Tíminn - 21.05.1960, Qupperneq 9

9
Grenitrén í Múlakoti, sem eru jafngömul lýðveldinu.
| Garðar Jfosson $tógarvörður og
þeir Snorri og Jón athuguðu flesta
þessa staði s. 1. haust, en áður
höfðu skilyrði í Hraunteigi, Ölvis-
'holti og Skógum verið athuguð.
Snorri gat þess, að skógfræðing-
arnir hjá Skógrækt ríkisins væru
saimmála um, að, enginn þessara
staða væri svo góður, að fært væri
að gróðursetja þar trjáplöntur í
stórum stíl.
Kaupfélag Rangæinga
stofnar skógræktarsjóð
Aðalfundur Kaupfélags Rangæ-
inga gaf s. I. vor 50.000 kr. til efl-
ingar skógræktar í sýslunni. Fyrir
þessu beittu sér kaupfélagsstjór-
inn Magnús Kristjánsson frá Selja
landi og Björn Fr. Björnsson sýslu
maður, en hann er formaður kaup
félagsstjórnar.
Þetta fé var síðan iagt sem
.stofnfé að Skógræktarsjóði Rang-
æinga, en hann mun verða efldur
eins og kieift reynist og ekki róð-
izt í framkvæmdir við héraðsskóg-
inn fyrr en sjóðurinn verður orð-
Áðalfundur Skógræktarfélags Rangæinga:
13000 plöntur gróður-
settar í sjö girðingum
Aðalfundur Skógræktarfé-
lags Rangæinga fyrir starfs-
árið 1960 var haldinn að
Hvolsskóla laugardaginn 14.
maí. Mættir voru fulltrúar úr
í'Jestum nreppum sýslunnar
og þ. á m. fimm oddvitar, en
þeir.eru sjálfkjörnir á aðal-
fund, þar sem hreppsfélögin í
heild mynda skógræktardeild-
irnar.
Þetta mun vera eina iskógrækt-
arfélag landsins, sem hefur svona
og má fullyrða, að sú samvinna
hefur gert skógræktarfélaginu
kleift að áorka einhverju. Björn
Fr. Björnsson sýslumaður og al-
þingismaður Rangæinga beitti sér
fyrir þessari breytingu á félaginu
árið 1955 ásamt Klemenz Kr. Krist-
jánssyni tilraunastjóra á Sámsstöð
nána samvinnu við hreppsfélögin
um, en hann tók þá við fonmennsku
í félaginu.
Þegar formaður hafði sett fund,
bað hann Pál oddvita Björgvins-
son að Efra-Hvoli að annast fund
arstjórn, en ritara félagsins að
rita fundargerð. Af hálfu Skóg-
ræktarfélags íslands sat Snorri
Sigurðsson skógfræðingur fund-
inn.
Skýrsla formanns
Klemenz á Sámsstöðum flutti því
næst skýrslu um störf félagsins
á árinu. Gróðursettar voru 13.000
skógarplöntur i sjö girðingar í sýsl
unni, aðallega .sitkagreni og birki.
Hann gat þess, að Snorri Sigurðs-
son hefði nýlega ferðazt um austur
hl'Uta sýslunnar og látið í ljós
ánægju yfir ágætum vexti plantn-
anna og litlum afföllum.
Héraðsskógur
Snorri Sigurðsson og Jón J. Jó-
hannasson ræddu því næst um
staði þá, sem athugaðir hafa verið
undir væntanlegan héraðsskóg, en
þeir eru þessir: Skógar, A-Eyja-
fjöllum, Hamragarðar, V-Eyjafj.,
Stórólfshvoll, Hvolhreppi, Stein-
foss og Hraunteigar á Raingár-
völlum og Ölvisholt í Holtum.
Hákon Bjarnason skógræktarstjóri,
Páll Sveinsson sandgræðslustjóri,
inn svo ötflugur, að hann geti greitt
stofnfcostnað og árl. kostnað að
einhverju leyti.
Skjólbelti
Varðandi skjólbeltaræktun var
eftirfarandi tillaga samþykkt:
„Aðalfundur S. R. haldinn að
Hvolsskóla 14. 5. 1960 felur stjórn
þess að leita éftir .stuðningi Éinars
Sæmundsen skógarvarðar til þess
að gerðar verði tilraunir með
ræktun skjólbelta í Landeyja- og
Þykkvabæjargirðingum“.
Stjórn félagsins skipa: Klemenz
Kristjánsson tilraunastjóri, Sáms-
stöðum, formaður; Garðar Jónsson
skógarvörður, Tumastöðum, gjald-
keri; Jón Jósef Jóhannsson, kenn-
ari, Skógaskóla, ritari; Ólafur
Bergsteinsson, ÁrgiLsstöðum; Árni
Sæmundsson, hreppstjóri, Stóru-
Mörk. Meðstjórnendur: Páll Sveins
son, sandgræðslustjóri, Gunnars-
holti; Steinþór Runólfsson, bú-
fræðikandidat, Hellu; Þórður Boga
son, oddviti, Hellu; Steinn Þórð-
arson, bóndi, Ásmundsstöðum;
Markús Runólfsson, bóndi, Lauga-
gerði. — PE.
. ■'/.
' f"/

-
; ' '.r'r'

9, '''

■■■'■■ ■■ ■

\:"7
í, ' <, ■■
" •• • ♦

-- í
y
Alaskalúpínurnar, sem námu land á Þveráraurum.
í Asparlundinum að Múlakotl. Trén eru jafn gömul lýðveldinu
BÆKUR OG HÖFUNDAR
Ritfregn um Dimma hnetti
Einar Kristjánsson:
DIMMIR HNETTIR
Smásögur. Bókaútg. Víð-
förull, Akureyri, 1959.
Áður hafa komið út tvö
smásagnasöfn eftir Einar
Kristjánsson, Septemberdag-
ur (1952) og Undir högg ad
sœkja (1955. Sýndu bæði þessi
smásagnosöfn að höfundur
þeirra var athugull, glögg-
sýnn, hafði mikla kýmnigáfu
og kunni góð tök á söguper-
sónum sínum.
Dimmir hnettir sýna sömu
einkenni höfundarins, sem
hinar fyrri bækur hans, en
listræn tök á söguefnunum
eru jafn meiri en áður. í flest
um sögunum eru samanþætt
alvara, klmni og ádeilur.
Yrkisefnin eru fjölbreytileg.
Höfundurinn sýnir, að hann
er gæddur raunsæum skiln-
ingi á sálarlífi sögupersóna
sinna. Stíll hans er léttur og
látlaus, frásögn hans er lif-
andi og laus viö sérvizku,
I mærð og mælgi.
1 Skal nú minnst á hverja
sögu fyrir sig í þessu smá-
sagnasafni Einars Kristjáns-
sonar.
Hei&a Lisa er um jarðarför
I ungrar stúlku, sem allir karl
! menn höfðu verið skotnir í
\ sem kynntust henni. Hún
hafði og verið gjafmild á ást
ir sínar, en aðeins einn þeirra
sem notð hafði blíðu hennar
fylgdi henni til grafar. Konur
höfðu hatað hana, og fylgdu
henni því fáar til hinztu hvíld -
ar. Likfylgdin var því aðeins
j 11 manns. En höfundurinn
j reynir að vekja samúð með
■ Heiöu Lísu. ,,Hún átti lítið
j skylt við þær konur, sem
selja ástir sínar á torgum og
gatnamótum“. „Hjartarými
hennar átti sér engin tak-
| mörkt‘.„Peningalausum auðnu
I leysingja gaf hún síðustu síga
; rettuna sína eða einasta
i fimmkallinn í eigu sinni, og
kuldanorpandi gamalmenni
1 (Framhaid á 13. síðu).