Tíminn - 21.05.1960, Qupperneq 7

Tíminn - 21.05.1960, Qupperneq 7
TÍMINN, langardaginn 21. maí 1960. 7 m'* ... ' i Risinn og kóngsdóttirin í hreinskilni og sann- leika sagt Hreinskilinn framámaður í Sjálfstæðisflokknum mælti nýlega eitthvað á þessa leið: Sjálfst.flokkurinn stendur betur að vígi nú til að vinna 1 hægt að njóta frelsis frum- Kaflar úr ræðu Karls Kristiánssonar við 2. nmr, stiórn mannsins og öryggis Þegnsms J c .11 . ,1 1 skipulögðu þjóðfélagi. arfrv. um skipaii innflutnings- og gjaldeyrismála Því meira, sem þjóðfélag’ að stefnumálum sínum, held gerir fyrir þegna sína, því en en þótt hann hefði sjálf ur fengið meiri hluta í síð ustu kosningum, vegna þess að Alþýðufl. vinnur með hon um.1 Þetta er hárrétt ályktað hjá manninum. Hér eru tveir samrýmdir að verki. Þeir geta sungið fullum hálsi: „Tveir við stýrum einu geði“. Svo gott virðist samkomulag þeirra vera. Og þetta frv. þeirra „um skipan innflutn- ings- og gjaldeyrismála o. fl.“ er slíkur söngur. Hefði Sjálfstæðsfl. flutt þetta frv. eirm, myndi öðru máli hiafa gengt. Alþýðufl. nýtur enn nafns síns hjá trygglyndum kjósendum, sem vjssu sig styðja hann til góðra verka fyrrum. En hversu lengi þolir sú tryggð það, sem nú er að gerast? Hve lengi fá foringjar hans að bera gamla alþýðufánann fyrir fylkingu Sjálfstæðisfl.? Þjóðfélagsleg réttindi leiða af sér boð og bönn Einhver Sjálfstæðismaður j var hér um daginn við um- ræður þessar, að bregða Fram betur, sem það tryggir þá sam félagslega, því háðari hljóta þeir að verða boðum þess og bönnum. Skyldurnar vaxa með réttindunum. Annars stenst ekki þjóðfélagið. Lög kurteisi.nnar gilda við matborðið Þeir, sem sitja að sama matborði verða að hlýta borð- siðum. Enginn má við mat- borðið háma í sig svo að aðr- ir fái lítið eða ekkert. Það eru einföld og óskráð lög al- mennrar kurteisi, sem allir siðaðir menn virða og telja sjálfsagt að lúta. Slík óskráð lög nægja ekki um allt, sem menn þurfa til Þjóðfélagsþegninn verður að þola boð og bönn, til þess að frelsast frá öryggisleysi hafta væri oft ekki óhlut- frummannsins. dræg. Það getur satt verið. um að menn« Hann sagði að þar fæn gjarn . þjóðfél’gi „frá öllum an svo, að ovmurmn hlrti --- viðskiptahöftum“, sem köll- uð eru, er að mínu áliti, að verulegu leyti undirstöðulaus áróður. Allt öðru máli gildir um hið TT . . andega frelsi. Það er óháð og engin „hoff ? Hver hirðir num efnahagslegu og við- þann aftasta. En ég spyr: Hvernig er hinn fátæki settur í sam keppninni við hinn ríka, þar sem ekki er af nógu að taka, : skiptalegu samfélagsskyldum. Fyrstu „höftin" íslendingar tóku fyrst upp skömmtun eða höft með opin berum aðgerðum í utanríkis- . _ , ur, heldur nálgast ........ smog segja má að þjóðfélag mennsku miðað við menn. íð beri a borð, en hafi ekki ótakmarkað af. Þess vegna þarf skömmtun að eiga sér stað í ýmsum efnum. Óskráð lög nægja ekki um innflutninginn hann? Öll þjóðfélagsstarfsemi og skipan mála til bræðralags er vitanlega unnin í veikeika, eins og allt, sem við mennirn- ir gerum. En eigum við þess vegna að gefast upp við að viðskiptum á tímabili fyrri reýna að skifta milli manna heimsstvrjaldarin^ °- Félnars- samfélagsréttinum en láta ieg nauðsyn knúði. Menn þann, sem er meiri máttar fundu, að þeir sátu við sama hrifsa til sín það, sem hann borð. getur, á kostnað hins, sem er Fyrsti skömmtunarstjóri á villi- minni máttar? j íslandi var þá ráðinn. Hann Nei við verðum að basla á- Var ekki Framsóknarmaður. ingu og möguleika nútimans., fram i átt réttlætis og bræða ( Hann var enginn annar en lags, þó að í veikleika sé og jðn Þorláksson, sem stuttu stundum mistakist. „Óvinurinn hirðir þann aftasta" Háttvirtur frams.m. meiri Frelsi frummannsins — hluta fjárh.n. (Ólafur Björns -'’ryggl þegnsins Þjóð, sem mikið þarf# að Son) lagði áherzlu á það í Það er ekki hægt bæði að samþykkt sérstök lög um inn kaupa erlendis frá — eins og ræðu sinni, að framkvæmd sleppa og halda. Það er ekki (Framhald á 13. síðu). íslendingar — og hefur ékki seinna varð formaður Ihalds flokksins, sem nú heitir Sjálf stæðisflokkur. Fyrsta stjórnin, sem fékk gjaldeyri til að kaupa nægju sína, verður — því miður — sóknarfl. um, að hann vildi að skammta í stærri og minni viðhalda hinum svonefndu j stíl, til þess að jafna milli „höftum“. | manna við það stóra allsherj Eg tel þaö, að vilja viðhalda ’ arborð. Þar gilda ekki boðorð þeim, ámælisvert eða lofsvert, kurteisinnar. Og að hafa þar j eftir því, hvað um er að ræða.1 skortinn • fyrir skömmtunar- j Félagsleg samstaða hlýtur stjóra — eins og nú virðist! jafnan að leiða af sér boð og eiga að gera — brýtur ekki að j bönn í einhverjum efnum. I eins í bága við samfélagsskyld Virkjun Smyrlabjargaár Álit minnihluta tjárveitinganefndar nir i öfuga átf Nefndarálit Helga Bergs og Karls Guíijónssonar um frv. Gunnars Gísla- sonar urn breyting á framleiÖslu-ráÓslögunum Fyrir nokkrum vikum flutti | 10. gr. laga nr. 94 1947, umjleyfi, svara á engan hátt þeim Gunnar Gíslason frv. um breyting á lögum um fram- leiðsluráð og segir í því m.a.: Slátur-„leyfi skal veita lög- skráðum samvinnufélögum, i sem veitt var slátrunarleyfi j haustið 1959 og óska að fá það átti að virkja Smyrlabjargaá1 f.ra“leiigt- Ennfremur öðrum í Austur-Skaftafellssýslu og10^^^1 samvmnufelogum leggja háspennuhnu frá á árunum IssS-loeT'Fyír-1q^eigeM^á^rzlunM: verandi ríkisstjórn beitti sérj^g1 umsækjenda> að félag. Smyrlabjargaár í Austur- rIforkuáætluninnif Lg^var jmu verSl veitt slátrunarleyfi“; Skaftafellssýslu, svo sem áð- ^ o v»rvT*fi?c -fr-ó iwí ttí-mi?--;o I L&xiclbúnciÖ<irnefncl neðri ur var frá skýrt hér í blaS- inu. Fjárveitinganefnd hafði málið til meðferðar og varð ekki á eitt sátt, Fer álit minni hlutans, þeirra Páls Þorsteins sonar, Daníels Ágústínusson- ar og Ingvars Gíslasonar hér á eftir: Fjórir þingmenn Austfirð- inga, Páll Þorsteinsson, Ey- steinn Jónsson, Lúðvík Jósefs- son og Halldór Ásgrímsson fluttu fyrir alllöngu þingsá- iyktunartill. um virkjun framleiðsluráð landbúnaðar- ins o. fl„ sem hér er gert ráð fyrir að breyta, stefnir fyrst og fremst að því að tryggja bætta meðferð sláturfjáraf- urða með nokkurri takmörkun i veitingu slátrunarleyfa. Nýtízku sláturhús með þeim frágangi og búnaði, sem full- komnar heilbrigðiskröfur gera ráð fyrir, erumjög dýr í bygg- ingu, og stófnkostnaðurinn er þeim mun tilfinnanlegri sem húsin eru aðeins notuð um stuttan tíma á ári hverju. Fjölgun sláturhúsa mundi því leiða til lækkaðs verðs til kröfum, sem gera ber til slíkra húsa. Um þetta segir yfirdýra- læknir í umsögn sinni um frv.: „Nú sem stendur eru nær öll hin minni sláturhús í því á- standi, að þau geta ekki talizt hæf sem sláturhús. Stærri húsin, þar sem flestu fé er slátrað, eru yfirleitt miklu fullkomnari, og þar virðist bæði áhugi og bolmagn til þess að halda húsunum við og framkvæma nauðsynlegar endurbætur. Litlu húsin eru langflest einfaldir blikkskúr- ar með ófullkomnum útbún- SfJSLí? deildar fékk málið til meöferð framleiðenda eða hækkaðs aði, en hafa verið starfrækt Smyrlabjargaá, þrátt fyrir það að efni hafði verið keypt j ar °| “J1™^nd“| tveggja yrð'i. Er þess að vænta, í orkuverið 1958 og sumt af TTr a eltn netndaraht þeirra sammála um að því flutt á virkjunarstað. °g Karls- Guð' i £ð sé ekki æs“ ’ I L/IlooUIlclI . Við teljum sjálfsagt mál, ' ; Sú fjölgun slátrunarstaða, að hafizt verði handa um full „Nefndin heíui athugað sem lelða mundi af rýmkun á naðarvirkjun árinnar, eins og frv- fengið um þaö umsagn- veifingU slátrunarleyfa, eins verðs til neytenda nema hvort upphaflega var fyrir mælt í j ir framleiðsluráðs landbúnað-' og frv. þetta gerir ráð fyrir, raforkuáætluninni, og álítum arlns °§' yfirdýralæknis, en j hlyti mjög að torvelda við- bæði rétt og skylt að Alþingi ir f?essir aöllar legglast I leitni löggj afans og fram- „Fjárveitingan. hefur klofn hlutist til um, aö úr því verði smm'eg10 gegn samþykkt lelðsluráðsins til að vinna að að í afstöðu sinni til till. — bætt svo fljótt sem kostur • ess' ' fullkomnun sláturhúsa lands- Meiri hlutinn leggur til að er. Þess vegna leggjum við til Nefndin hefur ekki orðið , ins. Þannig gerir frv. ráð fyrir till. verði vísað frá með rök- að till. verði samþ. — Þess sammála um afgreiðslu frv. i því, að veita skuli slátrunar- studdri dagskrá, en við mæl skal getið að Páll Þorsteins- Meiri hluti nefndarmanna er levf; öllum þeim, sem slíkt um eindregið með því að till. son tók þátt í störfum nefnd andvígur því, en einn þeirra. ’ 'ifðu 1959, þó að vitað verði samþ. Samkvæmt 10 ára arinnar vegna forfalla Hall- Ben. Gröndal, skilar sérstökn ölmörg þeirra slátur- raforkuáætluninni frá 19541 dórs Ásgrímssonar. I áliti. n þá fengu slátrunar- undanfarin ár í skjóli undan- þáguheimildar gildandi laga um þetta efni“. Á undanförnum áratugum hefur heldur stefnt í þá átt, þótt of hægt hafi gengið, að slátrun og meðferð sláturfjár- afurða hefur færzt í hendur nokkuö stórra framleiðslu- samvinnufélaga. Það er eng- um vafá undirorpið, að þessi þróun hefur verið heillavæn- leg, ekki aðeins framleiðend- um, heldur ekki síður neyt- endum, því að með þeim hætti hefur tilkostnaður orðið minni en ella, vöruvöndun meiri og (Framhald á 15. síðu).

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.