Tíminn - 10.06.1958, Blaðsíða 4

4
T í MIN N, þriðjnðáginn 10. júní 195&
Hvarí sporlaust í milljónaborginni -
einræðisherrann yfirlýstur morðingi
Tvö átrúnaðargoð amerískrar æsku
- en eiga fátt sameiginlegt - annar
prédikar, hinn „rænir“ börunum -
BRÉFKORN um MOSKVUFÖR
•ftir ART BUCHWALD
Bjallan í Columbía-háskól-
anum í New York hringdi til
útgöngu og spænski fyrirles-
arinn, Jesús de Galíndez, lauk
fyrirlesíri sínum. Hann fór í
yfirhöfn og hélt út á götuna,
þar sem samkennari hans
bau3 honum upp í bif-
reiS sína og ók hon-
um á viðkomustað neðan-
jarðarbrautanna. Samkenn-
arinn sá Galíndez ganga í átt
til viðkomustaðarins. En Gal-
índez hefir ekki sézt síðan.
Hann hvarf sporlaust í mnijóna
'börginni. Vinir hans' og samflótta-
unenn frá Dóminikanska lýðvelð-
nu, voru sannfærSir um, að ekki
æri allt með felldu um hvarfið.
ÍÞeir héldu því fram, að hér væri
-,ð verki dóminikanski einræðis
’ ierrann, Rafael Leonidas Tru.iillo.
‘Gtalíndez var í fyrsta lagi helzti
andstæðingur og gagnrýnandi
Trujillos, og þar að auki hafði
í.ann sakað Trujillo um 140 póli-
isk morð. í þriðja lagi fannst miði
: íbúð Galíndez, en á honum stóð,
:;ð ef eitthvað henti hann, væri
:að verk Trujillos.
Uppspuni, sagði Trujillo
Einræðisherrann kvað ákærurn
helberan uppspuna. í júlímán'
ði s. 1. réði hann til sín mann,
Sydney Baron, til að stjórna „hlut
jausri" rannsókn á málinu, og af-
teenti honum stóra fjárupphæð til
að verja til rannsóknarinnar.
Tveir kunnir lögfræðingar voru
f-engiiir til aðstoðar.
í vikunni sem leið gáfu lögfræð
ígarnir út „skýrslu og álitsgerð“
:m málið, og sagt er, að þar sé
: remur að finna staðhæfingar en
'tannanir. Þetta eru höfuðatriði
skýrslUnnar: Trujillo-stjórnin var
íkki ábyrg fyrir hvarfi Galíndez.
— Galíndez er vafalaust enn á
! :fi. — Honum var aldrei flogið
til dóminikanska lýðveldisins í
jíeiguflugvél, svo sem haldið hefir
S\ erið fram. j
En á hverju byggja lögfræðing
'rrrir það, að Galíndez sé enn á
lafi? Það er einfalt, segja þeir,
enginn hefir séð lík hans. Hvar er
Galíndez og hvers vegna hvarf
írann? Lögfræðingarnir segjast
ckki hafa vitneskju um það, en
gefa í skyn, að hvarfig standi ef
til vill í sambandi við eina milljón
dollara, sem Galindez hafi safnað
að! sér og afhent til geymslu í
Baksa lýðveidinu í útlegðinni, að
því er haldið var.
Flugmaðurirsn hvarf líka
Nokkrum stundum eftir hvarf
Galindez, hóf tveggja hreyfla flug
með Gerry Murphy við stýrið, sig
á loft af flugvelli á Long Island,
með „krabbameinssjúkling11 um
borð. Flugmaðurinn bar það síðar,
að ,,sjúklingurinn“ hefði verið
Galindez, í móki af eiturlyfjagjöf
um.
Hvað flugferðinni viðvék, reikn
uðu lögfræðingarnir það út með
hliðsjón af veðri og vindum, að
hún hefði alls ekki komizt til
dóminikanska lýðveldisins á þeim
tíma, sem ætlað hefir verið, og
þótt flugmaðtuiiin sjálfur hafi
haldið himt gagnstæða fram, segja
Galíndez: hvarf sporlaust
þeir það uppspuna, og bæta við,
að honum hafi ekki verið treyst-
andi. Flugmaðurinn hvarf einnig
sporlaust fyrir nokkru í. dominik
anska lýðveldinu.
i ræðumennska, enska, kammertón-
list, gríska, fónlistarsaga og tón-
fræði og kvikmyndaframleiðsla.
Auk náínsihs vannst honum tími
til að gera hijómplötur, mæta á
æfingum fyrir sjónvarpsþátt sinn,
halda ukulele-hljómleika fyrir kon
una sína, sem er jafnaldri hans
eða 24 ára, og leika sér við ðætur
þeirra, fjórar að tölu. Hann kveðst
hafa sofið mest sex klukkustundir
á sólai'hring, meðau ó háskólanám
inu stóð, las Ibsen á flugferðúm
milli ianda og tókst samt að líta
frísklega út í tveim kvikmyndum,
sem hann gerði í Hollywood á ár-
inu sém leið.
Barnaræninginn
Sama verður ekki sagt um
kollöga hans, Jerry Lee Lewis.
Hann er nýkominn frá Englandi,
þar sem hann var hálft í hvoru
rekinn úr landi vegna þess, að
fólki féll ekki að hann skyldi liafa
með sér eigLnkonu sína, á fjórtánd’a
ári, sem hann kvæntist áður en
hann hafði fengið löglegan skilnað
frá þeirri, sem hann var kvæntur
áður. Hann er þrígiftur. Sérstak-
l'ega gramdist Englendingum, að
hann skyldi voga sér að kvænast
svo barnungri stúlku. „Farðu
heim, barnaræninginn þinn“, var
hrópað á hann, þegar hann fór
frá London. „Þeir eru bara af-
brýðissamir", var skýringin, sem
Jerry gaf við komuna til New
York, „en nú er ég loksins kvænt-
ur sannri konU“. Konan hans stóð
áiengdar og tuggði „blöðrutyggjó“.
„Ég iriyiídi giftast honum mililjón
sinmun“, isagði unga frúin. Hið
eina, sem Jeny gramdist í sarn-
bandi við ferðina, var að hann
skyldi ekki komast á forsiður blað-
arina hvar sem hann fór. „Hver er
hann annars, þessi de Gaulle"?
BUCHWALD
Stimplaður morðingi
Galindez flúði heimaland sitt,
Spán, þegar Franeo komst til
valda. Frá 1939 til 1948 bjó hann
í dóminikanska lýðveldinu og
starfaði þar á vegum stjórnarinn-
ar. Hann kom til Columbia 1946.
Þetta mál hefir mikið verið
rætt í erlendum blöðum. Víðast
er það álitið, að vörn lögfræðinga
Trujillos sé tilbúningur, og ein-
ræðisherrann því stimplaður morðHænsnakjöt í lilaupi.
ÞAÐ BER EKKI Á NEINUM
fjandskap í garð amerísks ferða-
manns í Rússlandi. (Vér erum illa
syiknir, ef þessi staðhæfing verður
•ekki til þess að vér verðum kall-
aðir fyrir óamerísku nefndina).
Hvert sem vér fórum, mætti oss
forvitni blandin góðvild. Nýr,
amerískur bíll er vafalaust skæð-
astíi áróðursvopn, -sem Bandaríkja-
mehn ,geta sent til Rússlands.'
Hundruð vingjarnlegs fólks um-j
kringdi bilinn okkar með hundruð j
um spurninga á
vörum varðandi í
bílinn, toæði í'
Mins, og Ame-
ríku yfirleitt,
Smolensk og jafn
vel í höfuðborg-
inni Moskvu.
í hverjum hópi
var alltaf einhver
sem gat talað
ensku, frönsku
eða þýzku, og
hann þýddi fyrir
hina. (Það eru
41 þúsund ensku-
kennarar í Rússlandi, og jafnvel í
minnstu borgunum rákumst vér á
börn, sem töluðu ensku). Spurn
ingarnar, er fyrir oss voru lagðár,
voru viðast eitt'hvað á þessa leið:
Hvaða tegund af bíl var þetta?
Hve mar.gra hestafla vél, hve
margai' mílur var hægt að aka á
einu galloni -af benzíni, hvað kost-
aði hann? 'Hvers vegna seldu Ame-
ríkumenn ekki svona toíla til Rúss-
iands?
VEL KLÆ5DDUR MAÐUR í
Minsk spurði hvað Imperialinn
hefði kostað. Vér kváðum verðið
hafa verið sem svaraði 40 þúsund
rúblum. Bezti bíllinn, sem fæst í
Rússlandi, er eftuiíking af enska
Fordinuni, nefndur Volga og kost-
ar 60'þúsund rúblur. Maðurinn tók
úr pússi sínu handfylli af rúblu-
seðlum og sagði: — Ég kaupi hann
af ykkur fyrir 50 þúsund.
í annað skipti vorum við að
fara frá Metropole-hótelinu, þegar
■mannfjöldinn æpti lil Johns, bíl-
stjórans, að aka ekki af stað. Vér
ingi.
Söngvararnir Pat Boone og
Jerry Lee Lewis eru báðir
átrúnaðargoð bandarískra
ungmenna, en annað eiga
þeir fáft sameiginlegt.
Pat hefir nýlokið B.S. prófi við
Columbia háskólann. Hann hóf há-
skólanóm með það fyrir augum að
1 'Ung hæna eða stór kjúkling-
ur (1—lVz kg),
kjötseyði,
2 1 vatn, salt,
5—6 heii, hvít piparkorn,
Vz lárviðarlauf, rósmarín, 1
‘gulrót, 1 lítill iaukur, 1 títil
púrra, lítil sneið af sellerí.
Hlaupið: 6—7 dl. hænsnasoð
og 10 blöð matarlím.
Hænan er hreinsuð og súðan lát-
in koma upp á henni í salvatni. Svo
er jþví soði hellt af, hæfilega mikl-
gerast kennari eða prestur, og hef- um soðkrafti biandað f vatn og
ir predikað nokkrum sinnum sem tie]tt ] pottinn
leikmaður meðan á háskólanámi
'Stóð. Honum fellur afar illa að
Hænan er soðin þar til kjötið
er meýrt (40-50 mínút'ur) og látin
sy.ngja á næturklubbum, vcgna kólna ] soðinu. síðan er hún. tekin
þess að kirk.ia hans er a móti dansi úr pottinumi haminum flett af og
og drykkju. Meðal námsgrema, kjbti8 skorið f hæfilega bita, rað-
sem hann hefir lagt stund a. eru að á fat> skl.eyi-t með vínberjum,
niðursoðnum ferskjum eða ananas,
eða hverjum þeim ávöxtum, sem
fyrlr hendi eru.
Matáriímið lagt í bleyti, vatnið
undið úr því og' síðan er limið
brætt í nokkrum matsk, af soði
yfir 'gufu. Soðið er síað gegmim
klút, sem undinn hefir verið upp
úr heftu vatni.
6—7 dl. a£ soði er hellt saman
við matarlímið og þegar þáð er
byrjað að lilaupá, er því hellt yfir
kjötið. Fatið 'látið standa nokkrá
klukkutíma á lcöldum stað, borið
fram með köldum spergli eða
grænum baunum, sem velt hefir
verið upp úr edikssósu (edilc, aiiait-
arolía, salt, pipar).
Átrúnaðargoðin: Pat t. v„ Jerry og kona hans t. h.
Hænsnasalat.
Steikt eða soðin ung hæna eða
'kjúklingur (um 1 kg.),
100 gr. bacon, 150 gr. sveppir,
6 fylltar ólívur, 4—5 meðal-
_ (Stórir tómatar, 2 salathöfuð.
í sósú: 1 dl. matarolía, Vz mat-
sk. edik, salt, pipar.
Salátið þvegið og skorið í lengj-
'iir. Sveppirnir hreinsaðir og
sneiddir. Tóffiatarnir klofnir í átta
hluta, ólívurnar sneiddar.
Baconsneiðarnar steiknar brún-
iar við hægan el'd, kældar og bit-
aðar. Hænsnakjötið skorið í bita.
Sé kjötið soðið, er hamurinn tek-
inn af. Síðan er öllu blandað sam-
an í Skáii
Olían þreytt með kryddinu, hellt
yfii’ kjötið og látið standa nokkra
stund. Borið fram með volgu, glóð-
uðu torauði og smjöri.
Hænsnasúpa með hrísgrjónuni og
tómötnm.
Sé afgangur af hænsnasoðinu, er
gott að laga þessa súpu:
iy2 1. hænsnasoð, 1 dl. hrís-
grjón, 1 matsk. smjör, salt,
pipar, 2----3 tómatar, söx-
uð steinselja.
Hrísgrjónin léttbrúnuð í smjör-
inu, soðinu hellt yfir og soðið þar
til grjónin eru mjúk. Tómötunum
brugðið ofan í sjóðandi vatn og
síðan flett af þeim hýðinu og þeir
sneiddir. Tómatarnh’ og steinselj-
an látin út í súpuna, suðunni
hleypt upp aftur, borin fram vel
heit.
Kömenskartöflur.
Stórar kartöflur vandlega burst-
aðar og skornar í tvennt. Eldfast
•mót er vætt innan með matarolíu,
kartötflunum raðag í það og strokið
yfir sárið á þeim með olíu. Yfir er
stráð saltij rifnum os>ti og kúmeni.
(Framhald á 8. síðu)
stigum út úr vagninum til að að*
gæta hverju þetta sætti. Máður lá
undh’ ibílnum, hann hafði verið að
forvitnast um undirvagninn.
— Hvað eruð þér að gera
þarna?, spurði John, sem talaði
rússnesku.
— Mig langaði til að sjá ame*
rískt byggingarlag.
Það vakti ámóta hrifningu og
þeg'ar pils Marilyn Monroe fjúka
upp yfir höfuð á götu í New York,
er vé*’ leyfðum fólki að skoða vél-
ina. Sumir vildu helzt kiifra niðui1
í vélarhúsið, en hinir skynsamarx
í hópnum 'tólui á sig rögg og af«
stýrðu því.
Loks, þegar forvitni fólksinS
varðandi bílinn var fullhægt, vildi
það vita allt um oss sjálfa. I-Ivað
höfðum vér í kaup á mánuði? Iljá
hvaða blaði vér störfuðum? Og
ekki sízt, gátu tolaðamenn I
Amerí'ku átt Imperial? Vér full-
vissuðum fólkið, að allir amerísk-
ii' 'blaðamenn oss kunnir (Henry
Luce, William Randolph Hearst,
Roy Howard, Ogden Reid og Jo-
seph Pulitzer annar) ættu Imperi-
ala, Kádiljáka eða Lincoln. Þettá
vakti mikinn fögnuð.
ÞEGAR PERSÓNULEGUM
.spurningum lauk, tóku við aðrar.
Hvað varð af Könnuði II? Hverg
vegna fljúga Vanguard flugskeyfi
ekki yfir Rússland? Hvers vegná
félck Paul Robeson ekki vegabréf?
Einnig bar mikið á áhuga á at-
vinnuleysi í Bandaríkjunum, sem
rúsnesk blöð virðast verja tals-
verðu af sín takmarkaða frétta-
rúmi til að útlista. Var það stað*
reynd, að fólk yrði hungurmorða
í Bandaríkjunuin? Vér útskýrðum,
að 'megrunaralda færi um Banda-
ríkin eins og eldur í sinu, og fiest-
'Um væri ráðlagt -af læknum sínum
að borða minna. Þetta væri því
ekki raunveruleg hungursneyð.
Það skeði ýmislegt spaugilegt
við þessar yfirheyrslur. 12 ára
drengur var að reyna að komast
að bílnum í Smolensli, en fáðir
hans dró hann í burt. Drengurinra
hrópaði í sífellu, að hanra vildi fá
bílinn. i
Ferðafélagi vor, Peter Stone,
klappaði honum á köllinm —
Gráttu ekki, drengur minn. Ég sé
að þú hefir fengið miklu betri
menntun en jafnaldri þinn í
Bandarikjunum.
ÞÓTT EINIíAFRAMTAK þekk-
ist ekki í Sovélríkjunum, er mikið
um auglýsingastarfsemi á götuan
úti. Miklum hluta þeirrar starf-
semi er varið til að hvetja fólk til
þess að standa við starfsáætlun
sína, og raiargar auglýsinganna
hljóðuðu: „Sláum Ameríku út“.
En sumar voru undarlegar.
Við veginn frá Minsk til Smo-
lensk var spjald með áletruninni:
„Bcrjumst fyrir 10 prósent aukn-
ingu í mjólkurfr^mleiðslu“.
Vér sptirðúm Valdimar: —
Hvernig getum vér toárizt fyrix’
aukningu mjólkurframleiðslunnar?
— Þið 'getið það etoki, svaraði
hann, — þið eruð ferðamenn.
— Ilvernig getur þú barizt fyrir
aukningunni?
— Ég get það elcki heldur. Það
er aðeins á færi bændanna á sam-
yrkjubúunum.
— En þeir sjá aldréí þetta aug-
lýsingaspjald, mótmæltum vér.
— Er þetta kapitalistisk æsinga-
spurning? spurði hann.
— Nei, þetta er kapi'talistisk æs-
ingastaðreynd, svöruðum vér.
— Ekki setti ég spjaldið upp,
svaraði Valdimar, — en það er
vafalaust gild ástæö fyrir uppsetn-
ingu þess. Þetta viríust vera mála-
lokin.
ÞAD VAR mjög erfitt að fá
fréttir af umheiminum, meðan við
vorum í Rúsiandi. Eina fréttaöfl-
unarleiðin oklcar var Valdimar, og
eina leiðin hans var Úlvarp Mo3kva
Einu simii spurðtim við Valdi-
mar hvað væri í fréttunuim. — Það
var verið að segja frá því, að sex
amerískir tundui'spillar lxafi siglt
inn á gríska höfn til að hafa áhrif
á kosningarnar.
— Sex tundurspillar, sagði Peter
steini lostinn, — þeir hljótá að
hafa verið að kjósa þjóðhöfðúigja.
(N. Y. Herald Tribune).