Tíminn - 17.06.1958, Blaðsíða 10

10
Ræða
menntamálaráðherra
(Framhald af 7. síðu).
jiú tayggt sér fullfcomin hús úr
innlieaitdu eíni.
SfcömniiU fyrir síðuBtu aldamót
orlti íslaníSkt sfcáld, sem séð hafði
önoiiur fcind, en elsífcaði ættjörð sína
enn haitar fyrir bragðið, íslands-
Ijóð tiQj þess að eggja hana og
hvtítjla. „Beistu í verki — viIjaTtö
tnerki — viiji er all't, sem þarf“,
sagði Einiar Benedifctsson. Þegar
hamm orti íslandslj óð, áttu ísiend-
ingjar em@an botnvörpung, engin
véí var notuð við landbúnaðarstörf,
hér var engin verksmiðja, þjóðin
áttli efldfceirt Skip, enga bifreið, hér
var naoimiast nokfcur afcfær vegur,
tæpiaBt brú, engin höfn, varla inn-
lenid varzlun. En skáldið sá, að
þjÖðín gat átt glæstá framtíð í
þessu liandii. Það sfcildi gildi fisfci-
mliðanna. „Vissirðu, hváð Frakkinn
féltík tiíl béuitar? Fleytan er of smá,
sá gtói er utar. — Hve skal lengi
— ctanga drerrgir, dáðiaus upp við
sanid"? Og skáldið hvatti til nýrra
étaika í tandbúnaði. „Og svo túnið
— Sérðíu í bllásnu barði, bóndi sælJ,
þar mótar fyrir garði“?
E)n EiSniar Bemediktsson sá lengra.
I unnfcomuleysi aldamótaáranna
livatti bamn þjóðina til1 þess að
gerásft ifínaðaiiþjóð.
,,Sjá, yfír lög og láð
autt og vanrækt horfir himinsólin.
Hér er víst, þótit !öng sé nótt um
jólin,
fiéir® að vinna,
en vefa og spinnia,
vefl ef að er gáð.
Sofið er til fárs og fremstu nauða.
Fiýþá ei. Þú svafst þíg ei til dauða.
Þöian, flem vilja
vafcHa og flkiiíja
vaxia þúsumd ráð“.
Þjóðim vafcmaði og skildi. Draum-
ur Einars Benedifctssonar hefir
rælzt. fslemdingar eru orðnir iðn-
áðarþjóð. ByJigjiur þeirrar iðnbylt-
ingar, sem gerbreytti högum vest-
ræmata þjióða á síðari hluta 18. ald-
ar, báriíst -eddkú hingað til lands
fyrr em í upþhafi þessarar aldar.
En á þeim fimmtíu árum, sem síð-
an ewi liðim, hafa orðið héx á landi
atlar þær helztu framfarir, sem
'uríSu á tyeim öldum í nálægum
löntdifm. í raun og veru er orðið
iðnfoyltiiíg ramgnefni á þeirri. þróun
í aUvínnuimjáitum, sem varð á Vest-
url'ömtdu'm upp úr miðri 18. öld.
Mifclu mær sanni væri að kenná
það við byltingu, er hér á landi
hetfir gerat, það, sem af er þessari
öld. Hér hefir orðið byhing í sjáv-
arúbvegi, landbúnaðii, viðskiptum,
samgöngum — og síðast en efcki
sízt: Hér hefir orðið giagnger bylt-
in)g í 'iðnJaði, að sú þjóð, sem fyrir
fimimtí-u árum þefckti varla nofckra
vúl og útiti enga verfcsmiðju, fæð-
ir niú fiíeiri borgara sína af iðnaðar-
stiörfum en nofckurri atvinnugreini
a'nlnanri, hefir haldið ótrauð út á
bilaut stóriðju og stígur nu stærsta
eporið á þeirri leið með því að
hetfjia starfræfcBlu þas&arar sem-
enitsverfcsmiðju, mesta iðnfyrirtæfc-
is ííLTend inga.
Nú eru liðin tæp 130 ár, síðan
fyristia sementsverksmiiffjain var
reist. Þiað var á Enigliandi. Tæp
humdrað ár eru liðin, síðan fyrst
er gatið innflútnings á sementi tiá
íslamids £ hagskýrslum. Árið 1864
voiru flutbar inm 33 tunnur af þessu
uncbaiefni. Enm liðu þrjátiu ár,
þaimgáð tffl fyrkta steimsteypuhúsið
var byggt bér á lamdi. Það er
sfceanantleig tilviljun, að fynsta
ssmamtsSteypuihús landsins efcyldi
einmritt hafa verið reist í þessu
héralði, þar sem sementsverksmiðj
unni hefir verið valinn staður, en
þalð hús byggði Jóhanm Eyjólfsson
í Sveinatumgu árið 1895.
Mörgum ber að þafcka það, að
þeiííiJa mifldia fyrirtæfci hefir komizt
á fót. Ég vil tafca undir þær þakk-
ir, aem formaður verksmiðjustjónn-
arimmar, dr. Jón E. Vestdal, flulttá
í ræðu sinmi. En miig langar til
þess að hæta við þökkum til venk-
smiðjuistj'ómarinnar og þá sérstalk-
le.ga itiil formianmís henn.ar og fram
kvasmdastjóra verksmiðjunnar, dr.
Jóns E. Vestdals, fyrir frábæran
éhiíga og dugm'að í Störfum. Verk-
smiiðjam hetfir komizt upp á
skemmri tíma en flestir þorðu að
vona, og hún hefir reynzt ódýrari
en mlangir héMu. Ég vil einnig
þakika öHum þeim, sem starfað
hafa við bvggingu verksmiðjumnar,
verkamönnum, iðú&ðarmönnuim,
'byggingameisturum og verMræð-
ingum tfyrii- ágætt starf. Ég óska
ö'fflum þeim, sem við verksmiðjuna
munu vinoua, hðrlla í störfum sín :
'um, og þeim, sem mota munu afurð-;
ir hemnar, þess, að þau not reyn-1
ist happadrjúg.
Það er einiæg ósk min, að gifta
imegi ávallt fylgja þessu fyrirtæki.
Ég veit, að það mun auka hagsæld
þjóðarinnar, það anun treysía sjálf-
stæði hemnar, bæta skilyrði hennar
til þess að lifa hér þrosfcandi menn
ingariítfi, fítyrkia trúnia á landið og
framtíð íslenzfcrar þjóðar. Ég óska
þess, að öil þau mannvirki, sem
reist verða úr íslanzku sementi,
verði traust og heilsteypt og að
þær fraimtfarir, sem þau stuðla að,
geri ökkur að Iraustari í&lending-
iuan og heilsteyptari mönnum.
Um leið og ég kveiki þann eld,
sem vera á aflgjafi þeirrar fram-
lei&diu, er hér er nú að hefjast,
er það von mín, að í æðum íslend-
inga magi ávallt hrenna sá fram-
tfaraældur, aam bregði ljósi og yl yf-
ir landið, og knýji þjóðina áfram
tffl vaxandi haigsældar og hamingju.
Kaupfélag
Patreksfjarðar
Útibú Flatey
.. selur allar venjulefíar
BÚÐARVÖRUR
Tekur í umboðssöki allar
ÍSLEbsZKAR
FRAMLEIÐSLUVÖRUR
Umboð fyrir
Samvinnutryggingar
og Andvöku.
BreiðfirSingar!
Fylkið ykkur sem þéttast
um félag ykkar o.g sam-
vinnustefnuna.
T í M IN N, þriðjudaginn 17. júnl 1958.
^nmmiitimaivaaimiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiimiiiiiiiiinmimi)
Fiskvinna
( á Geigjutanga
Ef nægileg þátttaka fullorðins fólks fæst til
starfrækslu Fiskverkunarstöðvarinnar á Gelgju-
tanga við Eiliðaárvog, verður stöðin starfrækt og
þá unnt að veita fjölda unglinga vinnu við verk-
| un á saltfiski í sumar.
Nánari upplýsingar um ráðningu og annað, er
þetta varðar, í síma 1-59-57 naést komandi mið-
| vikudag kl. 7.20—17.00.
1 Bæjarúfgerð Reykjavikur
=#saBB8f®a3!KiiEiiiiai8Kaaffl!maiMfflniniimniiiuiiiiiiimiiiiiiiiiininiiieH»!S8e®g@aMBHi
Rafmyndir hf. Lindarg. 9a, simi 10295
I # [J $ ] ^ P* [j & (| 4 ff^- íj^ íf & (pt íft p- frk íl 4 ff 4 j| ¥
vinnur gull úr ull í þágu aiþjóðar
iiiuiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiimiiimiiiiiiiiimmiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuuuutiiiul