Tíminn - 11.05.1958, Blaðsíða 8

8
TÍMINN. sunnudaginn 11. maí 1958*
Gerizt áskrifendur að Tímanum
Áskriftasími 1-23-23
Sjávarútvegsmál
(Framnaia af 4. síðu).
fyrir að selja þennan fisk til Bras-
ilíu.
Hið opinbera hefir nokkuð reynt
að hjálpa útgerðinni, en það er
stefnan hér, að menn verði að
hjálpa sér sjálfir. Sambandsstjórn
in hefir á undanförnum árum lán
að um 80% af verði fiskiskpa og
lán þessi verið ýmist vaxtalaus eða
með lágum vöxtum. Auk þess íá
skipin olíuna tollfrjálsa og niður-
greidda og einhver fleiri hlunn-
indi munu þau hafa auk þess sem
ríkið heldur úti rannsóknarskipum
og verndarskipum fyrir fiskiflot-
ann og styður hafnarbyggingar.
Einstök sambandslönd hafa einnig
stutt útgerðina með ábyrgðum.
Er síldarverðið féll svo gífur-
lega í fyrra var stofnaður félags-
skapur allra útgerðarfélaganna
(Fankartell) og átti hann að verða
þeim sjálfshjálp. Var ætlunin sú
að þeir skyldu reyna að sjá um
að offylla ekki markaðinn og jafn-
framt að flokka fiskinn eftir gæð-
um, og ákveða lágmarksverð fyrir
hvern gæðaflokk.
Þetta hefir ekki borið þann ár-
angur, er búizt var við, því jafnan
erfitt að sjá um, að skipin komi
jafnt og þétt.
Lágmarksverðið hefir og
reynst erfitt í framkvæmd. Var
stofnaður sjóður, sem útgerðar-
menn og fisksalar greiddu visst
gjald til, og úr honum skyldu svo
greiddar uppbætur á þanrrfisk, er
ekki seldist fyrir lágmarksverð.
Varð mikill greiðsluhalli á sjóðn-
um, en líklegast mun ríkið taka á
sig þann halla.
Lágmarksverðið, sem var 36 pf.
kílóið af fyrsta flokks fiski var
hækkað upp í 42 pf. þann 18. f. m.
og á annars flokks fisk úr 28 pf í
34 pf. Lágmarksverð á síld var á-
fcveðið 32 pf. kílóið, en 30 pf. fyrir
júlí og ágúst. Undanfarði hefir
ekkert lágmarksverð verið á henni.
Verðjöfnunargjald var ákveðið 1
DM pr. 100 kg. af neyzlufiski og
1.50 DM af fiski, sem fór í vinnslu.
Helgi P. Briem
ýmsum trúnaðarstörfum fyrir
sveit sína, meðal annars staðið í
sveitarstjórn og verið oddviti henn
ar um skeið, þá hefir hann og ver-
ið forðagæzlumaður all oft og er>
það nú.
Árið 1918 gekk hann að eiga
Elínu Hjálmarsdóttur frá Stór-
holti og reistu þau bú stuttu síð-
ar að Hrfng. í Stíflu. Eftir að þaú
höfðu bætt jörð sína verulega með.
ærnu eríiði, urðu þau að yfirgefa
hana árið. 1945 vegna vatnságangs
af völdum Skeiðsfossvirkjunar og
sannast þar málshátturin að „eins
brauð er . annars nauð“, en þá
keyptu þau Nefstaði í sömu sveit
og hafa búið þar æ síðan ásamt
Ingólfi svni sínum.
Þó að sextíu ár þyki nú ekki.
hár aldur, hafa þau beygt Steiu
nokkuð að heilsu. Má eflaust aækja
það til þsss, hve ósérhlífinn hann
hefir. verið í öllum störfum og því
ofboðið heilsunni um aldur fram.
Áð endingu vildi ég mæla þetta t-ií
þin frændi: Á þessum menlvisdegi
þínum færi ég þér og heimili þínu
minar beztu hamingjuóskir og.
vona að þú megir eiga bjarta daga.
sem framundan eru.
Guðmundur Jóhannsson.
Baðstofan
Sextugur:
(.Framöata af ö. síðu).
Steinn er skoðunar og stefnufast-
ur í hverju því máli, sem hann lét
sig eitthvað skipta og hikaði aldr-
~rrrrrrrrr.-rr.rr,rr....................................... r r . r r, j . r r ,r i- i . , , ' ei að láta í ljós það, sem honum
bjó í brjósti. Þá hefir Steinn gegnt
ipiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiimmiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ORÐSENDING
TIL
BIFREIÐAEIGENDA
Að marggefnu tilefni vilja undiiTÍtuð vátryggingafélög vekja athygli á, að uppsagnarfrestur lögboðinna
ábvrgðartrygginga bifreiða rann út 1. febr. s.l.
r ramhald af 6. síðu)
- svprtu þótt Jón freistaði að lag-.-
færa t. d. með afstuðlun og öðru.
hlíðstasðu er fil fegurðarauka
væri að hans dómi.
Jón talar um reglur, sem gildi í Dan-
mörku um ..siðferðisréttarvernd
hugverka". Játað skal, að ég'
þekki ekkert til þeirra iögmála,
ea- að þessu lúta þar í landi. Væri:
senniloga ástæða til að. fá á þyí
nokkra skýringu, í hverju þessi
„siðferðisvernd" er fólgin. —;
Trauðla mun öilum ljóst hvað er
fólgið í hugtakinu „huigverk“:
Víst er, að undir það er fellt ijóð
oc lag. Þar munu og taldar með
skáldsögur og leikrit. En hvað
mun urn myndiist? Nokkur hug-
vinna virðist liggja að baki henm
ar og mun svo um fleira. En
hvað þá um „siðferðisréttarvernd
ina?" Er hún eliki einmitt' í því
'ólgin, að vernda slík verk í
þeirri mynd sem nöfundurinn
gekk frá þeim?
AJmennt mun éiitið að til þeirra
lóiagssamtaka, sem manna á
milíi ganga undir heitinu STEF,
liali verið stoinað i þeim tilgangi
&<i vernda höfundarétt. En sé
þetta tdtæki Jóns athugað blasir
við um þennan þátt varðar það
ekkert. En það mundi þó ekkert
varða um það neWur, þótt ein-
hver oogubósi hnoðaði leirburði
undir lag eftir Jón Leifs, enda
þótt til þess þyrfti að grípa að
imika íaginu eitthvað til, svo ljóð
og lag félli saman. Enn hafa lög
Jóns ekki náð hliðstæðu flugþoli
meðal Islendi.iga og vfsa Þor-
steins, og mundi Jón mega vel
við una fyrr,
Jón segir: „Gagnrýnandinn hefir
sem sé bragauga en ekki brag-
evra. því að brageyrað getur
ekki verið öðruvísi en hið ónæma
eyra, sem flest góð skáld og
flestir miklir bókmenntafræðing-
ar hafa — jafnt. Jónas HaUgríms-
son, sem fræðimenn,“ — sem
liann svo nefnir. Hann slær því
föstu, að Jónas hafi þurft' að sjá
vísu til að finna hvort hún væri
rétt .stuðiuð — bragrétt. — Ég
vil ekki ræða þennan þátt frekar,
af hlifð, — þó ekki við Jónas
Jlallgrímsson. —
Bifreiðaeigendur, sem hafa hug á að flytja ábyrgðartryggingar bifreiða sinna milli félaga, geta því ekki
gert það á þessu ári nema tryggingunum hafi verið sagt upp á löglegan hátt eins og fyrr segir, enda hafa
tryggingafélögin hvert fyrh' sig skuldbundið sig til að taka ekki að sér ábyrgðartryggingar bifreiða, sem
trvggðar eru hjá öðru félagi, nema tryggingunum hafi verið sagt upp fyrir 1. febrúar s.l.
Þetta á þó að sjálfsögðu ekki við, þegar um tryggingar á nýjum bifreiðum er að ræða, sem ekki hafa
áður verið skrásettar og heldur ekki, þegar um eigendaskipti á bifreið er að ræða, og ný trygging tekin
á bifreiðina um leið og eigendaskipti verða.
Þeir, sem á einhvern hátt sniðganga þessar reglur eiga á hættu að verða krafðir um iðgjöld ábyrgðar-
txygginganna af tveimur félögum.
Þeás er fastlega vænzt, að réttir aðilar hlýti framangreindum reglum, svo komizt verði hjá ýmsum leið-
indum, sem stafa af broti á þeim.
Reykjavík, 8. maí 1958.
Almennar Tryggingar h.f.
Sjóvátryggingafélag íslands h.f.
Samvinnutryggingar
Vátryggingarfélagií h.f.
= Enn segir Jón: ..Fyrir mitt leyti hefi
Ij; . ég fallizt á a3 vísan yrði fyrst um
g . sinn sungin í sinni upphaflegu
= mynd.“ Þetta er út af fyirir sig
= þakkarefni, þo samþykkið gildi
aðeins. „fyrst um sinn“. Vonlaust
er ekki að þetta dugi, því óvíst
er um endingu lagsins. En Jóh
= bætir enn við: „Hins vegar mundi
ég vilja stinga upp á því, að
= nefnd bragfræðinga og tónlistai--
= manna fengi úrskurðarvald um
= þetta.“
= Dýrmætt er að eiga von á einni
S nefndinni enn. l!.Kkl er of mikið
= af þéim. Hitt viio.st ekki fjarri
iagi, að áður en hún yi’ðl skipuð,
S væri leitað til nokkurra þeirra,
= er nú ber hæst íslendinga í
myndlist, orðlist og tónlist, hvort
= þeir mundu svo mjög ginnkeypt-
|j ir fyrir þvi, að leggjá það undir
= úrskurð hennar, hvernig verkum
= þeirra skuli breyta ó hverjum
= tima.. .Sum. þeirra verka jgætu
= breytt drjúgum um svip, ekkert
= síður en visa Þorsteins Erlings-
= sónar.
iniimiuiiiMiiiiuiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiminiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Guðmundur Jósafatsson.*'