Tíminn - 09.04.1961, Síða 1

Áskriftarsíminn er
1-23-23
80. tbl. — 45. árgangur.
Skrifað og skrafað
bls. 7.
...... ....... .. . i
Sunnudagur 9. apríl 1961.
Fjárbóndí úr mennta-
skólanum heimsóttur
við Tjamargötu
ir aS ökuníðingurinn hafði stungið sér fram af Suðurgöfunni niður
í garð við Tjarnargötu. Billinn er á kafi í runnum, en i snjönum
sáust sporin eftir hjúin, er þá lertuðu undankomu á fæti.
Tómstundai'Sja seytján i
er atS hir'ða kindur, sem
Það er áreiðanlega sjaid
gæft, að menntaskólapiltar,
búsettir í Reykjavík, reki bú-
skap jafnframt náminu. Það
mætti jafnvel segja mér, að
hann Ólafur Dýrmundsson
væri einsdæmi að þessu leyti.
Ólafur stundar nám við
Menntaskólann í Reykjavík í
þriðja bekk og er 17 ára gam-
all. Hann býr inni í Skeiðavogi
81 og þar inn frá hefur hann
kindur sínar
Blaðamaður og ljósmyndari frá
Tímanum skruppu jnn í Skeiðavog
í gærmorgun til þess að hitta Ólaf
að máli og athuga fénaðarhöld hjá
honum. Ólafur var þá að gegning-
um í fjárhúsi sínu, en Dýrmundur,
faðir hans, fylgdi okkur á fund
hans. Og í snyrtilegu fjárhúsi, sem
Ólafur hefur sjálfur byggt niður við
vinalegan voginn, hjttum við hann,-
Ólafur var staddur innan dyra, en
úti fyrir húsinu spókuðu sig í sól-
skininu 7 rígvænar ær.
Býr í tveimur lands-
fjórðungum
— Þetta er nú enginn stórbúskap
ur, sagði Ólafur. Við erum tveir um
þessj ósköp, Benedikt Björgvinsson
prentari og ég. Og ærnar eru að-
eins 7, þú sérð þær allar hérna. Svo
eigum við 2 gemlinga og 1 hrút.
Þetta er nú aHur bústofninn, því að
varia eru teljandi þessar 10 hænur.
— Er langt síðan þú byrjaðir bú-
skapinn?
— Onei, við keyptum tvö lömb
ára Reykvíkings í 3. bekk
i hann á me<S öÓrum pilti
1957. Það var upphafiö.
— Og þú hirðjr sjálfur?
— Við Benedikt skiptum þvi með
okkur, annars væri það nú nokkuð
erfitt fyrir mig, með náminu.
— Kaupið þið heyið?
— Nei, vjð heyjum sjálfir uppi á
Kleppstúni.
— Þú hlýtur að hafa gaman af
kindum, úr því að þú ert að leggja
þetta á þig með erfíðu námi?
— Já, ég get ekki neitað því.
— Hann er mesta kindasál, skaut
Dýrmundur inn í. — Hann hefur
lengst af verið í sveit á sumrin,
norður í Húnavatnssýslu, og er all-
ur í fjármennskunnj. Hann á nokkr-
ar kindur þar nyrðra.
— En það er nú bara farið að
kreppa að okkur hér, segir Ólafur.
Eg býst við, að okkur verði stjakað
héðan burtu bráðlega, þótt erfitt sé
að koma auga á, að þessar kindur
séu, eða verði á næstunni, fyrir
nokkrum hér.
— Og hvert er þá að flýja?
— Ja, líklega upp að Breiðholts-
vegi, en þar hefur fjáreigendafélag-
jð landspildu, ef við neyðumst þá
bara ekki til að farga fénu, því að
það verður torvelt fyrir mig að ann
ast hirðíngu þess, þegar svo langt
verður að fara í húsin.
Nákvæmt skýrsluhald
Eins og áður segir, byggði Ólafur
eða þeir félagar, húsin sjálfir. Þau
eru hjn þrifalegustu. Féð á grind-
um og jöturnar klofnar eftir endi-
löngu með grindum. Á bak við þær
er heyinu troðið og féð dregur það
svo í gegn. Þetta fyrirkomulag á jöt
um er heppilegt, þar sem aðeins er
Ölva'ður ökuþór á flótta ók út af á SuÖurgötu
í fyrrinótt — Stórslys varð á sama sta’S á
styrjaldarárunum
aðfaranótt kratta krekkuna og Hafnaði í
Um tvöleytið
laugardags ók Buick-fólksbíll
út af Suðurgötu hér í bæ,
braut handriðið austan göt-
unnar, sentist niður snar-
garðinum milli húsanna 20 og
22 við Tjarnargötu. Má telja
hreinustu mildi, að ekki varð
I Framhald á 2. síðu. >
bessar myndir tók l|ósmyndari
blaðsins í fyrrinótt, örskömmu eft-
S já hér, hve
Þær eru vænar ærnar
Ólafs og Benedikts, eins og sjá
má á myndinni, og mikii og góð
vinátta með þeim Ólafi og Grána.
(Ljósmynd: TÍMINN — GE).
Hafnaði í garði
gefið einu sinni á dag, og það kem-
ur í veg fyrir að féð slæði.
Hjörð þeirra félaga er að vísu
ekki stór, en hún er falleg og kóp-
alin. Það verða trúlega vænleg lömb
sem fæðast inn við Skeiðavog um
og upp úr 20. aprfl.
Og Ölafur heldur nákvæmar skýrsl
ur yfir féð, svo sem þær gerast bezt-
ar hjá fjárræktarmönnum. Þar eru
ærnar skrásettar með nöfnum, þar
færir hann vigt þejrra og burð, af-
urðir og fóðurkostnaðinn, svo að
eitthvað sé nefnt af því, sem sjá
má í skýrslunum hjá Ólafi. Hann
(Fi'amhald á 2. sið*.