Tíminn - 21.05.1960, Blaðsíða 7

TÍMINN, langardaginn 21. maí 1960.
7
m'* ... ' i
Risinn og kóngsdóttirin
í hreinskilni og sann-
leika sagt
Hreinskilinn framámaður
í Sjálfstæðisflokknum mælti
nýlega eitthvað á þessa leið:
Sjálfst.flokkurinn stendur
betur að vígi nú til að vinna
1 hægt að njóta frelsis frum-
Kaflar úr ræðu Karls Kristiánssonar við 2. nmr, stiórn mannsins og öryggis Þegnsms
J c .11 . ,1 1 skipulögðu þjóðfélagi.
arfrv. um skipaii innflutnings- og gjaldeyrismála
Því meira, sem þjóðfélag’
að stefnumálum sínum, held gerir fyrir þegna sína, því
en en þótt hann hefði sjálf
ur fengið meiri hluta í síð
ustu kosningum, vegna þess
að Alþýðufl. vinnur með hon
um.1
Þetta er hárrétt ályktað
hjá manninum. Hér eru tveir
samrýmdir að verki. Þeir geta
sungið fullum hálsi: „Tveir
við stýrum einu geði“. Svo
gott virðist samkomulag
þeirra vera. Og þetta frv.
þeirra „um skipan innflutn-
ings- og gjaldeyrismála o. fl.“
er slíkur söngur.
Hefði Sjálfstæðsfl. flutt
þetta frv. eirm, myndi öðru
máli hiafa gengt. Alþýðufl.
nýtur enn nafns síns hjá
trygglyndum kjósendum, sem
vjssu sig styðja hann til góðra
verka fyrrum. En hversu
lengi þolir sú tryggð það, sem
nú er að gerast?
Hve lengi fá foringjar hans
að bera gamla alþýðufánann
fyrir fylkingu Sjálfstæðisfl.?
Þjóðfélagsleg réttindi leiða
af sér boð og bönn
Einhver Sjálfstæðismaður j
var hér um daginn við um-
ræður þessar, að bregða Fram
betur, sem það tryggir þá sam
félagslega, því háðari hljóta
þeir að verða boðum þess og
bönnum. Skyldurnar vaxa
með réttindunum. Annars
stenst ekki þjóðfélagið.
Lög kurteisi.nnar gilda
við matborðið
Þeir, sem sitja að sama
matborði verða að hlýta borð-
siðum. Enginn má við mat-
borðið háma í sig svo að aðr-
ir fái lítið eða ekkert. Það
eru einföld og óskráð lög al-
mennrar kurteisi, sem allir
siðaðir menn virða og telja
sjálfsagt að lúta.
Slík óskráð lög nægja ekki
um allt, sem menn þurfa til
Þjóðfélagsþegninn verður
að þola boð og bönn, til þess
að frelsast frá öryggisleysi
hafta væri oft ekki óhlut- frummannsins.
dræg. Það getur satt verið. um að menn«
Hann sagði að þar fæn gjarn . þjóðfél’gi „frá öllum
an svo, að ovmurmn hlrti ---
viðskiptahöftum“, sem köll-
uð eru, er að mínu áliti, að
verulegu leyti undirstöðulaus
áróður.
Allt öðru máli gildir um hið
TT . . andega frelsi. Það er óháð
og engin „hoff ? Hver hirðir num efnahagslegu
og við-
þann aftasta.
En ég spyr: Hvernig er
hinn fátæki settur í sam
keppninni við hinn ríka, þar
sem ekki er af nógu að taka,
: skiptalegu samfélagsskyldum.
Fyrstu „höftin"
íslendingar tóku fyrst upp
skömmtun eða höft með opin
berum aðgerðum í utanríkis-
. _ , ur, heldur nálgast ........
smog segja má að þjóðfélag mennsku miðað við menn.
íð beri a borð, en hafi ekki
ótakmarkað af. Þess vegna
þarf skömmtun að eiga sér
stað í ýmsum efnum.
Óskráð lög nægja ekki um
innflutninginn
hann?
Öll þjóðfélagsstarfsemi og
skipan mála til bræðralags
er vitanlega unnin í veikeika,
eins og allt, sem við mennirn-
ir gerum. En eigum við þess
vegna að gefast upp við að viðskiptum á tímabili fyrri
reýna að skifta milli manna heimsstvrjaldarin^ °- Félnars-
samfélagsréttinum en láta ieg nauðsyn knúði. Menn
þann, sem er meiri máttar fundu, að þeir sátu við sama
hrifsa til sín það, sem hann borð.
getur, á kostnað hins, sem er Fyrsti skömmtunarstjóri á
villi- minni máttar? j íslandi var þá ráðinn. Hann
Nei við verðum að basla á- Var ekki Framsóknarmaður.
ingu og möguleika nútimans., fram i átt réttlætis og bræða ( Hann var enginn annar en
lags, þó að í veikleika sé og jðn Þorláksson, sem stuttu
stundum mistakist.
„Óvinurinn hirðir þann
aftasta"
Háttvirtur frams.m. meiri Frelsi frummannsins —
hluta fjárh.n. (Ólafur Björns -'’ryggl þegnsins
Þjóð, sem mikið þarf# að Son) lagði áherzlu á það í Það er ekki hægt bæði að samþykkt sérstök lög um inn
kaupa erlendis frá — eins og ræðu sinni, að framkvæmd sleppa og halda. Það er ekki (Framhald á 13. síðu).
íslendingar — og hefur ékki
seinna varð formaður Ihalds
flokksins, sem nú heitir Sjálf
stæðisflokkur.
Fyrsta stjórnin, sem fékk
gjaldeyri til að kaupa nægju
sína, verður — því miður —
sóknarfl. um, að hann vildi að skammta í stærri og minni
viðhalda hinum svonefndu j stíl, til þess að jafna milli
„höftum“. | manna við það stóra allsherj
Eg tel þaö, að vilja viðhalda ’ arborð. Þar gilda ekki boðorð
þeim, ámælisvert eða lofsvert, kurteisinnar. Og að hafa þar j
eftir því, hvað um er að ræða.1 skortinn • fyrir skömmtunar- j
Félagsleg samstaða hlýtur stjóra — eins og nú virðist!
jafnan að leiða af sér boð og eiga að gera — brýtur ekki að j
bönn í einhverjum efnum. I eins í bága við samfélagsskyld
Virkjun Smyrlabjargaár
Álit minnihluta tjárveitinganefndar
nir i öfuga átf
Nefndarálit Helga Bergs og Karls Guíijónssonar um frv. Gunnars Gísla-
sonar urn breyting á framleiÖslu-ráÓslögunum
Fyrir nokkrum vikum flutti | 10. gr. laga nr. 94 1947, umjleyfi, svara á engan hátt þeim
Gunnar Gíslason frv. um
breyting á lögum um fram-
leiðsluráð og segir í því m.a.:
Slátur-„leyfi skal veita lög-
skráðum samvinnufélögum,
i sem veitt var slátrunarleyfi
j haustið 1959 og óska að fá það
átti að virkja Smyrlabjargaá1 f.ra“leiigt- Ennfremur öðrum
í Austur-Skaftafellssýslu og10^^^1 samvmnufelogum
leggja háspennuhnu frá
á árunum IssS-loeT'Fyír-1q^eigeM^á^rzlunM:
verandi ríkisstjórn beitti sérj^g1 umsækjenda> að félag.
Smyrlabjargaár í Austur- rIforkuáætluninnif Lg^var jmu verSl veitt slátrunarleyfi“;
Skaftafellssýslu, svo sem áð- ^ o v»rvT*fi?c -fr-ó iwí ttí-mi?--;o I L&xiclbúnciÖ<irnefncl neðri
ur var frá skýrt hér í blaS-
inu. Fjárveitinganefnd hafði
málið til meðferðar og varð
ekki á eitt sátt, Fer álit minni
hlutans, þeirra Páls Þorsteins
sonar, Daníels Ágústínusson-
ar og Ingvars Gíslasonar hér
á eftir:
Fjórir þingmenn Austfirð-
inga, Páll Þorsteinsson, Ey-
steinn Jónsson, Lúðvík Jósefs-
son og Halldór Ásgrímsson
fluttu fyrir alllöngu þingsá-
iyktunartill. um virkjun
framleiðsluráð landbúnaðar-
ins o. fl„ sem hér er gert ráð
fyrir að breyta, stefnir fyrst
og fremst að því að tryggja
bætta meðferð sláturfjáraf-
urða með nokkurri takmörkun
i veitingu slátrunarleyfa.
Nýtízku sláturhús með þeim
frágangi og búnaði, sem full-
komnar heilbrigðiskröfur gera
ráð fyrir, erumjög dýr í bygg-
ingu, og stófnkostnaðurinn er
þeim mun tilfinnanlegri sem
húsin eru aðeins notuð um
stuttan tíma á ári hverju.
Fjölgun sláturhúsa mundi því
leiða til lækkaðs verðs til
kröfum, sem gera ber til slíkra
húsa. Um þetta segir yfirdýra-
læknir í umsögn sinni um
frv.:
„Nú sem stendur eru nær öll
hin minni sláturhús í því á-
standi, að þau geta ekki talizt
hæf sem sláturhús. Stærri
húsin, þar sem flestu fé er
slátrað, eru yfirleitt miklu
fullkomnari, og þar virðist
bæði áhugi og bolmagn til þess
að halda húsunum við og
framkvæma nauðsynlegar
endurbætur. Litlu húsin eru
langflest einfaldir blikkskúr-
ar með ófullkomnum útbún-
SfJSLí? deildar fékk málið til meöferð framleiðenda eða hækkaðs aði, en hafa verið starfrækt
Smyrlabjargaá, þrátt fyrir
það að efni hafði verið keypt j ar °| “J1™^nd“| tveggja yrð'i. Er þess að vænta,
í orkuverið 1958 og sumt af TTr a eltn netndaraht þeirra sammála um að
því flutt á virkjunarstað. °g Karls- Guð' i £ð sé ekki æs“ ’
I L/IlooUIlclI .
Við teljum sjálfsagt mál, ' ; Sú fjölgun slátrunarstaða,
að hafizt verði handa um full „Nefndin heíui athugað sem lelða mundi af rýmkun á
naðarvirkjun árinnar, eins og frv- fengið um þaö umsagn- veifingU slátrunarleyfa, eins
verðs til neytenda nema hvort
upphaflega var fyrir mælt í j
ir framleiðsluráðs landbúnað-'
og frv. þetta gerir ráð fyrir,
raforkuáætluninni, og álítum arlns °§' yfirdýralæknis, en j hlyti mjög að torvelda við-
bæði rétt og skylt að Alþingi ir f?essir aöllar legglast I leitni löggj afans og fram-
„Fjárveitingan. hefur klofn hlutist til um, aö úr því verði smm'eg10 gegn samþykkt lelðsluráðsins til að vinna að
að í afstöðu sinni til till. — bætt svo fljótt sem kostur • ess' ' fullkomnun sláturhúsa lands-
Meiri hlutinn leggur til að er. Þess vegna leggjum við til Nefndin hefur ekki orðið , ins. Þannig gerir frv. ráð fyrir
till. verði vísað frá með rök- að till. verði samþ. — Þess sammála um afgreiðslu frv. i því, að veita skuli slátrunar-
studdri dagskrá, en við mæl skal getið að Páll Þorsteins- Meiri hluti nefndarmanna er levf; öllum þeim, sem slíkt
um eindregið með því að till. son tók þátt í störfum nefnd andvígur því, en einn þeirra. ’ 'ifðu 1959, þó að vitað
verði samþ. Samkvæmt 10 ára arinnar vegna forfalla Hall- Ben. Gröndal, skilar sérstökn ölmörg þeirra slátur-
raforkuáætluninni frá 19541 dórs Ásgrímssonar. I áliti. n þá fengu slátrunar-
undanfarin ár í skjóli undan-
þáguheimildar gildandi laga
um þetta efni“.
Á undanförnum áratugum
hefur heldur stefnt í þá átt,
þótt of hægt hafi gengið, að
slátrun og meðferð sláturfjár-
afurða hefur færzt í hendur
nokkuö stórra framleiðslu-
samvinnufélaga. Það er eng-
um vafá undirorpið, að þessi
þróun hefur verið heillavæn-
leg, ekki aðeins framleiðend-
um, heldur ekki síður neyt-
endum, því að með þeim hætti
hefur tilkostnaður orðið minni
en ella, vöruvöndun meiri og
(Framhald á 15. síðu).