Tíminn - 17.06.1958, Blaðsíða 5

Í’ÍMINN, þriðjudaginn 17. júní 1958,
Islendingasögur eru Norðurlöndum
það sama og Hómerskviður Itöium
aðdraganda að brottflutningi ís-
lenzku skinnbókanna til Kaup-
mannalhafnar. Segir hann að Dan
ir hafi flutt handritin út til að
forða þeim frá eyðileggigu, og
með rétti þess sterka farið hönd-
" >g komið
þeim fyrir í þeim danska háslcóla,
þar sem þau eru enn í dag.
„Árið 1944 lýsti ísland sig
frjlálst iog toófst þá stórkostleg upp-
bygging á öllum sviðu þjóðlífsins.
Meðal þeirra mannvirkja, sem reist
hafa verið, er merkilegur háskóli
í Reykjavík, þar sem nema stúd-
entar hvaðanæfa að úr hekninum.
Þegar það var búið að koma fót-
um fyrir sig stjórnmálalega og
menningarlega, fór hið nýja lýð-
veldi að krefjast réttar síns, eins
og eðlilegt var; þar á meðal var
réttarkrafan um handritin. Og
þessi er ástæðan fyrir þeirri deilu,
sem risin er milli hins litla og
unga íslands og hins gamla og
stóra konungsveMis Danmerkur.
Aknenn barátta er hafin fyrii’ end
allir synir hinnar miklu eyjar í urheimt handritanna og berjast
Norðurhöfum.“ Eggert lýsir síðan þar hlið við hlið ráðherrar og
Eggert Stefánsson, sem þaS nefnir „patriota e scrittore
föðurlandsvin og rithöfund. Fyrirsögnin á viðtalinu er- Einnig um um þessi verðmæti o;
skotið á Dani frá íslenzku útvirki í Schio, og er þar átt við
handritamálið. í undirfyrirsögn segir: Hinu undarlega stríði
milli Reykiavíkur og Kaupmannahafnar var lýst yfir til þess,
að endurhexmta sög’uhandritin, sem voru flutt til meginlands-
ins til að varðveitast þar, en hefir aldrei verið skilað.
Blaðið segisf hafa haft tal af sem eru einstaklega verðmæt, og
Eggert'i um ísland á hinu ítalska orðin þúsund ára gömul sum
heimili hans í 'Schio. Blaðið segir þeirra.“
sjálft í inngangsorðum, að hinn j
fámenna og til þess að gera ein- j Synir norðursins.
angraða þjóð, sem byggi land eMs í Eggert segir ennfremur: „Svo
og ísa, hafi lýst yfir einkennilegu; við snúum okkur aftur að deil-
„stríði“ við konungsveMið Dan- unni, sem risin er milli íslands
mörku, bæði stjórnmálalegu og og Danmerkur, og gerum okkur
bókmenntalegu. M segir blaðið, grein fyrir ástæðunum til hennar,
að deila þessi muni ef til vill vekja þurfum við að skyggnast í sögu
Hthygli alls hins menntaða heims þessara liandrita, eftir því sem
áður en lýkur. Hér sé um að ræða hægt er, en höfundur þeirra voru
EGGERT STEFÁNSSON
menntamenn. 011 blöðin á íslandi þessum orðum: „Islendingar eru
sama hvaða stjórnmálaflokki þau staðráðnir í að standa á réttíi sín
fylgja, eru samtaka í þessari bar um í þessu máli, og trúa þvl, að
áttu. Hins vegar berast engin opin- fyrr eða sáðar snúist helztu menn
ber svör frá Dönum, en yfirleitt ingarfrömuðir heimsins á sveif
eru þeir andvigir afhendingu hand með þeim, þar eð sögurnar, sem
ritanna, þegar frá er dregin ein hafa verið þýddar og verða þýdd-
og ein einangruð rödd.“ ar, hafa ómælanlegt gildi fyrir
Viðtalinu við Eggert lýkur á menningu alls mannkyns."
ítalska íagið á Iðunnarskónum
gefur þeim léttan blæ. Slétt
og hamrað yfirleður gefur |oeim
léttan svip. Mýktin gerir þá
jpa&gilega sumarskó!
Skoðið foá í næstu skóbuð!
nn er söau ríkari.
„Hómerskviður Islendinga.“
Þá hefur blaðið eftir Eggert:
„Sögurnar eru íslendingum og öðr
um Norðurlandaþjóðum það sama,
og Hómerskviður eru sögu og bók
menntum ítala. Sögurnar eru ým
ist munnmæli, uppspuni eða raun-
veruleiki, og voru skrifaðar af hin
um miklu íslendingum fornaldar-
innar. Handritin eru í hundraða
tali, en þau fraegustu þeirra eru
Eddur Enorra Sturlusonar og
Sæmundar fróða, en hún hefir
verið þýdd á ítölsku af Maestelli
pi'óíesKnr faáskólánn í Plnronz,
og gefin út af Sansone. Wagner
sótti sumar óperupersónur sínar í
þessi rit. Hér er sem sagt um að
ræða fjöldan allan af handritum,
allar fáanlegar nauðsyrtja-
vörur.
KAUPUM
allar framleiðsluvörur
Kaupfélag
Saurbæinga
Salfhólmavík
.vv.v.vv.v.v.v.v.
: ÖFr og KLUKKUR í
; ■;
;Viðgerðir á úrum og klukk-’”
;um. Valdir fagmenn og full-“;
'komið verkstæði tryggja";
;örugga þjónustu. ■;
jAfgreiðum gegn póstkröfu.;!
Sbortijripaverzlun
Laugaveg 8.
.’.V.V.V.V.V