Tíminn - 12.07.1957, Page 9

TÍMINN, föstudagian 12. júlí 1957.
MARTHA OSTENSO
RÍKIR SUMAR
í RAUÐÁRDAL
75
hvað ætti ég svo sem að gera
við konu?
— Oh, hún gæti nú mjólkað
fyrir þig kýrnar, sagði Mag-
dali. Þessi dóttir hans Enge-
brigts .....
— Jú, viðurkenndi Roald,
ég hefi gefið henni auga.
Hann togaði vandræðalega í
jakkahornið sitt. Hann var
sem sé í sparifötunum, því
heldur hefði hann viljað þola
vítiskvalir, en láta sjá sig
vinnuklæddan í borginni.
— Hún er breið aftan fyrir,
en hún hefir fallegt gult hár,
sagði ívar glettnislega.
Magdali ræskti sig i um-
vöndunartón og leit ávítandi
á mann sinn: — Farðu og
gáðu að því, hvað börnin eru
að gera þarna niður við svína-
stíuna, sagði hún við ívar. Sól
veig var að henda steinum í
giltuna í morgun og það er
ekki í fyrsta sinni. Ég vildi
óska, að það barn hefði ekki
farið svona fljótt að ganga.
Hún veður og buslar í öllu og
er ekki einu sinni skömmustu
leg yfir því eins og hinir krakk
arnir voru. Stundum er ég að
hugsa um hvort hún geti ver-
ið mitt eigiö barn, svo óþekk
sem hún er.
— Ef til vill er hún ljósálf-
ur, sagði ívar á norsku.
Mundu að hún var fyrsta barn
ið, sem fæddist hérna.
Magdali leit á hann undar-
legum augum. Svo áttaði hún
sig og sagði: Talaðu ekki
svona gálauslega, maður. Hún
hló og bætti við: Að minnsta
kosti ert þú ábyggilega faðir
hennar.
Nítjándi kafli.
Þorpið, sem myndast hafði
við ána, þar sem ákveðið hafði
verið að gera járnbrautar-
brúna, óx hratt og tók á sig
borgarsvip. Myndarleg hús
voru risin í röðum og þeim
fjölgaði stöðugt í hlutfalli við
bráðabirgðahreysi þau, sem
fyrst voru byggð. Fólk hafði
streymt að frá austurríkjun-
um og það talaði nú minna en
áður um að flytjast brott eða
fylgja járnbrautinni eftir
lengra vestur á bóginn. Það
var sem hlé hefði orðið í hinu
tryllta kapphlaupi fólks út í
óvissuna á endalausum slétt-
unum, er teygðu sig til vest-
urs svo langt sem auga eygði.
Á þessum heifa sumardegi
var moidargatan í miðtu Moor
headbæjar full af fólki, sem
hraðaði för sinni þrátt fyrir
hitann og rvkið. Hver'mtna
voru fánar á stöngum og veif
ur blöktu í vindinum. Alls
konar farartæki stóðu í röð
um fram með húsunum, því
að fjölmenni mikið var sam-
an komið í bænum á þessum
merkisdegi. Dömur með strá-
hatta, sem voru oflitlir til að
veita nokkra vörn fyrir brenn
andi sólskininu, tipluðu eftir
gangstéttarnefnunum. Þær
voru flestar með sólhlífar og
dinglaði sítt kögur niður úr
þeim, en með annarri hendi
héldu þær hæversklega í
pilsin og reyndu að forða
þeim frá að dragast niður í
versta rykið, sem lá eins og engu máli. Það eina, sem Tex
mökkur á götunni. Prúðbúnir; as Brasell lét sig skipta á
karlar voru og fjölmennir á, þessari stundu var það, að
þessari sömu götu, veifandi í ekkert kæmi fyrir Delphy
göngustöfum sínum á milli | hans og að hún biði hans stolt
þess sem þeir tóku djúpt of- j og sigurglöð, þegar hann
an og þurrkuðu af sér svit- J kæmi að vitja hennar.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiii:iiitimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiRii«
ann með geysistórum vasa-
klútum. Þetta var sem sé dag
urinn, sem m,enn höfðu lengi
beðið eftir með eftirvænt-
ingu. Járnbrautarbrúin var
fullgerð yfir Rauðána og
fyrsti eimvagninn stóð til-
búinn á gljáandi teinunum til
að fara þessa fyrstu og stuttu,
en sögulegu för yfir ána.
Hvergi var meira fjör á
ferðum en í veitingastofu
Texas Brasells. Hin stóra veit
ingastofa var full af karl-
mönnum, enda hafði engin
kona komið inn á þessum stað
síðan Brasell opnaði hann á
köldu vetrarkvöldi hálfum
mánuði eftir að hann og
Delphy voru hrakin brott frá
Fargo. Stofan var full af revk
og sterkan þef af víni lagði
fyrir. Matur var ekki seldur
þarna, utan snarl nokkurt
um hádegisleytið. Ekki myndi
En það var ekki ungi lækn
irinn, sem kom með skilaboð
til hans. Texas stóð kvíðinn
í dyrunum á veitingastofu
sinni, þegar hann sá Steve
Shaleen koma á hryssunni
Jezebel og fara geyst. Froðan
vall um kjapt hryssunnar.
Texas hentist á móti Steve
og þreif í handlegg hans: —
Hvað hefir komið fyrir, Steve,
spurði hann.
— Það — það er Delphy,
Tex. Hún er í hættu stödd.
Læknirinn sagði mér, að það
væri betra fyrir mig að fara
og sækja þig.
Texas Brasel sagði ekki orð
heldur stökk hattlaus og föl
ur sem nár i andliti, upp í
þrönga vagnsætið fyrir aftan
Cortez og þreif aktaumana.
Hesturinn tók viðbragð og
hentist áfram, beygði á miðju
strætinu og stefndi þangað,
VICKÍRS
VISCOUNT
4 QOtlS DOYCE HBEYFLAff
Sími 1-66-00
iiiiiiiiiMiiiiiimiumMiiiiiMiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiMiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiMiniMn
miiiiiiiiiiiMiiiiiMmmiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiMiiiiMiiiiiuimiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Úrvals hangikjöt
Delphy hafa geðjast að veit-, er járnbrautarlínurnar skár =
ingastarfsemi þessari, en
Brasell var hreykinn af henni
og mátti að mörgu leyti vera
það. Þetta var sem sé fyrst
og fremst drykkjustofa, en
vinsæl mjög.
Texas var að jafnaði ágqet
asti gestgjafi, en sérstaklega
var hann það þennan dag.
Hann gekk milli gesta sinna,
klæddur sínum beztu fötum
og endarnir á yfirskeggi hans
snúnir svo vel saman að þeir
voru eins og nálaroddar. Eng
an, sem þarna var inni hefði
getað grunað, að undir brosi
hans og glaðværð, leyndist
nagandi kvíði, sem hann
hafði ekki getað losnað við
allt frá því um morguninn,
er hann sendi unga læknirinn
til að vera hjá Delphy, meðan
hún gengi í gegnum þá eld-
raun að ala fyrsta barn sitt.
Aftur og aftur hafði hann
sagt við sjálfan sig, að það
væri ekkert að óttast. Ekkert
væri eðlilegra en barnsfæð-
ing. En samt hafði hann haft
hestinn Cortez spenntan fyr
ir vagninn allan morguninn
og tilbúinn til brottferðar á
ust.
Steve horfði á litla vagn-
inn taka loftköst á þröngri
götunni, sá eimvagninn fara
fara af stað um leið og hann
þeytti frá sér gífurlegum
reykjarmekki, heyrði sem í
leiðslu aðvörunaróp nær-
staddra, er Cortez stanzaði
snögglega og vildi forða sér
frá æðandi ferlíkinu. Hann
sá líka Texas Brasell rísa upp
í vagnsætinu og slá æðislega
með svipunni. Andartaki sið
ar sá hann ekkert, því að hest
ur og vagn skoppuðu yfir tein
ana, en eimvagninn nam
skyndilega staðar og hann sá
vagnstjórann klifra niður úr
klefa sínum og hraða sér að
lífvana hrúgaldi, sem lá með
fram járnbrautarteinunum.
Steve lokaði augunum og
reyndi að bæla niður ógleðina
sem hann fann brjótast fram
við þessa hræðilegu sjón. Svo
tók hann á rás eins og allir
aðrir í áttina til járnbrautar
línunnar. Þegar hann loks
stóð kyrr og leit niður á jarð
neskar leifar Texas Brasells
sagði hann aðeins eitt ein-
hvaða stund, sem væri. Dreng i asfca orð; — Jesús. Hann
fékk hann til að standa mælti þetta lágt og raddblær
hjá hestinum og gæta hans,
ef hann yrði órólegur eða
hræddur við allan þann háv
aða, sem nú fyllti stræti Moor
head. Hann var ákveðinn í
að skunda þegar í stað til
inn lýsti í senn guðsótta og
bölbæn, en tárin streymdu
niður vanga hans og blind-
uðu hann.
Rétt fyrir dögun næsta
morgun fæddi Delphy Brasell
litla kofans, þar sem Delphy, stúlkubarn. Hún hafði áður
lá í góðri umsjá Kate og hins I fastlega ákveðið að ef hún
unga læknis, er hann fengi eignaðist stúlku, skyldi hún
skilaboðin um að allt væri af | heita Rose.
staðið og barnið fætt. Hann I Og svo í þann mund, er sól
vissi að læknirinn myndi iin var koma upp, gaf
Reykhús
Símar 4241 og 7080
tllMIIMfflMMMWIIMIUIIIIIIIIUIIllllllllllllllMIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlMIIIMIMMIIIIIIIIIItllllIIIIMIIIIHIMMIIIinilM
•«ansaiiflUMiniimiiMMMiiiniMuiiMMniiimiimiiiimiiiiiimiii!»imminiamiiininaniaNaMa«MBB
koma undir eins og færa hon
um tíðindin. Þá myndi hann
gefa öllum, sem í veitingastof
unni væru, ókepis staup af
bezta víninu sínu, en sjálfur
myndi hann keyra eins hratt
og Cortes kæmist til kofans.
Myndi það verða drengur eða
stúlka? Það skipti annars
Delphy upp öndina.
XX. KAFLI.
Á tímabili seinustu ísaldar
hafði áin af þolinmæði meitl
að smátt og smátt farveg sinn
gegnum ísruðninginn, gegn-
um klappir og leir. Þverár
hennar höfðu á sama hátt
I NAUÐUNGARUPPBOÐ
i sem haldiS var í Tollskýlinu á hafnarbakkanum hér í
| bænum, 4. og 5. júlí s. 1., á eignum Verksmiðjunnar
f Sunnu h.f., heldur áfram í húsakynnum verksmiðjunn-
1 ar að Bergþórugötu 3 hér í bænum í dag 12. júlí kl. 2
1 e. h. — Seldar verða um 40 saumavélar til ýmissa nota,
1 þar af 16 hraðsaumavélar samstæðar. Ennfremur snið-
1 hnífar og sniðhjól svo og fleiri vélar og áhöld til iðn-
| aðar.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavík
MinniinimiiimiHinMuimiiiMimininiiniimimHmminiimiiiiiiiiHmiiiiMranBHMaaHHHai