Tíminn - 09.07.1959, Blaðsíða 3

TÍMINN flmmtudaginu 9. júlí 1959.
Uppstigningarsaga
Oh, senorita - Meira er það í Ame-
ríkunni - Öldruð lyfta án eftir-
launa - Þrönga tízkan - Kurteisi
framar öllu öðru - Aðsvif? -
hótelsims, sem pú sem sitendur er
á valdi Amerikiumamis nok'kurs.
— Dásamlegt útsýini, sagði ég.
— Svo, svarar han-n á hrein-
rækta'ða ameríkumanavísu. —
Erum við yfir yfirhorði jarðar?
Já, þér segið það! Ég hef nú bara
ekki tekið eftir því, heima hef ég
hæð í Empire
Loks hófst Jengi þráður
leiðangur upp í turninn á
Palace hótei. Þátttakendur
voru auk mín, hin fagra
senoríta Conchita Diaz, hótel- sferiistofu á 117.
eigandinn og auk þess for- State Building.
stjóri nokkur Valdemar Jens!
sen að nafni. Að iokum fyrir- Gamla lyftan
cHnníii i/ícinJamonn aAliAc' Næst förum við inn í sjálfan . .
, . i, i i • ' 1 , turniinm, og þar mætir okbur ein- eg aúk þess utau um mntiti hennar.
myndari skyldi vera með ' stæð sjór: nér-er sumsé iyfta, sern Ef dæmt skai eftir þeim, sem ég
I hefur séð betri daga. Köngulóar- v®'n'Ur að halda utan um, vil ég
vefur er fyrir dyriurium, en þessi halda Því fríam, aö mittismál faenm
lyfta var síðast notuð og í lagi ar cm> brjóst og mjaðmir
dæmd 17. inóv. 1920. Upphaflega cm- Ég læt mamnfræðiingum eft
var hún byggð til hægðarauka fjyr-1 a® vmma úr þessum tölúm.
ir gesti hótels'ins, sem vildu kom- \ Ef Þcr eruð þreyitt, skuliuð
aist fyrirhafwari'Mð upp í turninn: þér bara' ha:1I,a >'ffur UPP að mér
og njóta þáðan útsýriis. En nú er °S hvíI'a yffu!r> 6^ é» ráddanalega.
hún fallin1 í gleymisku og dá, enda
haldið kyrtriu fyrir síðustu 39 ári'n.
við hátíðleg tækifæri eins og þessa
himnaför okkar. Og þegar senoríta
kemur o-g'tekur sér stöðu við hliið
mína, tek ég alit í einu eftir því,
að .þeir enu að spila Söng nautar
banans úr óperunmi Carmen. —
Þette var handa sálfræðingum.
Tunninn á Patace Hotel er 80—
90 metra Ehár. Við horfmn yfir á
-stóra bróður, turninn á Ráðhús-
linu- o-g afitur á 1-á-gmyndirnar á ok-k
ar ei'giin turini, sem gerðar voru af
Johannes Krogh, sem ég þekki því
miið-ur ekki. En fallegar eru þær.
Eftri sturidardviöl hið efra Hgg-
ur leiðiri riiður aftur, og stanzar
hve-rgi fyrr en miðri í kjaHara hjá
h.árgreiðsl'U'Sa-lnum. Þar ge'tum við
■sitigið á hornstei-n by-ggirigarininar,
jsem 1-agður var 1908.
— Við getuim fengið h-ama við-1
gerða, segk eigandinm - Það Hvag er nú?
kos'lar eklk-i aiiemia 100 þus. kr.
da’nskar, og þá s'lítum við minn-a j n‘ú skeðu-r u-ndrið, þetta dul-
bæði tröppurium og sk-ónum. a'rfull-a og óúts-kýranlega. Ofam af
Enn legigjum við á bratta-nn. cpn-um svölumun í 80 m-e-tra hæð,
Senorítan er í svo þröngum kjól að haéé yfh’ þöku-m borgarimnar hafði
hún getur ekki -stígið nema hálfa éS 'horft með velþóknu-n út yfir
tröppu í einu, er í silfurskóm með heimsbyggðima án þess að ii-nna
ca. 17 om háum hælum. Bn ég er til svxma.
kurteisiin sjálf og rótti henm-i hönd En nú stóð ég í kjallaranuim.
til hjálpar. Og lolcs, þe-gar s-amúð Seno-ritan bevgði siig fr-am til þess
mín hefur náð nógu háu s-tgi-i, tek að skoða hornsteininn -nánar. Hið
fag-ra, fl-egma hálsmál kjólsi-ns opn
.
förinni!
Fyrsitó hluti fararinnar gengur
nokku-m vegirjn fyrirhafniariit :ð,
Jensem lyftustjóri ý'tir á hn-app,
eftir að -homum hafa verið gefmir
50 aurar, og þar m'eð fer lyftain
með okikur upp á &. íhæð em úr því
verða öriögi-n og við sjálf að ráða.
A 5. hæð er ein-a tunnherbergi
aðist -öriítið við þessa hrefyingu.
Þá sn-a-rsvimiaði mi-g.
(Bro Brilie í Extrabladet.
Þýð. Esshá).
Ó, mig svimari
Farið þið í ferðalög
án fata og matar?
Hafið þið hugleitt, hva3| Aninað er það, s-e-m alltof margir
þarf aS taka með sér í ferða- ®era sl@ s-eka- um; það' er að fa-ra
lag, ef vel á að vera? Ég ma'talrlli*r af stað, með þeim ár-
iu t t - '2'ngnh að u-m hálfnaða ferð eiu
hygg, að það bafi al fof fa.r :þeir farnh. sveMa hei& hungri>
gert. Að mursnsta kosti er ef hjálps-amiir ferðaféliaigar geta
alltof algengt að menn fari -ekki hlaupið uindir bagga með
af stað í langferð án þess að Þciin-
hafa rrieð sér nauðsynleaustu . Eht er eftir enin: Sum
■ . .. .... Z r'r 'gieyma að taika rn-eð sér svofn-
h'ut., svo sem eitthvað að pofca eð,a amnaðj sem geti komig. £
sofa vio eða nestisbita að et-að þess þairfaþirigs. Hjá sumum
nærast á. -er -þeitta bara hirei-n gleymsika, en.
hjá öðrum -bíðu-r sú hugsun að
Nú etr það vitað mál, að m-enn balk-i-, alð leáta á n-áðiir Amors guðs
gera mjög m'isjiafniar -kröfur itil með svefn-skjól. -En valt er ver.ild-
f-erðalaga'. Sumum er ferðal-ag ekik nr yradi, og ég vil'di að minnsia
ert aranað en lcærkomið tækifæri kos-ti ráðleggja þeim, sem þann sið
Fagr'a veröld
Eftir lamga og stranga gön-gu
komumat við upp. Vængjadymar
út á svalir turnsi'ns opn'a-st fynir
okkur og við blasir hin stór-
fengle'ga sjón. Fáir bæir h-eims eru
svo fagrir s'em kórigs'iris Kaup- ,
mannahöfn. Nýtízku skýjakljúfar, • vl.W*®*
liin göml-u, hailan'di þök, höfnin,
suridið og skógarniir, alit remnur
þettai s-amain í eina dásamlega
heild.
I Ég haila mér út yfir haridriðið
og horf-i imiður á lúðrablásarana.
Þeir bllásia ekki í lúðra sína nem-a
Litli munkurinn
með miklu áhrifin

\
Ævisaga
Evu íitiu
.. ,r
■; .;■■ '■■■;■•.■-• i
1' t
og Suður-Ameríku, og rnú hefur
hann halidið inmreið sína í Kaup-
man-niahöfn sem vasahók nieð úr-
va-li teikninga.
í Þótt teifcniari bróður Júniipers sé
mjög tr.úaður Fransiiskus-armurik-
ur, eru tekiningarnar e-ngan veg-
in-n Btrarigtrúaai-e-gar í þes-s orðs
fyllstu- miericingu. Þve-rt á móti
hefur Justin McCarthy opið aiuga
fyrir miannJ'eguui veikl-eikum
mu-nksin's1, og ibróðir Júnliiper sjálif-
ur er dæmigerður fyrir öll þau
strábapör, se-m jafnvel gróf het-ta
reyrð með reipi g-etur ekki hrund-

tiil' að dýrka Bakkus og Am-or utain
steinsteyptriair götunnar og skiptir
þá enigu má-li méð aðbúnað ann-an,
aðeiiris ef þessiam tveim félögum
verður veiitt riægiieg virðing og
beim'i. En aðri!r hafa hærr-i hug-
hafa, að semja svolitið við Amo:
g-amla áður ein farið er af staó í
þeim hugleiðingum.
Að eridirigu: Tafcið með ýkkur
eitthvað af sáraium-búðum. Ég er
ekfcert að hald-a því fraim, að eitit-
myndir um forðalög, vilja skemmta hvert siys fari- að he-nda e-inm-itt
s-ér m-éð glöðum 'hóp góðra vina á yfcfcur, en þið verðið líka að hu-gsa
sl-óðum, s-e-m þeir eru ekki vainir svo-lítið uim S'am-f-erða-fói-kið. Þetta
úr g'ráku'Mia- hvensdagsins, og ha'fa 'þarf ekiki að ver-a mikið, aðeins
Bakk'uis og Amor í engum háveg- heftiplás'tur, heppilegast er að
um fram yfir aðra guði þá stund- hafa lengjur með g-rásju, gasbindi
dna. Þessiir menin búa sig að jafn 1 og teygjubindi og lítið glas með
!aði be'tur, em þó er ískyggilega oft j sáravafnii.
Ef ylékiur vex þetta drasl’ í
mj’ö-g ábót-avant um útbúnað jafn-
vel hjá þeirn.
Nylortsólar og rtýir skór
Nú se-gið þið sem svo: Hvað er
þetta, ek'k'i er Ihægt að fiaina að
taka með sér klyfjaa- af aills konar
drásl'i- upp um fjöll og fiirriindi!
En þ'að ©r heldur ekki m-ei-riimgin
í því a® laíka nóg með sér. Naúð-
synlega- hluti verður allavega að
h-afa. Hu-gs-a verður fyrir einhverju
afdr.epd. ti-1 skjóls, þvi að þótt l'aigt
s'é af sitað í blíðska-paiveðri, getu-r
þaö bneytzt itöf hiins verria þegar
miinnst vonum vonir. Með ti'lliti til
þess er einnig hyggiiegast að hafa i
með sér góð skjólföt og ekki sízt!
góða skó. Ég þ&kki etúlku, sem
æ-tlaðft einu sinrii að vera v-el skó-
uö í ferðial-agi og 'kejTJti sé-r í því
til-efnii forkiuriuar góða sfcó með
riylorisélum, sem end-ast sfcyldu a.
m. k. í þrjú ár. Þegar fjóri-r dagar
voru liðnir af feriðaiagin-u, voru
skó-rnir og sólaim-ir skildir að skipt
-um, vfirleðrið var laust frá og bú-
d-ð að lifa- síma ævi alla. En það
ekad- siaigt sóliuimum til hi’óss, að ekki
#á á þeám.
Nú orðið tíðkast það mjög,
að kvikmyndastjörnur skrifi
endurminningar sínar. Holly
v/ood stjarnan Linda Christ-
ian lét fyrir skömmu það boðj
út ganga, að hún væri aðj
skrifa bók um fyrrverandii
eiginmenn sína fjóra. En
Eva Bartok var aðeins á und-
an, því að nú hefur hún gef-
ið út sögu sinnar 29 ára ævi,
með titlinum: Eitthvað til að
lifa fyrir.
Og að s'jálfsögðu stendur nú þeg
'ar- mMlt styr um þessa sö'gu, því
áð Evia hefiuir ekki allibaf verið við
eina fjölinia fetid. Þar sem hún
sjá m<eð eigin' augtmn, hvað þetcs. var dóttir Gyðings í Ungverjalandi
Þegar heilagur Frans af
Assisi, sem dó 1226, ’ferðað-
ist um Ítaiíu og boðaði ást og
frið milli manna, fugla og
annarra dýra, var í fylgd
með honum lítill og glaðlynd
ur munkur, sem hét bróðir
Júniper. Hann var eins kon-
ar sálarleg lyftistöng fyrir
hinn alvariega Frans.

aug
um, s'kuluð þið bana reyn-a að
siafna því s'aman á einri s-tað og
er skopleiga lítið fyrirferðar!
(Esshá).
var hún í hættu, þegair Þjóðverjair
heritióku Urigverjarand, en ung-
verskur SS-ldðsforingi bj-argaði
henni og tók h-ama s-ór til efctia*
kviinnu. Sed-n-ria- meir eign-.aðist hún
þrjá eigi-nmein-n til viðbótar, u.nz
-hún varð mjög -náiin vinkona mark
grieifains af M-ilford Haven.
Nú sam stendur er aðatin-aður-
d-nm í lífii'-Evu dinidv-ersfcur primis,
sem héitir Piak Subu'h og er í fylk
irig'arlbroddi trúflökks nokku-rs dul
arfult's.
En þrátt fyrir atlar a-fhjúpariir
hefur Eva hal'dið því fa-stl-ega
leyndu, hver er flaðir dótbur henn-
ar Díönu. Hún hefur opiinherie-ga
lýst því yfi-r, iað li'tta stúlkan sé
fædd ut-a-n- hjóin-abarids og fjöldimn
a-ltur, ckki -hvað síz-t Bre-tar, hafa
leitt mörgum getgátum að því,
hver sé faðir. hennar.
En bókin teys-ir s-em fyrr segir
ekkert úr því og nefnir heldur
ekfci fyrrgreiridan-
Bókin er nú skárri!
ið brott. Með því aið fyl-gj'ast með
því, sem hemdir bróður Júniper er
hægt að fá gfettið og gamansiamt
yfiriilt yfár hei-m munik-ainna —
se-n-nile-ga þó mes-t am-erlskra
muiníkia — með sjónvarpi, „base-
batl“ og hdaiu sí-gitd'a ma-gni góðs
matair og ví-ns. Hér á síð-um'rii birt-
um við nú sýnishorn úr sögu bróð-
ur Júnipers.
STOPP! Olían rennur beint
í víntunnurnar!
Nú hefu-r bróðir Júniper með
'bl-es-sun kat-ólsku kirkjun-nar hlot-ið
verðiu-g -efliriinæli — hairin er orð-
ilnn a'ð 'koisituliegri aðalhetju í teikui
myndasögu, gerðri a-f muníknum
JiUiSitin McCarthy, se-m er einn af
hirnum fjöldamörg-u a-merís'ku
Fransiskusarmunkum.
Eva Bartok
MiLford Haven á nafn.
15 milljónii- manna sjá mú.daigs
dagteg'a hima þriflegu persónu
makg-reifa bróður Júnipers í fcatólskum dag-
og vifcubl'öðimn um öll Bandaríkm
Hver gerði heiminn?