Tíminn - 15.05.1960, Blaðsíða 12

Tíminn - 15.05.1960, Blaðsíða 12
12 TÍMINN, sunudaginn 15. maí 1960. Skyggnzt niður í regindjúp hafsins Niðurl. f síðasta lestri var ég að minnast á dýr í djúpum hafs- ins, sem geta ekiki notiS birt- unnar að ofan og eru því blind. Hvernig geta slík dýr aflað sér viðurværis? Til þess hafa þau ýmis ráð. Þið hafið heyrt það, að tilfinninganæmi eykst til muna hjá mönnum, sem missa sjónina. Því er eins farið meðai dýra, tilfinningalíf þeirra fer langt frgm úr því að þroska, sem venjulegt er. Og ekki nóg með það, ýmis furðusamleg tæfcni kemur til sögunnar í því sambandi. Margir djúpfiskar hafa t.d. langa, afar tilfinninga- næma þræði fram úr hausnum; geta þræðir þessir jafnvel ver- ið mörgum sinnum lengri en sjálfur búkurinn á fiskinum. Það er því gefið mád, að engin leið er að koma að þeim óvör- um. Aðrir hafa einn langan „tilfinninga'geisia“ í einhverj- um ugganum. Hjá krabbadýr- um, sem lifa á grunnsævi eru fálmaramir tiltölulega stuttir og aidrei lengri en skrokkurinn á dýrinu. En á hinn bóginn verða fálmararnir hjá ýmsum djúpkröbbum margfalt lengri en búlkurinn; hjá rækjutegund einni jafnvel 12 sinnum lengri. En svona tæki gagna ekki öll- um þarna niðri í baráttunni fyrir lífinu. En þá grípur nátt- úran ti'l annarrar tækni. Það er kunnara en frá þurfi að segja,, að á kolkrabbategundum þeim, sem eru á landgunnunum, eru armarnir (sem eru 8 eða 10) lausir hver frá öðrum, en á nokkrum djúptegundum eru aliir armarnir tengdir saman með húð nema bláendarnir; kemur þarna fram poki, ekki ólíkur hálfopinni regnhlíf. Þeg- ar dýrið syndir hratt í gegnum vatnið með opinn pokann, safn- ast í *hann heilmikið af smá- um lífverum. Þegar kolkrabb- anum þykir nóg komið, dregur hann saman pokann og gæðir sér á fengnum afla. En nátt- úran fer nokkuð öðruvísi að við suma fiskana, til að viðhalda þeirra kyni, hún gerir þá ægi- Iega kjaftvíða og tannhvassa, og jafnvel svo hressilega, að allur hausinn er lítið annað en einn hræðilegur kjaftur. Og til er það, að bolur fisksins er orð inn að svolitlum spena, sem laf ir við hausinn. En eru þá allar verur, fiskar sem annað, sem lifa í hinum myrku djúupm hafsins, alger- lega blindar? Svo er ekki. T.d. hafa ýmsir fiskar á sér lýsandi bletti eða alveg sér.stök tæki, sem gefa frá sér ljós. En þessi ljósfæri virðast ekki alltaf vera til þess, að fiskurinn geti horft í kringum sig, heldur eru þau líka veiðigiidrur. Sum þeirra dýra, sem lifa á tatomörkum ljóss og myrkurs í djúpunum, hafa geysilega stór augu. Þetta er hliðstætti því, sem á sér stað á meðal sumra landdýra, er veiðar stunda á næturþeli. Augun í ýmsum krabbadýrateg- undum eru t.d. svo stór, að mestur hlutinn af yfirborði höf- uðsins er: augu. Augasteinninn í svona augum er oft mun stærri en venjulegt er, og kúlu lögun augans hefur breytzt þannig, að það líkist nú mest stuttum sívalningi, sem verkar ekki ósvipað og stjörnukíkir. En það er fleira én myrkrið, sem skilur á milli grunnsævis og djúpsævis. Þegar niður í djúpin kemur, hafa hinar styrku íhreyfingar hafsins misst mátt sinn, og botninn er víða silkimjúkur, klæddur smá- gerðri eldfjallaösku, sandi og leir. Enda er líkamsbygging dýranna þar niðri öll viðkvœm- ari en þeirra, sem landgrunnið byggja. Líffærin eru meyrari, beinagrindin stökkari og skel- dýrin brothættari. Sem dæmi um þennan mis- mun get ég nefnt svampana, sem er mjög fjölbreytileg dýra fylking og útbreiddir um öll höf á margs konar dýpi. Þvotta svampurinn og frændur hans liía á tiltölulega grunnu, enda er líkamsbygging þeirra þann- ig, að þeir þola vel sjávarrótið. Aftur á móti eiga glersvamp- arnir heima niðri í hinum myrku djúpum sjávarins. Þess- ir svampar eru oft a'lsettir löngum og hárfínum kísilnál- um, sem stundum mynda eins og stjörnuþyrpingar g yfirborði líkamans. Þeir eru bókstaflega hrein listaverk að allri bygg- ingu. Ef þessi dýr ættu að búa við strendur landanna, mundu þau ekki verða einum deginum leng ur í tölu hinna lifenda, þau mundu ekki láta annað eftir sig en óásjálegt kísilduft. Þá hafa margir djúpfiskar mjög sveigjanlega beinagrind og slyttulega vöðva, og þýddi lítið fyrir þá að etja kapphlaup við. þorskinn eða laxinn. Á þeirn mörg hundruð miil- jónum ára, sem lífverurnar hafa þokað sér áfram til æ meiri fjölbreytni og meiri þroska, hafa þær orðið að móta sig í samræmi við umhverfið og lífsmöguleikana á hverjum tíma. Það skeður aldrei öfugt, að umihverfið lagi sig eftir eðli og aðstæðum hinnar lifandi náttúru. Þau dýr, sem haft haf» litla eða enga aðlögunarhæfni, þurrkast því miskunnarlaust út af yfirborði jarðar. Má þar til voru á miðöld jarðar. En þau voruá Miðöld jarðar. En þau voru flest landdýr; sjávardýrin höfðu nokkru betri aðstöðu. Þau gátu með stuttum fyrir- vara og án mikillar útlitsbreyt- ingar flutt .sig úr hlýjum sjó í kaldan eða öfugt. Þau gátu líka flutt sig af grunnsævi niður á djúpsævi eða af djúpsævi og upp að ströndum landanna. Samt hafa ótal mörg fomaldar- dýr sjávarins liðið undir lok. Önnur, sem þá voru algeng, hafa nú flúið niður í regin- djúp hafsins, og eru orðin fá- gæt. Sem dæmi get ég nefnt álfasmokkinn, og hina undur- fögru pappírssnekkju, sem er talin náskyld smokkfÍ9kum. Stundum er okkur bent átakan lega á það hve fáfróð við eigin lega erum um það líf, sem djúp hafsins varðveita, svo sem þeg- ar fiskategundir, er vísinda- mennirnir héldu að væru búnir að liggja í gröf sinni í 60—70 mi'Ujónir ára, koma allt í einu fram á sjónarsviðið. En slíkt bar við árið 1938, þegar undar- lega skapaður fiskur (Lati- meria), er talinn var hafa dáið út síðast á Krítartímanum, veiddist í fullu fjöri við Suður- Afríku. Það verður áreiðanlega enn langt í land, þangað til við vit- um skil á öllum þeim lífverum, sem hafdjúpin geyma. Ingimar Óskarsson. Bændur Öxlar með vöru- og fólks- bílahjaxum vagnbeizli og beizlisgrindur, kerrur með sturtubeizli án kassa. Gamla verðið hiá Kristjáni Júlíussyni, Vesturgötu 22, Reykjavík. Sími 22724. Sigurðu' Olason o? Þorvaldur Lúðvíksson Má Iflutningsskrifstof a Ansrurstræti 14 S>mar 15535 oe 14600 ,.'V*‘V»V*V*‘V*V*V*V*V*V*V*‘V*‘V*V*'V*'V*N.*'V»‘V*,V*‘V«'V»X*,> fbúð óskast Eins til tveggja herbergja íbúð óskast. Tvennt full- orðið í heimili. Uppl. í síma 19523 á mánudag kl. 10—12 og 1—3. Laxveiði Vil leigja laxveiðdagnir fyrir Öndverðarneslandi í sumar. Halldór Guðiaugsson, Öndverðarnesi. KAHLA-postulínsvörur Höf.um venjulega á lager hinar eftir KAHLA-postulinsvorur SÝNISHORN ÁVALLT FYRIRLIGGJANDl

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.