Tíminn - 28.10.1960, Side 16

Föstudaginn 28. október 1960.
243. blað.
Þurfti meira til
en hvíta sloppinn
Bókbindari einn í Danmörku
ákvað einn daginri ekki fyrir
löngu aö gerast læknir — sér-
fræðingur í kvensjúkdómum.
Hann fékk sér því sprautu,
hlustunaroípu og hvítan slopp
og þar með var þetta komið —
svona getur læknanámið verið
einfalt þegar öllu er á botn-
inn hvolfí þótt óúklegt sé að
þeir, sem strita yfir lækna-
skruddunum séu é sama máli
og ekki nema að vonum
En sagan er ekki öll sögð. Mað-
ur þessi heitir Lenhardt Hoímgren
og er rúmlega þrítugur. Honum
tókst ekki að „praktisera“ lengi og
er nú í steininum sakaður um svik
og blekkingar.
Dr. Thomsen
Annars íékk Holmgren þessa
fiugu í kollinn fyrir nokkrum vik-
um síðan, f.T hann las auglýsingu
i blaði þess efnis, að stúlka óskaði
eitir að gerast einkaritari hjá
lækni. Hann svaraði þessari aug-
lýsingu og oað stúikuna að mæta
sér við ákveðinn spítala. Þetta
stóð allt heima og Holmgren
kynnti sig sem dr. Thomsen, sem
þyrfti nú um þriggja mánaða skeið
a'ð ferðast um Austurlönd vegna
vísindanna vafalaust og einkaritari
væri afar nauðsynlegur.
En fyrst varð dr. Thomsen auð-
vitað að ganga úr skugga um,
hvort hinn væntanlegi einkaritari
væri heill heilsu og stúlkunni
frnnst ekkert athugavert við það.
Ekki fara irekari sögur af þeirri
rannsókn nema hvað doktorinn
kom við sprautu sinni og hlustun-
arpípu. Það varð og ekkert af ferð-
ir.ni til Austurlanda vegna anna
heima fyrir. Hann starfaði á Jót-
landi og leituðu konur til hans
unnvörpum og kunni hann á flestu
skil.
Svo kom þar, að dr. Thomsen
var kallaður til konu einnar í
Vejle, en er hann kom á staðinn
reyndist kona þessi vera lögregla
staðarins, sem vildi fá nánari upp-
lýsingar um menntun dr. Thom-
sen. Þær reyndust ekki á lausu og
Holmgren Mtur nú í steininum og
biður þess að mál hans verði tekið
fyrir. Það vcrður gert innan viku
svo enginn timi er til að melta
anatomíu, fysiologíu kemíu og
pathologíu svo eitthvað sé nefnt
tii þess að hressa upp á „kunnátt-
una“.
Randolph Churchili
berst fyrir ærunni
SakatSur um gagnryni á Eden út af Súezmálinu
Meiðyrðamál er nú á döf-
inni í Lundúnum og vekur
mikla athygli vegna þess
hverjir aðilar eiga í hlut. Það
eru þeir Randolph Churchill
sonur Winston Churchill.
Randolph þessi er þekktur
fyrir margar greinar í blöðum.
Hinn er Gerald Nabarro sem
er talinn hvað mestur íhalds-
maður allra íheldsmanna í
Bretlandi og ba' um langt
skeið lengst hökuskegg
þingmanna.
Randolph hefur stefnt Nabarro
vegna þess að Nabarro kallaði
hann heigul i ræðu um Súez fyrir
tveimur árum síðan. t-ögfræðingur
Randolphs ■ máiinu er einr: hinna
fremstu í Englandi og sagði hann,
að svo lengi sem England væri til
þá væri ein ákæra, sem Englend-
iiigur gæti ekk; þolað. Að vera
heigull.
Nær engri átt
En Nabarro hefur þverneitað að
taka ákæru sína aftur Því miður
eru einvígi úr sögunni. Þau hefðu
ieyst svona mál í gamla daga. Nú
verða dómstólarnir að taka af
skarið.
Siðaskiptadagur mótmæl
enda er þrítugasta okt.
Þann dag hyggja mótmælendnr í Bandaríkjunum
á mikla herfer'ð gegn Kennedy, sem er katólskur
Lögfræðingur Randolphs hefur
bent á ýmis stríðsheiðursmerki til
handa skjóistæðing sínum, sem
sanni, að þar sé engin skræfa á
ferðinni heidur hugdjarfur maður.
HeigulsháttUT væri það síðasta,
s-om hægt væri að bera upp á
herra Churchill sagð; hann.
Þessi ærumeiðandi ummæli
Nabarro voru fram sett í ræðu
1958. Þar ræddi hann um blaða-
grein eftir Randolph þar sem;
bann réðst að Eden þáverandi for-
sætisráðherra vegna afstöðu hans!
t.i Súez deilunnar.
Nabarro sagði, aS Randolph
i:efði átt að vita það, er hann réðst
af Eden, að sá gæti ekki svarað
honum og því hefði greinin borið
vott um ræfildóm. Lögfræðingur
NabarTo er hinr. sami og varði dr.
Adams um árið en sá hafði gerzt
nærgöngull við líf roskinna
kvenna. Lögfræðingui Nabarro hef
ur neitað því, að ummæli skjól-
-tæðings sins hafi á nokkurn hátt
verið ærumeiðandi. Þau voru að-
eins innlegg í mál, sem almennur
áhugi var íyrir á beim tíma og
n.ikið rætt og ritað um það
Randolph hefur «agt fyrir rétt-
inum, að honum sé ekkert í nöp
v;ð Eden persónulega Þetta sé
ágætis maður, en stjórnmálahæfi-
leika hans gat ég ekki komið auga
á segir sonur Churchills.
Þann 30. október n. k. er
siðaskiptadagurinn. Þá skal
látið til skarar skríða. Frá
þeim degi og fram til forseta-
kosninganna 8. nóvember ætla
þrjú af ákofustu and-katólísku
samböndum Bandaríkjanna að
reka mikinn áróður til þess að
sannfæra mótmælendur í
Bandaríkjunum um það, að
þeir stofna sjálfstæði og frelsi
Bandaríkjanna f hættu með
því að greíða Kennedy fram-
bjóðanda demókrata atkvæði
en Kennedy er katólskrar trú-
ar sem kunnugt er.
Þessi þrjú sambönd hafa milljón-
L- manna innan vébanda sinna og
allir prestar þeirra munu predika
i;m það í kirkjum sínum síðustu
sunnudagana fyrir kosningar hví-
ukur voði pað sé að kjósa Katólsk-
ari mann til forseta. Þá hafa sam-
bönd þessi gefið út mikið af' dreifi-
bréfurn og bæklingum, þar sem
hamrað er á þeirri hættu, sem
fylgi katólskum manni í forseta-
stóli. Bæklingarnir bera heiti s. s.
Iíennedy m? ekki sigra og annað
í svipuðum tón.
í þessum bæklingum er svo
nokkru nánar rætt um í hverju
hættan liggi. Það er fralað um, að
Kennedy verði að beygja sig undir
vilja páfans í Róm. Allir katólskir
menn verði að viðurzenna almætti
hans. Kennedy mun verða að taka
upp stjórnmálasamband við Vatí-
kanið, segir í bækiingunum og
hann verðui neyddur tiþsamyizku
srnnar vegna að leggja íram fé til
handa skólum og starfsemi kat-
óJskra yfirleitt.
Vitfirrtur áróður
Annars gætir mikils ofsa í þess
um bæklingum og virðist kynþátta-
natrið koma þar fram í óbeinni
n.ynd. Menn láta sem sé reiði sína
bitna á katólskum i staðinn fyrir
negrana. Sumir þessara bæklinga
eru vægast sagt hræðilegir og ætla
roenn að KuKluxKlan hreyfingin
standi á bak við útgáfu beirra. Þar
er því haldið fram, að Kennedy
vilji ekki koma Ameríku undir
páfavaldið heldur gyðinga en Ku-
Klux Klan hreyfingin þjáist ekki
aðeins af hatri til negra heldur og
tij katólskra manna og gyðinga. í
þessum bæklingum er einnig hald-
ið fram, að Nixon vilji koma
Bandaríkjunum undir vald páfa en
ai.nars beinist allur áróðurinn
gegn Kennedy.
Kennedy hvergi smeykur
Menn vora hins vegar farnir að
vona það vestan hafs, að trúar-
brögð manna skiptu ekki lengur
máli og ailar gagmýnisraddir á
Kennedy vegna trúai hans voru
þaggaðar niður í sambandi við
íramboð hans. Kennedy hefur og
lýst því yfir, að hann muni ekki
láta páfann ráða gerðum sínum
sem forseta. Hann segist vera and-
vigur að senda fé til katólskra
skóla og hann muni ekki senda
sendiherra til Vatíkansins.
En hvernig hafa nú frambjóð-
endurnir snúizt við þessari gagn-
íýni vegna trúarbragða. Kennedy
hefur brugðizt við karlmannlega.
Hann hélt til Texas þar sem and-
staðan gegn honum var hvað öflug-
ust. Hann bélt þar ræðu fyrir hóp
inótmælendapresta og sagði þeim,
að nú væri meira áríðandi að ræða
um ýmislegt annað en trúarskoð-
•anir rtianna. Það vantaði mat
handa svöngum börnum, fleiri
skóla og sjúkrahús og aukinn
styrk handa gömlu fólki Þessu
sJripti höfuðmáli að ráða fram úr
en fyrst menn vildu endilega ræða
t'úarskoðamr sagðist Kennedy
vilja taka það fram, að hann legði
áherzlu á að skapa það ástand í
lindi sínu, að allir trúarflokkar
gætu lifað saman í sátt og sam-
lyndi. Ég er ekki frambjóðandi
katólskra, sagði Kennedy, heldur
tíemókrata. Það skiptir engu máli
þótt ég sé sjálfur katólskrar trúar.
Iívernig dettur ykkur í hug að
halda mig j andstöðu við frelsis-
skoðanir Bandaríkjaþegna, þótt ég
sé katólskur. Bróðir minn féll á
vígvöllunum fyrir Bandaríkin til
þess að veija land sitt en ekki til
þess að svipta það sjálfstæði. Þetta
er talin ein skeleggasta ræða
Iíennedys 1 kosningabaráttunni.
Nixon tvístígur
Nixon hins vegar lagði til við
Kennedy, að þeir ræddu ekki trú-
6?skoðanir. Nixon hefur og aldrei
ráðizt að Kennedy vegna hinnar
katólsku trúar hans en hann hefur
ekki séð ástæðu til að harma hinn
fjarstæðukennda og villimannlega
áróður gegn Kennedy vegna trú-
arskoðana ’uans. Nixon væntir þess,
að hann fái nokkur atkvæði frá
aiidstæðing sínum vegna þessa
áróðurs og það hefur einnig kom-
ið í ljós, að bæklingar þeir sem
ívrr getur eiu kostaðir af republik-
ö/ium lengst til hægri. Þeim geng-
ur að allra áliti allt annað til en
trúarskoðanír að reyna að klekkja
á Kennedy.
Katólskir menn í Bandaríkjun-
um hafa yfirleitt greitt demókröt-
um atkvæði sitt. Þetta breyttist
þó, er Eisenhower forseti var kjör-
mn .Nú er nafn hans að vísu ekki
lengur á kjörseðlinum en menn
hafa ætlað, að margir katólskir
menn, setn kusu Eisenhower,
fylgdu nú Nixon. Hins vegar er
ekki ósenmiegt að katólskir muni
bregðast svo við hinum fjandsam-
lega áróðri að flykkjast um Kenn-
cdy og er því ekki vitað, hvor
frambjóðendanna tapar á hinum
tryllta áróðri.
(Lauslega þýtt og stytt úr grein
Gunnars Leistikew frá New
York).
Hægviðri
Ekkert lát vlrðlst ætla að
verða á góðviðrunum. Veð
urstofan spáir hægviðrl og
bjartviðri, líkt og undan-
farna daga.
Gamalt mein
Hvað veldur eiginlega þessum
næsía sjúkiega áróðri? Það hefur
fiá alda öðli verið mikill rígur
milli mótmælenda og katólskra
vestan hafs. Katólskir menn hafa
lengi átt erfitt uppdráttar í Banda-
ríkjunum. Trú þeirra hefur verið
talin óamerísk i algerri andstöðu
v.ð frelsishugmyndir bandarískra
þegna. Lengi vel þótt; ekki viðeig-
andi, að katólskir menn gegndu
æðstu emoættum í Bandaríkjun-
um;
Árð 1928 buðu þó demókratar
f’-am katólskan mann sem forseta-
efni en sá beið mikinn ósigur í
kosningunum. Þetta var A1 Smith
en enginn getur sannað að trú
tians hafi orðið honum að falli
er.da margir þeirrai skoðunar að .
republikanu hefðu unnið þessar
kosningar hverjum svo sem demó-
kratar hefðu stillt upp gegn þeim.
„DICK" NIXON
JACK KENNEDY