýsluna. Fyndist mér
mjög athugandi að fá ung-
mennasambandið í V.-Húna-
vatnssýslu til samvinnu um
skemmtikrafta a. m. k. ef það
telur sig ekki hafa aðstöðu
tiJ að koma slíkri starfsemi
á hjá sér. Og einu leyfi ég
mér að beina til Reykvíkinga:
Væri ekki góð tilbretyni fyrir
þá að óska eftir skemmti-
kröftum utan af landi, s. s.
kórsöng eða leiksýningum?
Vitanlega væru á þessu ýms-
ir annma'kar, en trú mín er
sú að gott mundi af þessu
hljótast og verða mikil hvatn
ing öllum sem með þessi mál
fara utan höfuðstaðahns.
Tilefnið til þessara hugleið
inga minna var koma mín á
Húnavökuna síðustu og þessi
orð mín í heild, sem ég bið
Tímann um rúm fyrir, mega
gjarnan skoðast sem þakk-
lætisvottur, eins af samkomu
gestum, til allra þeirra, sem
áttu hlut að máli að veita
okkur Húnvetningum góða
skemmtun þessa daga.
Á föstudaginn langa 1955,
IVámskeið . . .
(Framhald af 3. sííu).
urlöndum tækifæri til gagn-
kvæmrar kynningar og gefa
þeim kost á að njóta sumars-
ins við ströndina. Kostnaðdr
vegna námskeiðsins verður 80
sænskar krónur.
Norðurlönd í dag, nefnist
námskeið, sem haldið verður
nú sjöunda árið í röð á Bo-
husgárden 3.—9. júlí. Það fjall
ar um ýmislegt sem varðar
þróun á sviði fjárhags-, félags
og menningarmála meðal nor
rænu þjóðanna. Kostnaður og
þar með bækur vegna nám-
skeiðsins verður 95 sænsk. kr.
Norræna félágið í Reykja-
vík, Hafnarstræti 20, pósthólf
912, veitir nánari upplýsingar.
í amP€Rit i
=
| Raflagnir — Viðgerðlr |
Rafteikningar
Þingholtsstræti 21
Sími 8 1556
íiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiJMiiiiimiiiiiiiiiiuiitiiiiiiiiiiti
30.
Ib Henrik Cavling:
ffinmnlfina'* KARLOTTA
Karlotta roðnaði. Já, þetta er víst aðvörun í tíma töluð.
Var hún ekki að því komin að gleyma því? hugsaði hún
sjálfri sér reið.
;
Áttundi kafli.
Battenborg tilheyrði upprunalega hinum auðuga Jörgen
Lykke, en þegar svo hafði gengið í nokkra ættliði, tókst
hinni fögru og kænu Kirstine Munk að ná óðalinu og fylgi-
jörðum þess undan hinum kornunga Kaj Lykke. Hún gaf
slotið Elenoru dóttur sinni, en seinna féll það undir krún-
una, og í hennar eigu hafði það verið síðan snemma á nítj-
ándu öld. Þá komst það- í hendur þýzks aðalsmanns og her
foringja, Frederiks Holstbatten, sem síðar var gerður að
barón. Hann skírði eignina Battenborg, og í eigu þeirrar
ættar var hún enn.
Árið 1939 var Battenborg talin meðal beztu óðalssetra á'
Sjálandi, og í hvert sinn, sem sonur tók við því af föður
voru þar gerðar miklar umbætur á húsum í samræmi við
nýja tíma.
Frederik barón og kona hans Irene barónessa töluðu saxn
an af ákafa meðan þau bjuggu sig til samkvæmis kvöldsins.
Þau voru bæði á fimmtugsaldri og höfðu verið gift á annan
tug ára.
— Hvers vegna var Munk ekki í samkvæminu hjá hirð-
veiðimeistaranum, Frederik? spurði barónessan.
— Hann var kallaður til fundar við Stauning, en ég býst
við að hitta hann á fimmtudaginn. Baróninn var að hnýta
á sig hvíta slifsið framan við spegilinn.
— Trúir þú þessu þvaðri um það, að stríð sé að brjótast
út?
Hann leit snöggvast í augu konu sinnar í speglinum og
hristi höfuðið. — Nei, ég held að það sé aðeins þvaður
núna. Ég vona, að mannkynið sé ekki gengið af göflunum.
Fyrir hverju ættum við svo sem að berjast?
Irene barónessa var ekki jafnviss um þetta og maður henn
ar. Hún var þakklát fyrir, að börn hennar voru énn svo
ung. Þetta mundi verða mjög langt stríð, ef synir hennar
yrðu kallaðir í herinn.
— Ég hlakka til að sjá konu Fontenais, sagði baróninn
allt í einu.
— Dóttur kráareigandans? Hæðnishreimurinn í rödd baró
nessunnar leyndi sér ekki. Baróninn sneri sér við og leit
beint framan í konu sína.
— Við skulum ekki láta okkur slík orö um munn fara,
Irene. Ég ætla að biðja þig að koma fram við hana af vin-
semd og virðingu. Fontenais er auðugur. Nú hefir hann
gifzt danskri stúlku, og þá gæti verið tækifæri til að selja
honum Thybogaard.
Barónessan dæsti. Baróninn hafði svo sem búizt við þessu,
en þótt hann reyndi oftast að komast hjá deilum við konu
sína, var hugsunin um að geta kannske selt Thybogaard o£
lokkandi til þess að hann léti þetta kyrrt liggja.
— Er það kannske ætlunin, að þessi stelpa setjist að á
ættaróðali mínu?
Bafóninn andvarpaði. — Þú veizt það vel, að Thybogaard
ber sig ekki, og við verðum að greiða með eigninni frá Batt
enborg, og það getur ekki endað með öðru en að við miss-
um bæði óðulin.
— Og vegna þess krefst þú þess, að ég niðurlægi mig til
þess að smjaðra fyrir þessari stelpu?
— Irene, rödd barónsins var hvöss. — Þótt þessi sala væri
ekki á döfinni mundi ég biðja þig að sýna kurteisi og vera
vingjarnleg við greifafrúna. Armur Fontenais er langur og
áhrifaríkur. Þú getur reitt þig á, að hann hefir auga með
fólki, sem ekki vill þýðast konu hans eða líta niður á hana
Ég veit heldur ekki til, að neinn hafi leyft sér það. Við
ættum ekki að verða fyrst til þess.
— Þú vilt vafalaust líka, að ég kyssi dóttur meðala-
bruggarans, sagði barónessan hvasst.
Baróninn hló hæðnislega. — Ef þú átt við dóttur lyfsal-
ans, þarftu ekkert að óttast. Er dæma skal eftir þeim á-
huga, sem Kurt frændi þinn sýndi fyrir henni, er hann kom
frá Börstrup með John Graham í gærkveldi, mun hann ann
ast um hana.
— Ég hélt, að við hefðum verið orðin sammála um að
blanda ekki um of geði við almúgann hér í héraðinu, sagði
barónessan hvasst.
— Fyrst stúlkur úr þessum almúga geta gifzt mönnum
eins og Fontenais greifa, getur það varla verið svo hættu-
legt að umgangast hann, sagði maður hennar.
— Þessi lyfsaladóttir er auk þess sögð mesta léttúðardrós.
—Við skulum nú bíða og siá hverju fram vindur, sagði bar
óninn, en hann gat ekki stillt sig um að bæta við: — Það
getur vel verið, að hún mægist þér bráðlega, Irene.
— Þetta var of mikið af svo góðu, sprengingin varð ekki
umflúin.
— Ég þakka, en ég afbið mér fleiri uppástungur af þessu
tagi. Þótt þess fanski sérvitringur hafi ekki sómatilfinn-
ingu til að gæta heiðurs ættar sinnar, er engin ástæða til
að draga nafn Beckstein-Wadow ættarinnar niður í foraðið.
Baróninn levndi brosi með hendinni. Hann kannaðist við
hið óbilandi álit konu sinnar á ágæti eigin ættar, og hann
hafði raunar óskað þess, að hún hefði erft fleiri eiginleika
Beckstein-ættarinnar en ættardrambið. Og eini veraldlegi