Tíminn - 06.11.1957, Blaðsíða 9

TÍMINN, miðvikudaginn 6. nóvember 1957.
9
ókem
Vinóœlar
SELDAí? FYRIR ALLT AÐ HÁLFVIRÐI!
Nú er íækifærið að eignast góðar bækur að grípa til
í skammdeginu.
Denver og Helga
eftir A. W. Marchmont,
spennandi níhilistasaga, kost-
aði kr. 40.00. Nú kr. 20.00.
Klefi 2455 í dauðadeild,
eftir hinn margumtalaða Car-
yl Chessmann. Kostaði kr.
60.00. Nú kr. 30.00.
Rauða akurliljan
eftir barónessu d’Orczy. Kost'
aði kr. 36.00. Nú kr. 20.00.
Dætur frumskógarins Ji
afar spennandi indíána- og J«
ástarsaga. Áður kr. 30. Nú kr. «J
20.00. ;«
I örlagafjötrum, «:
spennandi og vinsæl saga eftir Garvice. Áður 30 kr., nú 20 kr. J«
ArabahöfSinginn. Ij
Ágæt ástarsaga eftir E. M. Kull. Kostaði áðiu' kr. 30.00. Nú kr.
18.00. í fallegu bandi aðeins kr. 25.00.
Synir Arabahöfðingjans, J«
TERMEZZO
; :
SAGA EFTÍR ARTHUR OMRE
síðan í sporvagninum. — Þegar þau eignast sitt barnið
lét hann sóla skóna, og fór
Hundrað og fimmtíu kr. var
ekki of mikið. Hann var í
elztu, bláu fötunum við vinn-
una hjá Torpe, en var annars
miög skeytingarlaus um fatn
að sinn. Það hentaði Bárði vel,
að Torpe var í flos-jakka í
skrifstofunni.
Bárður bunni vel við nýju
hvort, þá gengur það ágæt-
neyð. Við erum þó ekki, þrátt
fyrir allt neinar kanínur. Þú
átt eftir að ganga í gegnum
mikið.
Forstjórinn, verksmiðjueig-
andinn sat stöðugt í skrifstofu
sinni og reykti pípu án afláts.
Torpe kallaði hann ríka mann
inn, hinn velmegandi, ríka
vinnuna, og honum gatzt vel jmann, og stóreignamanmnn.
að Torpe og verksmiðj ueigend En eiginlega voru þeir eins
anum. Bárður komst alltaf vel (góðir vinir og hugsast getur.
út úr vinnu sinni. Hendur i Iíeyrið þér nú mikilsmeg-
hans og höfuð voru semjandi maður, mælti Torpe við;
verksmið j ust jórann.
Bárður teiknaði mynd af
Torpe með trosnaðan jakka og j
langt nef, og festi hana yfir
teikniborðin með teiknilúsum.
Þá sló Torpe á lærið og skelli-
jhló. Hamingjan hjálpi mér, þú
hann.
heitir
ákvörðuð til vinnunnar.
Allt var gott og engu var að
kvíða meðan maður var sokk-
inn niður í vinnuna. Hann var
einn eþirra, sem gat gleymt
sér við vinnuna. Verkefnin,
sem honum voru fengin í
hendur voru honum auðveld.lert listamaður mælti
Væri hann í vafa um eitthvað) Vissi ég ekki? En þú
spurði hann Torpe, sem hann
var ekki feiminn við að spyrj a.
Á morgnanna sagði Torpe:
Unglingarnir „sniglast" inn á
skrifstofuna. Þegar Bárður
fór síðari hluta dags var sama
viðkvæðið:
„sniglast“ út
líka merkilegu nafni, Bárður.
Hefur nokkur heyrt annað
eins. Ég hefi skrifað þaö í bók
mína.
Torpe skrifaði merkileg
nöfn í bók. Nöfnin stóðu að
Uhglingarnir j hans áliti í sambandi við at
í frjálsræðið. I vinnu og örlög viðkomandi
Torpe notaði ýmsar líkingar, manns. Auk þess hataði hann
mn hitt og þetta.
Hann ketti og var smeykur við þá.
hafði verið trúlofaður í mörg i Það á að útrýma köttum
ár, stúlku, sem rak arðsama mælti hann alvarlegur. Hann
sælgætisverzlun. — Hann borð var líka liræddur við smá-
aði hjá henni og kom ávallt skeinur og skurði á fingrum
með stóra öskju fulla af ágætu og hann óttaðist mjög smit-
smurðu brauöi. Á hverjum andi sjúkdóma. Á glerplöt-
degi útbýtti hann dásamleg- unni ofan við þvottaborðið
um steikarsneiðum til Bárðar stóðu krukkur með joði í og
og mælti: Þessum sneiðum ýmis önnur sótthreinsandi
stel ég. '■ efni.
Það er nú kominn tími til
að ég fremji einhverja vit-
leysu. Bárður lærði mikið af
lionum. Hann var bæði vin-
gjai’nlegur og duglegur. Trope
hafði verið að námi utanlands
og hafði ferðast viða. Þeir á
verkstæðinu sögðu hann vel
efnaðan, að hann væri að-
sjáll og ákaflega forvitinn. En
virðingu sinni hélt hann allt-
af. Hann tók allar ákvarðanir
og sá allt.
Nú, þetta gengur vel. Þú ert
ekki heimskur Báröur Strand.
Ég sá það nú reyndar strax.
Þú ert náttúrulega trúlofaður,
Bárður hélt nú það. Vissi ég
ekki, vissi ég þaö ekki? Torpe
lyfti hendinni, lagði hana yfir
augun, en bandaði með hinni
hendinni og hrópaði:
— Ég segi. Giftu þig aldrei,
aldrei. Ja, ef hún á milljón og
þú færð helminginn, og þú
getur búið í öðrum enda húss-
ins. Ég skal segja þér eitt,
sem þú veizt ekki. Þriðjungur
þeirra, sem ganga í hjónaband
ætti máske að gera þaö. Hinir
tveir þriðju hlutarnir ættu aö
láta það ógert. Svo skal ham-
ingjan hjálpa mér, vissa teg-
und af þrælslund þarf til að
ganga meö hlekk um hálsinn
allt lífið, það er alls ónauðsyn
legt, bara ímynduð nauðsyn
herra minn, mesta óhamingju
stofnun þjóðfélagsins. Taktu
eftir orðum mínum. Hjóna-
bandið eru leifar frá þeim
tímum. er maður fékk sér
ódýrt vinnuafl. Og króarnir!
— Hefirðu verið hjá lækn j
inum, mælti hann alvarlegur
tók um hökuna og starði á út
brotin á andliti Bárðar. Á-
reiöanlega. — Nú, já. Ég hafði
þetta sjálfur á þessum aldri
ofurlítið fyrr. Ákaflega leiðin
leg ákoma. Maður skyldi
ætla, að fjandinn sjálfur
stjórnaði okkur mönnunum,
eins og viö þjáumst í það ó-
endanlega. En ef við höfum
kraft til að komast í gegn um
það, þá, — þá höfum við unn
ið spilið, herra minn. Það er
aö segja ef maður er ekki
genginn af göflunum áður en
svo langt er komið. Þó, þegar
um svona æskumannsútbrot
er að ræða, þá er kynþrosk
inn sem verkar, það er gamla
| sagan um kynin og ekkert
annað. En segðu mér eitt, og
misskildu mig ekki. — Þetta
læknast oft með samneyti við
j stúlkur? Þú hefir það líklega.
■ Annars varðar mig ekki um
það. En útbrotið þarna. Það
er ekki til að spauga með. Þú
t ferð víst í rúmið hjá einhverri
stúlku, undir eins?
Bárður hristi höfuðið og
hló.
— Hvað á þínum aldri? Á
okkar tímum? Nei, ég gleymi
mér nú. Unglingsútbrot er
þetta. Það sé ég glöggt. Það
hverfur. En . . .
— Jæja, mig varðar ekki
um það.
Eftir þetta samtal, sem
gekk ótrúlega hratt, því að
hann lét dæluna ganga, snar-
aðist út í stofuna, kom að
vörmu spori aftur og vann þá
allan daginn án þess að mæla
orð frá vörum, nema það allra
nauðsynlegasta um vinnu-
teikninguna.
Já, Torpe var óneitanlega
mérkilegur náungi. Bárður
vandist brátt þessum útur-
dúrum hans, eins og þeir værú
ekki til.
Klukkan fjögur ók Bárður
með strætisvagninum inn í
borgina, gekk spölkorn að í-
búð Spindlers fór í betri föt
in og snæddi miðdegisverð í
litla herberginu yfir portinu.
Urn sexleytið beið hann utan
við smávöruverzlunina og
fylgdi Margréti spottakorn.
Hann var ákveðinn í því að
sýna sig aldrei oftar hjá Hen
riihsen og skildi því við Mar
i gréti við útidyrnar. Tvö kvöld
, fóru þau í ódýrt bíó og á
j sunnudaga upp í klettana. En
Jafnvel ódýrt bíó var of dýrt
fyrir Bárð. Þau gengu um göt
urnar og skoðuðu i búða-
glugga. Margrét hugsaði um
, vorbúning, og braut sífellt heil
^ ann um, hvernig lágu launin
hennar ættu að nægja til að
, kaupa fyrir kápu, kjól og
1 fleira sem ung stúlka þurfti
nauðsynlega að kaupa að vor
inu. Bárður ympraði með var
úð á því, að hún gæti vel beð
ið þar til í haust. Hún var
reyndar í mjög laglegum og
ósnjáðum fötum. Að haustinu
yrði einhver ráð. Hann var
með ýmsar fyrirætlanir. Mar
gréti skyldi ekki þurfa að
jvanta neitt.
En Margrét Just var mjög
ung og lagleg og vorið sem
fyrir dyrum stóð. Bárður gat
samt ekki máð út úr huga
sér, að Margrét Just varð aö
fá nýjan klæðnað.
Hráslagalegur og stormasam
ur marzmánuður var liðinn.
Margrét fékk varla frí einu
sinni í viku frá barnagæzlu
sinni. Bárður leitaðizt eftir
aukavinnu þessi kvöldin, sem
hann ráfaði einmana til og
frá um göturnar, urðu alltaf
leiðinlegri og hann þarfnaðist
peninga. Hann lagði inn um
sókn og fékk svar. Um kvöldið
mætti hann á fyrstu hæð í
laglegri byggingu í bænum,
stuttan spöl frá Henrilhsen
hjónunum. Snotur stúlka opn
aði og bauð honum inn í for
sal. Lagleg dökkhærð kona leit
upp frá spilunum, hneigöi sig
vingjarnlega og mælti glað-
lega:
— Eruð þér kennarinn, þér
eruð unglingur? Var það ekki
Strand? Maðurinn kemur
strax. Gjörið svo vel að fá yð
ur sæti. — Ég held þessi
gangi. Ég hefi veðjað
við manninn minn. Það er
freistandi að reyna, finnst yð
ur ekki?
Maður hennar, roskinn
kaupsýslumaður, hár og digur
birtist í dyrunum og rétti hend
ina. ið skulum setjast hérna
inni Strand, mælti hann. Er
uð þér góður í stærðfræði?
Það var mín versta náms
grein í skólanum, en þó varð
áframhald af Arabahöfðingjanum, áður kr. 25.00. Nú kr. 18.00.
í fallegu bandi aðeins kr. 25.00.
Svarta leðurblakan,
spennandi lögreglusaga, kostar aðeins kr. 7.00
Bækurnar sendast gegn eftirkröfu og burðargjaldsfrítt, ef
pantað er fyrir 150 kr.
í Reykjavík fásí bækurnar í Bókhlöðunni, Laugaveg- 47.
SÖGUSAFNIÐ
Pósthólf 1221 — Sími 10080 — Reykjavík
v.1
'.V.

387.000 slykki 100%
vainsþétira Roamer úra
hafa verið seld á árinu 1956
Roamer, úrið sem þér berið við öll tæki-
færi er eitt af hinni vandvirku fram-
leiðslu Svisslands og selt af öllum helztu
úrsmiðum heims. Milljónir manna af
öllum þjóðum bera aðeins Roamer-úr, af
því að þeir vita að vandvirkni, fegurð
og verðmæti sameina þau.
100% vatnsþótt. — Höggþétt.
Fást hjá flestum úrsmiðum.
W¥¥¥¥¥^(R#[R#W#lP#