Tíminn - 20.12.1955, Blaðsíða 10

10
TÍMNN, þrigjudaginn 20. descmber 1955.
290. blaff.
PJÓDIEIKHÚSID
I
Jónsmessu-
draumur
eftir William Shakespeare
Leikstjóri: Walter Hudd.
Þýðandi: Helgi Hálfdánarson.
Hljómsv.stj.: Dr. Viktor Urbancic
Frumsýning annan jóladag kl. 20
Ónnur sýning þriðjudag 27. des.
klukkan 20.
I’riðja sýning fimmtudag 29. des.
klukkan 20.
Fjórffa sýning föstudag 30. des.
klukkan 20.
Hækkað verff.
antanir aff frumsýningu sækist
fyrir fimmtudagskvöld.
Sýning miðvikud. 28. des. kl. 20.
GóSi dátinn Svœk
- 20. sýning.
ASgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pnöt-
unum. Sími 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn
ingardag, annars seldar öðrum.
GAMLA BIÓ
Konur t vesturvegi
(Westward the Women)
Stórfengleg og spennandi banda-
rísk kvikmynd.
Aðalhlufcverkin leika:
Itobert Taylor,
Denise Darcel.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuff börnum innan 14 ára.
Tttt vashir menn
Bráffskemmtileg og hörkuspenn
andi litmynd um hina frægu út-
lendingahersveit Frakka.
Aðaíhlutverk:
Burt Lancaster.
Sýnd kl. 9.
Hausaveiðararnir
Sýnd kl. 5 og 7.
TJARNARBIÓ
■tml «48».
Ævintýrueyjun
(The Road to Bali)
Amerísk ævintýramynd í litum.
Frábærlega skemmtileg dans og
söngvamynd.
Bob Hope,
Bing Crosby,
Dorothy Lamour.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI
Bvugfíin sverð
(Crossed Swords)
Afar spennandi, ný, ítölsk ævin
týramynd í litum, með ensku
tali.
Bönnnff börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og B.
Allra síffasta sinn.
Aladin og lampinn
Bráðskemmtileg amerísk lit-
mynd úr Þúsund og einni nótt.
Allra síffasta sinn.
Sýnd kl. 3.
♦ ♦ ♦»♦»»»♦♦<><
Vtbreiðið Tímann
,, AUSTURBÆJARBIO
íierlúðrar gjalla
(Bugles in the Afternoon)
Geysispennandi og viðburðarik,
ný, amerisk kvikmynd í litum,
er fjallar uixr blóðuga Indiána-
bardaga.
Bönnuff börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBIO
Biml «444.
Brögð í taíli
(Column south)
Ný, spennandi amerísk kvik-
mynd í iitum.
Bönnuff börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
íleikfelag:
^REYKJAVÍKUR^
KjarnorUa
og hvenhglli
Gamanleikrit eftir ^
Agnar Þórðarson.
Sýning i kvöld kl. 20,00
Aðgöngumiðasala eftir kl. 14.
Sími 3191.
Síffasta sýning fyrir jól.
BÆJARBÍÓ
- HAFNARFIRÐl -
IJppreisnin í
Varsjá
Snilldar vel gerð, áhrifarík, pólsk
kvikmynd, er fjallar um upp-
reisn Gyðinga í Varsjá gegn of-
beidi Nazista í síðustu heimsstyrj
öld. Kvikmyndin hlaut verðlaun
á kvikmyndahátíðinni í Fen-
eyjum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuff börnum.
NÝJA BlÓ
Bommel
Hin mikilfenglega ameríska stór-
mynd um hetjudáðir og örlög
þýzka hershöfðingjans Erwin
Kommel.
Bönnuff innann 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

Hafnarfjarð-
arbíó
Fimm sögur eftir
O’Henry
Tilkomumikil og viðburðarík, ný,
amerisk stórmynd.
Aðalhlutverkin leika 12 frægar
kvikmyndastjömur, þ. á m.:
Jeanne Cronin,
Farley Granger,
Charles Laughton.
Sýnd kl. 7 og 9.
Blikksmiðjan
GLÓFAXI
HRAUNTEIG 14. — BÍMI 7X39.
Söngur í sefi
Ofurlítið ljóðakver er ný-
komið út eftir Elíríu Eiríks-
dóttur frá Ökrum os nefnist
það Söngur í sefi. Kverið hef-
ir að geyma um 70 ljóð, flest
stutt, sum aðems stökur eða
einstakar vísur.
Læknirinn hennar
Læknirínn hennar nefnist
skáldsaga, sem komin er út
eftir Vilhjálm Jónsson frá Fer
sríklu. Eftír þennan höfund
hefir áður komig út sagan
Ást og örlög á Vífilsstöðum,
og í þessari bók mun sögusvið
ið enn vera þar eða á em-
hverju hæli og fjallar um
samskipti lækna og sjúks
fólks. Sagan er nær 200 bls.
að lengd. Bók sú. er áður kom
út eftir þennan höfund hlaut
heldur góða dóma, enda er
hann allvel ritfær og segir
sögu sína létt og Uðlega.
Listamannsraunir
Listamannsraunír, heyrt,
séð og lifað i leikritsformi,
þáttum og smásögum, eftir
Guðrúnu Jacobsson er nýkom
in út. Þetta er allstór bók og
töluvert sérstæð að allri gerð-
Hefst hún á formála í ljóði,
síðan koma nokkrir orðskvið-
ir, en meginefni bókarinnar
skipríst í þrjá hluta. Fyrst er
kafíi, er nefnist Mánaðarmar.
tröð og er í leikritsformi, ríl-
einkaður tveim tengdamæðr-
um, annarri lífs og hinni lið-
inni, eins og segir í upphafi.
Annar hluti nefnist Nágrann-
ar og eru það þættir um
menn á förnum vegi. Þriðji
hlutinn nefnist Kvistir og
eru það smásagnir, eins og
höfundur kemst að orði. Loks
flytur höfundur svo lesand-
anum „nokkur sannieikskorn“
í bókarlokin.
Ógnir aldarinnar
Ógn»r aldarinnar, nefnist
bók, sem er nýkomin út, og
kallar höfundur sig aðeins
„Guðmundsson“. Þetta virð-
ist vera ems konar feröasaga
víða um lönd, og ber bókin
undirtitilinn „Örlagasaga ald
arfars.“ Söguhetjan, sem um
lönd flækist ber erlent nafn,
og mun frernur eiga að vera
táknræn en raunveruleg. Aö_
alkaflar bókarinnar nefnast
Parísardagar, Helgoland, Ör_
iagavelta, Píslarvottur naz-
ismans, Ringulreið og Undan-
hald.
Söguna ber hratt yfir lönd
og höf og drífur margt á daga,
en allur bakgrunnur hennar
eru atburðir í heimsmálum
á síðustu árum. Bókin er um
180 blaðsíður að stærð.

*-
•fc
•K
62
Rosamond Marshall:
JÓHANNA
*
*
*
- f^il
I fMSZöráECZCEa
I U ' V/B ABNAKUÓL
I
liiiitiuiiiiiiiiitmiiiimiutiiiiiiiiimiuiimiiiiiinitiiiitiii
En það var ekki nóg að hræða emn lögreglumann og brenna
fáein skjöl í arninum — sjá þau verða að ösku.
Einhvern tima myndu koma ný vitni, og Margrét fengi ný
vopn í hendur til hefndar sinnar. Hún myndi gera áhlaup
— ekki á hann — heldur Jóhönnu Harper- Og hún myndi
hlæja framan í’hann og segja: — Ekki er hún mín ástmær.
Var Kaliforníuíörin farin i þeim tilgangi að gefa honum
tækifæri til að láta til skarar skríða, svo að hún gæti síðan
ráðizt gegn Jóhönnu? Hann fór að efast stórlega um ömmu-
lega umhyggju hennar fyrir tvíburunum, — á allri umhyggju
frá hennar hendi, nema þeirri, sem beindist að henni sjálfri.
Það var tími til, að þau gerðu upp sakrí’. Hann myndi tala
við hana, leggja fyrir hana spilin. Hafði hún annars haldið,
að hún gæti neitað manni sínum að koma í rúmið tU sín,
og hann xnyndi fyrir þá sök gleyma að vera karlmaður?
„Kem með flugvél kl. 6,12“, símaði Margrét. Hvers vegna
kom hún nú allt í einu heim? Hún hafði þó ætlað að vera í
Kaliforníu í hálft ár, eða — eins og hún sagði — þar til
Jinn fæðrí barnið, í júlí.
Hann hafði einu sinni tekið fram í fyrir henni. — Þú veizt
þó vel, að Jinn mun ala barnið í marz.
Hún hafði svarað einfaldlega: — Ég vil lieldur hugsa nm,
að þaó verði í júlí — þangað tU aðstæðurnar þvinga mig til
þess að taka annað sjónarmið.
Hann var að hugsa um, að senda GUson eftir henni í flug-
höfnina — en ákvað samt að fara sjálfur.
Nú steig hún út úr vélinni í svörtu loðkápunni. Tösku-
fjöldinn hafði fylgt henni á öllum ferðalögum. — Ég vona,
að þú hafir ekki verið allt of emmana, Hal, sagði hún og
kyssti hann stutfa kinnina.
— Ég hefi haft það ágætt, sagði hann. — Hvernig leið
Abby, Tuck og börnunum?
— Mjög vel. Ég aðstoðaði Abby við að finna barnfóstru
handa tvíburunum. Hún heitir ungfrú Ransom, og hefir ágætt
Iag á þeim. Samtaliö hélt áfram meðan hann kom farangr-
inum fyrir. — Og nú, þegar Gretschen og Mehnda eru í góð-
um höndum, fannst mér ég ekki hafa leyfi trí að vera lengur
í burtu frá heimilinu. Við megum heldur ekki aflýsa mið-
degisvsrðarboðinu okkar, þann fyrsta marz. Ég sendi boðs-
kortin út þegar í stað — og svo er vitanlega margt annað,
sem ég þarf að gera. Söfnunin handa fátækum börnum,
basarmn....
Hvenær myndi hún annars hringja á lögregluskrifstofuna?
Nú gerði Hal dálitið, sem hann hafði aldrei fengið sig tU
að gera áður. Hann læsti hurðinni á herbergi sínu, tók sím-
ann og beið. — Hann þurfti ekki að bíða lengi. — Margrét
var svo örugg með sjálfa sig, að hún gerði ekki einu sinnl
þá varúöarráðstöfun, að hringja frá almennmgssíma. — Þér
talið við frú G. Er nokkuð nýtt?
McLarny svaraði með irskum áhezlum sínum: — Það er
alls ekki það, sem þér haldið, frú G. Ekki i þetta smn. Ég
hefi rannsakað það nákvæmlega. Ekkert að finna. AIls ekk-
ert. Það er állt í bezta lagi.
Hal varp öndmni af létti. Það var nú
það. En hve lengi var hægt að vera ör-
uggur? Meðan hann hélt sig frá Jó-
hönnu.
Hann hafði neytt sjálfan sig Ul þess
að heimsækja hana ekki allt frá jólum.
Hann hafði meira að segja sagfc henni
ósatt. — Ég þarf að fara i verzlunar-
ferð til New York, hafði hann sagt.
Hún hafði ekki spurt neins. Alls ekki
örvað hann á nokkurn hátt.
Hann hringdi oft th Jinn, þvi að hann
vissi, aö hún myndi segja honum eitt-
hvað aí Jóhönnu.
— Ég sá ha^Ía í gær. Ég fór í veitingahúsiö til að hitta
hana. Hún sagþist ekkert hafa séð þig- Hvað hefir þú fyrir
stafni. Ætlar þ!ú að sprengja hjarta hennar?
Honum fann&t, eins og hann stæði í miðri á upp í mitti
í vatni — án þeSs að vita, hvorn bakkann hann ætti að velja.
Vinstri bakkanii? Hgegri bakkann?
Ef hann rædhi við Margréti, væri það aðems til að segja
hluti, sem urðu áð segjast. En honum var ómögulegt að segja
þá, án þess að Jóhanna kæmi v'ö sögu. Hann var enn ekki
tilbúinn til að tala. Alls ekki túbúinn.
Hvernig líður Jinn? sagði Margrét við miðdegisverðar'borðið.
— Hún skrifar aldrei.
— Það gekk vel hjá henni síðast þegar ég kom þar.
— Það var svei mér gott, að þú skyldir geta verið með
henni á jólunum. Ég vei’ð að segja, að ég undrast framkomu
Scullys.
— Ég hef gefið' honum frest fram i miðjan marz, sagði
Hal- — Þá mun ég reyna að fá J*nn t*l að b'ðja um skilnað.
Margrét hleypti brúnum. — Þú.... þú, sem alltaf ert að
prédika, að ég eigi ekki að skipta mér af emkamálum ann-
arra.
Hann svaraöi ekki af ótta við, að hann stæðlst ekkl
mátið lengur, og segði við hana: — Nú skulum við Ijúka
þessu — okkar á milli, Margrét.
Fyrir Jóhönnu hafði dagui’inn byrjað sem hver annar
dagur- Hún fór framúr klukkan hálfsjö, kveikti á rafmagns-
hellunni og hitaði vatn í kaffi. Svo hljóp hún niður í bað-