Tíminn - 25.08.1960, Blaðsíða 15

T f MIN N, fimmtudaginii 25. ágúst 1960.
15
Hafnarfjarðarbió
Simi 5 02 49
Jóhann í Steinbæ
Ný, sprenghlægileg sænsk gaman-
mynd, ein af þeim beztu.
Danskur texti.
AtSalhlutverk:
Adolf Jahr,
Dagmar Olsen.
Sýnd kl. 5, 7 oe 9.
Nýjabíó
Simi 115 44
Tökubarnfö
(The Glft of Love)
Fögw og tilkomumikil mynd um
heimilislif ungra hjóna.
Aðalhlutverk:
Laureen Bacall
Robert Stack
Evelyn Rudle
Sýnd kl. 5, 7 oe 9.
Laugarássbíó
— Sími 32075 —
Aðgöngumiðasalan Vesturveri — Sími 10440
Rodgers and Hammersteins
OKLAHOMA
Tekrn og sýnd í Todd-ao
Sýnd kl 8,20.
Soutta Pacific
Sýnd kl. 5.
Aðgöngumiðasala i Vesturveri, opin frá kl. 2 og i Laugarássbíó
frá kl. 4.
Gamla Bíó
Sími 114 75
Tízkuteiknarinn
(Deslgning Woman)
Bráöskemmtileg, ný, bandarisk gam
anmynd í litum og inemaScope.
Gregory Peck
Laureen Bacall
Sýnd kl. 5. 7 oe 9.
Tríooli-bíó
Sími 1 11 82
Eddie gengur fram ai sér
(Ineognito)
Hörkuspennandi, ný, frönsk Lemmy
mynd í CinemaScope og ein af þeim
þeztu. Danskur texti.
Eddie Constantine
Danik Patisson
Sýnd kl. 5, 7 oe 9
Bönnuð börnum
Sími 1 64 44
Hauslausi draugurrnn
(Thing that Couldn't Dle).
Hrolivekjandi og spennandi ný
amerísk kvikmynd.
William Reynolds
Kónavftpc-bfó
Sími 19185
Cartouche
póAscafé
Simi 23333
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð innan 16 ára.
\
Austwrbæiarbíó
Sími 1 13 84
Ottó skakki
(Der sehrage Otto)
Sprenghlægileg og fjöirug, ný,
þýzk gamanmynd í litum.
— Danskur texti. —
Germaine Damar,
Walter Giller,
Wllly Fritsch.
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Spennandi og viðburðarík, ný,
amerísk skylmingamynd.
Richard Basehart
Patricia Roc
Sýnd kl. 7 og 9
Aðgöngumiöasala frá kl. 6
Ferð úr Lækjargötu kl. 8,40 og til
baka frá bíóinu kl. 11.00.
Stjörnubíó
Sími 1 89 36
Kvennaherdeildin
Spennandi O'g viðburðarik litmynd.
Audie Murphy
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Tjarnar-bíó
Sími 2 21 40
Ævintvri
sumarnæturinna!
iSommarnattens Leende)
| Fræg sænsk verðlaunamynd, mikið
I umtöluð og hefur hvarvetna verið
| inikið sótt ■ Leikstjóri: Ingmar
Bergman
Aðalhlutverk:
Ulla Jacobsson,
Eva Dahlbeck
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Auglýsið í Tímanum
DansSeikur
í kvöld kl. 21
Helsingfors
BÆJARBÍO
HAFNARFIRÐI
Sími 5 01 84
4. sýningarvika.
Rosemarie Nitribitt
(Dýrasta kona heimsins)
Hárbeitt og spennandi kvikmynd um ævi sýmngarstúlk-
unnar Rosemari Nitribitt
Nadja Tiller
Peter van Eyck
Sýnd kl. 7 og 9
(Framhald af 9. síðu).
ar'söfnuði, að hann hefði sagt, að
engin kirkja yrði byggð fyrri en
er.ginn væri húsnæðislaus í söfnuð
inum, en ekk, gat hann samt beðið
eftir því, þegar á reyndi. Kirkjan
átti líka að verða einföld óg ódýr,
en var nú orðin langdýrasta kirkja,
sem reist hafði verið í Finnlandi,
kostað 500 millj. finnskra marka,
sem mun nalægt 60 millj. ísl. kr.
Aðeins kirkjugólfið, sem er úr
marmara, kostar nærri milljón
krónur og garðurinn, sem er allur
steinlagður, með nokkrum gróður-
kerum, sem ekki voru ræktuð
blóm í heldur gras, kostaði 60
millj. finn, eða nær hálfa 8. millj.
ísl. kr. Að koma fyrir stórum
blágrýtissteini í holu í garðinum,
svo að hann rísi þar á rönd, sem
tákn um björgin, sem ryðja varð
úr kirkjugrunninum, kostaði mill-
| jón finnk, og allt var eftir þessu.
■ Við þessa kirkju starfa 2 finnsk
ir og 4 finnskumælandi prestar
undir forystu Voitto Viro og söfn-
uðurinn skiptir tugum þúsunda.
| Einn prestanna kom til að sýna
okkur safnaðarheimilið. Hann leit
út fyrir að vera 18 ára, mjög smá-
vaxinn, en dálítið hnellinn, ljós-
leitur á hár klæddur verkamanna-
buxum stuttum og móleitri skýrtu,
sem var utan yfir buxunum. Hann
var lipur og geðþekkur og talaði
ensku, virtist þó eitthvað skilja
sænsku.
Þegar þeir kvöddust hinn virðu-
legi kirkjuhir'ðir Paljakka á sín
um dökka prestabúnngi og þessi
tvítugi unglingur, hann sagðist
reyndar vera nývígður og 23 ára,
sá þá ég, að aldrei liafði fyrir
augu mín borið meiri andstæður í
einni og sömu sitétt, og líkaði mér
þó vel við báða.
Frá þessari kirkju fylgdi sr.
Poljakka okkur að hjáltegravarna
pá Sandudden, það eru legstaðir
'hetjanna frá Helsinki, sem létu líf
sitt fyrir ættjörð sína í síðustu
heimsstyrjöld.
Þar er vafalaust hinn helgasti
staður Helsinki og raunar alls
Finnlands. Það sem þar vekur
mesta athygli er gröf Manner-
heims marskálks, en þar nærri eru
leiði hermannanna öll eins með
lágum sléttum steini með nöfnum
og ártölum, en við höfðalag er
plantað rauðum rósum, sem önd-
uðu friðsælu heilagra minninga í
kvöldblænum. Þetta er stórt
svæði með gangstigum milli blóma
raðanna. Mann langaði mest til að
draga skó af fótum sér, og þarna
var ekki talað nema í hljóði. Fá-
einar manneskjur gengu hljótt og
hátíðlega milli leiðanna, sumir
staðnæmdust og brugðu hönd að
augum.
Þessar minningar frá Hinni
hvítu borg Norðurlanda, Helsinki,
eru nú orðnar fleiri orð en ég
hafði upphaflega ætlað. Samt er
hér ekki neitt um það starf, sem
ok-kur foringjum og fulltrúum
ungtemplara á Norðurlöndum var
ætlað að vinna og unnið var þarna
á fulltrúaþinginu þessa yndislegu
júlídaga. _En ég var þar sem full-
trúi frá íslandi ásamt Sig. Jörg-
enssyni. Það var mikið og víðtækt
starf og margt talað og samþykk't
til eflingar málefnum frjálsrar og
fagurrar æsku og hugsjónum, sem
leiða til fr'elsis friðar og mann-
réttýida.
Hvarvetna í bópnum, sem var
urn 500 ungra manna og kvenna
af Norðurlöndum ásamt leiðtog-
um sínum, ómuðu hrópin: Sol,
gládjc ungdom, full fart fremad,
hej. Það rnundi vera á íslenzku:
Sól, gleði, æska, full ferð áfram,
heill.
í þessum glaða, góða hópi var
yndislegt að vera, vinna, syngja,
lrugsa, tala og gleðjast. En frásögn
af því verður að bíða annars tæki-
færis.
Síðasta hópinn, ungt fólk frá
Bleking í Svíþjóð, kvaddi ég við
dyr gamals skólahúss, þar sem það
bjó meðan kongressinn stóð yfir.
Það var nótt. Bor'gin hvíta svaf.
Skipzt var á óskum, þökkum og
kveðjum. í röddum var angur-
blíður klökkvi, tár í augum sumra,
annars bros og æskufjör. Það er
svo öðruvísi en allt annað að
kveðja fólk, sem maður þekkir að-
eins að hinu bezta. Hvað menn-
irnir geta þá verið góðir og
fallegir.
Mildur blær hlýrrar nætur fór
um steinlögð torg og str'æti,
þrunginn af ilmi frá trjálundum
og ósýnileguim blómareitum. Hvísl
andi trjágreinar önduðu kveðju
borgarinnar til einmana gests,
sem átti heima svo langt langt úti
við Dumbshaf, þar sem Finnar
kalla „Fr'ihetens hemma“.
Kveðja 'hinnar ihvítu borgar Hel-
sinki, var hlý og hátíðleg, blandin
vonum og þrá þeirrar óskar þar
sem austrið og vestrið mætast í
dal friðar'ins.
Guð blessi Finnfand, og leyfi
þyt hinna miklu skóga að anda
friði farsællar framtíðar yfir vötn
þess, merkur og heiðar og signa
hina hvitu borc Helsinki.
Rvik, 31. júlí 1960.
Árelíus Níelsson.
Ávísanir
(Framh. af 1. síðu).
Þá er einnig talsvert um fals-
| aðar ávlsanir á eyðublöð sem
menn hafa á einn eða annan
hátt komið höndum yfir.
Daglega bætast við ný mál af
þessu tagi, og má segja að
eitt komi þá annað fer. Mun
láta nærri að 10—20 mál séu
hjá lögreglunni dag livern.
—h.