Tíminn - 20.08.1959, Síða 3

T í MI N N, fimmtiulagiim 20. ágúst 1959.
Gerir leikara úr öllum
Vitforío de Sica raupar af hreystiverkum sínum
Kvenfólk í Englandi:
Þarf að greiða ríkinu 25 pund
Ki. 24 á miðnætti hinn 14.
ágúst gengu í gildi ný lög í
London, sem eiga að fría borg
ina við þær 20.000 götustúlk-
ur, sem hafa „veiðistöðvar"
sínar á götum borgarinnar.
Þetta er einn. iiður í þeirri
viðleitni Breta, að losa borg-
ina við þetta, sem er blettur
á borginni.
Fáir trúa þó á, að þessi nýja
löggjöf hafi nokkuf áhrif, önnur
en þau að gera lög’-eglumönnum
borgarinnar mun erfiðara fyrir í
starfi.
Hingað til hefur það varðað
tveggja sterlingspunda sekt að
„gera tilboð*'1 á götunni. En sam-
kvæmt þessum nýju lögum hefur
fyrir að vera „veiÓilegt‘ á svipinn á götum úti
— Nýtt landhelgisstríð
göturnar, og það virfeist deginum
Ijósara, að lögreglan mun ein-
hvern tíma fara mannavilt og
snúa sér að virðulegum borgurum,
ferðamönnum og öðrum, sem eru
þarna á ferð í mesta saklevsi og
mest af fórvitni.
Scotland Yard hefur farið vand-
lega gegnum spjaldskrá sína yfir
starfandi götustúlkur en þess ber
að gæta, að þegar gengið hefur
verið óvéfengjanlega úr skugga
um að svo sé er þeirri nýbyrj-
uðu „boðið“ með á næstu lög-
reglustöð, þar sem kynsystir henn-
ar í þjónustu lögregiunnar gefur
henni aðvörun og kemur henni í
samband við stofnanir, sern geta
vísað henni betri vegi.
En Sjái hún ekki að sér, og
lögregian rétt til að grípa hverja fari aftur á götuna, fær hún sekt
þá stúlku, sem slangrar um göt- og nafn sitt skráð í bækur lögregl-
una, virðist þeim hún í „veiðihug“. unnar yfir „götusala“.
Það er ekki einu sir.ni nauðsyn-
legt, að lcarlmenn séu nálægt. Sekt
in hefur verið hækkuð í £.5Vz,
og varðar fangelsun við annað
brot.
Fyrir lögreglunni er þetta næst-!
um vonlaust verk. Miðborgin er
— einkum yfir sumarmánuðina —
full af fólki, sem slangrar um
Gamlir stéttarfélagar
vantrúaðir
Sérfræðingar Scotland Yard
segja, að innan mánaðar frá gild-
istöku laganna verði sölu-
rnennska af þessu tagi horfin af
Hausaskipti
götunum. En fjöldamargar fyrr-
verandi portkonur, sem blöðin
hafa haft viðtöl við eru á annarri
skoðun. Verzlunin muni að vísu
hverfa af götunum, en þá haldi
hún bara áfram neðanjarðar. Starf
ið sem slíkt muni vart bíða telj-
andi afhroð.
Nýju lögin gefa hótel- og vi.it-
ingahúsaeigendum eitthvað til <ið
hugsa um. Það virðist íiggja
beint við, að verzlunin mur.i að
verulegu leyti flytjast þangað Ráð
stafanir hafa verið gerðar p ir að
lútandi, m.a. með því að senda
starfsmenn húsanna út tii að
kynna sér helztu andlit úr ]iess-
ari stétt.
Svart og hvítt
að störfum
Lögreglan í London hefu’- lengi
staðið í ströngu til þess að koma
1 veg fyrir þessa verzlun, sera fer
sifellt í vöxt. Margar konur hafa
komið frá meginlandinu ti'. þess
að stunda iðju sína i London, og
eftir að fjöldi hins litaða fólks
tók að færast í vöxt. hefur sívax-
sndi fjóldi litaðra kvenna verið
falar á götunum. Gömlu lögin með
tveggja punda sekt höfðu engin
hamlandi áhrif. Portkonurnar litu
'bara á þau sem skatt, sem þær
yrðu að borga annað slagið
Fullvíst er talið, að samband
gegnum milliliði og síma aukist
til muna við þetta, og sektin við
slíkum milligöngum hefur þess
vegna verið aukin úr 5 í 7 ára fang
elsi.
— Ég lifi og hrærist meðal
fjöldans og gæti, ef með
þyrfti, gert góða grein fyrir
hæfileikum mínum og hæfi-
leikaskorti á ýmsum sviðum.
Ég hef sérstaka persónutöfra,
en enginn má hrósa sjálfum'
sér, því þá er hann talinn
montinn. Ef ég færi að skil-
greina hæfileika mína yrði ég
talinn illa haldinn af mikil-
mennskubrjálæði.
Þannig kemst kvikmyndafram-
Jeiðandinn Vittorio de Sica að
crði. Hann telur sig hafa fundið
og þroskað fjöldann allan af kvik-
myndastjörnum, og við skulum
nota hans eigin orð til þess að
kynnast þeim uppfinningum nán-
ar:
—- .Ég' er sannfærður um að ég
geti gert leiuara úr hverjum sem
vera skal, til dæmis þér. í hverj-
um manni leynast einhverjir hæfi-
ieikar, og ég vinn í þeirri trú,
svo lengi sem minnsta von er um
að þeir finnist. En þegar ég vinn
að mynd er ég vandlátur í leikara-
vali mínu.
Uppgötvanir
Ég hef margri meynni hjálpað
um dagana. Sumar hef ég beinlínis
fundið, öðrum hef ég hjálpað til
þroska og vegs, þótt þær hafi
verið komnar á brautina áður en
þær lentu I mínum höndum.
Sophia Loren hafði t.d. leikið svo-
lítið áður en ég fékk hana til
leiks í kvikmyndinni „Gold in
Naples“, en ég þykist hafa náð
hennar bezta leik þar. Sophia er
mikil leikkona; í her.ni leynist haf
sjór hæfileika.
Ekki sakar að geta þess, að ég
„fann“ Önnu Mangani.
Nú skal ég segja ykkur. hvernig
ég vinza leikkonur úr fjöldanum:
Þegar ég ákvað fyrir íiokkrum
árum að taka kvikmyndina „Umb-
erto D.“ ákvað ég að fara til
Aquila í héraðinu Abruzzo og svip
ast þar um meðal stúlknanna, því
einhvern veginn hafði ég á tilfinn
ingunni, að þar fyndi ég einmitt
það sem mig vantað’. Ég auglýsti
i héraðsblaðinu að ég yrði á mark-
aðstorginu ákveðinn dag á til-
teknum tíma gaf nákvæma lýs-
ingu á þeim kvenmanni sem mig
\antaði og bað allar stúlkur, sem
lýsingin gæti átt við, að koma
þangað.
(Framhald á 8. síðu).
Maria Pia Cassiiio
Sophia Loren
Anna Mangani
Betrumbætti kynþokkann
Það er kannske óviðeigandi að koma með þessa mynd núna, þegar ístend-
ingar eru í 7. himni yfir frammistöðu íslenzka landsliðsins i Kaupmanna
höfn. En þessl mynd er táknrænt dæmi um hvað knattspyrnudellan —
alveg eins og aðrar deliur — getur gengið langt, þeir sem eru helteknir af
ra, henni geta átt á hættu að fá allt sitt útllt þar af.
Akiko Kojima, hin nýja
miss Univ<?rse, neitaði harð-
lega, joegar henni var borið á
brýn að hafa gengið undir
plastíska aðgerð til þess að
ná því fagra brjóstmáli, sem
meðal annarra líkamshluta
studdi hana til sigurs í nýaf-
staðinni fegurðarsamkeppni.
Dagblað n.’kkurt í Tókýó hafði
haldið því fram, að hún hefði
gengið undir læknisaðgerð til þess
að ná brjóstmálinu 37 tommur.
Aðgerðin var í því fólgin, að
sprauta sem svaraði innihaldi eins
kaffibolla af plastvökva í þennan
fegurðarauka stúlkunnar.
— Almáttugur, hrópaði stúlkan
við þessa fregn. — Þetta er ekki
satt! Þetta er rógur.
Tokyoblaðið hélt bví fram, að
hún hefði innritazt n sjúkrahús í
Tokyo undir fölsku nafni og geng-
ið þar undir framangreinda að-
gerð, scm hefði staðið eina klukku
stund, en nægt til þess að breyta
henni í einstæða fegurðardís. Sá
sem sagði frá þessu var dr. Shunso
Matsui, yfirlæknir Shimashi
sjúkrahússins, en hann þekkti
stúlkuna aftur af myndum, og gat
að sjálfsögðu ekki þagað yfir
þessu meistaraverki sínu.
Læknirinn komst m.a. þannig
Cð orði:
Miss Universe innbyrti einn boiia af p!ast: sér
tl fegurðarauka — Gaf upp faiskf nafn við
iækninn sem gaf siðan ekki þagað yfir meist-
araverki sínu
Ein af mörgum
Ungfrú Kojima er ekkert eins-
dæmi. Fjöldinn allur af japönsk-
um stúlkum hefur gengið undir
slíka aðgerð, þar á meðal flestar
frægustu leikkonur Japans.
Enginn verSur
óbarinn biskup
Uppskurðurinn var einfaldur en
sársaukafullur, stóð í blaðinu. Að-
gerðin er fóilgin í að sprauta plast
kenndum vökva í brjóstin með
stórri holnál. í þetta fer álíka
mikið magn vökva og í einn kaffi-
bolla. — Þegar ungfrú Kojima
heyrði fregn þessa, vall upp úr
henni æðisgenginn orðaflaumur á
iapönsku, svo lagði hún af stað
til Tokyo með flugvél.
Annað japanskt b!að víll gera
lítið úr þessu og segir um atburð-
inn: — Slíkar aðgerðir eru ekki
óalgengar í Japan, þar sem aliur
þorri japanskra kvenna er flat-
brjósta vegna hins þrönga jap-
t anska búnings. Það er vegna vest
,rænna áhrifa, sem þær leggja nú
slíkt á sig til þess að ná lengra j
út í loftið að framan.

'Mp *
Mlss Universe
— plastlínan j