Tíminn - 13.11.1960, Síða 1

Áskriftarsírninn er
12323
2ð7. tbl.'— 44. árgangur.
Skrifað og skrafað
bls. 7
Sunnudagur 13. nóvembcr 1960.
Stjórnarflokkarnir hafa alltaf
verið óheilir í landhelgismálinu
Dyttar að flotanum
->r Mbl. liefur enn ekki sagt eitt
orS um þær upplýsingar, sem
hafa komið fram í umræðum
um landhelgismálið í efri deild,
að forkólfar Sjálfstæðisflokks-
ins hafi ekki aðeins neitað að
standa að útfærslu fiskveiði-
landhelginnar 1958, heldur
jafnframt reynt að spilla fyrir
framkvæmd hennar á flestan
liátt. í stað þess reynir blaðið
þeim mun meira að þyrla upp
blekkingum um ýms önnur at
riði.
jr Þessi þögn Mbl. er ekki neitt
undarleg, þegar þess er gætt,
að Bjarni Benediktsson og aðrir
ráðamcnn flokksins í efri deild,
treystu sér ekki til að mót-
mæla þessu, enda liggja fyrir
skriflegar heimildir um, að
flokkurinn vildi ekki standa að
útfærslunni 1958, heldur vildi
láta liefja samningamakk, sem
ekki hefði leitt til neinnar nið
urstöðu. Tólf mílna fiskveiði-
landhelgin myndi áreiðanlega
enn ekki komin til fram-
kvæmda, ef sú leið hefði verið
farin.
jr Eins og áður segir, létu for-
kólfar Sjálfsiæðisflokksins sér
ekki nægja að neita að standa
að útfærslu fiskveiðilandhelg-
innar 1358, heldur reyndu að
hindra það með flestum hætti,
að hún kæmi til íramkvæmda.
M. a. heimtuðu þeir seint í
ágúst 1958 að haldinn yrði ráð-
herrafundur í Nalo um málið,
en það hefði þýtt að útfærslan
hefði ekki komið til fram-
Á aft hafa gert þaí 1958 sem hann þá var
ásakatfur fyrir aí gera ekki
Sjálfstæðismenn ásaka nú Hermann Jcnasson um
að hafa gert það 1958, sem þeir bá (19581 fordæmdu
hann fyrir að GERA EKKI!! Hermann Jónasson hafn-
aði algerlega 1958 að taka upp samningaviðræður inn-
an Nato um stærð fiskveiðilögsögunnar og Sjálfstæðis-
menn gagnrýndu hann þá harðlega fyrir afstöðu hans.
í leiðara Mbl. 13. ág. 1958 segir-
„Sérstaða Sjálfstæðismanna var fyrst og fremst
fólgin í því, að þeir voru andvígir þeirri ákvörðun for-
sætisráðherra að hafna algerlega frekari viðræðum við
Nato-ríkin.“
Nú telja Sjálfstæðismenn það hins vegar aðalfor-
senduna fyrir svikunum í landhelgismálinu, að Her-
mann Jónasson hefði staðið í samningaviðræðum 1958.
kvæmda 1. sept. eins og ákveð-
ið hafði verið. Allan ágústmán-
uð hélt Mbl. uppi óbcinum á-
róðri gegn útfærslunui.
jr Alþýðuflokkurinn fylgdi Sjálf-
stæðisflokknum yfirleitt fast að
málum a þessum tíma, þótt
hann drattaðist við að styðja
útfærsluna vegna pátttöku sinn
ar í ríkisstjórninm.
jr Tvímælalaust var það þessi hálf
velgja og undanhald þessara
flokka 1 landhelgismálinu, er
átti mcstan þátt í því að Bretar
gripu til ofbeldis á fslandsmið-
um. Bretar álitu íslendinga
klofna í málinu, afstaða Sjálf-
stæðisfl. og Alþýðufl. bæri
merki um það og því þyrftu
þeir ckki anuað að gera cn
ganga á lagið.
Viðbrögð þjóða'rinnar við of-
beldi Breta urðu hins vegar
önnur cn þeir hötðu búizt við.
Forkólfar Sjálfstæðisflokksins
og Alþýðuflokkstns gátu því
ekki gcngið strax til móts við
Breta, eins og beir höfðu bú-
izt við. Það er fyrst nú, sem
þeir telja sig hafa fengið mögu
leika til þess að þóknast Bret-
um, eins og þá hefur dreymt
um alla tíð síðan vorið 1958,
(Framhald á 3. síðu)
SjávarútvegsmálaráíJherra lýsir áhrifum viðreisnarinnar:
Útvegurinn þarf
200-300 milljónir
Veita á kreppulán til að standa undir okur-
vöxtunum og öÖrum búsifjum viíreisnarinnar
Kaupskipafloti íslendinga er nú orðinn æði myndarlegur, og ekki
mun hann minnka með árunum. Það fer því að verða ærin vinna
að halda skipununv við, og hér birtum Við mynd af pilti einum,
sem eru að fegra skut eins skipsins. (Ljósm. Tíminn KM)
HH
★★★ Verzlun Haraldar Árnasonar mun nú vera að leggja
niður starfsemi sína, og Teppi h.f. og Herratízkan
hafa keypt húsnæðið í Austurstræti.
Mikil ólga rikir á aðalfundi
L.Í.Ú. og þykir fuíltrúum sem
„viðreisn" ríkisstjórnarinnar
hafi orðið þeim að litlu liði.
Enda er pað mála sannast,
sem Sverrír Júiíusson, formað-
ur sambandsins, segir í setn-
íngarræðu sinni, að efnahags-
pólitík ríkisstjórnarinnar hafi
verkað sem „algjör lömun á
þjóðarlíkamann"
■ muiM
I fyrradag flutti sjávarútvegs-
n'.álaráðherra ræðu á fundinum.
í ræðu hans kom það fram, að út-
gerðina vantaði 200—300 millj. til
þess að vera gangfær. Þannig er
þá komið eftir að „viðreisnin",
sem fyrst og fremst var þo sögð
vlð það miðuð, að koma útgerð-
inni á fjárhagslega traustan grund-
völl, hefur staðið í hartnær eitt
ár Ráðherrann gaf í skyn að ríkis
stjórnin myndi styðja útgerðina
með því að útvega nenni löng lán
með lægri vöxtum en almennt
giitu. Þá eru og horfur á, að ríkið
tski að sér að greiða vátrygg-
ingargjöld bátaflotans.
Upp í rekstrarhallann
Þannig er þá komið eftir tæpt
ár. Fíngraför „viðreianarinnar"
dyljast engum. Allir skilja, að
þessar 200—300 millj. fara ein-
göngu til þess að borga rekstrar-
h.allann á útgerðinni svo einhverj-
ir geti farið á flot á komandi ver-
tið. Þetta eru hrein „viðreisnar“-
kreppulán.
En hvaðan á svo þetta fé að
koma? Vill ríkisstjómin ekki upp-
lýsa bað?
Styrkjakerfið endurvakið
Ef ríkisstjórnin fer inn á þá
braut gagnvart útgerðinni, sem
sjávarútvegsmálaráðherra gaf i
skyn að gcrt yrði þá hefur þar
með verið brotið skarð í þá víg-
linu, sem stjórnin hét að hopa
ekki frá. Grundvöliur „viðreisn-
arininar" hefur þá launverulega
verið þurrkaður út en aftur horfið
að styrkja- og uppbótakerfinu,
sem stjórmn hefur fordæmt.
Frímerkjamál Lundgaards
bls. 3

wpy■nsr ?: íw;