Tíminn - 17.01.1958, Blaðsíða 9

T f MIN N, föstudaginn 17. janúar 1958,
.... MM
9
éddith djnnerátcid:
S,

Smárinn ilrnaði — já, ef
ég hefði aðeins átt harn, mitt
eigið barn. Caro sagði að það
væri yndislegt að eiga harn,
kvaðst Vera hreykin af því.
Og svo sofnaði ég. Vakn-
aði síðaá klukkan hálffimm
og fannst helzt sem mýflugna
ger væri í maga mér. Ég varð
að risa á fætur og ganga út,
hvernig sem það tsékist án
þiess að vekja alla í húsinu.
Ég smeygði mér í kyrtil og
ilskó og fetaði fram ákaflega
hægt og varlega svo að ékki
brakaði í einu einasta borði.
Ég heyrði ekki betur en vekj
araklukkan suðaði lágt undir
kodda Linnu. Kannske ég ræk
ist nú beint í flasiö á Hinrik.
Úr stigagfugganum sást inn
um svelfnherbergíiisgluggann,
því að stíginn lá í útskoti á
húsinu. Úti var orðið ljóst af
degi. En hvernig stóð á þessu?
Höfðu þau ekki sinnt um að
draga vindutjöldin fyrir
gluggann? Ég hugieiddi þetta
©n ekki vegna þess að ég
hefði svo gaman af að njósna
um einfcalíf fólks. En þarna
iá Hinrik enn steinsofandi,
það var nú gott og blessað.
Nei — ég varð að gá betur að
þessu — hann svaf víst ekki. i
Hann var svo undarfegur, lá ;
á olnbogann og starði á eitt- 1
hvað? Hvað var það? Jú, það
var á Ingiriði i rúminu við
hlið sér. Þarna lá hann og
horfði á konu sína um miðja
nótt eins og hann hefði aldr
ei séð hana fyrr.
En ég varð að halda áfram,
hafði efcki tima tiL að hugsa
um gestgjafa m,ína þessa
stundina. Ég stjáklaði út eld
hússtiginn og rak þar mjóa
legginn í gamla olluvét, sem
fieygt hafði verið í grasið. Ég
sagði víst eitt'hvað ljótt, því
að mig sárkenndi til.
Þegar ég hafði lokið erind
inu, var mér horfin öll löng
un til að fara inn í húsið aft
ur. Það var bezt að fagna deg
inum hér úti. Ég reikaði um-
.hverfis húsið og upp á hæð-
ina og horfði í kring um mig.
Sólin var ekki komin upp
enn, en himinn roðnaði mjög
í norðaustri. Skuggar
trjánna lögðust langir og mjó
ir yfir grasið, sem var gull-
grænt í morgunbj araanum.
Á þvottiasnúrunni héngu sund
föt, tvenn stór og tvenn lítil.
. Hurðin að köldu geymsl-
unni, sem upphaflega hafði
verið ka rtöf 1 ugeymisia, var í
híáifa gátt. Lirnia hafði þá
gieymt að loka henni, er hún
sótti flöskuna þangað kvöld
ið -áður. Ég gægðist inn. Þar
gafst á að l'íta. Feitar fiski-
flugur voru þar í hópum. Þær
virtu ekki svinafleskiö við-
li'ts en þyrptust að skál með
kjötdeigi og reyndu að kom-
ast inn í ostakúpuna. Ég hóf
hríð að flugunum og reyndi
áð reka þær fiest'ar út og lok
aði síðan geymslunni.
Skammt frá dyrunum lá rauð
ur gúmfcnöttur í döggvotu
grasinu.
Bröndó'tti kötturinn, sem
J'ansons-fólkið hafði lánað
Klas yfir sumarið, kom neðan
frá bryggjunni. Klas hafði
sagt mér,. að kisa hefði eign-
azt kettiinga nýlega og faliö
þá undir fjalagólfi bátaskýl-
uócinnci
Framhaidssaga
isins til þess að hafa frið með
þá. Nú var kisa liklega að bú
ast á fugiaveiðar í morguns
árið. Við mættumst, ég reyndi
að laða hana til mín. En reiði
legt urr í seppa inni í hunda
skýlinu skaut henni sfcel'k í
bringu, svo að hún sfcauzt út
í grasið og faldi sig.
Enn var hljótt heima í hús
inu. Ekkert hljóð barst út um
gjluggania, siem flestiir vefru
opnir. Ég gekfc niður að bryggj
unni og stanzaði í öðru hverju
spori. Ég var að bíða eftir
sólaruppkomunni, vildi ekfci
missa af henni, úr því að ég
var komin á fætur. Véiibátur
inn hans Hinriks vaggaði sér
mjúklega á smáöldum og
kippti gáskafullur í kolluband
ið. Það skrjáfaði viðkunnan-
lega í rauðbrúnu netinu, sem
fiaksaði í golunni á uglu sinni
á naustþilinu. Ég setti'st á
gamalt bátskrifli, sem lá á
hvolfi vxs' naustið, drö kalda
fætur mína inn undir kyrtil
inn og horfði í morgunroö-
ann.
3.
Þá heyrði ég það. Fyrst
i stað áttaði ég mig ekki á
því, að þetta væri manneskja
að hrópa. Þetta llfctist ein-
hverju, sem ég hafði heyrt
áður. Óljósar hugsanir utn
eitthvert dýr, flugu í husann.
Kannske var þetta refur eða
greifingi. Ég var lítill dýra-
fræðingur.
Ég reis á fætur og fætur
minar skulfu. Hvaða vein
var þetta? Og nú kom það
aftur.
— Ó — ó — ó — hjáfp
- guð minn góður.
Ég trúði varla mínum eigin
' eyrum. KaJllið kom heiman
jfrá húsinu. Hvað var þetta?
! Það var kona, sem hrópiaði í
neyð.
I Ég hljóp af stað, og mér
fannst, að ég hefði aldrei
hlaupið eins hratt á ævi
minni, og þó kO'mst ég ekki
, úr sporunum.
1 — Hjálp — hjálp, húsið
brennur — eldur, eldur.
.Og nú bættust aðrar radd
ir 1 kórinn, hvellar, æ|3ta.r
barnaraddir, hundsgelt, skip
andi karliíuannsrödd, sem þó
skailf lítið ed'tt. Golan var á
móti mér.
— Út með ykkur öll þegar
í stað — stökkvið, segi ég,
stökkvið. Niður á gólfið, nið
ur á gólfið, veltu þér veltu
þér.
Og yfir þetta allt gnæfði
skræk konuröddin, sem ball-
aði í sífellu: — Hjálp, hjálp,
ég er aö deyja.
Nú var ég loks komin að
húsinu og stóð við svefnher
bergisgluggann. Síðan skeði
allt með svo miklurn hraða,
að ég áttaði mig ekki til fulls
á atburðarröðinni. Ég_ gat
ekki hugsað skipulega, fyrr
e,n því var lokið. Joel Jans-
son heyrði fyrsta kallið yfir
sundið og reri yfir í hendings
kasti. Hann fullyrðir, að hús
ið hafi brunnið til grunn.a á
hálfri klukkustund. Af því að
dæma, hve litið mér tókst að
gera, gæti ég vel trúað, að
það hefði brunnið á enn
skemmri tíma.
Þarna stóð allsnakinn, grát
andi drengur við húsgaflinn,
og þarna stökk annar stærri
í einhverjum flíkum niður úr
glugganum, og nú var Ingi-
ríður að klifa yfir gluggakarm
inn. Mér fannst hún vera
h'álftreg eða hikandi.
— Hugsaðu um sjálfan þig,
flýttu þér út, kallaði hún um
öxl sér inn í herbergið — Og
Bricken hvar er Bricken?
— Bricken, hrópaði Hinrik
inni í húsinu. — Komdu niður1
húsið er að brenna.
— Ég er hér úti, reyndi ég
að kalla, en mig brast rödd-
ina og emginn heyrði til min.
Ég náði taki á náttkjól Ingi-
ríðar og dró hana niður til
mín. Við féllum báðar við.
—- Komdu út Hinrik, Brick-
en er hér.
— Pabbi, pabbi.
j — Verið róleg, ég er að
koma. Það er engin hætta
með mig. Það logar ekfci mik-
ið hér inni. En stúlkan, hvar
er hún?
Skelifingarhljóðin, sem ég
hafði heyrt fyrst, voru þögn-
uð. Ég heyrði aðeins hund-
inn gelta ákaflega úti á svöl-
unum og logandi gluggatjöld
fiöksuðust ákaflega. Hundur-
inn stöfck á hurðina hvað eft-
ir annað og reyndi að kornast!
út. Ég sá það greinilega gegn-
um glerið. Drengirnir þrýstuj
sér fast að Ingiriði. i
— Borðsto'fan brennur, I
snökti Klas og benti á glugg-
ana, þar sem svartur og þykk
ur reykur hnyklaðist út. Það
brast og brakaði þar inni. Við
forðuðum okkur í skyndi frá
húsinu.
— Við verðum að sækja
vatn, hrópaði ég. — Komið
og sæikið vatn.
Þau komu á eftir mér. Uím
leið og ég liljóp af stað, sá
ég Hinri'k lyfta einhverju
þungu og afllausu slytti á öxl
sér.
—- Hún kom æðandi með
klæðin logandi, Bricken,
stundi Ingiríður, og tennurn
ar glömruðu í munni hennar.
— Stúlkan logaði öll, það var
hræðilegt að sjá það.
— Hún hélt á olíukönn- i
unni, mamma, dró hana á eft,
ir sér og það skvettist jafnt j
og þétt úr henni á gólfábreið
una, sem fór að loga þegar
á eftir.
Klas grét.
— Aumingja Linna, hárið
og eins blússan hennar.
— Hún kveikti upp með
olíu einu sinni enn, hrópaði j
Hákon.
Ingiríður nam staðar og
horfði á hengilrifinn nátt-
kjólinn. — Ósköp er að sjá
þetta, við erum klæðlaus. Föt
in okkar brenna öll inni. Kom
ið drengir.
Ég var svo ráðvillt, að ég
hafði ekki sinnu á að reyna
að hefta för þeirra, enda var
mér ekki fullkomlega ljóst,
hvert hún hyggðist fara. Ég
hljóp aðeins beint að brunn-
inúm, því að mér fannst of
langt niður að sjónum.
Ég fann enga skjólu, og
ekkert annað ílát, sem hægt
væri að bera vatn í. Hjartað
hamaðist í brjósti mér, og
suða var fyrir eyrum, en ég
hélt áfram.
Eidhúsið, já það var ekki
Veitið athjgli
Eigið þér eftirtaldar bækur. Þær eru seldar langt undir
hálfvirði, samanborið við bækur sem nú koma út, en
auk þess eru þetta síðustu eintökin og verða ekki
endurprentaðar. 20% afsl., ef pantað er fyrir 200 kr.
Árni eftir Bjömstjerne Björnson — kr. 20,00.
Ásdís í Vík, skáldsaga, heft 60,00.
Sagan af Sólrúnu, heft 45,00.
Barátla ástarinnar, heft 20,00 .
Bon Juan, ib. 18,00.
Emil og leynilögreglustrákarnir 16,00.
Hetjur á heljarslóð — ib. 30,00. heft 20,00.
Brennandi skip, Gunnar M. Magnúss — 12,50.
Dómsmorð, ib. 65,00.
Braumabókin, heft 22,50.
Eiiíf tryggð, heft 5,00.
Fugiinn fljúgandi, ljóð ib. 20,00.
Gambanteinar, þjóðsögur, heft 20,00.
Gamla konan á Jalna, heft 10,00.
Jalna, skáldsaga, heft 10,00.
Gömlu Iögin, Sveinb. Benteinsson, heft 25,00.
Fanney I, ib. 20,00.
Fanney II, ib. 20,00.
Heims um ból, saga Ijóðs Og lags. ib. 15,00.
Sagnakver (Símon Dalaskáld) h. 18,00, ib. 25,00
Selskinna, heft 12,50.
Undir skátafána, ib. 30,00.
Fornar smásögur, ib. 40,00.
Lislin að kyssa, heft 10 kr.
Þú hefur sigrað, Galilei, heft 30,00, ib. 45,00.
Ævintýri Lawrence í Arabíu, heft 22,00.
Sól er á rnorgun, úrvalsljóð frá 18. öld, alsk. 50,00
Litli Svarti Sambó, með litmyndum, 10 kr.
Sagnablöð hin nýju (örn á Steðja), héft 65,00.
Sveinn Elverson, Selma Lagerlöf, 26,00, skb. 40,00.
Leonardo da Vinci, ævisaga, heft 30,00.
Rembrandt, ævisaga, ib. 60,00.
Af mörgum þessara bóka em aðeins fáar óseldar. Gerið
x fyrir framan bækurnar, sem þér viljið eignast,
sendið pöntunina strax, og bækurnar verða afgreiddar
gegn kröfu í þeirri röð, sem pantanir berast meðan
upplag endist.
Undirrit......óskar að fá þær bækur, sem merkt er
við í auglýsingu þessari sendar gegn póstkröfu.
Nafn...............................................
Heimili............................................
ÓDVilA BÓKSALAN. Box 196. Reykjavík.

Bezt að auglýsa í TÍMANUM
- Auglýsingasími TÍMANS er 19523 -
•imihummiiutmmmumiimiimiimmuiimiiimmniimniniiimiiiiiniiiiiitininiiiiiiminnmúuinmimnni
= i'
= ='
| Mela-, Haga-, Skildinganess- og Skjólabúar
= 3
== r3
1 Rakarastofa
3 3'
verður opnuð á morgun, laugardag (18. jan.) að 1
Hjarðarhaga 47 (við hliðina á ísbarnutn). Gjörið |
1 svo vel og lítið inn og reynið viðskiptin.
BJÖRN HALLDÓRSSON, rakarameistari.
~ ;=
iiiiiiiiiiiiuiuiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiimmmiimmimmimimiiiimiiiiiimnmH
miiiiiiiiiiiiiiUiiiiiiiiiiiiiutiiuuiaiiiiiiiiiitiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiuiiiHtiiutiuifniiiiintimttitnuwiniiKHitm
1 YFIRLYSING |
1 Vegna auglýsingar í einkamálgagní Helga Benedikts- j|
| sonar „Framsókn", þar sem talin eru upp málgögn |
i Framsóknarflokksins í landinu, þar á meðal „Fram- j|
| sókn", Vestmannaeyjum, viljum við taka fram að |
i „Framsókn" hefir frá útkomu þess verið í andstcðu j|
i við Framsóknarflokkinn í Vestmannaeyjum og mál- j|
Í gngn hans Framsóknarblaðið. j|
Í Flokksblað okkar, Framsóknarblaðið, hefir frá út- 1
i komu þess s.l. 20 ár, verið eina málgagn Framsókn- j|
H arflokksins í Vestmannaeyjum.
j§ Vestmannaeyjum, 13.1. 1958. i,.
Stjórn og fulltrúaráð
Framsóknarfélags Vestmannaeyja.
fe:
iiiuuiiiiiiuuiuuiuiiiuiuuiiiiuuiuuuiuiuuiuuiiiuiiiiuuuiuiuuuiuiuuiuiuiuuiuimmmimmimmimtmn