Tíminn - 22.09.1956, Blaðsíða 8

E
T í MIN N, Iaugardaginn 22. september 1956.
í>
"msaari
SJÖTUGUR:
Þorsteinn Thorlacius
prentsmiðjustjóri
Gamall og góður félagi frá æsku
dögum er sjötugur í dag. Það er
Þorsteinn Þórariiisson Thorlacius.
-— Því skyldi raunar enginn trúa,
sem sér hann, því að hann ber ár-
in með þeirri prýði, sem vottar
það, að lifað hafi hann heilbrigðu
lífi'Dg ekki sóað lífsorkunni í svall
og munað, .er of marga hendir. —
I?ví er það jafnan mikið gleðiefni
fið horíjt á aldraða menn unglega
í svip og'. fagi/.éít ömurlegt að sjá
hrukkóttáh ölduftg um þrítugt.
Þorsteinn gr fæddur að Hólum
í Eyjafirði 22. sept. 1886, en flutt-
i t ungur með foreldrum sínum
t 1 Akureyrar og lifði þar sín
itskuár.
Voru foreldrar hans hjónin Þór-
arirui Jónasson og Ólöf Þorsteins-
dótflr Thorlacius frá Öxnafelli,
1 æði greinar á góðum stofni og
: erkum í ættir fram, sem ekki
v rður hér rakið. — En vel man
é i Jónas, afa Þorsteins, kenndan
■>, ð Sigluvík, mikinn á vöxt og stór
j yndarlegan í sjón. Hann var mik-
i í sundgarpur á sinni tíð, og fleiri
j róttum búinn og skáldmæltur
i' l.^Hann fór til Ameríku í ham-
j gjúleit, eins og fleiri þá, og
< 'aldi þar um 9 ára skeið, en kom
j gnandi heim aftur, og kvað er
] ínn sá — „fóstru sína með fanna
: rrautið hvíta —“ rísa úr hafi: ,,—
j ér; vil ég lifa og leggja bein í
j oldu, — aa, lof sé guði, ég lield
i ér takist| “<‘.
Og svo kom liann í heimasveit
3 ina á efri árum og kenndi okkur
rákunum að reikna og skrifa
ÍI, og,iSagð,i okkur mikið af sög-
n ^.^j.áfinyrtu máli og í kostu-
gum búningi, sem ekki hefir ver
rmnt að gleyma. — „Það er
aimsbragur að því að geta reikn-
> óg ritað,“ sagði hann, „og svo
gið þið að nenna að lesa bækur
álfir og fræðast af þeim —
/ojívaPSaM sí og æ að segja okk
fi'á góðum bókum, og sumar út-
gaði hánn okkur sjálfur.
Þórarinn sonur lians mun hafa
kst föður sínum á ýmsa lund.
ann var, mjög vel gefinn maður,
eglátur jafnan en traustur og
■.stúr , |yrjr . Og enginn veifiskati.
n heilsa hans var löngum veil,
< 4 naut "hann sín því miður en
. cyl'di.
Um Ólöfu húsfreyju má með
; mni segja, að hún var skörungs-
: ;:na, prýðilega greind og atorku-
, imj en fíngerð í eðli, ágæt móðir,
j similisrækin og lijartahlý.
Mjnnisf ég nú heimilisins í Norð
• rgötú 3 á Oddeyri, þar sem þau
j jónin, bjuggu með sinn stóra
arnahóp, 4 syni og 2 dætur, sem
<11 hafa reynst ágætir þjóðarþegn-
r. Það heimili þætti nú ekki rík-
: aannlegt að húsbúnaði og þægind
m. En þar var reglusemin og at-
■ ■rkán í öndvegi og þar ríkti ráð-
< eild og spyrtimennska í heimilis-
' .áttum og skóp þann menningar-
l^e^sem gerir heimili vistlegt. Og
: slíkúní menningarreit er þeim
■ngti hollt að vaxa úr grasi.
Og þangað var líka gott að koma
• — qg oft mikill glaumur í húsi, er
ið vorum þar staddir meðlimir
j feklu gömlu, sem á þeim árum
ar sísyngjandi á Akureyri, en í
; eiin flokki voru 3 synirnir úr
jiúsinu, Jónas, síðar verksmiðju-
tjóri, Jón, síðar málarameistari,
i.ejn báðir eru látnir, og afmælis-
Uarinið, Þorsteinn, núverandi prent
, miðjustjóri. Við höfum því sung-
: 3 saman margt lagið og eigum
:nik;ið,g£, sameiginlegum endur-
: niqningum frá.þessum glöðu æsku
- Jgum lléi'má í Eyjafirði og úr
, öngför til Noregs fyrir hálfri öld.
. Jlt voru þetta afbragðs félagar í
. 11 ri viðkynningu og .samstarfi, og
; uk þess hafði Jónas hlotið skáld-
; :áfu í vöggugjöf, sem gerði hon-
UQ' oft Jétt og ljýft að strá kostu-
: íguTjóðákrýddi yfir þennan syngj
, ndj æskumanna hóp.
Og í Norðurgötu 3 sá ég fyrst
. ngsta soninn, Vilhjálm, síðar for-
;,tjqra og nú bankastjóra, en þá lít-
nn hnokka, skeiumti].ega snaran í
' lingum qg ákveðinn g syip og
í'. Hanhliéfif 'síðar reýrist einn

rra uiympiusKaKmotmu i Moskva

hinn gagnmerkasti maður samtíð-
ar sinnar.
En í dag beinist athyglin eink-
um að afmælisbarninu, sem ber
ekki ættarnafnið „Þór“ með syst-
kinum sínum, heldur ættarnafn úr
föðurætt móður lians, sem jafn-
framt er skírnarnafn hans sjálfs.
Ungur lærði Þorsteinn prentiðn,
og var við það starf um áratug, en
gerðist 1913 bókhaldari hjá verk-
smiðjunni Gefjun á Akureyri og
hélt því starfi um 16 ára skeið.
Var hann oft á þeim tíma í sölu-
ferðum fyrir verksmiðjuna og til
kynningar út á við. En 1935 kaupir
Þorsteinn bókaverzlun á Akureyri,
og rekur hana um allmörg ár, eða
„Hin heSga jörð,J
(Framhald af 5. síðu.)
að stinga penna niður, og flytja
þessi fáu en ófullkomnu oi-ð mín
— ef til vill líka fyrir munn
þeirra, er ekki mega mæla, en
eiga margfalt skilið að þessu sé
gaumur gefinn af þeim, sem hafa
krafta og getu til að vinna að
þessu máli —* horfnum vinum til
virðingar og íslenzku þjóðinni tii
sóma bæði í nútíð og íramtíð.
Guðni Gíslason,
Krossi.
m. kindum er
i. íasi;
KEA á Ákereyri
Akureyri í gær. —Sauðfjárslátr-
un í Sláturhúsi KEA hófst 13.
m. og er slátrað um 1150 kindum
á dag. Vinna 90—100 manns á
Sláturhúsinu. Alls verður slátrað
39.000 kindum á félagssyæði KEA
og er það um 9000 fleira en í fyrra
Kaupfélag Eyfirðinga lét gera veru
legar endurbætur á frystihúsi sínu
fyrir þessa sláturtíð. Var húsiö
stækkað og rúmast 14—15000
fleiri skrokkar í húsinu en áður.
Eru frystigeymslur alls fyrir 20000
skrokka.
Nýjar vélar voru settar í
Félagið sér um slátursölu og ann-
ast heimsendingu til kaupenda
bænum. Bændur selja
slátur frá Sláturhúsinu eins og áð-
ur tíðkaðist. Slátursala er mikil
og mælist verðlækkun sú,. sem
framleiðsjitráö ,álcy£|ð nijög^d fyjr-
ír. ■ - < Juö;
þar til hann gerist prentsmiðju-
stjóri í Eddu, þar sem hann er nú,
og er hann þannig á ný tengdur'
því starfi, er hann nam í æsku..
Og þar mun hann vinsæll og vel
metinn, eins og annars staðar.
Þorsteinn er listfengur að eðlis-
fari. Allt, sem fagurt er og gott, á
hug hans og samúð. Hann er lista-
skrifari og hefir fágaðan smekk
og er prúðmenni hið mesta í allri
framkomu, og drengur góður.
Hann er kvæntur Þorbjörgu dótt
ur Þorleifs sál. alþm. í Hólum,
greindri og'glæsilegri menningar-
konu og skörulegri húsmóður.
Börn eiga þau 3, Þorleif, sendi-
ráðsritara í Osló, Önnu Sigurborgu
og Ólöfu.
I dag mun Þorsteinn Þ. Thorla-
cius fá marga hlýja kveðju frá
gömlum og nýjum samferðamönn-
um, sem hefir þótt gott að vera
með honum á veginum. Þeir munu
þakka honum góða samfylgd og
biðja honum og húsi hans öllu
blessunar í bráð og lengd.
Og einn af þeim er
Snorri Sigfússon.
I áttundu umferðinni á skákmót-
inu í Moskvu tefldu íslendingar við
Frakka. Tveimur skákum er lokio,
Friðrik og Freysteinn sigruðu báð
irir, en Ingi og Baldur eiga bið-
skákir. íslendingar hafa því hlot-
ið 19 vinninga eftir þessar átta
umferðir og eiga tvær biðskákir.
Svíar munu enn vera í fyrsta sæti.
Dönsk blöð hafa skrifað mikið I
um frammistöðu Bent Larsen á
mótinu, en hann hefir staðið sig
mjög vel. Larsen hefir teflt 13 skák
ir á mótinu og af þeim hefir hann
unnið níu, tapað einni og gert þrjú
jafntefli. Ileimsmeistarinn Botvinn
ik hefir teflt 10 skákir, unnið fimm
og gert fimm jafntefli. Þess má og
geta að Friðrik Ólafsson hefir teflt
fimmtán skákir, af þeim hefir hann
unnið 10, tapað tveimur og gert
þrjú jaíntefli.
Eftir sjö umferðir var staðan í
efsta flokknum þannig, að Rúss-
land var efst með 19,5 vinninga,
Ungverjaland var í öðru sæti með
16.5, Júgóslavía var númer þrjú
með 15,5 vinninga, Argentína fjög-
ur með 15 vinninga og í fimmta og
sjötta sæti var Danmörk og Vestur
Þýzkaland með 13,5 vinninga. í sjö-
undu umferðinni vann Rússland
Tékkóslóvakíu með 3-1 og Vestur-
Þýzkaland vann Argentínu með 2,5
íþróttir
Coniston, Englandi. — Dohald'
Campell sló í gær eigið heimsmet
í hraðsiglingu á hinum fræga hrað-
bát sínum „Bluebird“ — „Bláfítgl-
inum“. Á hraðsiglingu þessari
komst hann tvisvar sinöum
ákveðna vegalengd að meðaltali
á 225.63 mílna hraða á klst. Eftir
þessa miklu raun var hann: svo
máttfarinn, að það varð að íyfta
honum upp úr bátnum, er hann
loksins nam staðar. Aðra leiðina
komst hann upp í 286 mílna rrteðal
hraða, en tókst ekki eins veí upp
á leiðinni til baka, svo að meðal-
hraðinn í heild varð ekki eirís góð
ur. Hann er samt sem áður sá
fyrsti i heiminum, sem telcst að
komast yfir 250 mílna meðalhraða
á ldst., en til þessa hefir sá'hraði
verið skoðaður sem eins 'konar
,,vatnsmúr“, sem ekki væri' hægt
að komast í gegnum.
(Framhald af 7. síðu).
taka Stanley aftur I sátt, og hann
lék enn með liðinu í 10 ár.
Blackpool betra lið.
Stanley Matthews hefir hlotið
alla viðurkenningu, sem einum
enskum knattspyrnumanni getur
hlotnazt — nema það, að hann
hefir ennþá eklci verið með liði,
sem sigrað hefir í 1. deild. Erfið-
lega gekk honum einnig að kom-
ast yfir bikar-medalíuna. Þrisvar
komst Blackpool í úrslitaleikinn f
Wembley, og það var ekki fyrr en
í þriðja skiptið, að liðið sigraði.
Áður hafði það tapað fyrir Manc-h.
Utd. og Newcastle, en 1953 var
Bolton andstæðingurinn. Útlitið
var heldur hreint ekki gott í þeim
leik og þegar 20 mín. voru eftir
var staðan 3—1 fyrir Bolton. En
á þessum 20 mín. breyttist Matt-
hews úr snillingi í ofurmenni, sem
ekkert fékk rönd við reist. Allir
knettir voru sendir út á hægri
kant, og þar brunaði Matthews
fram, og lék á einn mann eftir
annan, og lagði síðan knöttinn fyr-
ir fætur_ félaga sinna fyrir opnu
marki. Árangurinn varð líka sá,
að liðið skoraði þrjú mörk, og á
eftir gekk Matthews fyrir drottn-
ingu, sem sagði „Well done“, og
þ'á Var Stanley ánægðasti maður í
heiríii. Þessi leikur hefir síðan
verið nefndur „Matthews-fínall-
inn.“
' í
Göfugur leikmaður.
Matthews er álitinn einn prúð-
'asti og heiðarlegasti leikmaður,
sem þekkist í atvinnuliðunum.
Aldrei er dæmt á hann fyrir brot,
og þó andstæðingur, sem hann hef
ir leikið sér að eins qg köttur a3
mús, reiðist og reyni með ölluna
ráðum — og þá mekt óheiðarleg-
um ■— að koma Matthews undir,
brosir liann aðeins en svarar aldrei
á sama hátt.
Matthews hefir gaman af að
segja frá þeirri sögu, er hann var
að leika gegn frlandi og Willie
Cook hjá Everton var andstæðing
ur hans. England sigraði með 7—*
0 og öll mörkin voru skoruð eftir
sendingar, frá honum. f leiknum
sneri Cook sér að Matthews og
sagði: „Stanley, ég skal snúa þig
úr hálsliðnum ef þú kemur einu
sinni enn með knöttinn nálægt
mér.“
* Kristslíkneski
sem er gjöf ti Ipáfans í Róm frá verkamönnum víðsvegar að í heiminum var afhent páfanum á
Róm, en þar var fyrir múgur og margmenni. Það merkilega við afhendingu þessa er það, a3
flutt til Rómar frá Mílanó í kopta og myndin sýnir komu koptans til Rómaborgar. , ,
Já
itfl itiUU l I 1,1 i I i ÍIIA uili
i,: i í, n o w r. i: >,
Tiiúii! i ’i -). I 'IúLi;..