Tíminn - 23.10.1959, Síða 7

TÍMINN, föstudaginn 23. október 1959.
Fylkið ykkur um byggða-
stefnu Framsóknarflokksins
Ávarp til kjósenda frá B-listanum í Suðurlandskjördæmi
Nú standa alþingiskosningar fyrir dyrum á ný og nú á að
kjósa eftir hinni nýju kjördæmaskipan. Hin gömlu, hefðbundnu
kjördæmi hafa verið afnumin. Þessi réttindasvipting byggðar-
laganna er liður í viðleitni andstöðuflokkanna til að þjarma að
hinum dreifðu byggðarlögum, takmarka þar framkvæmdir og
fjárfestingu og beina fólkinu og fjármagninu til annarra staða.
Stefna þeirra cr þegar a. n. 1. komin í framkvæmd með starfi
núverandi stjórnar, sem beinist að því einu að fleyta áfram til
bráðabirgða efnahagsmálum þjóðarinnar með því að eyða í halla-
reksturinn tekjuafgangi seinustu ára, sem Framsóknarflokkur-
inn vildi verja til að stuðla að helztu framfaramálum. Mcð því
að auka innflutning hátollavöru og minnka að sama skapi inn-
flutning brýnustu nauðsynja svo sem byggingavöru. Með því að
minnka framlög til verklegra frainkvæmda út um land og
minnka framlög til þeirra sjóða og peningastofnana atvinnu-
veganna, sem eiga að bera upp framfarir um land allt. Með því
að stöðva framkvæmd raforkuáætlunarinnar til óbætanlegs tjóns
fyrir hin mörgu dreifðu byggðarlög, sem enn bíða þess að verða
tengd við orkuveitur landsins. Með því að stórminnka framlög
til hafnarbygginga og svíkjast um að afla fjár til íbúðarlána-
kerfisins. Þannig er þjarmað að byggðarlögunum og enginn þarf
að ganga þess dulinn, að þeir munu láta kné fylgja kviði, ef
þeir eiga þess nokkurn kost.
Við undirritaðir frambjóðendur Framsóknarflokksins í Suður-
landskjördæmi leitum nú fulltingis ykkar, góðir kjósendur, til
þess að spyrna fæti við þessari óheillaþróun. Við teljum naúð-
synlegt að fylkja sér nú um byggðastefnu Framsóknarflokksins,
sem felur í sér alhliða atvinnuuppbyggingu og framfarasóku
um landið allt. Við heitum stuðningi okkar við framfaramál
Iandbúnaðarins, aukna ræktun og bættan liúsakost, betri frani-
leiðsluskilyrði og fullkomnari afurðadreifingu, og hvetjum til
órjúfandi samstöðu um framfara- og hagsmunasamtök almenn-
ings í dreifbýlinu, samvinnufélögin, sem nú eins og oft áður
eiga að mæta illvígum árásum gróðahyggjuaflanna. Við mót-
mælum þeirri gerræðisfullu réttarskerðingu, sem fólgin er í
nýlegum bráðabirgðalögum ríkisstjórnarinnar, þar sem í einu
vetfangi er afnumin merk löggjöf um verðlagningu landbúnað-
arafurða og ekkert sett í staðinn nema valdboð stjórnarflokk-
anna. Við höfnum tillögum Sjálfstæðisflokksins um að leysa
þennan vanda með smánarbótum til bænda eftir kosningar og
krefjumst þess, að réttur bændastéttarinnar til sambærilegra
kjara við aðrar stéttir verði á ný tryggður með lögum.
Við hvetjum til órofa samstöðu allra þjóðhollra íslendinga
um málstað okkar í landlielgismálinu og krefjumst áframhald-
andi aðgerða til þess að tryggja það, að við getum búið einir
að auðæfum fiskimiðanna í kring um landið. Við teljum fram-
tíðarniöguleika sjávarúfcvegsins og fiskiðnaðarins byggjast á
þeirri sérstöðu okkar að búa í nánasta nágrenni við auðug fiski-
mið, og þessa sérstöðu beri okkur að nota sem bezt með því að
kappkosta vöruvöndun og fjölbreytni í fiskiðnaðinum, þannig
að sem mest útflutpingsverðmæti fáist vir liverri landaðri ein-
ingu. Við hvetjum útvegsmenn til þess að stofna og reka sam-
vinnufélög um viniislu og sölu afurða sinna á sama hátt og
bændur hafa gert og gefið hefur þeim svo góða raun og heituni
stuðningi okkar við alla slíka viðleitni.
Við viljum vinna að því, að tafarlaust verði haldð áfram
við framkvæmd hafparbyggingar í Þorlákshöfn og þeirri fram-
kvæmd lokið hið fyrsta svo þar geti risið vegleg verstöð, sem
einnig myndi spara íbúum Suðurlands milljónir króna í flutn-
ingskostnað og tryggja betur en á annan hátt yrði gert öruggar
samgöngur milli Eyja og lands. Einnig verði unnið að því að
ljúka sem fyrst fullnaðarrannsóknum á frekari hafnarskilyrðuin
á Suðurlandi.
Við teljum nauðsyn á, að tryggðar verði betur en Iiingað til
öruggar samgöngur við austasta liluta suðurlandsins. Greiðar
og öruggar samgöngur eru eitt höfuðskilyrði fyrir fjölskrúðugu
og blómlegu athafnalífi, og við teljum því, að ekki verði hjá
því komizt að taka nú þegar upp nýjar og fullkomnari aðferðir
við vegagerð og vinna að.því að á næstu árum verði gert varan-
legt slitlag á fjölförnustu vegi landsins, enda er nú kostnaður
við viðhald vega og ökutækja orðinn slíkur, að ekki verður
lengur við unað.
Við munum vinna að því, að tekið verði til á ný við fram-
kvæmd raforkuáætlunarinnar með það fyrir augum að koma
sem fyrst á sameiningu orkuveitusvæða landsins og tengja við
orkuveiturnar öll helztu byggðalög. Virkjun fossa og Iivera verði
haldið áfram með auknuin hraða til þess að skapa grundvöll
fyrir áframhaldandi uppbyggingu stóriðnaðar í landinu.
Við treystum nú á stuðning ykkar, góðir kjósendur, til þess
að við geturn unnið að þessum og öðrum hagsmunamálum sunn-
lendinga og landsmanna allra. Við treystum því að þið hafnið
siðlausum áróðri þeirra, sem sífellt reyna að ala á tortryggni
milli sveita og bæja. Forusta Framsóknarmanna í málefnum
sveitanna hefur verið örugg og heilladrjúg um langan aldur og
fylgi þeirra í bæjunum fer nú vaxandi, vegna þess að fólkið
finnur, að þar skortir þá stjórnmálaforustu, sera Framsóknar-
flokkurinn einn getur boðið.
Það eru nú skýrari línur í íslenzkum stjórnmálum en oftast
áður. Þjóðin er að skipa sér í tvær meginfylkingar í stjórnmála-
baráttunni. Annars vegar stendur Framsóknarflokkurinn, sem
berst fyrir áframhaldi byggðastefnunnar á sviði stjórnmála og
efnahagsmála og alhliða atvinnuuppbyggingu í öllum byggðar-
lögum. Hins vegar standa þeir sem vilja yfirgefa byggðastefn-
una og draga fólk og fjármagn burt úr byggðarlögunum og
hrúga því sarnan á einn eða tvo staði við Faxaflóa.
Enginn annar flokkur en Framsóknarflokkurinn Iiefur nein
skilyrði til þess að hafa skelcgga forustu í baráttunni við íhalds-
og gróðahyggjuöflin. Hann einn liefur styrk og stefnufestu til1
þeirrar forustu. Þess vegna treystum við því nú, góðir sunn-j
lendingar, að öll alþýða manna til sjávar og sveita safni sér nú!
undir merki lians til átaka við höfuðandstæðinginn, flokk gróða
byggjumannauna og til þróttmikillar baráttu fyrir aukinni hag-
sæld og vaxandi framförum í Iandinu.
Ágúst Þorvaldsson
Helgi Bergs
Sigurður I. Sigurðsson
Jón Gíslason
Þórarinn Sigurjónsson
Björn F. Björnsson
Óskar Jónsson
Sigurður Tómasson
Sigurgeir Kristjánsson
Erlendur Árnason i
Guðmundur Guðmundsson Stefán Runólfsson !
Mótmæla bráðabirgðalögunum
Sunnudaginn 4. okt. 1959
voru stjórnir Bændafélags
Þingeyinga og Bændafélags
Fljótsdalshérað's samankomn-
ar á fundi að Egilsstöðum á
Völlum.
Tilefni fundarins var samkomu-
lag á fundi, sem sömu félags-
stjórnir ásamt stjórn Bændafélags
Eyfirðinga héldu með sér 13.
ágúst s.l. ár, um að stjórnir þessar
komi saman á sameiginlegan
fund einu sinni á ári þegar tæki-
færi gæfist til. Stjórn Bændafé-
lags Eyfirðinga hafði ekki haft að
■stöðu til að sækja þennan fund.
Á fundinum voru mættir frá
Bændafélagi Þingeyinga.
Jón Sigurðsson, Yztafelli.
Þrándur Indriðason, Aðalbóli.
Baldur Baidvinsson, Ófeigsstöð-
um.
Haraldur Jónsson, Einarsstöð-
um.
Finnur Kristjánsson, Húsavík.
Frá Bændafélagi Fljótsdalshér
aðs:
Sveinn Jónsson, Egilsstöðum.
Björn Kristjánsson, Grófarseli.
Páll Sigbjörnsson, Egilsstaða-
kauptúni.
Fundarstjóri var kosinn Sveinn
Jónsson, fundargerð bókaði Páll
Sigbjöxmsson.
Eftirfarandi va,. gert á fund-
inum.
1. Tekin voru til umræðu bráða
birgðalög r í k is s t j ó rnar in n ar 18.
sept. s. i. um verðstöðvun á land-
búnaðarvörum.
Umræður hófust með því, að
Þrándur Indriðason sagði fréttir
af aukafundi Stéttairsambands
bænda. Síðan voru miklar umræð-
ur um málið.
Svohljóðandi ályktun var sam-
þykkt í málinu.
„Sameigini egur stj órnarf undur
Bændafélags Fljótsdalshéraðs og
Bændafélags Þingeyinga haldinn
að Egilsstöðum 4. okt. 1959, mót-
mælir harðlega nýsettum bráða-
birgðalögum um verð landbúnaðar
afurða og telur þau fela í sér rétt
indaskerðingu fyrir bændastéttina
og gerir þá kröfu til Alþingis að
þau verði úr gildi felld.
Með því að fundurinn telur að
Framleiðsluráðslögin hafi verið
gerð óvirk með neitun neyíenda-
samtakanna um aðild áð samning
um og með setningu nefndra
bráðabirgðalaga, vill fundurinn
skora á Stéttarsamband bænda að
hefja undirbúning að nýrri faga-
setningu um sölu og verðlagningu
landbúnaðarvara.
í ákvæðum nýrra afurðasölu-!
faga sé gengig út frá að bændur 1
einir hafi alla framkvæmd verð- i
lagningar og samningsaðild vai'ð-1
andi hana, en sé ekki háðir gerðar ■
dómi eins og verið hefur.
Ef svo ógæfusamlega tekst til,
að yfirstandandi verðlagsdeila
leysist ekki á viðunandi hátt og
stjórn Stéttarsámbands bænda tel
ur -sig tilneydda til þess að ákveða
sölustöðvun á landbúnaðarvörum,
skorar fundurinn á bændur lands
ins að standá einhuga saman að
þeirri ákvöröun og telur sjálfs'agt
og skylt að bændur beri sameigin
lega sitt tjón er af slíkri sölus'töðv
un leiðir.
Fleiri ályktanir voru ekki gerð
ar og var fundi slitið.
Sveinn Jónsson
Páll Sigbjörnssoxi
Ofanritufj ályktun vár borin
undir stjórn Bændafélags Eyfirð-
inga og hefur hún lýst samþykki
. sínu við hana.
• Sveinn Jónssoxz.
33
Á víðavangi
Lærisveinn Bjarna
EINS OG kunnugt er, urð'i.
mikil átök í Sjálfstæðisflokkn-
um, er unnið var að mannaskip-
un á framboðslista hans í Reykia
vík. Sjónienn vildu hafa Ásgeii
Sigurðsson, skipstjóra á Heklu,
áfram sem fulltrúa sinn. Iðnaðar-
menn vildu að Sveinn Guðmunds
son, forstjóri í Héðni, fengi ör-
uggt sæti á listanum. Báðir eru
þessir menn vel frambærilegir
fulltrúar viðkomandi stétta. Þeir
hafa hins vegar ekki verið nógu
leiðitamir við Bjarna og Ólaf, og
munu t. d. báðir hafa brugðizí
flokknum í forsetakosningunum
1952. Bjarni gekk því fram í þvi
af miklu kappi, að þeim yrðí
þokað í burtu og Pétur nokkur
Sigurðsson og Birgir Kjaran sett
ir í staðinn. Eins og venja er orð
in í Sjálfstæðisflokknum, fékk
Bjarni vilja sínum framgengt.
Alveg sérstaklega lagði Bjarni
kapp á, að Pétur Sigurðssou
fengi sæti á listanum, en Bjarní
hefur meira dálæti á honum en
Birgi. Þótt Birgir fylgi Bjarna
dyggilega, telur hann þó Pétur
enn betri lærisvein sinn.
í útvarpsumræðunum fengu
menn að heyra til þessa læri-
sveins Bjarna, og mun ekki sízt
marga Sjálfstæðismenn hafa
blöskrað málflutningur hans,
Þeim mun áreiðanlega ekki hafa
geðjazt þetta sýnishorn af þeim
nýliðum, sem Bjarni fylkir nú I
kringum sig, og teflir fram ti!
forustu fyrir flokkinn.
Einum Sjálfstæðismanni, sem
Iilýddi á ræðu Péturs, varð þetta
að orði: „Það hlýtur að vera
kominn einhver nýr andi í Sjálf-
stæðisflokkinn, fyrst þessi Pétur
er tekinn fram yfir þá Ásgeir og
Svein.“
Sjálfstæðisflokkurinn
svívirðir sjómenn
í RÆÐU þeirri, sem þessi Péfc-
ur Sigurðsson hélt, stimjxlaði
liann sig sem fulltrúa sjómanna.
Ekki er þó kunnugt um, að hami
hafi gegnt nokkru trúnaðarstarfi
fyrir sjómannastéttina, eða að
einn einasti sjómaður hafi óskað
eftir honum sem fulltrúa sínum
á Alþingi. Hitt var vitað, að sjé-
menn í Sjálfstæðisflokknum
vildu liafa Ásgeir Sigurðsson
sem fulltrúa sinn áfram. Það
voru „sjómennirnir“ Bjarni Bene
diktsson og Ólafur Thors, er
völdu Pétur til framboðs, enda
mun hann verða fulltrúi þeirra
fyrst og fremst. Það er líka
víst, að eftir ræðuhöld hans
í útvarpinu í fyrrakvöld, munu
sjómenn almennt telja það sví-
virðingu við sjómannastéiiina,
ef telja á Pétur þennan einnveru
sérstakan fulltrúa hennar.
Ósjálfráða flokkur
f NÝJUM ísfirðlngi segir svo:
„Alþýðublaðið er af og ti! að
burðast við það, að telja fólki trú
um, að kratarnir í ríkissijórn-
inni ráði nú þó nokkru. Þetta er
að því leyti rétt, að þeir fá að
framkvæma hlutina á þann hátt
sem Sjálfstæðisflokkurinn telur
sér lienta. Kratabroddarnir eru
xneð Öðrum orðum ósjálfráða
þjónar íhaldsins, sem alveg er
sagt fyrir verkum.
Eða trúa nokkrir menn því
virkilega, að þeir sem ráða Sjálf-
stæðisflokknum Iétu svo dátt að
forráð amönnum Alþýðuflokksins
sem raun ber vitni, ef þeir síðar-
nefndu gengu ekki raunverulega
erinda lxinna fyrrnefndu. Halda
xnenn að Sjálfstæðisflokkurinn
myndi styðja kratabroddana í
orði og á borði nema því aðeins
að það væri Sjálfstæðisflokknum
gagnlegt? Nei, það myndu for-
ráðamenn Sjálfstæðisflokksins
áreiðanlega ekki gera.
Þjónslund kratabroddaima
gagnvart Sjálfstæðisflokknum er
orðin svo einlæg og takmarka-
laus, að Sjálfstæðisflokkurinn
telur sér hollara að láta þá siíja
ráðherrastóla fyrir sig en sína
ejginmenn. Ef þetta væri raun-
verulega ekki svona myndu Sjálf
stæðismennirnir nú, — eins og
Framhald á bls. 8.