Tíminn - 04.12.1957, Blaðsíða 8

8
TÍMINN, miðvikudagiim 4. desember 195f*
StórorS athugasemd írá
Birtingsritstjóra
Herra ritstjóri.
Áðan var mér sýnd lítil grein,
sem birtist í blaði yðar 30.11., und
irrituð „Don“. Á Spáni er það orð
liaft á undan nöfnum heiðarlegra
manna og þýðir herra. í þessari
grein eru útgefendur tímaritsins
Birtings kallaðir af kurteislegri
hugkvæmni ,,afturbatakommar“
og segir af furðulegu athæfi þeirra
í sambandi við undirskriftasöfnun
vegna áskorunar til þings og stjórn
ar um að erlendur her verði lát-
inn víkja héðan. Þeir gangi milli
fikálda og rithöfunda með ferleg-
um ógnunum til að þrúga ístöðu-
litlum að undirrita skjalið og hafi
hótað einhverjum skáldum og rit-
höfundum er tregir væru að þeir
verði „þagðir í hel“.
Þar sem ég er einn af ritstjórum
Birtings þykist ég ekki þverbrjóta
háttvísi með því að krefjast að
þessum dál'ki fylgi frekari greinar
gerð eða blaðið biðji afsökunar á
þeim mistökum að birta slíkar lyg
ar án upplýsinga um höfund
þeirra.
Eins og aðrir rithöfundar hef
ég átt kost á því að teikna nafn
mitt undir áskorun til Alþingis
og ríkisstjórnar að fylgt verði eftir
samþykkt um brottvikningu hins
erlenda hers, sem ég vissi ebki bet
ur en Framsóknarflokkurinn hefði
staðið að með öðrum stjórnarflokk
um. Því furðulegra er að sjá fyrr-
nefnda níðgrein í Tímanum, und-
ir sérlegri vernd ritstjórnarinnar,
þannig verður að líta á nafnlausar
greinar.
Næst þegar leyniskyttunni
„Don“ svellur móður ætti hann
að auka broddi yfir spánska herra
titilinn miðj^n og fá sér i-skeyti
í endann. Þannig fengist hæfilegt
heiti því eðli sem birtist í svona
ritmennsku.
1. des. 1957
Thor Vilhjálmsson.
VV.W.VAVV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.W.VV.V.V.’.V.V.V.V
í í
Ollum þeim, sem heiðruðu mig á 90 ára afmæli T;
mínu 25. nóv. með heimsóknum, skeytum og gjöfum, í
þakka ég hjartanlega. £
.* ,
■í Olafur H. Jónsson ••
VAV.V,

!■■■■■
,■■_■■!
ÍV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.
'
m
Höfundur hinna vinsælu bóka
„TíSindalaust á vesturvíg-
stöðvunum", „Sigurboginn" og
„Vinirnir" hefir á ný skrifað
mikla skáldsögu.
Remarque er ekki lengur eins beizkur og fyrr. Hann lætur
frásagnargleðina ráða, minnist kátbroslegra atburða fyrri
daga, leiðir vini sína fram, bregður upp skyndimyndum og
lætur fyndnina óspart fjúka.
FALLANDI GENGI er stórkostleg skáldsaga — fyndin og
fögur — gegnsýrð því lífsviðhorfi, sem bjargar manninum,
þótt heimurinn hrynji, — ■ ástarsaga um manneskjurnar,
sem lifa, þótt markið falli.
„Þetta er skemmtilegasta og bezta bókin mín",
segir höfundurinn um bókina.
BOKAUTGAFAN
SröðuT^
W.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.’.V.V
ViStal vi<S frú Ermoshinu
(Framhald af 4. síðu).
vinir heimsækja hverjir aðra í frí
stundunum og skemmta sér við
hljómlist og samræður, konurnar
ræða sín sameiginlegu vandamál
meðan karlmennirnir spila skák o.
s. frv. Einkum eftir stríðið, er
heimilið miðstöð lífsins. Hjón fara
saman í leikhús eða á aðrar
skemmtanir, taka kannske stálpuð
þörn með, hafi þau staðið sig vel
í skólum eða á annan hátt unnið
til viðurkenningar, annars er það
svo þar sem annars staðar að hver
aldursflokkur vill helzt halda hóp-
inn. En foreldrar leggja mikla á-
herzlu á að börnin geti rætt við
þau vandamál sín, enda mun það
ætíð reynast farsælast. Þó að heim
ilisagi sé mikill, byggist hann ekki
á harðýðgi, heldur virðingu og vin
semd. Foreldrar og skólar hafa æ-
tíð náið samstarf og ræða allt, sem
börnunum má verða til heilla.
Hverjir eru helztu tyllidagar
ykkar?
Við notum flest tækifæri til að
gera okkur dagamun. Það er hald-
ið upp á afmæli, nýjársdag, þjóð-
hátíðardaginn, að ógleymdum 8.
marz, sem er kvennadagurinn.
Dagnan næstu á undan eru allar
búðir fullar af karlmönnum, sem
eru að kaupa gjafir handa konun-
um. Skólabörn gefa kennslukonum
sínum gjafir, næðurnar eiga frí og
eiginmennirnir reyna að elda mat-
inn. Já, rússnesku konurnar elska
vinnuna, en njóta líka þess að
skemmta sér. Þær eru lífsglaðar,
elska allt, sem fagurt er, bæði fal-
leg föt og annað.
Eru hjónaskilnaðir tíðir?
Nei, og menn, sem yfirgefa fjöl
skyldu sína fá allra fyrirlitningu.
Þeir eru skyldir til að gefa með
börnum sínum til 18 ára aldurs.
Og þó að börn séu af eðlilegum
ástæðum að jafnaði nátengdari
móður sinni, er það venjan, að
bæði foreldranna annast þau sam-
eiginlega.
Frá Krímskaga til íslands.
Viljið þér nú ekki segja mér eitt
hvað af yðar eigin högum? Hvar
eruð þér fædd?
Suður á Krímskaga. Foreldrar
mínir voru bæði læknar og dó fað
ir minn í fyrra, en móðir mín býr
nú í Moskvu. Er hún nýega hætt
læknisstörfum. Fyrir mig er það
ómetanlegur styrkur, að vita, að
börn mín tvö, sem þar eru við
nám, njóta ráða hennar og ástúð-
ar. Eg lauk háskólaprófi í dýra-
fræði eftir fimm ára nám, í sama
háskóla og Lenin hlaut í menntun
sína. Sá skóli er í Kazan. Þar
kynntist ég manninum mínum, er
kenndi þar hagfræði og þar fædd
ist sonur okkar, nokkru áður en
ég lauk námi. Síðar fórum við til
Moskvu og þar vann ég sem að-
staðarmaður á rannsóknarstofu. Á
styrjaldarárunum fluttum við aft-
ur til Kazan og þar fæddist dóttir
okkar árið 1941. Eg reyni ekki að
lýsa þeim örðugleikum, sem við
áttum þá við að stríða.
Árið 1945 fórum við svo til
Nýja-Sjálands og vorum þar starf
andi í utanríkisþjónustunni til
1949, er við fórum til Svíþjóðar,
en þaðan komum við til íslands.
Þegar við fórum til Svíþjóðar voru
bömin komin á skólaskyldualdur,
svo við urðum að skilja þau eftir
á heimavistarskólum í Moskva.
Þar líkur dóttir okkar mennta-
skólanámi í vor, en sonur okkar
er við verkfræðinám.
Hvernig kunnið þér við yður á
íslandi?
Eg hafði lesið um það margar
bækur áður en ég kom, en þó
finnst mér það fegurra en ég hafði
búizt við. Hin stórfenglega nátt-
úra, ekki sízt fossarnir, hafá haft
afar mikil áhrif á mig. Eg elska
hinar björtu sumarnætur og norð
urljósin heilla mig.
Þegar við komum hingað fyrst
settist ég niður klukkan þrjú um
nóttina til að skrifa börnunum og
segja þeim, að þá væri bjart sem
um hádag.
Blómin og börnin.
Þá kann ég því mjög vel, hve
hér eru margar bókabúðir og mér
þykir alltaf gaman að sjá hve
maxgir unglingar sækja þær og
blaða í bókum af áhuga — og hve
mikiö þeir kaupa af bókum.
Mesta prýði Reykjavíkur finnst
mér vera blómin og börnin, þessi
fallegu börn, sem alltaf minna á
blóm. íslenzku konurnar finnst
mér vera mjög myndarlegar hús-
freyjur" og gestrisni þeirra kann
ég vel að meta. Eg vildi óska að
fleiri íslenzkar konur færu í heim
sókn til Rússlands og fleiri rússn-
eskar konur kæmu til íslands.
Með persónulegum kynnum myndi
þær brátt finna, hve margt er
þeim sameiginlegt.
Biiiijið blað yðar fyrir kærar
kveðjur mínar og beztu óskir til
allra íslenzkra kvenna, segir frú
Ermoshina, er ég rís á fælur og
þakka fyrir hinar elskulegu viðtök-
ur.
Sigríður Thorlacius.
fæu!iiiiMiii![iiiiim!ii!ii)iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiimuiiii!iiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiimimmiimw«Æ«ð
Jörð ti! sölu
1 Jörðin Dalshús í ÖnundarfirSi er til sölu nú þegar. =
Laus til ábúðar í næstu fardögum. §
Upplýsingar gefur séra Jón Ólafsson, Holti.
= =
= =
= =
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiimiiimiiimmmmmiimimmiiiiimimi
WWAV.W.V.V.V.V.V.W.VW.V.VAV.V.V.V.VAVA
Brekkukotsannáll \
Sjálfkjörin jólabók 1957
Um Brekkukotsannál segir Kristján I;
:■
Aibertsson nýlega í Morgunblaðinu: »;
_■
Brekkukotsannáll er stórkost-
leg saga. Laxness hefir ekkert
skrifað af meiri list.
En sögur úr mjög fámenn-
um þjóðfélögum verða stund-
um viðkvæmt mál, og erfitt
um þær að tala. Ekki verður
gerlegt að skrifa til neinnar
hlitar um þessa sögu Laxness
fyrr en seint og síðar meir,
þegar farið verður að skyggn-
ast dýpra inn í samband verka
hans við virkileika íslenzks
lífs á fyrrihluta þessarar
aldar.
Mestur hluti sögunnar er
langskemmtilegasta gaman-
saga, sem skrifuð hefir verið
á íslenzku, en smám saman
vex þungur undirstraumur
meinlegra örlaga — og lokin
eru sorgarsaga, ein hin mesta
í okkar bókmenntum, eftir
Grettlu. Og þessi sundurleita
lífsmynd, með skopi sínu og
hörmum, er órofin, samfelld
heild, þar sem hvað styður
annað til sterkra áhrifa.
Eg kann fáar skáldsögur að
nefna, þar sem maður kemst
í önnur eins ósköp af hvers
konar fínum húmor — skringi-
leik í máli, spaugilegri frá-
sögn, furðulegum mannlýsing-
um. Ég las söguna í rúminu
eftir að ég var háttaður, og
nótt eftir nótt kom mér ekki
dúr á auga fyrr en undir
morgun. Ifvenær sem mér var
að renna í brjóst rifjaðist upp
eitthvað úr sögunni, og sótti
að mér hlátur svo ég glað-
vaknaði; og enginn leið að
verða syfjaður aftur, ekki
fyrsta kastið. Og aftan á bók-
inni er stríðnisleg mynd af
Laxness sjálfum, þar sem
hann hlær að lesanda sínum
fyrir að geta ekki sofnað.
Þetta var sumsé alls ekki
meiningin, segir skáldið, og
veltist um í hlátri.
Burtséð frá allri pólitík hef-
ir Laxness alltaf verið ertinn,
og á stundum býsna illskæld-
inn, en eftir Gerplu er eins
og honum þyki, í bili, nóg af
svo góðu komið, og hann sé
allur af vilja gerður til að
taka upp. léttara gaman. Enda
kom sú saga, þótt skrifuð væri
af magnaðri snilld, óþyrmi-
lega við tilíinningar íslend-
inga, og þá víst ekki síður
Norðmanna,sem gert hafa Ólaf
helga að sínum verndardýr-
ling. Og viðstaddur var ég
þegar Jón Leiís bar það upp
á Laxness, að hafa skrifað
þessa sögu til að stríða sér
fyrir allar betjuhljómkviðurn-
ar. (Munaði minnstu að slægi
í hart. En Laxness sýndi við
það tækifæri mikla diplómat-
iska lægni, og bauð til veizlu
í Gljúfrasteini. Settust bæði
Leifs og Laxness við hljóðfær-
ið og spiluðu Bach, og skildu
sáttir að kalla. En margir
mjög margir, eiga enu eftir
að fyrirgefa Gerplu).
Hláturinn sem undir niðri
ískrar, í þessari nýju sög'u, er
jafnglaðklakkalegur og ævin-
lega áður — en hvergi mein-
fýsinn, varazt að meiða til-
finningar lesandans. Enginn
ruddaskapur, engin klúryrði
— engar kommúnistístoar rok-
ur, né önnur ósiðsemi.
/ Hér talar sá maður sem þér getið treyst fullkomlega. ;l
I; Brekkukotsannál! jóiabókin 1957, verð kr. 225,00 £
Stærsta skáldverk Nóbelsverðlaunaskáldsins, Heimsljós, ;•
:• í tveim bindum í skinni kr. 320,00
Afgreiðum gegn póstkröfu um allt land,
án aukakostnaðar fyrir viðtakanda.
Unuhús
HELGAFELL, VEGHÚSASTÍG
í
5
.’.W.VfV.V.V.V.V.V.VV.V.V.’.V.’.W.V.V.V.W.W.V.v
iuiiiisaaR£<ainuiiBBBiiBaiiuimaniik!uimmiiiuiiiiuiiiiiiiiiiiiijiniiiiHiiiiU2iiiiiiiniiiiiiiiiiinma

eS&
, J ’i.U n jSi
Cf - /?Ml e\ cnfyT''
«aaaniBiai9faminuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiimiuimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiniaMi