Tíminn - 15.05.1956, Blaðsíða 4

4
T í M I N N, þriðjudaginn 15. maí 1956.
Vildi skrifa forsíðufrétt og hafði nær
hafnað í fangelsi fyrir bragðið
Iþróítafréttaritari í San Antonio, Texas, ætlaíi a<S
leysa þjófnaftarmál á eigin spýtur, og var kærSur
fyir rán, á honum sannaíist aS lokum, aS sá hlær
bezt sem síSast hlær
Biaðamenn, engu síður en annað fólk, geta verið fram-
.gjarnir. Og framgirnin getur orðið nokkuð höst ásetu, eða
/Svo mun Dan Cook, sem er íþróttafréttaritari við blaðið News
í San Antonio í Texas hafa fundizt, er hann ætlaði að fara aö
skrifá sakamálafréttir nú fyrir skömmu..
Dan Cook hafði þann starfa að
segja frá hnefaleikakeppnum í San
'Antonio og að sjálfsögðu var þetta '
það viðburðalaus blaðamennska, að
hann fékk óviðráðanlega löngun
til að komá með frétt í blaðið, sem j
basri fórsíðufyrirsögn, að undan-
genginni hinni dramatísku skipun
ritstjóra: „Stöðvið pressurnar.“
Og íækifærið kom.
Svö var það nú fyrir skömmu,
að Cook hélt að hið gullna tæki-
færi væri komið. Hann fékk nafn-
laiíst - símtal, þar sem einhver
'skýrði honum frá mesta „banka-
ránið, sem framið hefir verið frá
því Erink-ránið .. . “, en þetta
Brinkrán var nafnið á tvö hundruð
þúsund dollara þjófnaði úr banka-
hólfi í Houston, Texas. Röddin í
símanum skýrði Cook jafnvel frá
heimilisfangi og bifreiðarnúmeri
þjófsins.
HréSsing á leiðinni.
Dan Coók náði í vin sirtn, sem
‘heitir' Jiihmy Parks og hefir eitt-
hváð méð hnefaleika að gera, og
einn af fjölmörgum sýslumönnum
sýshmnar. -Þessir menn eru nokk
'úrs konaf heiðurs sýslumenn, sem
hafa'þau-förréttindi fram yfir aðra
’ihenn,-áð-þeir geta svarið menn í
lögregluna hvar sem er og hengt á
þá einkennisskildi. Þeir félagar
stefndu nú í átttina til Houston, en
tátönzu'ðú ‘öðru hverju og hresstu
sig á bjór. Cook sagði síðar: „Ég
íór áð'Hugsa um það, að ef mér
tækist að koma upp um þjófmn í
Houston og hafa hann og pening-
ana með mér aftur til San Anton-
io, þá myndi ég verða frægur.“ Að
lokum, er bjórinn var farinn að
segja töluvert til sin, komust þeir
félagar til Houston og kvöddu dyra
á húsi því er Cook hafði verið vís-
að til.“
.Hverjir. fara þar?
„Hver er það“, svaraði íbúandi
hússins, Roy Hamlett, bifreiðasali.
„Við erúm lögreglumenn". ka'laði
Parks „sýslumaður", og dvrr.ar
’vóru opnaðar. „Jæja“, sagði Parks,
„hvar hefir þú falið það?“ I-Iamlett
sagðist ekki skilja þetta og ekki
vitað hvað þeir væru að ta'a um.
Cook, blaðamaður. sém hafði ver-
tið bakvörður í ■ knettspyrnulið. á
skólaárum sínum, skipti.st á við
Páfká í' að reyna að beria játn
, ingu uni sfólnu pehingar.a út úr
Hamlett.
|885 dollarar.
‘i’. AUTr þeir peningar, sem Ham-
’lett'g'at látið þá haía. námu sam-
talH.,885 dollurum.' Þúíti þeim fé-
lögúm þeíta Iiíið upp i rán. sem
jafnaðist á við Brink-þjófnaðinn.
Sair.t tóku'vþeir við peningunum
og' skippóu Hamlett að vísa þeim
á húshónda hans. Eftir dálitla bar
smíð, lét Hamlett þeim í té heim-
ilisfang Jimmy Hicks, bifreiða-
sala. Cook og Parks tóku Hamlett
Og settu hann í hans eigin kádil-
þák og óku með hann heim tii
Hicks: Á leiðinni þangað stungu
þeir á sig þúsund dollurum, sem
;þeir fundu í borðhólfi bifreiðar-
'jnnar.
„Þjófarnir“ köiluðu
á lögregiutia.
Þeir þustu inn til Hicks og
börðu á honum, þar til hann lét
þá hafa tólf hundruð dollara. Að
því búnu bundu þeir þá á höndum
og límdu plástur fyrir munn þeirra
og tilkynntu þeim, að þeir myndu
aka þeim út í sveit og „neyða ^kk-
. ur til að segja“ þeim hvar megráð
' áf ránsfénu væri falið. Um það
bil, sem þéir vöru að fará út úr
húsinu, ákváðú þeir að leysa fang-
ana. Það var eins og við marminn
mælt, að um. lexð, og þeir losnuðu,
stukku fangarnir i si*t hvora áttina
og kölluðu 4 lögrcgluna fuílu.m
hálsiv „Sýslumaðurinn1 og blaða-
maðurinn biðu ekki boðanna, held
ur stukkú,inn í kádilják Hamletts
og seddú í burtú. Þeir urðu þó að
yfirgefa þann "bíl fljótléga, eftir
að þeir sluppu nauðulega undan
lögreglunni.
Fangelsaðir.. fyrir rán.
Morguninn eftir ákvað Cook að
gcfa sig fram við iögregluna.
Én hann komst fljótlega á snoðir
urn að erfiðara var að tala um fyr-
ir lögreglunni cn fréttaritstjóran-
um. Sama var þótt.hann segði
þeim söguna* einu sinni og legði
‘brúnt umslag með peninguíúi.n
fram sem sönnunargagn í malinu,
lét lögreglan segja söguna aftur cg
aftur. Þyí næst. ákærði lögreglan
hann og Parks fyrir rán og stur.gu
þeim-.-í fangelgi, ..... ...
Forsíðufréttir:
Þegar þl.Öðin feiigu' yeðúr áf
þessu, lófáðí lögregíustjóri að
segja.þeim uiidan og öfan af því
sem gérðist. Bláðamenn gerðu sig
ekk'i ánEé'gða méð þétta og, kröfð-
ust 'viðtais við sökudólgana. J yiÖ-
talinu útmalaði ,'CöoÍc.' hugsýnir' sín-
ar I sáinbandi við ^ausn málsiþs;
peningáfúTgú'ná; försíðúfréttina pg
frægðihál Aiidstæðingur News,
bláðið Éight í San Antpnlo* lét
ekki’ á 'sér'st'ánda,'áð birta forsiðu-
frétt með , þversíðufyrirsögn af
ráiii iþróttaftéttáritafá Neivs. Blað

DAN COOK
hann skrifaði forsíðuf réttina
ið News birti hins vegar mjög
stuttan eindálk um þetta og gat
þess að Cook hefði verið einn af
starfsmönnum blaðsins
Sá hlær bezt.....
En Cook blaðamaður átti eftir
að fá uppreisn æru sinnar. Þrent-
ur döguin síðar viðurkenndi lög-
reglan, að í rauninni hefði pening-
um verið rænt, þrjú hundruð þús-
und dollurum í peningum og verð-
bréfum — og ’ákíérðu 'HánTiítt bif-’
réiðasala fyrir þátttökir í því. H;Vm
iett vísaði lögreglunm heim til
fyrrverandi fangelsisfélaga síns,
og þar fann lögrcglan nær alla pen
ingana. Hamletl og félaga hans var
nú stungið inn, en Cook og „sýslu-
maðurinn" voru lausir allra mála,
nema hvað þeir höfðu haft á réttu
að standa í byrjun. Og þessi vend-
ing í málinu vakti það mikla at-
hygli, að Cook hefir fengið nóg af
forsíðufréttum í bili, bæði í sínu
eigin blaði og öðrum.
Landskeppni í fvímenning lokið
S. ]. föstudag og laugardag vár
háð í Reykjavík landskeppni • í
bridge — tvímenningskeppni efttr
Barometer-kerfinu. 48 „pör“ tóku
þátt í keppninni frá Akrane|i,
Borgarnesi, Húsavík, Siglufirði þg
frá þremur bridgefélögum í Reykja
vík. Spiluð voru 94 spil og vár
keppnin því mjög erfið, t. d, yar
b.vrjað kl. átta á föstuciagskvöid
!og stóð keppnin til kl. hálf þrjú
um nóttina, en á laugardag vár
byrjað kl. 1,30 og spilað til tæplega
átta. i
Sigurvegarar urðu. .Einar Þor-
íinnsson og Lárus Karlsson m'eð
'2627 stjg, og.unnu þeir méð- tals-
.verðum yfirbúrðum. T öðru sæti
! voru Hailur Símonarson og Þor-
geir Sigurðssön með 2520 stig. 3.
Hafsteinn Ólafsson og Jóhann Jóns
' son með 2503 stig. 4. Árni M. Jóns-
son og Ewald Berndsen með 2480
Síðustu Akranes-
bátarnir á sjó í gær
Síðustu vertiðarbátarnir frá
Akranesi voru á sjó í gær. Voru
það tveir netabátár o'g einn línu
bátur, sehi eftir voru við róðra.
En þessir bátar hætta um helg-
ina og stóð til a'ð í gær væri
þeirra síðasti ró'ður á þessari
vertíð.
Afli hefir verið mjög tregur að
undanförnu. í fyrradag voru þess
ir bátar íil dæmis með 3—5 lest-
ir úr róðrinum. Mikil atvinna er
nú í landi á Akranesi við stór-
framkva-mdir þær, sem þar eru
nú að hef jast við byggingu hafn-
ar og sementsverksmiðju.
stig. Allir eru þessir menn frá
Bridgefélagi Reykjavíkur. í 5. sæti
voru Sigurður Kristjánsson, Siglu-
firði, og Gunnlaugur Kristjánsson,
Reykjavík, með 2453 stig. 6. Guðm.
Geir Ólafsson og Ingvi Ebenhards-
son, Selfossi, með 2452 stig. 7.
Jónas G. Jónsson og Óli Kristin/;-
son, Húsavík, með 2447 stig. 8.
Eggert Benónýsson og Vilhjálmur
Sigurðsson með 2441 stig. 9. Krist-
ján Kristjánsson og Þorsteinn Þor
steinsson með 2434 stig og 10.
Gunnar Guðmundsson og Gunnar
Pálsson með 2433 stig, en þeir eru
allir frá Bridgefélagi Reykjavíkur.
Kcppnin fór hið bezta fram, e'n
keppnisstjóri var Eiríkur Baldvins-
son.
Pravda ræðst á
Konur á öllum aldri á Eiattasýningu
í Þjóðieikhússkjallaranum
Karlmenn ættu og að sækja sýona sýniiigar
Frú Bára. Sigurjónsdóttir, eigandi hattaverzlunarinnar í
Austurstræti 14 í Reykjavík, efndi til sýningar á kvenhött-
um í Þjóðleikhúskjallaranum s. 1. sunnudag. Salurinn var
þéttsetinn, en fyrir utan blaðamenn og ljósmyndara var að-
eins einn karlmaður sýnilegur meðal gestanna — og hann
var útlendingur. En konur á öllum aldri voru þarna samau
komnar, allt frá ungum blómarósum upp í virðulegar ömmur.
Gott úrval.
Glæsilegt úrval. ,af. ihöttum var
þegar fyrir hendi, er litið var yfir
gestahópinn. Konur í Reykjavík
eru yfirleitt mjög vel búnar og nú
er miklu minna um ósmekklegt
glys í klæðaburði en var fyrir
nokkrum árum.
Ævar Kvaran leikari, var kynnir
og gat þess í upphafi, að samkvæmt
frásögn frú Dóru hefði orðið bylt-
ing í hattatízkunni á þessu ári.
Hattarnir ættu að sitja beinir á
höfðinu og ganga fram á ennið,
en lagið á börðum svipaði til tízk-
unnar um 1920. Aðalskraut liatt-
anna í ár er ,,tjull“, „chiffon" og
bönd.
Sýningarstúlkurnar voru fjórar,
frú Elsa Breiðfjörð, frú Rannveig
‘Vigfúsdóttir, frú Anna Olausen og
frú Elsa PéturSdóttir. • Þær leýstu
verk sitt vel af hendi, en sumar
þeirra hefðu mátt vera ögn bros-
mildari. Andlitssnyrtingu þeirra
hafði frú Bára annast, enda lærð
í þeirri grein. Kveðst hún fúslega
veita konum leiðbeiningar og upp-
lýsingar um'ándl'itssnyrtingu í verzl
Gerðirnar.
Hattamir' vírtúst' einkum grein-
ast í þrjár gerðir: Grunna hatta,
sem sátu beint á höfðinu, djúpa,
nokkuð kollháa hatta, marga með
barði að framan, og barðahatta,
sem báru sviþ kínversku burðar-
mannahattanna, þar sem kollur og
barð er órofin, hallandi lína. Efnin
voru strá, silki, rifs og fleiri teg-
undir.
Heildarsvipur sýningarinnar var
sá, að auðvelt myndi að fá hatta,
sem hæfðu mismunandi andlits-
falli og öllum tegundum klæðnaðar.
Enignn hattur var ofhlaðinn, línur
hreinar og litasamræmi gott. Aðal
litirnir voru hið sígilda svart og
hvítt, fölgrænt, ljósrautt, rauðgult,
gult, grátt og blátt.
Brúðarfatnaður.
Er hinni eiginlegu hattasýningu
var lokið, var sýndur brúðarklæðn
aður, hvítur, stuttur „organdí"-
kjóll, flatur ,,tjull“-hattur og stutt
hringslör. Kjóllinn var þokkaleg
(Framhald a 8. síðu).
Svartur stráhattur með
miði
kínversku
Hvítur stráhattur
Gaitskell
Moskvu, 12. maí. Pravda ræðir í
morgun enn um veizluna frægu í
London sem Verkamannaflokkur-
inn hélt þeim Bulganin og Krustj-
off. Segir blaðið, að foringjum
flokksins hafi bersýnilega verið
meira áhugamál, að troða illsak-
ir við rússnesku leiðtogana, en hitt
að þeir bæru svo mikla umhyggju
fyrir fangelsuðum jafnaðarmönn-
um í A-Evrópu. Brezka stjórnin
og íhaldsmenn hafi sýnt meiri á-
huga á því, að bæta sambúð Breta
og Rússa, heldur en jafnaðarmcnn
þar í landi. Einkum er fari'ð hörð-
um orðum um Gaitskcll og honum
borinn á brýn fjandskapur við
Rússa.
Siðasta atriðið á sýningunni var
brúðarskart. Frú Bára Sigurjóns-
dóttir hefir að undanförnu séð um
klæðnað fjöida brúða við kirkju-
brúðkaup hér í bænum.
Hatfur úr Pánamastrái
.Ji