Tíminn - 01.11.1957, Blaðsíða 9

TIMIN Nj föstudaginn 1. nóvember 1957.
9
INTERMEZZO

SAGA EFTIR ARTHUR OMRE
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiin
Opna kjörbúð
atí Nesvegi 33 í dag.
Rúmgóð bílastæði.
Sendum heim.

Ég vona að þú forsmáir ekki
eina hanzka.
Hann lét hanzkapakkann
liggja, opnaði hann ekki.
Hann las bréfið mörgum sinh
um, en staldraði alltaf við
eina setningu, sem hann las
aftur og aftur: Mér þykir svo
vænt um þig, Bárður.
Hann gaf sér góðan tíma til
að þvo sér og raka, og hafa
fataskipti. Síðan fór hann
niður, fann nokkrar brauð-
sneiðar í brauðbakkanum, og
lagði þær á steinbirgið hjá
girðingunni. Loftið var mett-
að af snjó. Berta hljóp fram
hjá stígnum, sá hann ekki og
skautzt inn í eldhúsið. Nor-
man gamli, sem vann með
honum í húsinú, kom þarna
upp stíginn, hár og lotinn, sá
hann heldur ekki. Hann
þurrkaði lengi af skónum sín-
um á hellunni utan við eld-
húsdyrnar, tautaði eitthvað
og hvarf síðan inn. Berta
hafði lagt á borðið, en hvarf
aftur upp að Steini
Fjögur, rauð kerti brunnu
rólega milli diskana. Norma
skotraði gráðugum augum á
Stuttu eftir nýárið spurði
maöur á verkstæðinu Bárð,
hvort nokkur hæfa væri í því,
að Berta ætlaði að giftast
óðalsbóndanum á Steini. ■
— Þetta skal ég gera, mælti
Berta, og ýtti honum inn í
stofuna. Hann sá að hún var
ekki jafn kát og hún átti
vanda til. Strand bauð Nor-
man vildil og rétti svo Bárði Bárður vissi ekki til þess
kassann. Hann gat heldur ekki hugsað
— Er það á annan í jólum, sér það, því kvöldið áður
sem við fáum heimsókn, heyrði hann að Berta talaði
spurði hann brosandi. við föður sinn utan við glugg
— Hún kemur ekki. Hún er ann í myrkrinu. Hún barði
í borginni hjá systur sinni. hægt á og svo opnaði faðir
Hún varð að fara til hennar. hans gluggann.
Bárður skar af vindlinum og Laugardag einn síðast
horfði fast á hann. Hann fékk febrúar sat Bárður í skrifstofu
ómótstæðilega löngun til að Klevens og fór yfir einka
ræða við föður sinn, segja reikninga sína, sem hann
honum frá samfundum og færði nákvæmlega inn i bók.
sambandi þeirra Margrétar Faðir hans vildi ekki taka
Just, trúa honum fyrir hags- eyri af ^ionum. Peningarnir,
munum sínum og leita ráöa sem hann hafði unnið sér inn
hjá honum, því hann fann sig hjá Kleven, höfðu aö mestu
gersamlega ráðalausan. Hann leyti gengið til að borga sem-
kveikti í vindlinum, horfði á ent, sand og nokkuð af verk-
glóöina og stóð upp. Hann færum, svo og til káupa
fann svitann spretta út af eyðihúsinu, flutning þess að
enninu, en ómögulegt var Steinnesi, lítilfjörlegt kaup til
honum að korna orðum að Andrésar og Bertil Knarren
því — ómgulegt. Hann lrafði og gamla Normans. TóJf
aldrei talað orð um stúlku á hundruð krónur hafði hann
þánn hátt, myndi aldrei geta unnið sér inn á tímabilinu
það. Það vissi hann. Hann og af því fóru nær þúsund
brennivínsstaupið, og tæmdi stóð þarna og var víst vand- krónur í húsið. Og hann halði
það áður en faðir Bárðar 'ræðalegur. ! keypt dálitla jólagjöf handa
hafði lyft sínu. Strand bætti^ Faðir hans leit á hann og Margréti Just. Miðdegisverð-
strax í staupið og Norman mælti: — Ég hélt hún kæmi, ur að Grand, að viðbættri
brosti. Bárður minntist þess, hún er þá farin? | ferð og uppihaldi í „Elgin-
að nákvæmlega sömu tilburð- j Bárður gat víst ekki dulið j um“ við höfnina, jók útgjöld-
ir þeirra höfðu gerzt í mörg sig. Faðir hans hafði skilið in um heilar 60 krónur.
ár. Norman borðaði hjá þeim^þetta allt. Skyndilega mælti
á hverju aðfangadagskvöldi.; Strand rólega en nokkuö
Hann hafði eiginlega hvergi j hörkulega: — Þú skalt ekki
höfði sínu að halla, en bjó rfá tilfelli út af þessu, Bárður.
uppi á lofti í húsi fyrir utan Það er ekki þess vert. Engin
Stein, og tók vinnu, sem að þeirra er þess verð.
höndum bar. Þannig gat Bárður auðveld-
Fyrir tíu árum hafði hann lega skilið, að faðir hans, sem
komið labbandi með sög í sjaldan sagði meira en hann
hendi, og hið eina, sem vitn- þurfti, fylgdist samt vel með.
Strand opnaði skápinn og
tók fram koníakflösku og
Berta kom fálát og þungbú-
in með heitt vatn, stór glös
aðist um hagi hans var, aö
liann hafði verið sjómaður.
Hann borðaði af græðgi rifja-
steikina, muldi kartöflurnar
á miðjum diskinum, hellti ríf nieö silfurskeiðum, og sykur
legri feiti yfir og dró beininn á bakka.
út með bækluðum fingrum,
meðan hann beið eftir því,
að Strand lyfti snapsglasinu.
— Birgðu þig, mælti hann
í sífellu og deplaði augunum
til Bárðar.
Bárði fannst máltíðin
standa óþolandi lengi. Hann
var í laumi að athuga föður
sinn, þar sem hann sat róleg-
ur, með bros í sterku, veður-
bitnu andlitinu. Hann reyndi
að dreifa huganum frá því,
sem sótti á hann. Hann var
að hugsa um hvernig þeim
liði nú, Möller, ungfrú Brun
og Adda Steinnes. Hann vildi
bara ekki renna huganum að
Margréti Just. En allan tím-
ann sá hann kringluleitt and-
lit hennar brosa við sér í ljós
inu, og svo strax á eftir að
athuga hann með rannsak-
andi augnaráði, eins og um
kvöldið í „Elginum“ við höfn-
ina.
Berta snaraðist skyndilega
inn úr dyrunum aftur, klukk-
an hálf tíu. Bárður vildi taka
einhvers staðar til hendi og
fór að bera leirtauið fram í
eldhús, og ætlaði að íara að
þvo upp.
Húsið stóð með þaki, timb-
ur fyrir dyrum og gluggum
Innan mánaðar gæti hann
byrjað á innréttingunni. Hann
hafði nokkuð nákvæmar áætl
anir yfir hurðir, glugga, gler
rörlagningar, smíðavinnu,
dúka, málningu og veggfóðr-
un. Tvö þúsund kr. myndu
nægja honum. Hann ætlaði
að biðja um einar tvö þúsund
krónur. Það sem hann ynni
sér inn, ætlaði hann að verja
til kaupa og afborgana á hús
gögnum. Húsgögnin úr þak
herberginu ætlaði hann að
Gamli maðurinn, sem hafði nota í vinnustofu sína. Þar
unnið með Bárði að húsinu | ætlaði hann að sitja er Mar
um tíma, hann Norman, rétti grét Just hringsólaði í stof
sig upp í hægindastólnum og ] unni og eldhúsinu og raulaði
horfði velþóknunaraugum á eitthvað utan í lagstúf.
flöskuna. Á hnepslunni á bláa1 Þegar Bárður fór í gegnum
slitna jakkanum hans, stóð reikningshald sitt á skrifstof
nafn og heimilisfang klæð- unni hjá Kleven, átti hann
skera í Fíladelfíu. Bárður einungis 100 krónur í vasan-
hafðji íséð þetta merki tíu um. Hjá honum lá seinasta
sinnum áöur, þegar hann var bréf Margrétar Just. Bárður
þrettán ára. Norman hafði Strand megnaði ekki að sitja
eitt sinn farið úr jakkanum, lengur á skrifstofu Klevens.
á sunnudegi, og sýnt honum Mótorvélin, sem hann var
það. jbyrjaður að teikna af mikl-
Bárður fór upp stigann. um áhuga, átti nú ekki leng-
Hann las oftsinnis sömu lín- ur hug hans. Hann hafði eng
VERZLUNIN
St.
rciumneó
una í bréfinu. „Mér þykir
vænt um þig, Bárður“. Á
augabragði var sársaukinn
liðinn hjá. Hún hafði ekkert
rangt gert; hafði bara farið
til systur sinnar, sem þurfti
hjálpar hennar við. Og allt
var ágætt. Hann gekk niöur
og drakk toddy með hinu fólk
inu. En hvað gekk að Bertu?
Hún mælti varla orð, og þeg-
ar faðir hans brosti til henn-
ar yfir glasið, og dró annað
augað í pung, horfði hún á
hann byrstum augum.
ann áhuga fyrir vélaverk-
stæðinu.
Húsið, sem stóð með timbur
neglt fyrir gluggana, átti
heldur ekki hug hans. Hann
hafði einungis áhuga fyrir að
komast burt. Hann hafði enga
eirð lengur.
Klukkan var eitt og starfs-
fólkið gekk út af verkstæð-
inu. Kleven kom inn í skrif-
stofuna og Bárður tjáði hon-
um stuttlega og stamandi, að
hann yrði að hætta samstund
is. Kleven, sem var enginn
einfeldningur, hafði skilið að
Nesvegi 33 — Sími 19832
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
imiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Verkfræðingar |
| Óskað er eftir verkfræðingum með sérþekkingu |
| á eítirtöldum greinum: I
| mælingatækni, E
| umferðartækni, E
| geoteknik. =
| Nánari upplýsingar í skrifstofu minni.
| Reykjavík, 31. október 1957.
| Bæjarverkfræðingurinn í Reykjavík =
jMuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiHÍ
diiiiiiiiiiiiiiiiífiÍiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim
Tilboð óskast |
| í Chrysler Imperial smíðaár 1957. Bifreiðin verður til I
| sýnis að Skúlatúni 4 kl. 10—12 f.h. mánudaginn 4. I
1 nóv. — Tilboð vei'ða opnuð í skrifstofunni kl. 2 e. h. I
| sama dag. — Nauðsynlegt er að taka fram símanúmer I
| í tilboði.
§ Sölunefnd varnarliðseigna h
fiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiil
iliiiijpiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimi^
I Tilkynning 1
| frá húsnæðismálasfjórn |
1 Vegna laga nr. 42 frá 1957 og nýsettrar reglugerðar |
1 um úthlutun íbúðalána á vegum Húsnæðismálastofnun- |
I ar ríkisins tilkynnist öllum þeim, sem sótt hafa um |
I íbúðalán og ekki hafa enn fengið neina lánsúthlutun, |
| að, þeir þurfa að endurnýja umsóknir sínar á nýjum |
§ eyðublöðum. Endurnýjunarfrestur er til 1. desember 1
| n. k. fyrir Reykjavík, Kópavog, Hafnarfjörð, Keflavík |
| og Akranes, en til 20. desember fyrir aðra staði á land- |
I inu.
| Áður send umbeðin fylgigögn þarf ekki að endurnýja. |
I Þeir, sem hafa ekki ennþá sótt um íbúðalán, þurfa |
| að skila umsóknum fyrir n. k. áramót, ef þeir eiga að |
I koma til greina við úthlutun lána á árinu 1958.
| Eyðublöð undir umsóknir fást hjá öllum oddvitum g
I og bæjarstjórum, í Reykjavík hjá veðdeil^ Landsbanka E
| íslands og í skrifstofu Húsnæðismálastofnunar ríkisins, |
I Laugavegi 24. i
| Þeir, sem fengið hafa byrjunarlán, en hafa ekki enn f
| þá sótt um viðbótarlán, þurfa að sækja um þau á þar |
1 til gerðum eyðublöðum, ef þeir telja sér nauðsynlegt |
| að fá hærra lán vegna íbúðar sinnar. Umsóknarfrestur =
I um slík lán er hinn sami og áður greinir.
I Þeir, sem hafa keypt eða ætla að kaupa íbúðir fok- |
| hcldar, eða lengra á veg komnar, þurfa ekki að útfylla 1
f§ kostnaðaráætlun, heldur aðeins tilgreina kaupverð =
| íbúðarinnar og hversu mikið fé muni þurfa til að full- |
I gera hana. Sama máli gegnir um þá, sem þegar hafa gert |
| hús sín fokheld eða meira. Þá skal aðeins tilgreina |
| heildarverð þess, sem búið er og hversu mikið fé muni |
I þurfa til að fullgera íbúðina. 1
I Reykjavík, 29. okt. 1957.
HÚSNÆÐISMÁLASTJÓRN.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllH
RAFMYNDIR hf. Lindarg. 9A Sími 10295
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilillllIUI