Tíminn - 13.11.1955, Qupperneq 10

6£í »v .yrftíNIÍT
»'€&&£S jK
TÍMINN, sunnudaginn 13. nóvember 1955.
259.
plaS.

JÓDLEIKHÖSID
í
!
í deiglunni
Sýning í kvöld kl. 20.
Tiannaö börnum innan 14 ára.
G»ði dátinn Svœh
Sýning miðvikudag kl. 20.
'..ðgöngumiðasalan opin frá kl.
3,15 til 20. Tekið á móti pöntun
:m. — Sími 8-2345, tvær línur.
■'antanir sækist daginn fyrir sýn
ngardag, annars seldar öðrum.
GAMLA
Grtena slteðan
(The Green Scarf)
Michael Redgrave,
Ann Todd,
Leo Genn,
Kieron Moare.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
; Bönnuð bömum innan 12 ára.
I Mikki Mús
i Sýnd kl. 3,
’♦♦♦♦
I
I lok þrœla-
stríðsins
! H örkuspennandi og viðburðarík,
. uý, amerísk mynd í Teknicolor.
| Randolph Scott,
! Donna Reed.
nönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Aukamynd með islenzku tali:
j Síldveiðar á Norðursjó.
Síðasta sinn.
I Sonur
tiróa Hattar
Sráðskemmtileg mynd um son
Tróa Hattar og kappa hans í
Skírisskógi.
Sýnd kl. 3.
i
TJARNARBÍÓ
síml 6485.
Peir biðu ósigur
(Vanquished)
l
• Ný, amerisk litmynd, byggð á
íónnum viðburðum og fjallar
: im ástandið í Suðurríkjum
; 3andaríkjanna eftir borgara-
■tyrjöldina.
Þetta er óvenjulega spennandi
rnynd.
> Aðalhlutverk:
John Payne,
Jan Sterling.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦♦♦♦♦♦♦♦»♦»♦♦»■
!
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI -
Konur til sölu
Kannske sú sterkasta og mest
^pennandijkvikmynd, sem komið
hefir frá Ítalíu siðustu árin.
Sýnd kl. 7 og 9.
í>anskur skýringartexti.
Bönnuð börnum.
Prinsinn ttf
Bugdad
Sýnd kl. 5.
Konungur frum-
skóganna
— n. hiuti —
Sýnd kl. 3.
lŒYKjÁyíKuiy
Kjamorka og
kvenhylli
Gamanleikur í 3 þáttum
eftir Agnar Þórðarson.
Leikstjóri: Einar Pálsson.
Sýning í kvöld kl. 20.
CJPPSELT.
Ósóttar pantanir sækist kl. 15.
Aögöngumiðasala eftir kl. 14. —
Sími 3191.
♦♦♦♦♦♦
*
AUSTURBÆiARBÍÓ
Astarglettur
Ronald Reagan,
Virginia Mayo,
Gene Nelson,
Patrice Wymore.
Sýndkl. 5, 7 og 9.
Hestuþjófarnir
með Roy Rogers.
Sýnd kl. 3.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
HAFNARBÍÓ
Slml 6144.
Allt seni ég þrái ...
(AU I Desire)
Hrífandi og e-fnismikil, ný,
amerísk stórmynd. Sagan kom
í janúar s. 1. í „Familie Joumal“|
undir nafninu „Alle mine længsl
er".
Barbara Stanwyck,
Richard Carlson.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Teiknimyndasafn
Með hinum vinsæla
VILLA SPÆTU o. fi.
Sýnd kl. 3.
TRIPOLI-BÍÓ
Dömuhárskerinn
(Coiffeur pour Dames)
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Bönnuð bömum.
Atadín og lampinn
Barnasýning kl. 3.

ttiafnarfjarð-
rrbío
Kvennagullið
Skemmtileg amerisk gaman-
mynd.
Aðalhlutverk:
Clister Red.
Dina Rogers,
Ann Frances.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bom í flughernum
Sýnd kl. 3 og 5.
NÝJA BÍÓ
Konan með járn-
grímuna
(Lady in the Ironmask)
Ný, amerísk ævintýramynd í lit
um.
Aðalhlutverk:
Louis Hayward,
Patrica Medina.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
■4
Hann, hún og
Hamtet
Grínmyndin grátbroslega með
LITLA og STÓRA
Sýnd kl. 3.
Islendingaþættir
(Framhald af 3. slðU).
í Skógahlíð. 4. Hqlgi bóndi að
Skógum. 5. Guðbjörg hús-
fheyja að Snorrastöðum í
Reykjahverfi.
Alls bjó Páll um fjörutíu
ára skeið í Skógum og lengst
þess tíma við margháttaða
örðugleika. En nú. nýtur hann
áhyggjulausrar elli. Sigurður
sonur hans tók við hinu
forna landnámi afa sins, og
hóf búskap að Dýjakoti
skömmu eftir 1920. Árið 1929
voru iélegir kofar rifnir í
Dýjakoti, og fór það í auðn.
En neðar í Dýjakotslandi
byggði Sigurður nýjan bæ og
nefndi Skógahlíð. Þar er nú
vel húsað og víðátta nýrækt
ar, enda eitt stærsta sauðbú
sýslunnar. Páll á nú rólega
daga hjá syni sínum og
tengdadóttur. Það er hans
mesta yndi að hossa barna
bcrnunum á hné og kveða
við þau gamlar bögur og
nýjar.
Yztafelli, 19. okt. 1955,
Jón Sigurðsson.
Metum hnckkt
(Framhald af 7, Bíffu.)
í Mörk og Sölva Helgasonar
verða ems og biðukoZlar á
haustdegi við hliðina á fífli
þeim hinum nýútsprungna,
sem nú prýðir hlaðvarpa ís-
lenzkra stjórnmála.
SCJarvat
(Framhald af 5. síffu).
stödd, að allt þetta marga
fóik fer glatt og þakkiátt. —
Fólkið, sem við sýninguna
starfar, verður margs vísara
í því efni. Og fyrir hefir það
komið oftar en einu sinni, að
fólkið segir. „Mikið er nú allt
þetta dásamlegt, en þó-vant-
ar fallegustu myndina. Hún
er heima hjá mér!“
Og ánægjulegt er til þess
að vita, að þann dag, sem
Laxness færir þjóð sinni Nób-
elsverðlaunin sín, skuli standa
hér málverkasýning, sem hlot
ið hefði sín Nóbelsverðiaun
væru þau til!
Svo undarlega fljótt hefir
okkar um aldir kúldaða, litla
þjóð, megnað að skjóta frjó-
öngum — eftir að hún endur
heimti frelsi sitt.
Lýkur hér þessum greina-
flokki og þá meðfram fyrir
það, að Kjarval lét einhverju
sinni þessi orð falla: .,Það er
nógur tími til að fara að
segja af manni þjóðsögur,
þegar maður er dauður“. En
hitt er á almanna vitund, að
maðurinn Kjarval er inni-
haldsríkur og afbrigðilegur
eigi síður en málarinn!
Þegar ,,fimmtugssýning“
Kjarvals stóð, skrifaði ég um
hann nokkrar greinar í Nýja
Dagbiaðið. Við endurlestur sá
ég. að minn gamli, góði stétt-
arbróðir, prentvillupúkinn,
hafði þá gert mér þann grikk,
að breyta orðinu „söl í „sól“
hefir kannske verið svona
hátt uppi, af því að Kjarval
átti í hlut. G. M.
★ ★★★★★★★★★★★★;★★*
□ Eisenhower forseti fer til Wash
inton í dag og dvelst þar
nokkra daga, en mun síðan
taka sér langa hvíid á búgarði
sínum nálægt Gettysburg.
□ Eden fordæmdi í gær harðlega
vopnakaup Arabaríkjanna hjá
kornmúnislaríkjum A-Evrópu
og kvað valdabrölt Rússa þar
eystra stofna friðnum i voða.
Rosamond Marshall:
JÓHANNA
*
.3F,
Hvað þýddi að „vera með“ nú á tím-
Ú um? Hann vissi hve teygjanlegt það hug
Wm var-
— Hvers vegna setur þú honum svo
fastar skorður?
— Skorður. Annars myndi hann rifa
r\('í sig alveg lausan.
y — Heyrðu mig nú, Jinn, sagði Hal,
i þolinmóður. — Þú ert nokkuð ung til
; að segja svona nokkuð. Það er miklu
jfj betra fyrir st.úlku á þínum aldri, aö
j safna saman ungum mönnum ~ • einá
i og perlum á þráð — fyrst hinum smærri
. .. .og síðan stærri og stærri.... þar tii þú loks finnur hina
raunverulegu ást.
— Hvað ert þú aö reyna að segja? Að ég eigi að láta ve.ra
að elska Scully? spurði Jinn með kökk í hálsinum.
— Alls ekki, góða mín. En vertu ekki of fastheldin. Menn
á aldri Sculiys geta ekki þolað, að hlaupið sé á efth þeim.
Þeh vdja eiga upptökin sjálfir. Það er mjög eðlilegt. Það
er einmitt aldurinn, sem karlmaður fer að finna, að hann
getur hæft það, sem hann skýtur á.... að hann getur
lagt að velli það fórnardýr, sem hann hefir vaiið sér.
— Þú vilt þá láta hann hlaupa á eftir Jóhönnu?
— Jóhönnu? spurði Hal. Hann fann skyndilega til mátt-
leysis. Ef hann hefði staðið, hefðu fæturnir riðað undir
honum. — Jóhönnu? endurtók hann.
— Já, Jóhönnu Harper. Hún er.... hún er dðruvísi. Það
er eitthvað við hana, sem ScuÞy stenzt ekki. Ég vildi óska,
að ég hefði það. Eða bara, aö ég vissi, hvað það er.
Hal var gjörsamlega lamaður. Hann tók varla eftir, þegar
dóttir hans fór út úr bátaskúrnum. Báturinn vaggaði mjúk
legg. við brúna.
Scully Forbes var þá elskhugi Jóhönnu. Það voru sterkar
hendur hans, sem höfðu skdið eftir svarta bletti á örm-
um liennar.
Jóhanna og ScuUy Forbes. En hve þau féllu vel saman-
Þau voru jafn gömul — og líkamlega virtust þau vera jafn
þroskuð. En Jóhanna hafði þó staðfastari skapgerð. Ef hún
vildi Scully Forbes, þá skyldi hún fá hann. En áhugi henn-
ar tU að stunda nám. Var það aðeins gert í þeim tUgangi,
að fá það, sem hún óskaði sér? Hún hlaut að vita, að Scuíly
átti að fara á háskölann. Þau mundu þá stunda nám sám-
an. Og heimskinginn Hal hafði verið mjög áfjáöur í að
hjálpa elskendunum. Hve það var auðvelt að gera skyssur.
Það var ekkert undarlegt, að hún hafði þrisvar sinnum
haldið honum í fjarlægð. Kvæntum, miðaldra manni. —
Hún hafði ferskari fisk í netUiu. ScuUy var ungur.... og
laus.
Andartaki síðar stóð hann upp og gekk út úr skúrnum.
Skvampið í öidunum hljómaði eins og lófatak.
Veslings Frances. Hann hafði nú alveg misst trúna á, að
Jóhanna hefðí verið einlæg vinstúlka hennar- Það var
mögúlegt, að henni hefði tekizt að gabba Frances, en hvernig
gat hann venð svo heimskur, að sjá ekki, að hún var em-
mitt sama stelpugálan og Margrét héit íram. En hve karl-
menn létu blekkjast auðveldlega.
Hann læsti skúrnum og hengdi lykUinn á venjulega stað
inn undir þakskeggið. Var alit í einu orðið svona kalt, eða
var hann að ofkælast?
Margrét lagði kabal, þegar hann kom inn. Hringjum
hlaðnh fingur hennar hreyfðust hægt, þegar hún færði
spUin úr stað. Hún var róleg og lét ekkert á sér sjá, fremur
en venjulega. En hvernig gat hún hafa komizt hjá að heyra
rifrildið?
— Hvar eru Jinn og Sculiy? Fóru þau út að dansa eða
í kvikmyndahúsið?
— Hvorugt, svaraði Hal.
— Þau eru alltaf að kíta, andvarpaði hún. — Eins og
allt ástfangið fólk. Bara að þau gætu verið dálítið skyn-
samari.
Svo hún hafði þá heyrt allt, en aðeins látið sem ekkert
væri. Hann reyndi árangursiaust að leita einhvers í hug-
anum, sem myndi raska óhugnanlegri ró hennar, og sett-
ist í stólinn við hhðina á spilaborðinu. — Við verðum að
ræða málið við Scully, Margrét.... vegna Jinn. Scully
elskar hana ekkf Það bezta er að koma henni í samþand
við eins margt ungt fólk á hennar aidri og mögulegt er.
Leyfa henni að hald.a margar veizlun-, þtsgar Scully e!r
farinn á háskólann. Gefa henni eitthvað að hugsa um.
Og þið Edna.verðið að hætta við giftingaráform ykk.ar.
Margrét talaði hægt, eins og hún vUdi ekki aðeins
sannfæra hann, heldur einnig sjálfa sig: — Ég’ hafði tæki
færi til að taka eftfr Jinn og Scuily í ferðalaginu. Þay hurfu
ekki úr augsýn hvors annars. Það var enginn vafi á, að
hann var hrifinn af henni. Og þú veizt, hvernig Jinn er. ...
hún hefir ekkert verið með drengjum, fyrr en Scuiiy fór
að líta hana hýru auga.
— Þú hefir mjög rangt fyrir þér, Margrét.
— Það held ég nú ekki, svarað'i hún. — Edna er á sama
máli. Hún nýtur fulls trausts Scullys. Hún er viss um, að
tilfinningar hans í garð Jinn séu sannar.
— Edna Forbes myndi vera viss um, hvað sem er, el
drengurinn hennar fengi í staðinn Wut í Windset-setrmu,
— Hvernig: getur þú komið með slíkar aðdróttanir, Hal?
— Aðdróttanir. Ég fer með sannleikann. Það myndi ekk-