Tíminn - 19.11.1960, Blaðsíða 9

TÍMINN, laugardaginn 19. nóvember 1960.
Næstum 11 þúsund nemendur
hafa innritazt í skólann frá
upphafi.
Á þessu hausti eru liðin 20 ár
síðan Bréfaskóli SÍS tók til starfa.
Undirbúningur að stofnun skólans
fór fram árið 1939, og hinn 1.
desember það ár samþykkti stjórn
SÍS, að verja fé í þessu skyni, en
Ragnar Ólafsson, hrl. hafði gert
áætlanir um rekstur nokkurra
námsgreina hins væntanlega
Bréfaskóla. Skyldi kennsla hefjast
næsta haust, og var Ragnar Ólafs
son fyrsti skólastjóri skólans. Jón
Magnússon var næsti skólastjóri
Bréfaskólans, þar til Vilhjálmur'
Árnason, lögfræðingur tók við af
honum. Stjórnaði Vilhjálmur skól-
anum til ársloka 1959 en þá tók
Guðmundur Sveinsson, skólastjóri
Samvinnuskólans, einnig við stjórn
Bréfaskólans.
Bréfaskólinn tók til starfa í
október 1940 og voru fyrstu náms
greinar alls fjórar: Skipulag og
starfshættir samvinnufélaga, Fund
arstjórn og fundarreglur, Bók-
færsla og Enska. Þess má geta, að
tvær síðasttöldu greinarnar hafa
þeir Þorleifur Þórðarson, forstjóri
og Jón Magnússon, fréttastjóri,
kennt frá upphafi.
Strax ári síðar bættust tvær
nýjar námsgreinar, íslenzk rétt-
ritun og Búreikningar, við hinar
fyrri og fór námsgreinum æ fjölg-
andi. Á tíu ár'a afmæli skólans
höfðu bætzt við: reikningur, sigl-
ingafræði, hagnýt mótorfræði. al-
gebra og esperanto.
f dag eru námsgreinarnar 27
og skiptást þannig:
1. Skipulag og starfshættir sam-
vinnufélaga.
Kennari Eiríkur Pálsson, lög-
fræðingur.
2. Fundarstjórn og fundarreglur.
Kennari Eixíkur Pálsson, lög-
fræðingur.
3. Bókfærsla I, byrjendaflokkur.
Kennari Þorleifui Þórðarson,
forstjóri.
4. Bókfærsla II.
Kennari Þorleifui Þórðarson,
forstjóri.
5. Búreikningar.
Kennari Eyvindur Jónsson, bú-
fræðingur.
6. íslenzk réttritun.
Kennari Sveinbjöni Sigurjóns-
son, magister.
7. íslenzk bragfræði.
Kennari Sveinbjörn Sigurjóns-
son, magister.
8. íslenzk málfræði.
Kennari Jónas Kristjánsson,
cand. mag.
9. Enska I, byrjendaflokkur.
Kennari Jón Magnússon, fil.
cand.
10. Enska II
Kennari Jón Magnússon, fil.
cand.
11. Danska I, byrjendaflokkur.
Kennari Ágúst Sigur'ðsson,
cand. mag.
12. Danska II
Kennari Ágúst Sigurðsson,
cand. mag.
13. Danska III
Kennari Ágúst Sigurðsson,
cand. mag.
14. Þýzka
Kennari Ingvar Brynjólfsson,
menntaskólakennari.
15. Franska
Kennari Magnús G. Jónsson,
menntaskólakennari.
16. Spánska
Kennari Magnús G. Jónsson,
menntaskólakennari.
17. Esperanto
Kennari Magnús Jónsson.
18. Reikningur
Kennari Þorleifur Þórðarson,
forstjóri.
19. Algebra
Kennari Þóroddur Oddsson,
menntaskólakennari.
20. Eðlisfræði
Kennari Sigurður Ingimundar-
son, efnafræðingur.
21. Mótorfræði I
Kennari Þorsteinn Loftsson,
vélfræðingur.
22. Mótorfræði II
Kennari Þorsteinn Loftsson,
vélfræðingur.
23. Siglingafræði
Kennari Jónas Sigurðsson,
Stýr’imannaskólakennari.
24. Landbúnaðarvélar og verkfæri
Kennari Haraldur Árnason,
landbúnaðarvélaverkfræð-
ing-ur.
25. Sálarfræði
Kennarar: dr. Broddi Jóhann-
esson og frú Valborg Sigurðar-
dóttir, uppeldisfræðingur.
26. skák I, byrjendaflokkur
Kennari Baldur Möller, skák-
meistari.
27. Skák II
Kennari Baldur Möller, skák-
meistari.
Nemendafjöldi Bréfaskólans hef
ur farið sívaxandi. Fyrsta heila ár-
ið, sem skólinn starfaði (1941) inn-
rituðust 544 nýir nemendur og
höfðu þá samtals 3242 nemendur
innritazt frá upphafi. Nú eftir tutt-
ugu ára starf skólans, hafa samtals
10.829 nemendur innritazt í Bréfa-
skólann. Flestir hafa nemendur'
verið í ensku, 2237 og bókfærslu
2009.
Bréfin eru samin og svörin leið-
rétt af ágætum kennurum í hverri
grein.
Nemandi getur tekið eina náms-
grein eða fleiri eftir því sem ástæð
ur hans leyfa. Um leið og hann
sækir um kennslu í einhverri
grein, sendir hann kennslugjaldið
fyrir þá námsgrein, eða biður um
fyrstu námsbréfasendingu í póst-
„Hlán“ verður að
á hvert heimili á
Þegar hofmóðurinn blindar
) í AlþýSublaðinu var
) mmnzt á útvarpsgagnrýni
) blaðanna sunnudaginn
'/ fyrstan í vetri. Þu ummæli
'/ eru á engan hátt merkileg
) að öðru leyti en því að þau
( sýna hvemig hofmóður get
( ur stundum stigið þokka-
( legum og greindum mönn
• um til höfuðs, en ritstjóri
) Alþýðublaðsins hefur ver-
) ið formaður útvarpsráðs
) um skeið. í blaði hans seg
\ ir m. a.:
( „Útvarpsgagurýni blað-
( anna er ekki annað en út
• rás fyrir geðvonzku".
• Eg dreg það ekki í efa
) að Benedikt Gröndal hafi
) unnið vel útvarpsráði. Hins
'/ vegar er langt frá því að
/ vel sé unnið og til hins að
/ hvergi megi að finna. Svo
( hefur mér fundizt um öll
( þau störf, sem ég hef haft
( nasasjón af. Og þó að það
( sé vitanlega sitt á hvað að
( hve miklu leyti ég hef ver
• ið sammála t.d. Ragnari
) Jóhannssyni og Þorsteini
) Jónssyni þegar þeir skrifa
/ um dagsskrá útvarpsins
•*V**V*V*VX*V*X‘V-v*v*v*v*v*v *•
hefur mér fundizt að þeir )
ynnu verk sitt af samvizku )
semi og alvöru. Þeir, sem '/
standa að útvarpsdag- )
skránni, ættu að meta það (
og þakka að verkum þeirra (
sé ekki tekið með tómlæti (
og kæruleysi. (
Hitt er svo annað mál ■
að erfitt er að gera öllum )
til hæfis og þá einkum )
þeim, sem ekki vita hvað )
þeir vilja, en þeir eru oft )
heimtufrekostir. En þeir J
sem annast ritstjóm og •
sjá um dagskrá útvarpsins )
ættu að vera menn til að )
læra eitthvað af gagnrýni )
sæmilegra lesenda og hlust '/
enda. Hitt er bara til að )
heimska sjálfan sig að kalla )
alla gagnrýni á verkum (
sínum útrás geðvonzkunn (
ar. (
Það er ekki við því að (
búast að stjórnarblaðið, •
sem þannig talaði um út- )
varpsgagnrýni sjálfs sín )
og annarra, ræði af miki )
um skilningi um málflutn )
ing stjómarandstöðunnar )
H. Kr. )
Vitaskuld er ég undrandi,
svo undrandi að ég er í raun
inni orðlaus — þ.e.a.s. mig
skortir með öllu viðeigandi
orð. Eg hef í mörg umliðin ár
setið undrandi í hvert sinn
sem nýr árgangur kom af
„Hlín“. Ekki að verið geti að
svo hafi verið um mig einan,
heldur hlýtur hver lesandi
ritsins að hafa orðið viðlíka
undrandi og ég; svo að máske
er þetta ekki í frásögur fær
andi; það sem allir vita, þyk
ir ekki frásagnarvert.
Þetta er fertugasti og ann
ar árgangur ritsins, og frk.
Halldóra Bjarnadóttir hefur
verið ritstjóri þess frá önd-
verðu. Hún er nú, að mig
minnir, komin hátt á níræðis
aldur. En hver mundi sjá hér
ellimörk? Líklega jafnvel ekki
guðs alltsjáandi auga, og
hreint frá nokkurt mannlegt
auga. Hugsjónaeldurinn logar
eins og konan væri aðeins tví
tug og sálarfjörið er hið sama.
Það er ekki nema eitt sem
mælir á móti því aldursstigi:
Það er -hin mikla yfirsýn
langrar ævi; hana er engin
tvítug kona búin að öðlast.
Eg „sé að alla meiri mér
mildingur himna skóp“. kvað
Grímur. Hljótum við ekki,
sem öldruð erum orðin, en þó
miklu yngri en þessi kona,
að finna til vesældar okkar
þegar við berum okkur sam
an við hana — lítils nýt er
við höfum fyllt sjöunda tng-
inn, enda þá dæmd úr leik?
Og vegna þess að hún hefur
gefið sig hugsjónunum á vald,
vinnur hún jafnt fyrir óborna
sem alda — máske meir fyrir
hina óbornu. Því að sæðið þarf
að liggja i jörðu áður en gróð
ur geti upp af því vaxi.
Hvað getum við gert til
þess að „Hlín“ komist inn á
á hvert heimili landsins?
Ekki er í landinu það heim-
ili að hún eigi ekki brýnt er
indi þangað. Og sú fræðsla
og sá boðskapur sem hún
flytur, er svo margs konar
eðlis að slíkt gerir enginn sér
í hugarlund fyrr en hann les
hana.
Aldrei hefur komið af
„Hlín‘L betra hefti en þetta
síðasta. Allt er efni þess gott,
en um ekkert af því þykir mér
vænna en hin yfirlætislausu
og fyrirferðarlitlu erindi
Birnu Óiafsdóttur, „Móðir
mín“. Þvílík perla þetta litla
kvæði. Það er heldur ekki
skömm að kvæði María Rögn
valdsdóttur. Sú kona virðist
ekki kunna að yrkja öðruvísi
en vel, og alltaf skulu hjarta
kröfu. Nemanða era svo eenð tvBl
fyrstu bréf námsgreinariniLar. ]
Hann svarar bréfi nr. 1 og sendir i
það til baka. Svarar bréfi nr. 2 i
meðan hann 'bíður eftir svari Bréfa i
skólans. Þegar skólinn fær svar nr.
1, sendir hann nemanda bréf nr. ,
4 og leiðrétt bréf nr. 2 og svo kdll j
af kolli þar til flokkurinn er búinn. |
Nemandi ræður því að miklu :
leyti sjálfur hve mkill námshraði
hans er, en heppilegast er fyrir
hann að svara bréfunum eins fljótt
og hann getur. Nýir nemendur fá
inngöngu, hvenær sem er á árinu.
Þegar nemandi hefur lokið námi,
fær hann vottorð frú skólanum.
Bréfaskólar eru mikið notaðir
erlendis. Samvinnusambönd ná-
grannalanda okkar reka flest 01013
skóla. Þeir eru hentugir fyrir fólk
á öllum aldri og hvaða atvinnu sem
það stundar. Nemandinn getur not-
að frístundir sínar, hvenær svo
scm þær eru, til að iesa bréfin og
svara þeim. Á þennan hátt notast
frístundirnar miklu betur en í
venjulegum skólum. Bréfaskólarn-
ir hafa og þann kost, að fólk sem
er búsett á stöðum þar sem lítið er
um kennslukrafta, getur á þennan
hátt notið kennslu færustu manna
í hverri greín. Margii ágætir menn
hafa sótt menntun sína til bréfa-
skóla. f ýmsum löndum eru skól-
arnir orðnir svo fullkomnir, að
þeir kenna allt sem þarf til stú-
dentsprófs og í sumum greinum
til háskólaprófs. Þetta kennslu-
form hefur alls staðar reynzt mjög
vel.
Aðsókn sú er verið hefur og er
að Bréfaskólanum, sýnir að mikil
þörf er fyrir slíkan skóla. Hann
gerir hvort tveggja að ná til
margra, sem ekki eiga þess kost að
sækja aðra skóla og hann auðveld-
ar námsbrautina einnig hjá þeim,
sem aðra skóla vilja sækja.
Reynsla sýnir að þetta kennslu-
form er gott og af umsögnum nem
enda virðist svo að hann njóti
vinsælda þeirra.
komast
landinu
og höfuS vera samemaS í
hennar kvæðum. En heftmu
lýkur á því kvæðí, sem ég
ætia aS hver skáldkona vildi
kveðiS hafa. Höfundurinn er
María G. Árnason, kona í
Vesturheimi. í „Lesbók“ sá
ég nýlga getiS um snilldarþýð
ingu eftir hana á einum af
frægustu sálmum Englend-
inga, prentaða í „Sameining
unni“ fyrir meira en 46 árum.
Sá sem þar skrifaði, gerði ber
sýnilega ekki ráð fyrir að kon
an væri lengur á lifi, en
„Hlín“ víkur ekki að því að
hún sé látin. Ef hún er enn
á lífi, láta þeir menn, sem
telja sig vera að bjarga bók-
menntafjársjóðum Vestur-
íslendinga, væntanlega ekki
síga úr hömlu að ná sambandi
við hana. Það getur orðið
miklu torveldara þegar hún
er flutt til fyrirheitna lands
ins.
Þegar ég las smágrein Mar
grétar Jóhannesdóttur hjúkr
unarkonu, flaug mér í hug, að
barna væri orö í tíma talað.
En ég áttaði mig fljótt. Það
sem hún minntist á og varar
við sjáum við að vísu daglega
í matvörubúðum. En greinar
höfundur mun ekki hafa hug
leitt það, að þarna talar hún
(Framhald á m.^síðu).